Boekverslag : Jan Terlouw - De Kunstrijder
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 2340 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 2340 woorden.
Bibliografie
Jaar eerste druk = 1989.
Aantal bladzijdes = 190 bladzijdes.
Aantal hoofdstukken = 14 hoofdstukken.
Samenvatting
Korte samenvatting:
Patrick en Tom maakten een wandeling en gingen zitten in het park, voor het Jan steenmuseum zagen ze een meisje met een schilderij de kelder ingaan.
Nadat het meisje verdween ging Tom een kijkje nemen, toen Tom terug kwam bij Patrick vertelde hij dat ze daar een schilderij heeft neergelegd dat een paar jaar geleden gestolen was, hier wilden ze meer van weten en probeerde met dat meisje in contact te komen en dat deden ze dan via Lucie en dat meisje met het schilderij heet Victoria.
Victoria vertelde dat ze 4 jaar geleden weg waren geweest naar familie en op de terug weg kregen zij een ongeluk waarbij haar moeder om het leven kwam en haar broertje werd gehandicapt en haar vader was doorgedraaid en alleen zij had helemaal niks, en omdat haar broertje (Tony) niks meer kon is haar vader schilderijen gaan stelen zodat Tony wat te kijken had want Tony kon niks meer hij zat alleen maar in die stoel en kon vroeger voor het ongeluk heel goed schilderen.
Die vader ging stelen omdat hij veel schulden had en dus geen schilderijen kon kopen.
Bij een van de schilderijen die Victoria terug wilde brengen werd ze in elkaar geslagen en het schilderij werd beroofd. Als Patrick, Tom, lucie en Victoria een plan hebben bedacht om de dief en het schilderij terug te vinden worden Lucie en meneer Hendricks (de waarschijnlijke dader) ontvoerd, de ontvoerders hebben de gestolen schilderijen en willen weten of ze echt zijn en dus wisten ze door de ontvoering dat het niet meneer Hendricks was. Als ze vrijgelaten worden proberen ze nog steeds te ontdekken wie de schilderijen heeft gestolen.
Victoria ging de schilderijen allemaal namaken zodat ze de echte schilderijen allemaal terug kon brengen en Tom ging haar helpen met Patrick samen, maar het was nog niet helemaal opgelost want een van de schilderijen was een vervalsing.
En de echte lag bij Meneer van Wijngaerden die had hij weer gestolen uit het huis van de familie Roerig omdat het precies op de gestorven dochter van hem leek. Hij heeft het uit het huis van de Familie roerig gestolen toen hij daar ging oppassen (een paar jaar geleden) op Tony en liet er een namaken en daar de nagemaakte schilderij ophangen door meneer van Oerle dat was een schilder die het bijna precies allemaal kon namaken.
Personages:
Patrick: Patrick is 15 jaar oud. Hij zit in een rolstoel omdat hij spastisch is geboren. Hij is een sterke persoon, ondanks dat hij in een rolstoel zit. Hij laat zich ook niet gauw klein krijgen, vroeger was dit wel zo. Hij zat vroeger vaak in de put omdat hij in een rolstoel zat, nu maakt hij er zelf grapjes over. Hij is ook heel zelfverzekerd zo nam hij ook de leiding om de schilderijen terug te brengen. Hij is bevriend met zijn vriend Tom die hem perfect aanvoelt zo weet hij stil moet zijn of hem moet aanmoedigen. Later in het verhaal raakt Patrick verliefd op Victoria.
Tom: Tom is Patrick’s beste vriend en is net zoals hem 15 jaar oud. Tom is net als Patrick gehandicapt. Hij is doof. Hij zit op een speciale school waar hij leert praten, liplezen en via gebarentaal communiceren. Tom is aardig en voelt Patrick precies aan.
Victoria: Zij is ook 15 jaar. Ze leeft mee met haar broertje Tony, die zwaar gehandicapt is. Ze wordt in het verhaal afgebeeld als “antidief”. Zo brengt zij in het verhaal alle schilderijen terug naar de musea waar ze vandaan komen. In het verhaal wordt zij verliefd op Patrick. Hierdoor wordt zij onzeker.
Lucy: Lucy is 12 jaar oud en is blind. Ze kan iemand heel goed doorgronden.en ze maakt snel contact met mensen. Ze heeft ook een gave. Zo kon zij de weg precies terugvinden toen zij ontvoerd werd. Ze maakt contact met mensen door hun gezicht aan te raken.
Tijd van het verhaal:
Het verhaal speelt zich rond deze tijd af in Nederland maar wat ik echt raar vind is dat er geen goede beveiligingssysteem is, je kan toch niet zomaar in een museum inbreken? De meeste tijd speelt zich bij de GENK (Gehandicapte En Niet Gehandicapte Kinderen) af en bij het huis van Victoria.
Ruimte:
Er word vaak buiten gespeeld in het verhaal, en het is dan ook meestal donker of s’nachts voor het Jan steenmuseum voor het Jan steenmuseum ligt een grote park om te zitten, spelen, picknicken enz. en er word ongeveer aan het eind en in het midden van het verhaal gespeeld in het huis van Victoria, het is daar binnen erg stil, er in maar 3 mensen in het gezin van Victoria. Verder word er niet op vele andere plaatsen gespeeld maar er zijn wel een paar plaatsen maar er worden niets ( helemaal niets ) over verteld.
Thema:
Patrick en Tom zijn beiden gehandicapt, Patrick zit in een rolstoel omdat hij spastisch is en Tom is doof. Als zij een wandeling gaan maken zien zij een meisje een schilderij een museum in smokkelen. Zij willen er het fijne van weten en Tom gaat een kijkje nemen. Het blijkt een schilderij te zijn dat een aantal jaren terug is gestolen. Zij proberen met het meisje in contact te komen dit lukt via een blind meisje dat ook bij de GENGK, een club voor gehandicapten en niet-gehandicapten kinderen zit. Het meisje, Victoria neemt hen in vertrouwen en zegt hen dat ze een ernstig ongeluk heeft gehad, waar haar moeder op slag dood was, haar broertje Tony zwaar gehandicapt, haar vader was doorgedraaid alleen zij zelf kwam er zonder kleerscheuren van af. Omdat Tony alleen maar kon kijken en vroeger heel graag ging tekenen stal haar vader schilderijen uit verschillende musea. Victoria verving de schilderijen door foto’s en wilde zo de schilderijen terugbrengen naar de musea. Toen Victoria echter het 2de schilderij wilde terugbrengen werd zij neergeslagen. Patrick en Tom besloten Victoria na dit verhaal te gaan helpen. Zij denken dat meneer Hendricks hier iets mee te maken hebben, maar als zij met behulp van Lucy, het blinde meisje met meneer Hendricks in contact willen komen worden Lucy en meneer Hendricks ontvoerd. Zij worden naar een oude school gebracht door de ontvoerders, om daar het gestolen schilderij, de Metsu te bekijken om hem van de ontvoerders te kopen voor F500.000,--. Als Lucy en meneer Hendricks weer terug zijn komt Patrick erachter wie het schilderij heeft. Zij vinden het schilderij in een oud gebouw. Zij brengen vervolgens alle schilderijen terug naar de musea, maar een paar dagen staat in de krant dat de Metsu, het 2de schilderij vals is. Tony komt een paar dagen later op de GENKH, om kennis te maken met de andere clubleden. Op deze dag komt een vriend van meneer van Wijngaarden, de oprichter van de GENKH die schilder is op treden. Tony die niet kan praten, zegt met behulp van een leeskaart, dat de vriend van meneer van Wijngaarden een FIED is. Zij begrijpen niet wat hij bedoelt, maar als Patrick bij het spelletje scrabble het woord dief kan maken beseft hij dat het woord FIED, DIEF is. Hij denkt vervolgens dat meneer van Wijngaarden het schilderij verwisseld heeft. Na een rondleiding zien zij in een kastje het schilderij. Van Wijngaarden vertelt dat hij dit gedaan heeft omdat het meisje op het schilderij zo veel op zijn dochter leek. Vervolgens verwisselen Patrick, Tom en Victoria het echte schilderij voor het vervalste schilderij. Op het einde van het verhaal worden Victoria en Patrick verliefd op elkaar.
De boodschap van de schrijver is : gehandicapte kinderen zijn ook normaal en slim als wij mischien zelfs slimmer, je moet aardig en lief tegen ze zijn zoals tegen andere mensen en stelen heeft geen zin, als je hulp nodig heb ga je naar mensen die je kunnen helpen
, je moet het niet zelf proberen want het kan fout zijn ( zoals in het verhaal ).
Titelverklaring:
Patrick heeft een keer een schilderij in zijn rolstoel naar het museum gebracht en daarom noemt Victoria hem ‘de kunstrijder’. Dat is letterlijk, maar figuurlijk betekent het dat Patrick vrolijk blijft ondanks zijn handicap.
Eigen mening over dit boek:
Ik vind het wel realistisch, vanwege de grote herkenbaarheid. De gevoelens van de personen zijn ook goed omschreven en herkenbaar. Bijv. de groeiende liefde tussen Patrick en Victoria. De opbouw is vrij logisch, maar soms krijg je midden in het verhaal een hele toelichting op wat al bezig is. Door het goed/kwaad element eruit te halen en daar voor een goeie achtergrond schrijft voor de personages, weet je dat ze het allemaal doen om verschillende redenen (zie belangrijkste)
En zeker niet om het kwaad. En dit is een vervanging voor het soms saaie en voorspelbare " de grote held en de grote boef " verhaal. Hij laat via dit boek ook zien dat gehandicapten ook wel degelijk mensen zijn en zeker niet dom. Dat laat hij dan ook weer in het verhaal zien.
Een zeer herkenbaar geschreven boek. Maar dat geldt voor alle boeken die ik tot nog toe van Jan Terlouw heb gelezen. Zoals Oorlogswinter, Pjotr en Briefgeheim.
Ik vind het heel mooi dat hij er naast de hoofdverhaallijn (terugvinden van de schilderijen) er een tweede wat kleinere verhaallijn tussen heeft gegooid ( de bloeiende liefde tussen Patrick en Victoria en de gevolgen die dat had voor beide, onzekerheid en alles wat we nog meer voelen als we verliefd zijn op iemand).
Ik denk dat het verhaal niet snel zal voorkomen in Nederland. Meestal is er in musea goede bewaking en gaat er niemand dure schilderijen voor zijn zoontje stelen.
Maar goed, ik zal zo’n belevenis wel nooit meemaken (mag ik hopen) en ik ben gelukkig niet gehandicapt. De auteur overdrijft niet echt maar hij heeft wel gefantaseerd, hoewel het net lijkt of het echt is.
Het mooiste stukje vind ik als Tony heel blij en vrolijk is, omdat hij in Patricks rolstoel mag rijden en als hij bij de GENGK is. Het droevigste stukje ving ik als Victoria haar verhaal van het ongeluk en de gestolen schilderijen aan Patrick vertelt, want daar voel je haar verdriet gewoon. Het beginstukje en het stukje waarin Lucie en meneer Hendriks ontvoerd worden zijn erg spannend, want je weet niet wat er gaat gebeuren.
Ik vond het eerst een niet zo’n leuk boek en dat kwam omdat ik telkens zo’n drie bladzijdes las en weer weg lag dan weer twee dan zes enz nadat ik in één stuk door las vond ik het wel spannend en het was spannend omdat ik de hele tijd maar dacht van oh dadelijk wordt meneer roerig opgepakt omdat ze die Patrick en Tom in de gaten hielden.
Mij spraken Victoria en Lucie het meest aan. Victoria omdat ze die schilderijen terug durft te brengen en ze zo goed met Tony om kan gaan. Ook vind ik het heel zielig voor haar dat ze haar moeder verloren heeft. Ik vind Lucie heel erg dapper, ze is blind en toch is ze vrolijk en doet met alles mee en ze helpt Victoria. Patrick en Tom vind ik ook erg aardig, ze helpen Victoria, terwijl ze weten dat ze er zelf problemen mee kunnen krijgen. Eigenlijk alle personen in het boek vond ik aardig, behalve dan de man die Victoria in elkaar sloeg.
Het is een goed verhaal en ik ben blij dat k het heb gelezen. Niet dat ik nu anders ben gaan denken, misschien alleen een beetje over gehandicapte mensen. Ze lijken als ze in een rolstoel zitten soms wel vreemd, maar ik vind dat we juist een voorbeeld moeten nemen aan hoe ze met hun handicap omgaan!
Over de schrijver:
Na de middelbare school studeerde Jan Terlouw wis- en natuurkunde in Utrecht en deed vervolgens 13 jaar onderzoek in de natuurkunde, in Nederland, de Verenigde Staten en Zweden. Daarna ging hij in de politiek. In 1971 kwam hij voor D'66 in de Tweede Kamer. Twee jaar later werd hij voorzitter van de Tweede Kamerfractie. Onder zijn leiding kwam D'66 uit een diep dal, en behaalde het in 1981 een grote verkiezingsoverwinning. Waarschijnlijk hebben zijn jeugdboeken bijgedragen aan de populariteit onder jongeren van D'66. Hij werd minister van Economische Zaken in het tweede en derde kabinet-Van Agt. Na de verkiezingsnederlaag van D'66 in 1982 verliet hij de politiek en ging in Parijs als secretaris-generaal van de Conferentie van Europese transportministers werken. In 1991 werd hij Commissaris van de Koningin in Gelderland. Eind 1996 ging hij met pensioen, maar in 1999 kwam hij in de Eerste Kamer. Jan Terlouw is getrouwd en heeft 4 kinderen.
Profiel: Jan Terlouw schrijft spannende boeken. Vaak is ook wel te merken dat hij politicus is: veel van zijn boeken gaan over actuele onderwerpen. Hij laat zien dat aan deze onderwerpen meer kanten zitten, dat je problemen van alle kanten moet bekijken voor je een beslissing neemt. Zijn hoofdpersonen zijn inventieve jongeren, die op een originele manier met die problemen omgaan.
Boeken:
1970 Oom Willbrord ( Van Holkema & Warendorf / 10e druk 2000)
1970 Pjotr : vrijwillig verbannen naar Siberië ( Van Holkema & Warendorf / 24e druk 2000)
1971 Bij ons in Caddum ( Van Holkema & Warendorf)
1971 Koning van Katoren ( Lemniscaat / 47e druk 2000)
1972 Oorlogswinter ( Lemniscaat / 52e druk 1998)
1973 Briefgeheim ( Lemniscaat / 27e druk 1998)
1975 De nieuwe trapeze : een reeks originele verhalen en gedichten voor de basisschool; D ( Wolters-Noordhoff)
1976 Oosterschelde : windkracht 10 ( Lemniscaat / 31e druk 1996)
1983 De kloof ( Lemniscaat / 17e druk 1999)
1986 Gevangenis met een open deur ( Lemniscaat / 10e druk 1996)
1989 De kunstrijder (Lemniscaat / 11e druk 1999)
1993 De uitdaging en andere verhalen (Lemniscaat / 3e druk 1993)
1998 Eigen rechter (Lemniscaat)
Bekroningen:
1972 Gouden Griffel voor Koning van Katoren
1973 Gouden Griffel voor Oorlogswinter
1990 Prijs van de Nederlandse Kinderjury, 13 t/m 16 jaar voor De kunstrijder
2000 Tip van de Jonge Jury voor Eigen rechter.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen