Boekverslag : Tim Krabbe - Vertraging : Roman
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 2878 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 2878 woorden.
Beschrijving van mijn leeservaring:
Auteur: T. Krabbé
Titel: Vertraging
Ondertitel: geen
Verschenen in: 1994
Aantal blz.: 125
Leestijd: 4:30 uur
Uitgelezen op: 22 november 1999
Waarom heb ik dit boek gekozen?
Ik heb dit boek gekozen omdat deze, eerlijk gezegd, redelijk dun was,
en de voorkant sprak mij wel aan.
Toen ik op de flaptekst las over een heilloze tocht door Australië
was ik nog veel gemotiveerder om het boek te lezen.
Eerste reactie achteraf
Ik vond het boek wel spannend, omdat het verhaal niet erg voorspelbaar is.
Meeslepend was het ook wel, ik was telkens erg benieuwd hoe het verder
zou gaan.
Het verhaal was niet erg ontroerend, er gebeurden wel tragische dingen,
maar die worden zó verteld dat je er niet om geeft.
Het verhaal was wel grappig, vooral is het geinig om te lezen hoe zij
zich vermommen, en de politie te vlug af zijn.
Het verhaal is redelijk realistisch.
Het is ook wel fantasierijk, er gebeuren erg veel dingen die je normaal
niet meemaakt.
Het is eigenlijk best wel interessant, je weet een beetje wat er zich in
de fraudeur afspeelt, hoe ze zich gedraagt.
Het verhaal is zeker weten erg origineel, zo n verhaal lees je
echt niet vaak.
Het is redelijk goed te begrijpen, af en toe zijn de flashbacks zó plotseling,
zodat je denkt dat ze kunnen tijdreizen.
Dit werk heeft mij aan het denken gezet, ik dacht de hele tijd aan hoe de politie
in deze tijd gehandeld zou hebben.
Ik heb ook iets aan dit werk gehad, ik heb er namelijk over nagedacht hoe ik
me vanuit de positie van de hoofdpersoon zou gedragen.
Dit werk spreekt me wel aan, omdat ze met geld smijten, wat ik vaak ook doe,
en volop van het leven genieten.
Samenvatting
Jacques Bekker, een nederlandse schrijver en presentator van het televisiespel Woordrijk werkt mee aan een cultuurreis voor Australische emigranten in Australië. Aan het eind van de vakantie, tijdens de terugreis van Auckland naar Amsterdam, maakt het vliegtuig een tussenlanding in Sydney. Van de drie uur vertraging maakt Jacques gebruik door een jeugdvriendinnetje op te zoeken die daar al jaren woont, Moniek Ilegems. Als Jacques bij haar huis komt, staat ze op het punt te vertrekken.
Ze heeft als de "Madame Twenty", bedenker van een mode en bijou-lijn en eigenaresse van meerdere internationale ondernemingen een enorme carrière gemaakt. Omdat ze zware fraude heeft gepleegd wordt ze door de politie gezocht. Ze vraagt Jacques haar te helpen. Jacques voelt daar weinig voor maar geeft uiteindelijk toe en mist zijn vliegtuig. In een Ford Falcon beginnen ze vermomd aan een eindeloze reis door Australië met de bedoeling naar Europa te vliegen zodra ze niet meer dagelijks op het nieuws zijn. Moniek heeft 780.000 dollar aan contant geld bij zich waar ze hopen een tijdje mee vooruit te kunnen.
Jacques is regelmatig in tweestrijd. Aan de ene kant voelt hij zich schuldig tegenover zijn vriendin Sonja in Amsterdam, zijn collega s van de televisiequiz en de leiding van de reisorganisatie dat hij hen in grote ongerustheid brengt. Aan de andere kant krijgt hij een enorme kick van de gedachte om zomaar te "verdwijnen". Tevens is hij enorm onder de indruk van Moniek s persoonlijkheid ook al heeft zij hem in zijn jeugd diep teleurgesteld.
Jacques is zestien als hij, in een weekend tijdens een vakantie in Oostende, Christa ontmoet in een discotheek, een aankomend turnkampioene. Hij voelt zich gestreeld dat een meisje van haar leeftijd iets in hem ziet. De volgende dag gaat zij naar huis terug en zij beloven elkaar te schrijven en elkaar volgend jaar weer te zien.
Na circa een jaar en veel (degelijke) brieven, hebben zij een kort weerzien. Jacques begrijpt dan niet dat hij ooit iets in haar heeft gezien. Christa heeft Jacques foto aan een vriendin van haar laten zien, Moniek. Moniek heeft dan haar zinnen op Jacques gezet en besluit hem te versieren voor een weekendje en een foto van hen samen te laten maken voor Christa, "voor de grap". Jacques heeft niets door als hij Moniek ontmoet, hij is erg van haar onder de indruk, zij is het tegendeel van Christa en geeft zich in dat weekend volledig bloot. Later krijgt hij een briefje: "Het was een grap, I m sorry. Moniek".
Na weken rijden door veel dorre vlaktes, wagen ze het erop. Vanuit Darwin vliegen naar Londen ("en dan gauw naar huis", denkt Jacques). In de hal van het vliegtuig lezen ze het nieuws in de krant. Monieks financieel manager (tevens minnaar) is gearresteerd, ondanks vermomming en vals paspoort, en heeft in zijn cel zelfmoord gepleegd. Omdat ze bang zijn geworden zijn, besluiten ze niet te vliegen en voorlopig in Australië te blijven. Weer trekken ze verder, dagen en weken. Als ze in een klein café het nieuws op TV zien, verraden ze zichzelf door hun reactie. Als ze weggaan, wordt de politie gewaarschuwd en hun nieuwe signalement doorgegeven. Tevens worden ze door twee cafébezoekers achtervolgd en beroofd van hun geld en wordt de auto gesloopt.
Jacques en Moniek besluiten verder te gaan lopen en worden na enige tijd opgepikt door Rick Wyndham, een belastinginspecteur op weg naar zijn vriendin Eileen.
Moniek en Jacques mogen mee en bij Eileen overnachten, eerst één en later nog een nacht. Van dit verblijf maakt Moniek gebruik door een interview te geven aan een tijdschrift als mogelijkheid om weer geld te verdienen. Als Eileen aan het eind van de dag hen Jacques en Moniek uit huis wil zetten, trekt Moniek haar pistool en Eileen valt dood neer. Jacques is verbijsterd en weet zich nu ook medeplichtig aan moord. Met Eileen s auto vluchten ze en rijden naar Alice Springs alwaar ze het vliegtuig nemen naar Brisbane. Ze reizen gescheiden en alles gaat goed. In Brisbane koopt Moniek weer een auto en ze gaan naar een afgelopen plek, Fort Madness, waar ze via een kennis een huisje hebben gehuurd. Moniek regelt het gehele huishouden, Jacques leeft als in een droom. Hij voelt zich ellendiger dan ooit. Als bekend wordt dat de vallei binnen enkele weken onder water zal worden gezet als gevolg van een stuwdam, maken ze plannen om verder te kamperen in een droog gebied. Eén van de laatste avonden in het huis ziet Jacques Sonja op de TV, ze is in Sydney aangekomen en vastbesloten Jacques te gaan zoeken. Nu weet Jacques zeker dat hij bij Moniek vandaan wil. s Nachts sluipt hij het huis uit en bereikt het dorp waar hij de volgende dag probeert te liften. Als aan het eind van de dag een auto stopt, blijkt het Moniek te zijn die hem bedreigt met haar pistool. Jacques stapt in de auto en onderweg komt het tot een vechtpartij. Als Jacques aan Moniek duidelijk maakt dat hij niet met haar verder wil, schiet Moniek zichzelf door het hoofd. Jacques verstopt haar lichaam in het bos. Als hij later terugkeert naar de plaats waar hij haar heeft neergelegd, wordt hij gearresteerd. "Ik ben Jacques Bekker en ik ben op zoek naar Madam Twenty", zijn de woorden die hij tegen de politie gebruikt. Voor hem is er een eind gekomen aan een lange tocht.
Verdiepingsopdrachten:
Opdr.22
Jaques mocht na een aantal ondervragingen weg, hij was wel betrokken,
maar dat was doordat zij hem erin geluisd had.
Maar goed ook, dat ze er niet meer is , vertelde hij de agenten.
Ze had hem al genoeg dingen aangedaan.
Nu wilde hij Sonja graag weer zien, en weten hoe het met haar was.
Hij nam het eerst volgende vliegtuig richting Sydney, in de hoop haar daar
nog tegen te komen.
Na er een aantal uren te hebben gezocht, wilde hij toch even een pauze
houden.
Hij besloot naar het eerste, het beste café te gaan die hij in die straat tegen
zou komen.
En toen hij daar binnenkwam, zag hij tot zijn verbazing dat Sonja daar achter
de bar zat.
Hij zat te bedenken wat hij zou gaan zeggen, sorry klinkt dan zo lullig.
Hij besloot er wat langers van te maken.
Hé, Sonja! En net voordat hij ook maar iets in de richting van sorry
kon zeggen sloeg ze hem keihard, met al haar kracht, tegen
de grond.
Ze maakte hem uit voor alles wat los en vast zat, en hij zei helemaal niets.
Na een poosje, toen Sonja te moe was om nog verder te schelden en te
vechten, hield ze hem plots heel stevig vast.
Het spijt me lieverd , zei Jaques, en Sonja begon al te huilen.
Sonja wilde net weglopen, toen Jaques zei: ik heb er alles voor over om weer
bij jou te kunnen zijn, om je weer vast te houden tot het einde der tijden.
Jij bent het enige wat ik nog heb, en ik wil niets liever dan weer met jou
vrijen, je in mijn armen hebben, en ik heb er heel veel spijt van dat ik niets van
me heb laten horen.
Inmiddels kwamen er allemaal mensen kijken wat er met hun aan de hand was.
Maar het was alweer voorbij, Sonja en Jaques liepen huilend met de armen
om elkaar weg.
Jaques dacht nu alleen nog maar aan haar, en hoe zijn verdere leven er met
haar uit zou zien.
Jaques zei tegen haar: Ik ben zelden zo gelukkig geweest als nu, dat je me liefhebt
na alles wat ik je heb aangedaan.
Mijn liefde voor jou is onbeschrijflijk groot, zei Sonja, er zijn geen woorden voor, maar je moet me beloven dat je me nooit meer alleen laat.
Ik wil niets liever, zei Jaques, na alles wat ik heb meegemaakt heb ik gezien wat
ik verkeerd deed, ik had je nooit in de steek moeten laten.
Eenmaal thuis is Jaques gaan zoeken naar een baan, en hij is afdelingschef van
een uitgever geworden, en is daarmee tevreden geworden.
Opdr.30
Interview met Jaques Bekker
Had je verwacht dat Moniek je zó zou gebruiken?
-Nee, het was wel even schrikken toen ik erachter kwam dat ze me gewoon
had gebruikt door me met alles te betrekken waarmee zij in aanraking kwam,
zoals de moord op Eileen.
Vond je het ergens niet jammer dat Moniek zelfmoord pleegde?
-Ja, een beetje wel.
We hadden samen eigenlijk wel heel wat meegemaakt, maar het was gewoon één
grote list waarin ik me liet betrekken.
Hoe kon ik ook zo stom zijn?
Als je terug in de tijd kon, wat had je dan anders gedaan?
-Nadat ik zou horen dat het vliegtuig vertraging zou hebben, zou ik nooit terug
zijn gegaan naar de auto van Moniek, dat was de grootste fout die ik ooit
gemaakt heb
Wanneer kwam nou écht dat schuldgevoel bij je op, tegenover Sonja en je familie?
-Nadat ik hoorde dat Sonja in Australië was om me daar te zoeken, toen voelde
ik me schuldig tegenover Sonja, waar ik geen contact mee had opgenomen, en
ook tegenover mijn familie en vrienden.
Voelde je nog iets van verliefdheid op Moniek, hoewel ze je al eerder had misbruikt?
-Nee, ik was gewoon uit op iets nieuws, vrij zijn.
Het was wel even lekker om geen verplichtingen te hebben.
Het eindoordeel:
Het onderwerp
Ik vond het écht een heel erg interessant onderwerp, mede omdat er dingen
gebeurden die ver buiten mijn belevingswereld gaan, bijv. de fraude,
en dan al helemaal de moord op Eileen.
Het boek bracht me eigenlijk aan het denken over hoe het zou zijn om eens
vrij te zijn, zonder verplichtingen.
Het onderwerp had voldoende diepgang, dat was gewoon duidelijk te merken, want
alles kwam immers door de vertraging.
Ik had alleen de flashbacks in de goede volgorde willen zetten.
De gebeurtenissen
Het belangrijkste in het boek waren de gevoelens en de gedachten van de personen.
Ik vond de meeste gebeurtenissen spannend, en een aantal ook fantastisch.
Er vonden een paar schokkende dingen plaats, zoals de moord op Evelien.
Evelien is de vriendin van Rick, een man die hun een lift geeft naar het huis van Evelien, uit de woestijn vandaan.
De afloop vond ik wel een beetje jammer, ik kon niet te weten komen of hij Sonja nog weer zou zien.
De personen
De hoofdpersoon kwam me best wel levensecht over, mede daarom kon ik me goed inleven in de hoofdpersoon.
Ik herkende mezelf eigenlijk een beetje in Jaques, de hoofdpersoon.
het lijkt me ook heerlijk om eens vrij te zijn, weg van de verplichtingen.
Ik ben niet door het gedrag van de hoofdpersoon beïnvloed.
Ik waardeerde de eigenschappen van de hoofdpersoon allemaal positief,
behalve dat hij niks tegen Moniek in durft te brengen.
Als ik de auteur was geweest had ik hem wat meer tegen Moniek in laten gaan, niet
van dat "ja en amen".
De opbouw
Ik kon het verhaal grotendeels vlot lezen, en áls het lastig was om te lezen,
Kwam dat door de flashbacks die niet eens in de goede volgorde naar voren kwamen.
Ik vond het spannend toen ze zich eenmaal vermomd hadden en steeds in het
nieuws kwamen, en ook toen ze in de woestijn zaten, en bij het gevecht tussen Jaques en Moniek.
Deze gebeurtenissen kwamen allemaal op het juiste moment aan de beurt.
Ik vond de afloop én flauw én verrassend, flauw was dat je niet kon weten of hij Sonja ooit nog zou zien, en verrassend was dat Jaques Moniek te lijf ging, en zij óók nog zelfmoord pleegde.
Het taalgebruik
Ik vond dat er geen al te moeilijke zinnen werden gebruikt, dat leest wel veel sneller.
De gebeurtenissen werden op een héle heldere manier beschreven waardoor ik me én een hele goede voorstelling kon maken van de gebeurtenissen én nog veel meer in kon leven op de hoofdpersoon.
Er kwamen niet belachelijk veel dialogen voor, maar ook niet weinig.
Gewoon precies goed, en ze werden best natuurlijk weergegeven.
Bepaalde fragmenten zou ik graag willen onthouden uit dit boek, namelijk het stukje over Jaques denkrots, en de vermomming, die laatste was nogal komisch.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen