Boekverslag : Ronald Giphart - Het Feest Der Liefde
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 7126 woorden.

1. Wat zijn de eigenschappen van de hoofdpersonen?



2. Omschrijf het taalgebruik.



3. Hoe autobiografisch is dit verhaal?

4. Welk thema heeft dit verhaal?




Titel verklaring



De titel is Feest der Liefde. Een van de verhalen in dit boek heet ook zo. Het Feest der liefde is een soort definitie van dit boek, je moet het zien als een soort levenswijze. De meeste verhalen in dit boek gaan over sex, liefde, verliefd zijn, etc etc. Het Feest der Liefde vertelt over alle seksuele ervaringen van Giphart, en meer. Als je dit boek zou moeten visualiseren, dan zou het een groot feest van liefde zijn. Een grote orgie.

Het heeft nog een andere betekenis. Het geeft aan hoe Giphart tegen liefde aan kijkt. Je zou het zo kunnen zeggen: het feest dat liefde heet. Dit is Gipharts mening van het begrip liefde, en dat komt terug in het hele boek. Liefde is een feest.



Het feest der liefde.

Ronald Giphart, Amsterdam 1995



Na het schallen van trompetten

Het feest der liefde

De vinger aan de pols

Vrijnacht

De wereld van de dingen die we niet hebben gedaan



Samenvattingen



Het feest der liefde

Giphart komt als nuldejaars in het studentenleven terecht. Hij zit in een introductieweek van een universiteit. Tijdens deze week leert hij veel over "het studentenleven". Een week lang feesten, een week lang les krijgen van Justus, zijn begeleider. Hij stuurt ze uit op meidenjacht, leert ze bier drinken, leert ze roken, kortom: geeft ze een nieuwe manier van leven. Hier maakt Giph vrienden. Ze heten Rooie en Max.



De vinger aan de pols

Giphart heeft een schijnrelatie met een meisje. Ze hebben allebei al een partner, en die willen ze houden. Ze gaan niet vreemd, maar ze doen aan schijnsex. Ze zoenen bijvoorbeeld ook zonder te tongen. Ze willen dus wel met elkaar vrijen, maar ze willen gewoon niet vreemd gaan.



Vrijnacht

Giphart ontmoet op de dam tijdens Dodenherdenking een meisje. Ze heet Lisa. Ze gaan samen naar haar huis. Daar praten ze uren over leven en dood, leed, verliefdheid en sex.

Daarna gaan ze met elkaar naar bed.



De wereld van de dingen die we niet hebben gedaan

Giphart ontmoet op een poeziefestival een meisje, ze heet Maxime. Maxime heeft al een vriend maar die bevindt zich in het buitenland, en ze neemt Giphart mee naar huis. Ze flirt met hem, hij weet niet waar hij aan toe is, want ze vertelt hem telkens dat ze niet vreemd wilt gaan. Dan neemt ze hem mee naar een andere kamer. Hij moet zich uitkleden, zij ook. Ze doen een aantal apparaten aan. Dan krijgt Giphart een soort helm op, die even later in een soort bioscoop verandert. Ze bevinden zich in een soort cyberworld, door middel van de apparaten kunnen ze elkaar voelen. Dan hebben ze sex met elkaar, cybersex. Als ze klaar zijn legt Maxime Giph uit dat ze met behulp van de computer zijn uiterlijk heeft veranderd, in het uiterlijk van haar vriend. Zo heeft ze er voor gezorgd dat ze niet is vreemd gegaan, en ze heeft wel sex gehad. Giph voelt zich onwijs gebruikt.



Het feest der liefde:

Wat zijn de eigenschappen van de hoofdpersonen?



De hoofdpersoon is hier een ik.

De ik persoon is Giphart. Giphart is een jongen die net geslaagd is voor zijn VWO. Hij gaat studeren op een universiteit. Hij is nog verschrikkelijk groen, oftewel hij heeft nog niet veel in zijn leventje meegemaakt. Vooral op het gebied van liefde heeft hij nog veel te leren.

"In die tijd, de vroege middeleeuwen, was ik nog beklagenswaardig groen en onervaren en links opgevoed. Ik was negentien, maar lovewise had ik in mijn leven niet meer meegemaakt dan dat ik zo'n beetje op ieder meisje dat ik kende erg verliefd was geweest."

Blz. 8.

Wat grappig is, is dat hij de ene keer over "wij" en "ons" spreekt, dan weer over "ik". Giphart vertelt wat ZE meemaken, en daarbij vertelt hij telkens zijn eigen gedachten en gevoelens.

"Ons introductiegroepje bestond uit vier jongens en drie meisjes, qua type variërend van misantropisch postpunk tot uitgelaten ascetisch ( dat was ik ). We wachtten aarzelend op de duistere dingen die gingen komen." Blz. 9

Hij heeft geen oudere broers of zussen, die hem dingen hebben geleerd over het begrip studeren, en alles wat daar bij komt kijken. Hij leert deze dingen in de introductieweek.

"Overal stonden metershoge borden van biermerken ( studeren is bier ), sigaretten merken

( studeren is roken ), en een condoommerk ( studeren is veilig )." Blz. 8

Hier geeft Justus, zijn begeleider, nog een extra tipje om te overleven, en zoveel mogelijk meiden te versieren.

"Met andere woorden: ieder biertje en ieder sigaretje is eigenlijk een versierpoging. Regel 95: rook en drink zoveel mogelijk." Blz. 26

Hij is dus nog jong, fris, en heeft absoluut geen idee wat hem te wachten staat tijdens de introductie week van deze universiteit.

Hij is onervaren, op welk gebied dan ook. Dit kom je te weten, omdat hij telkens zegt dat ie dingen voor het eerst ziet, ruikt en mee maakt. Alles is zijn eerste keer. Er gaat een wereld voor hem open. Hier komt ie voor het eerst in een jongens huis ( studentenhuis ) en daar is het verschrikkelijk ranzig. Hij heeft zoiets nog nooit gezien, en hier vertelt hij een stukje geschiedenis.

"Ik bedoel: ik kwam uit een rijtjeshuis in een nieuwbouwwijk, en ik had ouders [ ] die het ons verboden op het badkamertoilet te groteboodschappen omdat dat zo naar rook als iemand wilden doesjen, ouders die zich al opwonden als de televisiegids een paar centimeter van zijn vaste plek lag." Blz. 11.

" stond ik plotseling in een onvoorstelbaar uitgeleefde ruimte vol bierkratten, lege wijnflessen, straatnaam- en verkeersborden, en duizenden andere aftandse voorwerpen. Wij, onschuldige nuldejaars, zagen keukens die een combinatie waren van de binnenkant van een glasbak, een biocontainer en een vuilnisbak"Blz. 12

Hier maakt hij ook zijn vrienden, in deze introductieweek. Ze krijgen een soort band. Deze blijken zijn vrienden voor het leven te worden.

"Rooie, Max en ik kenden elkaar dan wel niet, maar we besloten ter plekke dat we een drie-eenheid vormden en dat we elkaar erg mochten. We brachten onze glaasjes bij elkaar om daar op te toosten." Blz. 19.

Dit citaat om aan te geven wat ze van deze week vonden, en wat ze hebben geleerd:

"Die nacht hebben Rooie, Max en ik tegen zeker 30 meisjes gezegd dat ze vast geen nuldejaars waren, wat ze allen inderdaad toch bleken te zijn. Wij zwelgden in zo veel vriendelijkheid, vrolijkheid en opgewondenheid, en het was alsof onze middelbare schooljaren ver achter ons lagen. Wat deden we, in godsnaam, wat deden we voordat we student werden?" blz. 26



Het feest der liefde

Omschrijf het taalgebruik.



De hoofdpersoon zelf ( Giph dus ) heeft een heel netjes taalgebruik, geen gevloek. Hij mixt er af en toe Engelse woordjes bij. Hij heeft een modern, beschaafd Nederlands taalgebruik

"Ik was negentien, maar LOVEWISE had ik in mijn leven niet meer meegemaakt dan ik op zo'n beetje ieder meisje dat ik kende erg verliefd was geweest." Blz. 8

"Rooie, Max en ik gaven elkaar uitgelaten een LOW FIVE, en zagen hoe het meisje voortduren om Justus lachte." Blz 27

"Wat leren we daarvan? Dat we niet te veel moeten willen presteren. DON'T BE TOO EAGER." Blz 29


Af en toe gebruikt hij gekke woorden. Maar alsnog niet moeilijk te begrijpen. Voorbeelden:

Wederwaardigheden-blz 8

Rector magnificus- blz. 8

Hotemetoten- blz. 8

Misantropisch postpunk - blz. 9

Ascetisch- blz. 9

Hedentendage- blz. 9


Deze woorden worden dus gebruikt door Giph zelf. Giph schrijft ook wel eens in spreektaal, bijv. het woord douchen schrijft hij als doesjen. Zijn zinnen zijn niet lang, en makkelijk te volgen. Hij gebruikt niet veel citaten, of vergelijkingen. Hier betreden ze het studentenhuis van Justus:

"Kant heeft ooit eens gezegd dat mensen niet zozeer moeite hebben zich voor te stellen wat zich binnen het universum bevindt, als wel met wat daarbuiten moet zijn. Zo was het ook een beetje toen Justus ons de gang van het Achterhuis binnentroonde." Blz 11.

Justus is veel en veel meer aan het woord. Hij is constant aan het vertellen over zijn leven, zijn gedachten. Er is dus relatief weinig dialoog, omdat ze telkens aan het luisteren zijn, en maar af en toe gesprekken hebben. Het verhaal geeft veel betrokkenheid. Na dit verhaal gelezen te hebben, voelde ik me student, serieus. Je bent er bij, als je Giph leest.

Justus, heeft een heel ander taalgebruik. Giph omschrijft hem als een mix tussen een kakker en zwerver. Zijn taalgebruik is ook zo te omschrijven. Hij bezit een grote woordenschat, maar hij is ook verschrikkelijk bot. Hij heeft het 24 uur per dag, 7 dagen per week over sex, liefde, meiden, jongens. Hij is lichtelijk grof in de mond, maar toch netjes.

"Meisjes vinden het niet leuk om opgedroogde urine aan hun genenmixertje te krijgen."

Blz 13

"dat jullie niet noodzakelijker goed zijn in het verleiden van vrouwen tot wederzijdse genitale rek en strek oefeningen. Begrijpen jullie wat ik bedoel? Ik heb het over Het Feest Der Liefde. Vaginaal bungyjumpen. Seks." Blz

Hij heeft een goede dosis humor. Hij heeft meerdere koosnaampjes voor de introductiegroep:

Ruwe diamantjes -blz. 8

Truffelstudenten- blz. 9

Huppelkinderen -blz. 12

Mentorkindjes -blz. 15

Kinderen- blz. 16


Little farts -blz. 18

Kleine scheten - blz. 20



Ook hij voegt telkens Engelse woorden aan zijn taalgebruik toe. Hij is erg goed gebekt. Hij weet altijd wel wat te zeggen, nooit van zijn stuk gebracht. Hier valt een dronken jongen de groep en Justus lastig:

"Stel je eerst eens even fatsoenlijk voor, voordat je je in een gesprek mengt, kansloos baggerfiguur. De jongen keek Justus uitgesproken stompzinnig aan.

Prachtig, iemand die al moet nadenken over de vraag hoe hij heet, zei Justus tegen ons, waarna de jongen weer begon te murmelen." Blz 25

Het gemiddelde taalgebruik is dus: grof, seksistisch en duur. Heel intelligent. Je krijgt de indruk dat ze allemaal heel goed zijn opgeleid.

"Volgens mij zouden we er goed aan doen als ik jullie de aankomende dagen eens leer het concept seks wat beter te visualiseren. Ik denk aan een beknopte cursus "versieren voor beginners". Tips, speerpunten, diepteanalyses, theoretische achtergronden, praktijkbegeleiding, troubleshooting, imagebuilding, dat soort zaken." Blz 19

Hier is Justus ( mij ) de jongens een beetje aan het inleiden wat ze de komende week zullen leren. Jullie zijn hier dus de jongens.



Het feest der Liefde

Wat is het thema van dit verhaal?



Het thema van dit verhaal volwassen worden, en dan heb ik het over de overgang middelbare scholier / student. Het zijn 2 verschillende manieren van leven, geen van de 2 is minder, ze zijn gewoon anders. Zit je in die overgang, dan is het behoorlijk gek, want je realiseert je dat alles anders gaat worden. Dit beaamt Giphart:

"Ik weet niet wat ik verwachtte van de introductieweek, maar wel dat alles anders zou worden." Blz 8.

Studenten minachten middelbare scholieren, denken dat ze minder zijn. Dat ze nog veel te leren hebben. Dat is ook een onderdeel van het thema (bij volwassen worden) dat je leert dat je altijd verder leert. In welke leeftijdsfase je ook zit. Hier spreekt Justus de meisjes even aan, voordat ze het studentenhuis ingaan.

"Jullie zijn natuurlijk allemaal nog vreselijk jong en onbedorven, begon hij [ ], en natuurlijk komen jullie uit hele goede en nette gezinnen, en vinden jullie jezelf al heel volwassen, hebben jullie over alles onmiddellijk jullie grappige meisjesmeninkjes klaar, en dat soort dingen, maar ik wil jullie van tevoren toch even waarschuwen." Blz 11

Bij volwassen worden hoort studeren, bij studeren hoort uitgaan, bij uitgaan hoort sex. Hier gaat het verhaal over. Over het leren ervan, want sex is immers leren leven. Justus:

"Kijk, nu zullen jullie zeggen: Justus, is er dan werkelijk niets meer in het leven dan seks? Is het niet een beetje zielig om je gedragingen te laten bepalen door je geslachtsdrift en je hormonenhouding? En dan antwoord ik volmondig: ja dat is waar. [ ] Maar niet tijdens de introductieweek. Als er 1 geschikt moment is voor de speelse uitwisseling van genetisch erfmateriaal, dan is het nu." Blz 19

Nog een leuke uitspraak van Justus:

"Seks in niet alleen de sleutel tot onsterfelijkheid, het is ook een filosofisch systeem en een overheersende manier om naar de dingen te kijken." Blz 20

Justus probeert de jongens te helpen met de overgangsfase scholier/ student. Hier vertelt hij de jongens even hoe veel hij van zichzelf, en van de jongens houdt.

"Studenten zijn mijn lievelingsmensen. Studenten zijn het leven zelf. Zo ontwapend als jullie zijn, zo mooi, zo blakend, zo argeloos en vol verwachting. Jullie hebben meestal gedegen opvoedinkjes gehad en goede schooltjes bezocht. Helemaal fris en vrolijk komen jullie uit alle delen van het land. Blz 30

Hier wordt hij een beetje sentimenteel, hij ziet het allemaal een beetje somber in. Denkt dat iedereen later toch aan de drank gaat, etc. Hij heeft de moedertaak ( die hij op zich had genomen ) niet echt helemaal goed vervuld.

"Dat dacht ik godverdomme, toen ik naar jullie energieke vrijheid keek, naar jullie onbezorgde pogingen die meisjes te versieren. Ik dacht: na nu zal het alleen maar minder worden. Dat is namelijk het leven zelf, dat alles gedoemd is te vervliegen, te vervlieden of te vergaan. Het spijt me jongens." blz 31



De vinger aan de pols

Wat zijn de eigenschappen van de hoofdpersonen?



De hoofdpersonen zijn Giphart en een meisje. Giphart is de ik persoon.

Giph is geil, geil op dit meisje en zij geilt weer op hem.

"Toen we later weer bij ons huis kwamen, fluisterde ze bij haar voordeur: Ik vind jou leuk. Ik vind jou ook leuk, fluisterde ik terug.

Ik ben altijd erg snel verliefd, fluisterde ze nog zachter.

Ik ook, hijgde ik." Blz 33


1 Probleem: ze zijn allebei bezet.

"Ze zei dat ze een vriend had en ik zei dat ik een vriendin had.

Beloof je me dat er nooit iets zal gebeuren? Vroeg ze lief. [ ]

Ik dacht aan mijn vriendin en beloofde het." Blz 33.


Maar ze voelen zich wel super aangetrokken tot elkaar. Dat is dus een dilemma, ze willen sex met elkaar hebben, maar ze willen niet vreemd gaan. Ze zijn eigenlijk heel kinderachtig bezig. Je kunt ook zeggen dat ze juist volwassen zijn, dat ze voor hun relatie kiezen, niet vreemd gaan en verantwoordelijk zijn. Nee, ze gaan inderdaad niet vreemd: ze doen aan schijnvrijen.

"Het schijnvrijen kwam er op neer dat we zo vaak mogelijk bij elkaar zaten, altijd maar over seks praatten, elkaar altijd zaten uit te dagen en te verleiden, elkaar altijd op de raarste manieren aanraakten en de verliezer degene was die 's nachts het meest gefrustreerd in zijn eenzame bed achterbleef. De verliezer was altijd ik." Blz 33

Ze willen dus allebei zooo graag met elkaar naar bed!! Maar ze doen het dus niet. Ze hebben dus geen echte sex. Ze tongzoenen ook niet. Nee, ze hebben op alles een variant gevonden.

"Soms pakten we elkaar stevig beet ( dat mocht, we waren vrienden ) en dan ademde ze in mijn gezicht, drong ze haar been tussen mijn benen, gleden haar vingers over mijn rug en stond ze tegen me aan te schurken- maar we hielden onze kleren aan dus het was geen overspel." Blz. 33.

Ze verzinnen hun eigen regeltjes, dit mag wel, dit mag niet. Zo van: hoe kunnen we legaal sex hebben? Daar houden ze zich aan, maar of ze geen overspel plegen.

Dit gebeurt er als zij naakt voor hem gaat staan.


"We tongzoenden niet, onze handen raakten geen vitale delen, noch raakten de vitale delen elkaar. [ ] Zij trok haar kamerjas weer aan. In de deuropening zei ze 2 keer zacht: echte seks dit hè?

Voordat ik knikte, voegde ze er vergenoegd aan toe: en toch geen overspel." blz 34

Aan de ene kant vind ik het heel fout, ik bedoel, ze gaan WEL vreemd. Dat weten ze zelf ook, maar goed. Aan de andere kant vind ik het ook heel gaaf, gewoon elkaar blijven uitdagen, met elkaar spelen, en toch geen sex hebben, HEEL spannend.

Ik weet ook niet hoe hun relaties aan de andere kant zitten.

De hoofdpersonen maken wel veranderingen mee. Eerst durven ze NIETS. Aan het eind hebben ze echt bijna seks met elkaar. Als zij naakt voor hem gaat staan zeg maar. Ze krijgen meer moed, zijn uitdagender.



De vinger aan de pols

Omschrijf het taalgebruik.



Het taalgebruik is weer typisch Giphart. Engels is er aan toegevoegd,

"Zelfs een tongzoen was al ontrouw en dus stonden we op haar kamer minutenlang te slijpen op gevoelige nummers, flush on the mouth, maar onze lippen stijf gesloten." Blz 33.

netjes taalgebruik, maar toch schaamteloos. Hij is niet bang om op te schrijven hoe ze vrijen.

"Terwijl het een meter van ons vandaan stortregende, bevoelde ik door haar trui heen haar buik en haar borsten. Later onderzochten mijn vingers door de stof van haar spijkerbroek haar bovenbenen en daartussen." Blz 34

Het taalgebruik is heel realistisch. Het geeft heel veel human interest, net als Feest Der Liefde. Als je dit verhaal leest, lijkt het alsof jij het bent die met haar ligt te vrijen. Zo gedetailleerd, precies. Giph durft te schrijven.

In dit verhaal is er meer dialoog, er wordt ook veel uitgelegd door Giph, maar er is veel dialoog. Er zijn geen vergelijkingen, geen citaten.

De zinnen van de dialogen zijn kort, de andere gewone lengte, en niet moeilijk te begrijpen. Zoals ik al zei, het taalgebruik van Giph is makkelijk te volgen.



De vinger aan de Pols

Wat is het thema?



Het thema van dit verhaal is sex. Dit valt dan weer onder te verdelen in: uitdagingen, spelen, tegen de "regels" ingaan, je seksueel aangetrokken voelen tot iemand, volwassen zijn, fantaseren en nog veel meer.

Uitdagingen en spelen: deze 2 personen spelen constant met elkaar, dagen elkaar uit, zoals ik hierboven ook al in een citaat genoemd heb. En diegene die het meest gefrustreerd in zijn bed achter blijft, dat is de verliezer. Ze spelen een spelletje, het is een uitdaging om met iemand zo te flirten terwijl het eigenlijk niet kan. Terwijl je weet dat je diegene niet kunt krijgen. Dat is de uitdaging.

Tegen de regels in gaan: het is zo spannend om iets tegen de wet in te doen. Dat is de hoogste reden voor overspel. OMDAT het niet mag, wil je het doen. Omdat Giph en het meisje weten dat ze het niet kunnen en mogen doen, willen ze het dubbel zo graag. Dat maakt het spannend, en dat zet hun relatie voort.

Je seksueel aangetrokken voelen tot iemand: deze mensen zeggen ( ook in citaat hierboven ) dat ze elkaar leuk vinden. Wat ze eigenlijk zeggen is: ik vind je lekker, ik wil met je neuken.

Alleen zo zeggen ze het niet. Ze bedoelen het wel hoor.

Volwassen zijn: het thema relaties komt hier ook weer bij kijken. Hoewel dat niet zo naar voren komt, speelt het toch een rol. De 2 hoofdpersonen laten zich tegenhouden door iets, en dat is hun relatie met hun partner.



Vrijnacht

Wat zijn de karaktereigenschappen van de hoofdpersonen?



De hoofdpersonen in dit verhaal zijn Lisa, een meisje, en Giphart.

Lisa is bloemig, mooi, fruitig maar volwassen.

"Ze was niet uitgesproken mooi, maar wel heel knap. Ze droeg een lange, strakke zomerbloemenjurk met daaronder lompe legerboots. Haar haar was roodachtig zwart geverfd. We hoorden duidelijk niet tot dezelfde scene." Blz 36

Ze is serieus, de eerste paar uur dat zij en Giph doorbrengen praten ze over liefde, leed, rouw, dood en andere "diepgaande dingen" zoals sex.

"Later kregen we een heel goed, heel diep, heel openhartig gesprek over leed, liefde en verliefdheid en seks." Blz 38.

Ze vertelt over haar manier van leven, haar theorie van het leven, hoe ze wil leven.

"Ik ben meer geinteresseerd in de pieken en dalen. Je moet vrij zijn, altijd, je moet vrij zijn om te doen en laten wat je wilt. Hogere pieken, diepere dalen." Blz 39

Ze is niet geinteresseerd in een relatie. Ze heeft hem lief, maar ze krijgen geen verdere relatie. Ze hebben immers maar 12 uur contact.

"mijn broosbeminde Lisa, die ik slechts twaalf luttele uurtjes gekend heb, en met wie de omgang zo licht was en zo kortstondig dat ik er niet aan kan denken haar "mijn grote liefde" te noemen-terwijl ik ( toch ) ( nu nog ) ( jaren later ) ( soms ) aan haar denkend wakker word of aan haar denkend in slaap val. Haar naam heb ik ontelbaar maal gefluisterd, in de wetenschap dat zij die van mij natuurlijk al lang vergeten is." blz. 35

Ze leren elkaar kennen op Dodenherdenking, op de Dam. Ze houdt van verdriet en leed.

" Ze ging ieder jaar op 4 mei naar de Herdenking. Ze hield van de sfeer, het ingehouden verdriet, het nerveuze geschuifel en het magnefieke moment van de stilte.

Het klinkt misschien wat raar als ik het zo zeg, zei ze, maar ik houd best wel van leed. Leed heeft iets moois. Al die mensen op de Dam, die allemaal samen zwijgen, dat is toch overweldigend?" Blz. 36

Na dit citaat vertelt ze Giphart een verhaal over leed en vreugde. Ze vertelt het hem omdat het haar zo raakte, het contrast.

Daarna vertelt Giphart haar weer een verhaal, en zij weer eentje aan hem. Ze is zeer emotioneel. Erg betrokken met dingen. Ze trekt zich dingen snel aan. Na dat verhaal wat ze aan hem vertelde, moet ze weer huilen.


Lisa is in dit verhaal heel heel belangrijk. Het gaat eigenlijk het meeste om haar. Wat zij van dingen denkt, wat zij voelt. Het gaat ook heel erg veel om HEN samen, Giphart spreekt vaak over WE.

"Later kregen we een heel goed, heel diep, heel openhartig gesprek over leed, liefde en verliefdheid en sex." Blz 38

Giphart is in dit verhaal wat meer op de achtergrond. Hij is niet zozeer meer de enige hoofdpersoon. Zijn gevoelens over Lisa zijn licht. Hij vindt haar licht, mooi en erg aantrekkelijk. Dit is zijn reactie op hun kortstondig avontuurtje.

"Verwijt mij niet dat ik lichtzinnig was omdat ik lief gehad heb zonder trouw en zonder tranen heenging, zei ze, of nee, dat hoor ik haar zeggen als ik deze regels lees. Zonder trouw en zonder tranen." Blz 35

Zijn gevoelens komen maar heel even aan bod. Hij vertelt dat ze een goed gesprek hebben dat staat hierboven, op blz 38 citaat, en daarna komt zij weer aan bod. Dan hebben ze dus sex, en dan komen zijn gevoelens wel aan bod. Je beleeft de sex uit zijn ogen.



"Zelfs haar slipje had een bloemetjesmotief. Gevaarlijk levend likte ik eerst haar hals, toen langs haar oksels en de zijkant van haar borsten naar haar buik, de pieken en dalen van haar heup, daarna over haar dijen naar tussen haar dijen, waar ik de bloemetjes op haar broekje vochtig maakte." Blz 39

Daarna komt zijn eindconclusie over Lisa ( wat hij dus van haar vindt )

"Het was vrij licht met Lisa, en een magnefiek moment en hoger piekend, dieper dalend en heel erg begaan met de wereld. Misschien dat ik me tijdens deze onverwachte rebound al afvroeg of dit moest zijn, of zijn dit mijn leven wel mijn leven zou zijn." Blz. 39



Vrijnacht

Wat en hoe is het taalgebruik van het verhaal?



Het taalgebruik in dit verhaal is echt heel makkelijk. Deze woorden snapte ik alleen niet

"Negroïde lingeriemevrouw"- blz 36

Dit keer is het taalgebruik ook niet grof, wel sexy. Geen scheldwoorden, geen moeilijke woorden. Wel weer veel Engelse woorden.

"We hoorden duidelijk niet tot dezelfde scene." Blz 36

"Over rebounding ( verwerk-vrijen )" blz 38

"Dat laatste is de flatline, zei ze, dan ben je dood, als je zo leeft." Blz 39


Ik bedoel met sexy, dat Giphart schrijft met veel human interest. Je bent bij hen. Hoe hij de sex beschrijft, zonder grove woorden, zo gedetailleerd:

"Later lag zij op mij, en ik op haar, en zij weer op mij, en waren we zeker niet dood. Toen ik nog weer later me krampachtig inhoudend maar toch half schreeuwend, bijna tergend was klaargekomen en zwijgend onder haar lag uit te hijgen, boog ze zich naar me toe.

Ivanhoe! Fluisterde ze schreeuwend." Blz. 39

De zinnen zijn dit keer langer. Langere dialogen, ze vertellen elkaar verhalen.

Er zijn geen verwijzingen naar andere schrijvers. Er is wel 1 citaat:

"We vinden het allemaal ondenkbaar dat je grote liefde iets lichts zou kunnen zijn - iets dat niets weegt; we veronderstellen dat onze liefde iets is dat moest zijn; dat zonder haar ons leven niet ons leven zou zijn.

Dit citaat komt uit De ondraaglijke lichtheid van het bestaan, van Milan Kundera." Blz 35

Dit citaat doet hem denken aan Lisa.



Vrijnacht

Wat is het Thema?



Het thema van dit verhaal is "liefhebben zonder trouw en zonder tranen".

Zo beschrijft Giphart Lisa, zo beschrijft hij hun relatie. Het betekent het volgende: als je met iemand in contact komt, en je hebt diegene lief, kan dat dan zonder trouw te zijn? En moet je er dan tranen om laten? Kun je niet gewoon van iemand houden, zonder diegene trouw te zijn, en zonder daar tranen om te laten? Kun je niet gewoon sex met iemand hebben, ( en er van genieten, diegene liefhebben ) zonder daarna verbindingen te krijgen. Dat is het thema, een losse liefde, zo licht mogelijk. Lisa en Giphart leren elkaar kennen, voelen elkaar aan, en gaan met elkaar naar bed. Ze willen het allebei, en ze weten ook dat het verder niets is. Giphart zegt: " .dat ik er niet aan kan denken haar 'mijn grote liefde' te noemen - terwijl [ ] hij aan haar denkend wakker wordt of aan haar denkend in slaap valt." Blz 35

Het is een losse, lichte liefde. Daar gaat het thema over, dat zoiets ook gewoon kan. Dat je Wat je van iemand weet, genoeg vindt om met diegene naar bed te gaan: puur omdat het goed voelt. JA, je kunt dus iemand liefhebben, zelfs na 12 uur contact. Dan al kun je iemand liefhebben.



De wereld van de dingen die we niet gedaan hebben

Omschrijf de karaktereigenschappen van de hoofdpersonen



Maxime, een meisje, en Giphart zijn de hoofdpersonen.



Maxime is 23 jaar.

"De naam van het meisje was Maxime. Net als veel andere drieentwintigjarige meisjes zag ze er veel volwassener uit en gedroeg ze zich ook zo." Blz 40

Ze heeft een vriend, maar toch vraagt ze Giph mee naar huis.

"Alsof Maxime mijn gedachte raadde, zei ze: ik neem niet vaak zomaar een jongen mee, hoor. Dat vond ik een goed teken. De wijn inschenkend, zei ze: eigenlijk is dit meer een soort experiment. Mijn vriend zit op het ogenblik in het buitenland.

Bedachtzaam knikte ik nog een keer. Ze had dus een vriend." Blz 40

Ze speelt met hem, daagt hem constant uit.

Ze vertelt hem dat ze fantaseert over sex met andere jongens. Maar, ze zegt ook dat ze in haar hele leven nog nooit vreemd is gegaan. Maxime:

" Ik heb al jarenlang verkering met een vent van wie ik hou, die ik zelfs volledig trouw ben, en toch denk ik vaak aan seks met anderen.

Het was niet de eerste keer dat ze trouw zijn en seks met anderen noemde. Ik kreeg de indruk dat hier iemand een vies spelletje aan het spelen was. Ze was me aan het opprurienten, en niet zo'n beetje ook." Blz 41

Hier weer zo'n flauwe opmerking van haar:

"Ga je daarom niet met andere jongens naar bed?

Maxime haalde glimlachend haar schouders op. Ze zei: o, maar ik heb nooit gezegd dat ik niet met andere jongens naar bed ga. Ik ga zelfs met heel veel jongens naar bed. Ik heb alleen gezegd dat ik nooit overspel pleeg. Dat is wat anders." Blz 42

Ze verleidt hem, zoent hem. Dan neemt ze hem mee naar boven, naar een vreemde kale werkkamer. Ze vraagt hem zijn kleren uit te doen. Dan doet ze hem dus die apparaten voor. Ze programmeert de computer zo dat ze haar vriend voor haar ziet, ipv Giphart.

Ze is dus heel vals, ze gebruikt Giphart keihard. Hij weet dat niet. Zij gaat vreemd.

Ze geeft niets om zijn gevoelens, en als hij er dus achter komt, dan lacht ze hem uit.

" Wie dacht je dat ik in mijn wereld voor me had? Zei ze droog.

Ik begreep het niet.

Eh, mij toch? Min of meer? Toch?

Maxime lachte nu harder.

Dacht je dat jouw uiterlijk in de computer zat, soms? Ik zei toch dat ik nooit overspel pleegde

Ik lachte met haar mee, maar vond het eigenlijk helemaal niet zo grappig. Ik besefte dat zij mij gewoon gebruikt had om met haar vriend te vrijen. Ze had een spelletje met me gespeeld dat ik vies verloren had. Ik was met haar naar bed geweest, zij niet met mij."

Blz 49


Ze is slim. Ze heeft zin in sex, lokt het arme schaapje mee naar het huisje van de wolf, en gebruikt hem. Maxime: "Ik zal je naar een wereld brengen die je niet kent." Blz 43

Ze is sowieso heel erg geobsedeerd door sex.

"Ik vind seks eigenlijk best wel belangrijk, ging ze aarzelend verder ( dat klopte, want we hadden al die tijd over niets anders gepraat ) ik ben er wel veel mee bezig. Het is een soort systeem om naar de wereld te kijken." Blz 41



Neuken neuken neuken, daar denkt ze aan, vertelt ze over etc. Hier vertelt ze Giph haar visioen over haar perfecte sexwereld:

"Ik had daarover een mooi visioen. Overal zag ik elkaar onbekende mensen die zich ongegeneerd en woordenloos aan elkaar overgaven, in bussen, in winkelcentra, in cafés, op scholen: overal was iedereen naakt, iedereen geil, en overal wilde iedereen alleen maar neuken, neuken, neuken, neuken, neuken, neuken, neuken!" Blz. 41

"Iedereen zou het met iedereen doen; iedereen was gelukkig." Blz 41


Giphart is in dit verhaal echt meer een zielig schaapje. Hij denk dat hij alles leuk onder controle heeft, en dat hij met haar aan het seksen is. Hij denkt serieus dat zij vreemd zou gaan voor hem, dat ze haar vriend zou dumpen voor hem. Behoorlijk naïef. Daarbij komt, hij ziet wel dat ze een spelletje speelt, maar hij speelt het mee.

"Volgens mij was het haar bedoeling mij gek te maken. Ze zou me opnaaien met haar gepraat over seks en overspel en met gekronkel van haar lichaam, in de hoop dat ik opdringerig zou worden. Als ik toe zou slaan, zou het haar schuld niet zijn, en hoefde ze zich ten opzichte van haar vriend niet rot te voelen. Of zoiets. Okee, ik zal het spelletje voorlopig meespelen, jongedame, besloot ik. Door goed op te letten, strategisch te antwoorden en me te gedragen zoals jij dat van me verwacht, zal het me wel lukken jou gek te maken in plaats van jij mij." Blz 42

Als hij door heeft dat zij hem echt keihard heeft gebruikt, voelt hij zich klote.

Voor de sex, en tijdens, vertrouwt hij haar compleet. Er is alleen 1 moment waarop hij twijfelt:

"Ik moet nu heel even aan je zitten, zei ze, waarna ze resoluut mijn slappe geslacht pakte en er een paar rubberen ringen omheen schoof, compleet met sensoren en draadjes. Mijn lichaam protesteerde niet (maar in mijn hoofd riep iemand dreigend: ze gaat je lul elektrocuteren!)" Blz. 44.

Giphart verandert, in het begin van het verhaal is hij nog naïef, na afloop heeft hij het door.

Maxime verandert ook, in het begin van het verhaal is ze nog lief, na afloop is ze een bitch.



De wereld van de dingen die we niet hebben gedaan

Omschrijf het taalgebruik.



Het verhaal begint al met een citaat:

"Iemand heeft ooit eens geschreven dat je niet moet ravotten met metaforen omdat uit een enkele metafoor liefde kan worden geboren. Bij mij wordt liefde geboren uit unieke details." Blz 40

Ik vind het eigenlijk niets voor Giphart dat hij zegt: IEMAND heeft ooit eens geschreven. Giphart is namelijk precies, gedetailleerd. Misschien wilde hij het gewoon niet zeggen, omdat hij de persoon niet mag of zo.

Het taalgebruik in dit verhaal is heel grof. 100% schaamteloos. Hier een aantal voorbeelden:

" en overal wilde iedereen alleen maar neuken, neuken, neuken, neuken, neuken, neuken, neuken!" blz 41

"Ze zou me opnaaien" blz 42

"maar als jij mij in het heetst van de sex zou vragen me zonder condoom te mogen neuken" blz 42

"Toen ik het gevaarte aanhad, greep Maxime wederom mijn slappe pik, die ze probeerde te prakken in een soort omgekeerde melkfles" blz 44

"Jezus! Dit is echt te gek!" blz 46

"Mag ik je virtueel beffen?" blz 48

"Nou moet je me neuken. Neuk me. Vlug!

Neuken? Hoe doe ik dat?

Door je pik in mijn kut te steken, verdomme!" blz 48


Er worden ook moeilijke woorden gebruikt:

Divertissement - blz 41

Gecopuleerd - blz 41

Discrepantie- blz 41

Opprurienten - blz 41


En ook weer heel heel veel Engelse woorden:

Teledildonics- blz 43

Silicon simulation - blz 43

Datagilet - blz 44

Fiber optic helmet -blz 45

Virtual sexreality - blz 45


Er zijn geen vergelijkingen met andere schrijvers. Maxime vertelt veel, die stukken zijn lang. Giph vraagt weer wat, en dan vertelt ze weer veel. Zo gaat een gedeelte van de tekst. Dan hebben ze dus seks, en dan praten ze tussen door af en toe, maar op dat moment ( tijdens de sex dus ) komen alleen de gevoelens van Giph naar voren. Hij vraagt 1 keer aan haar hoe zij het vindt, and that is it.

De tekst is weer heel goed geschreven, Giph zorgt ervoor dat je erbij betrokken bent, omdat het zo gedetailleerd is. Je weet precies wat ze doen, wat ze meemaken, en wat Giphart ervan denkt.

"Terwijl ik zogenaamd aan Maximes tiet zoog, voelde ik hoe een neptepel zich tussen mijn lippen wrong. Ik stopte met zuigen (waarna de fopspeen zich onmiddellijk terugtrok) en riep: Jezus! Dit is echt te gek!" blz. 46



De wereld van de dingen die we niet hebben gedaan

Wat is het thema?



Het thema is sex verkennen, en gebruikt worden. Dat zijn de twee belangrijkste onderwerpen.

Sex verkennen:

Deze virtual sex reality is helemaal nieuw voor Giphart. Het is een nieuwe wereld, waarin hij alles opnieuw moet verkennen, maar waarin de dingen toch bekend zijn.

"Plotseling was alles anders. Er ging letterlijk een wereld voor me open. Midden in Utrecht bevond ik mij in een groen weiland, bij een hekje, terwijl de zon gezellig scheen en ik in de verte een weids bos zag." Blz 45

Hier zegt Maxime dat hij haar borsten maar eens moet aanraken, dus hij doet dat:

"Ik deed een klein stapje naar voren ( wat ik op het scherm ook deed ) en pakte met beide handen Maximes borsten. Ik bewoog mijn vingers en zag hoe deze verdomd natuurgetrouw met de tepels speelden." Blz 46

Zoals ik al zei, sex verkennen:

" Ik nam een tepel tussen mijn vingers.

Kan ik er ook aan zuigen? Vroeg ik

Probeer het jongen. De wereld is er om verkend te worden." Blz 46


Gebruikt worden is ook een belangrijk aspect. Maar toch minder dan die sex. Giphart wordt gebruikt. Hij gebruikt haar eigenlijk ook, hij kent haar niet goed, hij wil haar ook alleen maar voor de sex. Alleen dat komt minder naar voren.



Het feest der liefde

Hoe autobiografisch is het verhaal?



Het is heel moeilijk in te schatten of het boek autobiografisch is of niet. Dit komt door een aantal dingen:

Je weet niet hoe de hoofdpersoon heet. ( in andere boeken en verhalen van Giphart, heet de hoofdpersoon Giph bijvoorbeeld, of Arnold Hitgrap )

De hoofdpersoon beweert dat hij een redelijk normale opvoeding heeft gehad, niets abnormaals, hij woonde in een rijtjeshuis, met keurige ouders etc.

De ouders van Ronald - Edgar - Giphart zijn gescheiden toen Ronald 11 jaar was. Dat zou dus in 1976 zijn geweest. Zijn vader is hertrouwd.

Dit komt niet in Het Feest der Liefde voor.

Tot zijn 15e woonde Giphart in Dordrecht, daarna in Soestdijk. Sinds 1986 woont hij in Utrecht, vanaf zijn 21e dus.

De hoofdpersoon vertelt niet of hij op kamers gaat of niet. Wat je wel weet is dat hij 19 is als hij begint met zijn studie, Giphart was 21.

Wat betreft cijfers en data zijn er weinig overeenkomsten.

Dus, wat weten we wel?

De hoofdpersoon is een jongen, Giphart is dat ook. De hoofdpersoon studeert in een grote stad, Giphart heeft dat ook gedaan. Dat zijn de enige overeenkomsten die ik kan vinden in dit boek. Dus er is weinig reden om aan te nemen dat dit boek autobiografisch is geschreven.



De vinger aan de pols

Hoe autobiografisch is dit verhaal?



In zijn autobiografie staat niets over zijn relaties, zijn meningen over sex, meisjes etc. Het is dus niet mogelijk om hieruit deze vraag te beantwoorden. Wat me wel is opgevallen is: dit verhaal gaat dus over de relatie tussen een jongen en een meisje. Deze relatie wordt uitvoerig beschreven als uitdagend, heftig, spannend en sexy. In het tweede boek van Giphart komt deze relatie weer terug, met hetzelfde personage, alleen met een naam. De hoofdpersoon van dit boek heet alleen Giph. Ik heb dus een sterk vermoeden dat Ronald Giphart deze twee boeken aan elkaar vast heeft gebonden, en het stiekem wel autobiografisch is. Eigenlijk het hele boek, Het feest der Liefde, is te verbinden met het boek Giph. Wat alleen opvallend is, is dat Giph in 1993 is uitgegeven, en Het feest der Liefde in 1995. Dat vind ik heel gek omdat de hoofdpersoon in het feest der liefde jonger is dan in Giph. Logisch zou dus zijn als het met de jaren mee ging. Daarbij komt, dat in Het feest der liefde, de relaties belangrijker zijn dan in Giph. Daar zijn vooral de personen belangrijk, worden hele vriendenkringen beschreven, en het is veel gedetailleerder. Ik heb eerst het feest der liefde gelezen, dan kom je in aanraking met zijn relaties, en dan lees je Giph, en dan gaat het verhaal er veel dieper op in. Je leert de bij personen kennen, snapt hun relaties beter. Dit vind ik dus heel gek.



Vrijnacht

Hoe autobiografisch is dit verhaal?



Dit verhaal heeft helemaal niets, maar dan ook helemaal niets wat ik kan verbinden met Gipharts leven, en geschiedenis. Behalve dat de hoofdpersoon ook een jongen is, is dat serieus het enige.



De wereld van de dingen die we niet hebben gedaan

Hoe autobiografisch is dit verhaal?



Dit verhaal is niet zo realistisch als de andere. De hoofdpersoon is ook anders dan in de vorige verhalen. Het is daarom heel erg moeilijk om er achter te komen hoe autobiografisch dit verhaal is. Dit verhaal heeft maar een paar overeenkomsten met Giphart. Het meisje die hij namelijk leert kennen woont in een pand op het Neude, dat ligt in Utrecht, en dat verbindt zich dan weer met Giphart. En daarbij komt dat de hoofdpersoon en Giphart allebei jongens zijn. Vervolgens vindt de hoofdpersoon dat hij weer zo verschrikkelijk snel verliefd wordt, de hoofdpersoon uit Vinger aan de pols heeft dat ook, de hoofdpersoon in Giph heeft dat ook.
Andere boeken van deze auteur:


Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen