Boekverslag : Simon Vestdijk - Terug Tot Ina Damman
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1792 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1792 woorden.
1. Boekbeschrijving,
Auteur: Simon Vestdijk
Titel: Terug tot Ina Damman
Ondertitel: De geschiedenis van een jeugdliefde
Druk: 19e druk
Uitgeverij: Nijgh & van Ditmar
Jaar van uitgave: 1934
Aantal pagina’s: 193
2. Samenvatting,
Anton Wachter, een rustige jongen uit Lahringen kwam, na het halen van zijn toelatingsexamen op de H.B.S terecht. Hij werd in het eerste jaar enorm gepest, getreiterd en uitgescholden door zijn klasgenoten. Hij wilde natuurlijk van die pesterijen af. Dat deed hij door heel erg zijn best te doen op school en allemaal negens en tienen te halen. Hierdoor werd hij een voorbeeld voor de klas en werd hij steeds minder gepest.
In het tweede jaar merkte hij dat er een nieuw meisje op school zat. Het was Ina Damman, een rustig en nuchter meisje dat zich van niemand iets aantrok. Anton was erg onder de indruk van het meisje en raakte verliefd op haar. Op een dag liet hij zich aan haar voorstellen en hij vroeg of hij haar naar het station mocht brengen. Ina vond het goed en Anton bracht haar het hele jaar door naar het station. Ina bleef heel koel en zei bijna niets tegen hem. Anton was zo verliefd op haar, dat Ina Damman een soort obsessie voor hem was. Ze gingen samen schaatsen en samen fietsen tijdens een excursie van school en ze gingen zelfs s’ avonds stiekem wandelen in het bos. Maar Anton merkte al die tijd niet, dat Ina het vervelend vond dat hij steeds achter haar aanliep. Totdat hij aan het eind van het jaar te horen kreeg van een vriend van hem dat Ina hem vervelend vond. Toen hij aan het meisje vroeg of dit waar was, knikte ze "ja" en ze liep weg. Zo werd zijn liefde voor haar verbroken. Het volgende jaar was weer een normaal jaar, hij maakte wat nieuwe vrienden en trok zich van de pesterijen niets meer aan. Hij kreeg steeds meer aanzien in de klas en hij werd bewonderd door een heleboel meisjes. Met een van die meisjes had hij zelfs een tijdje verkering (Marie van den Bogaert). Hij dacht hij Ina Damman al vergeten was, maar dat was niet zo, want toen hij tijdens een excursie aan het einde van het derde jaar weer aan haar terugdacht, besefte hij dat hij nooit meer van Ina los zou komen. Hij wist dat hij Ina Damman nooit zou kunnen krijgen, maar ook dat zijn liefde voor haar in zijn gedachte eeuwig zou blijven bestaan.
Analyse,
a) motto,
Dit boek bevat geen motto.
b) hoofdpersonen,
Anton Wachter
Anton Wachter is in het (begin van het) verhaal erg ontevreden over zijn uiterlijk. Hij heeft enorm veel last van jeugdpuistjes. Hij vindt van zichzelf dat hij "geen" kin heeft en een te grote neus.
Hij is een rustige, wereldvreemde en onzekere jongen. Hij denkt enorm veel na over zijn leven en zijn toekomst. Hij wordt ook heel veel gepest op school door zijn klasgenoten en hierdoor wordt hij steeds onzekerder. Om over deze onzekerheid heen te komen is hij heel erg zijn best gaan doen op school (zie de samenvatting). Hij is (dus) ook heel slim en ijverig. Verder in het verhaal wordt hij steeds zekerder van zichzelf en trekt hij zich van niemand meer iets aan. In de loop van het verhaal draait heel het leven van hem alleen nog maar om de onbereikbare liefde voor Ina Damman.
Citaat: bladzijde 190
"Nu hij zich geheel in de droom wilde nestelen, stootte de droom hem terug, haastte, haast met dezelfde kracht als de werkelijkheid dat had gedaan. Hij wist, dat hij van Ina Damman hield, - en niet naar haar toe zou gaan, omdat hij van haar hield. Maar al zijn verlangen, zo lang in hem opgesloten, richtte zich, hoe hij zich ook keren wilde, op de werkelijke Ina Damman, niet op haar vluchtig spiegelbeeld in de droom!"
Ina Damman
Het is een mooi meisje met lichtblauwe ogen, donker haar en een matte gezichtskleur. Haar jukbeenderen steken iets uit in haar ronde, gladde gezicht. (zie bladzijde 67) Ze draagt mooie jurkjes en loopt altijd met haar boekentas in dezelfde houding, met de tas op de heup, de rechterschouder iets hoger dan de linker en haar hoofd wat schuin. (zie bladzijde 68) Haar bewegingen zijn sierlijk.
Ze is koel en nuchter, en trekt zich van niemand iets aan. Ze wordt door heel veel klasgenoten bewonderd vanwege deze houding. Ze wordt gezien als een vrolijk en zelfverzekerd meisje. Ze is tegenover Anton rustig en ze zegt niet veel tegen hem. Ze heeft geen gevoelens voor Anton, en
wordt dus niet verliefd op hem.
c) bijpersonen,
Anton’s moeder
Zij is overdreven kwetsbaar, gevoelig en zorgelijk.
Marie van den Boogaard
Zij is de vriendin van Anton in de derde. Ze is totaal anders dan Ina Damman. Ze is speels en ze is bijna altijd op zoek naar een vriendje.
Max Mees:
Hij is een goede vriend van Anton en gaat veel met hem om. Hij probeert vaak grappig te zijn en hij praat veel over meisjes.
d) motieven,
Een aantal motieven die het thema "de gevolgen van een onmogelijke liefde" aangeven zijn:
· puberteit
· leven in een fantasiewereld
· liefde
· liefdesverdriet
· angst voor de werkelijkheid
· angst om afgewezen te worden
4. Perspectief,
Het verhaal wordt voor het grootste deel gezien door de ogen van Anton. Het is dus een ik-perspectief. Het verhaal wordt geschreven volgens de gedachten, gevoelens en dromen van Anton. Heel soms wordt er overgegaan naar een ander perspectief, en wordt er verteld over de gedachten en gevoelens van Ina Damman. Citaat: "Hij kon zich niet voorstellen hoe zijn leven zonder haar zou zijn en hij wist dat zijn niet zonder hem kon"…………………"Maar Ina Damman kon dat best".
5. Tijd,
Wanneer het verhaal zich afspeelt wordt niet letterlijk in het verhaal vermeld, maar het zal zich in ieder geval afspelen voor de 2e wereldoorlog.
De vertelde tijd binnen het verhaal is ongeveer 3 schooljaren. Het verhaal begint als Anton in de eerste klas zit en het verhaal eindigt op het einde van de derde klas.
Het verhaal is in chronologische volgorde verteld en bevat geen echte duidelijke flashbacks of flashforwards.
6. Ruimte,
Het verhaal speelt zich voor het grootste deel af op de H.B.S in Lahringen, hiermee wordt natuurlijk Harlingen bedoeld. Andere gedeeltes van het verhaal spelen zich af in Lahringen zelf, in het huis van Anton, op het station van Lahringen, in de trein en op de excursie naar de hei.
7. Titelverklaring,
"Terug tot Ina Damman"
De geschiedenis van een jeugdliefde
Waarom dit de titel en de ondertitel van het boek zijn, is natuurlijk logisch, omdat het hele verhaal draait om Anton Wachter en zijn onbereikbare (jeugd)liefde voor Ina Damman.
8. Thema,
Het thema van het verhaal is: Wat de gevolgen kunnen zijn van een onmogelijke liefde.
Het hele verhaal draait om de gevolgen van de onmogelijke liefde van
Anton Wachter voor Ina Damman. Ook is er veel aandacht voor gevoel, sentiment en liefde.
9. Beoordeling,
Emotionele argumenten
Het verhaal bevat niet echt een spanning of spectaculaire gebeurtenissen. Het is natuurlijk wel erg ontroerend, omdat je helemaal wordt meegesleept in de gevoelens van Anton Wachner voor Ina Damman. Het is namelijk zo dat de gevoelens, gedachten, dromen en de levensweg van Anton allemaal apart heel mooi en gedetailleerd beschreven worden. Echt alle gevoelens die iemand ook maar kan hebben bij een onbereikbare liefde worden besproken.
Morele argumenten
In het verhaal wordt duidelijk dat Anton een heel onzekere jongen is, hierdoor wordt hij ook steeds geplaagd. Dit is natuurlijk wel een minpunt van deze jongen. Maar later in het verhaal blijkt gelukkig dat hij zich gaat storten op het leerwerk en hierdoor zich niets meer aantrekt van de mensen om hem heen.
Argumenten met betrekking tot de werkelijkheid
De figuren in het verhaal waren zeer geloofwaardig, het kan in de werkelijkheid ook voorkomen en sterker zelfs het komt in de werkelijkheid voor. De gebeurtenissen zijn dan ook herkenbaar en levensecht.
Argumenten met betrekking tot de vorm
Ik vond het verhaal redelijk in elkaar zitten. Het verhaal zat namelijk goed in elkaar, maar de beschrijvingen vond ik soms te lang duren. Dan werd het langdradig, omdat er dan op veel pagina’s betrekkelijk weinig verteld werd. De woorden die gebruikt werden vond ik goed, ze pasten goed in de geschreven stijl van het verhaal. De verhaalfiguren praatten ook op een interessante manier met elkaar.
Argumenten met betrekking tot de "leerzaamheid"
Ik vind het verhaal niet echt voorspelbaar lopen. Het was niet echt te verwachten hoe het liep. Van het verhaal kun je toch best veel leren. Ook al kun je de liefde misschien niet echt een onderwerp noemen waarover je iets moet leren, je moet het meemaken. Maar ik vond het toch goed dat ik dit boek gelezen heb!
Andere argumenten
Ondanks dat de stijl waarin het werk geschreven is niet bepaald gemakkelijk is, ben ik toch blij dat ik ben blijven lezen in het boek! Ik vond het namelijk een mooi boek. De beschrijvingen waren misschien aan de ene kant soms wat lang, maar dat maakt het boek, vind ik, juist ook wel weer apart en niet zo normaal als anders.
10. Informatie over de schrijver,
Simon Vestdijk is geboren op 17 Oktober 1898 in Harlingen. Hij studeerde in Amsterdam voor Arts en had veel interesse voor muziek. Hij was een tijdje scheepsarts, maar wijdde zich sinds 1932 geheel aan de literatuur. Zijn eerste werken (verzen), kwamen terecht in "De Vrije Bladen". Ook kwam hij in contact met Edgar du Perron en Menno ter Braak en werd later mederedacteur van het tijdschrift "Forum". Zijn eerste roman was: "Kind tussen vier vrouwen".
Bijna alle romans van Simon Vestdijk eindigen tragisch of eenzaam voor de hoofdpersoon of titelheld (in dit geval dus Anton Wachter). Dit zijn dus duidelijk kenmerken uit de romantiek.
Bij zijn achtdelige Anton Wachtercyclus (de meest autobiografische werken van Simon Vestdijk)
komt ook het tragische en het eenzame naar voren: Anton’s voorbeeld is Ina Damman, maar deze blijft voor hem onbereikbaar.
Zowel zijn romans als zijn poëzie en essays zijn geschreven in een stroeve, barokke stijl met veel onderbrekingen, terzijdes en correcties. Door zijn enorme aantal werken op zeer hoog niveau, is hij met een groot aantal prijzen bekroond: P.C. Hooftprijs 1950 en de Grote Prijs der Nederlandse Letteren 1971.
Simon Vestdijk is overleden in Utrecht op 23 maart 1971.
Een aantal romans en verhalen van Simon Vestdijk zijn:
- De Oubliette (1933)
- Terug tot Ina Damman (1934)
- De andere school (1948)
- De rimpels van Esther Ornstein (1959)
- Bericht uit het hiernamaals (1964)
- De onmogelijke moord (1965)
- De leeuw en zijn huid (1967)
- De hotelier doet niet meer mee (1968)
- Het verboden Bacchanaal (1969)
- Het proces van meester Eckhart (1970)
(Dit is slechts een heel klein deel van zijn enorme hoeveelheid werken.)
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen