De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 598 woorden.
Marga Minco, Van geluk spreken
Mijn persoonlijke reactie op "Van Geluk Spreken" (uit de
verhalenbundel "De Andere Kant") van Marga Minco:
Het onderwerp:
Na het verhaal voor de eerste keer gelezen te hebben, was mij niet helemaal duidelijk
wat het onderwerp is. Na diepere ingang op het verhaal ben ik tot de conclusie gekomen dat
het thema van dit verhaal de onherstelbaarheid is die de oorlog met zich meebracht. In het
verhaal komt duidelijk naar voren dat er na de oorlog veel is veranderd en dat dat vaak
niet zo positief is als het lijkt.
Ik vind dit onderwerp erg interessant en aangrijpend, omdat ik nog nooit op deze manier
tegen de oorlog heb aangekeken. Voor mij is het dus zeker een origineel thema.
De gebeurtenissen:
Marga Minco heeft dit verhaal geheel in haar eigen stijl geschreven: alleen de
gebeurtenissen worden beschreven, maar de gevoelens zijn wel degelijk aanwezig. Je voelt
de emotie door de gebeurtenissen en de beschrijving van de omgeving. Dit vind ik heel goed
gedaan.
De gebeurtenissen zijn naar mijn mening niet echt spannend. De enige echte
spanningsbron in dit boek vind ik de donkere, kille beschrijving van de omgeving. De
dingen die in dit verhaal gebeuren zijn op het eerste gezicht niet zo dramatisch, maar als
je nadenkt over de oorlog die ermee in verbinding staat, wordt alles toch een stuk
aangrijpender. Het feit dat de ik-persoon door de oorlog alles kwijt is en dat dit door
anderen niet begrepen wordt is wel dramatisch.
Ik vind dit alles wel geloofwaardig, ook al ligt het niet echt binnen mijn
belevingswereld.
De bouw:
Naar mijn mening is het verhaal niet ingewikkeld opgebouwd; dit kan ook haast niet
omdat het zo'n kort verhaal is. Ik vind de opbouw van het verhaal begrijpelijk. Hier heb
ik niets op aan te merken.
Het verhaal bevat vertragingen en versnellingen van tijd. Ook deze vind ik goed
gekozen. Zeker de grote versnelling in het midden van het verhaal, het overslaan van de
oorlog, vind ik goed gekozen, om zo bij de kern van het verhaal te blijven. De terugblik
aan het einde van het verhaal naar het begin van het verhaal is om uit te leggen dat de
hoofdpersoon er door de naoorlogse gebeurtenissen achter is gekomen dat ze voor de oorlog
een voorgevoel heeft gehad dat er iets onherstelbaars zou gaan gebeuren.
De personages:
Ondanks het korte verhaal heb ik toch een goed beeld gekregen van de personages. Door
het hele verhaal heen kon ik me goed inbeelden in de personen en ik raakte wel degelijk
betrokken bij wat de personages overkwam. Ik kon me vooral de reactie van de vrouw op het
marktplein goed voorstellen: ik kan begrijpen dat als je er nog nooit over nagedacht hebt,
je denkt dat als je de oorlog hebt overleeft alles gelijk weer goed is. Dat de vrouw zegt
"Dan mag jij van geluk spreken" is voor mij dan ook begrijpelijk.
Op de vraag of de personen zich gedragen hebben zoals het hoort, kan ik geen antwoord
geven. Ik denk dat er niet echt regels zijn voor hoe je je in een situatie als die in het
verhaal moet gedragen.
Het taalgebruik:
Ik vind het taalgebruik van Marga Minco zeker niet moeilijk. Hierdoor leest het verhaal
snel weg.
Het verhaal bevat veel beschrijvingen van de omgeving die na de oorlog zo veranderd is.
Tussen de regels door is hier te lezen dat het hele leven van de ik-persoon door de oorlog
is veranderd. Ook worden de gevoelens van de hoofdpersoon alleen indirect beschreven. Dit
indirecte, wat typisch is voor het werk van Marga Minco, vind ik heel interessant aan dit
korte verhaal.
Het verhaal bevat naast de vele beschrijvingen ook één dialoog. Deze zorgt voor een
goede afwisseling in het verhaal.
Conclusie:
Na al deze verhaalonderdelen te hebben beschreven ben ik tot de conclusie gekomen dat
ik "Van geluk spreken" zeker de moeite waard vind.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen