Boekverslag : Hubert Lampo - Herminone Betrapt
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 984 woorden.

Hubert Lampo, Herminone Betrapt






Titel: Hermione betrapt


Schrijver: Hubert Lampo


Jaar van publikatie: 1963


Uitgever/editie: Meulenhoff Amsterdam


Aantal pagina's: 190


Genre: roman


ISBN-nummer: 90 290 4994 4





Kernsamenvatting





De schrijver archivaris Rudolf Eyniers komt in Parijs in contact met Denise, de

dubbelgangster van zijn gestorven jeugdliefde, Désirée. Denise blijkt echter de

doodgewaande Désirée te zijn. Er ontstaat een romance.





Titelverklaring





De titel 'Hermione Betrapt' vertoont sterke overeenkomsten met 'The Winter's Tale', een

blijspel, maar tegelijkertijd een drama, van Shakespeare. In dit stuk wordt koningin

Hermione door haar gemaal twintig jaar lang voor dood gehouden, tot zij door een

mysterieuze gebeurtenis naar de wereld der levenden terugkeert. Dit sprookjesachtige spel

eindigt met 'een volmaakt geluk'.





Deze verhaallijn is vrijwel geheel terug te vinden in Lampo's roman. Een vergelijking

van Hermione met Désirée of Denise is dan ook onvermijdelijk. Hermione is bij deze

betrapt.





Belangrijkste gebeurtenissen





De schrijver-archivaris Rudolf Reyniers rijdt naar Parijs om daar meer te weten te

komen van Charles-Joseph de Grave die het boek 'La republique des Champs Elysées'

schreef. (Hierin wordt beweerd, dat 'in de Europese voortijd het legendarische Atlantis

zich nabij de Hyperborese zee in het deltagebied van Rijn, Maas en Schelde bevond.)





Tijdens de autorit komen in hem beelden op uit zijn jeugd tijdens de laatste

zomervakantie voor het uitbreken van de tweede wereldoorlog. Met zijn ouders verbleef hij

toen in het pension van zijn oom, waar ook het Franse meisje Désirée Chantraine met haar

familie logeerde.





Rudolf en Désirée raken verliefd op elkaar. Hij is verlegen, zij daarentegen neemt

het initiatief om tot een intiemere relatie te komen, die zij zonder schuldgevoelens

ondergaan.





Door het uitbreken van de tweede wereldoorlog worden hun ontmoetingen abrupt

afgebroken. De heimelijke correspondentie die zij voeren, eindigt, wanneer Rudolf, geheel

onverwacht, haar overlijdensbericht toegestuurd krijgt. Rudolf is verbijsterd van

verdriet.





Via deze jeugdbeelden tijdens de tocht naar Parijs wordt hij er zich opnieuw duidelijk

van bewust, dat hij door dit verlies zich nimmer meer blijvend aan een vrouw heeft kunnen

binden.





Eenmaal in Parijs ziet Rudolf, in de metro, de dubbelgangster van zijn gestorven

geliefde. Hij volgt haar tot zij het theater Antoine binnengaat. Als hij 's avonds het

theater bezoekt, ziet hij haar optreden in Shakespeares Wintersprookje.





Zij blijkt de beroemde toneel- en filmactrice Denise Masurel te zijn. Hij zendt haar

bloemen.





Hij weet met haar nader in contact te komen en er ontstaat een even zuivere romance

tussen hen als toentertijd tussen Rudolf en Désirée. Steeds wordt Rudolf getroffen door

de frappante gelijkenis tussen de actrice en zijn jeugdvriendinnetje.





Er ontstaan spanningen, die hun ontlading vinden als de herkenning volgt: Denise heeft

haar haren weer de oorspronkelijke kleur gegeven, waardoor het enige uiterlijke verschil

met Désirée verdwijnt. Nu durft Rudolf te spreken en hij vertelt haar over zijn

jeugdidylle. Denise blijkt de doodgewaande Désirée te zijn. Nu ook wordt het raadsel van

het overlijdensbericht opgelost.





Bij een reconstructie van de gebeurtenissen van destijds wordt het hun duidelijk, dat

de moeder van Désirée, toen zij de correspondentie tussen haar dochter en Rudolf

ontdekte, haar man had overgehaald daar resoluut een einde aan te maken. Deze drukte toen

in zijn grafisch bedrijf een overlijdensbericht en stuurde het de ouder van Rudolf toe.





Omdat er van Rudolf geen brieven meer kwamen, dacht Désirée dat hij haar in de steek

had gelaten.





Bovendien kan Rudolf er voor zorgen dat Désirées zoon, die invalide is, geholpen

wordt.





 





Hoofdpersoon





Rudolf Reyniers ontmoet in Parijs de dubbelgangster van het meisje dat hij in zijn

jeugd heeft liefgehad.





De rouwkaart die hij destijds ontving gaf hem een enorme klap. Hij gelooft dat hij

nooit meer in staat zal zijn een ander te beminnen. Rudolf groeit op, maar ook in zijn

volwassenheid blijven zijn gedachten steeds bij Désirée. Slechts zijn studie en later

zijn werk als historicus geven hem enige afleiding in het leven. Bij de ontmoeting met

Denise herkent hij in haar onmiddellijk de dubbelgangster van zijn jeugdliefde en een

bloedstollende romance volgt.





 





Andere personen





Désirée: een 16-jarig meisje met wie de hoofdpersoon in zijn jeugd een

liefdesverhouding heeft. Zij schijnt op vroege leeftijd te zijn gestorven.





Denise: een aantrekkelijke vrouw. Zij is toneelspeelster en filmactrice. Zij blijkt de

doodgewaande Désirée te zijn.





 





Opbouw





Het verhaal bevat flash-backs naar de jeugd van de hoofdpersoon. Deze beelden vormen

een belangrijk gegeven voor de verhaallijn van het boek. Deze is op chronologische wijze

opgebouwd.





 





Plaats/tijd





Rudolf Reyniers begeeft zich naar Parijs. Denise woont in deze stad. Het verdere

verloop van het verhaal speelt zich af in het appartement van Denise of elders in de stad.





 





Thema uitleg





„Aanvankelijk had ik mij voorgenomen een vage, poëtisch geladen twijfel te laten

bestaan over het 'wie is wie', zonder aan enig mythisch tweelingmotief te

denken....."





Lampo doelt met de terugkeer van de vrouw in het verhaal niet op magisch-realistische

motieven. Het is een wederontmoeting, die Lampo later zou omschrijven als het archetype

van de eeuwige terugkeer.





 Twee archetypen vertonen zich in deze roman. Ten eerste is er het ideaalbeeld van

de vrouw, die trouwens ook in de psychisch-realistische verhalen voorkomt.





Het tweede archetype betreft 'de eeuwige wederkeer'. Echter, in wezen is de

wederontmoeting volledig te verklaren, wat zou betekenen dat er van magisch-realisme geen

sprake is.





Kortom, het verhaal is magisch-realistisch (b.v. Désirée weet de woning van Rudolf,

zonder het gezien te hebben, te beschrijven). Anderzijds is het een

psychologisch-realistisch verhaal omdat de magisch-realistische elementen slechts even

'geraakt' worden.





 





Oordeel





Verhaal/Onderwerp





Sprookjesachtiger kan het niet, wordt er vaak gezegd als men 'Hermione Betrapt' leest.

En inderdaad, je leest het boek en wat blijkt? Het is een sprookje.





Er is een man die zijn droomprinses tegen het lijf loopt. En zij leefden nog lang en

gelukkig. Een samenvatting van het boek, zoals menig recensist het zou weergeven. Ik vind

echter dat juist in een tijd waarbij de ene roman nog triester is dan de andere, Hermione

een vernieuwing is. Lampo is tenslotte zijn tijd enigszins vooruit. Het is een zonnige

goed eindigende roman.





Situaties en personen





Een recensist schreef in zijn artikel over Hermione dat de gesprekken tussen de

hoofdpersonen belangwekkend waren en bovendien op het juiste ogenblik. Ik denk inderdaad

dat ze belangwekkend zijn. De roman draait immers om de gevoelens die twee mensen voor

elkaar hebben. Het milieu doet niet echt ter zake.





Om de idyllische sfeer te bereiken die de roman in zich heeft, moet je wel over de

gaven beschikken die Lampo bezit. Hij weet het ongerijmde gewoon te maken. Ik denk dat

wanneer iemand dat voor elkaar krijgt, situaties en personen wel reëel over moeten komen.





 

Andere boeken van deze auteur:


Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen