Boekverslag : Albert Camus - L'etranger
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1154 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1154 woorden.
Inhoud:
Mersault, werkt als een kantoorbediende op een scheepvaartbedrijf. Hij krijgt een bericht dat zijn moeder overleden is in een gesticht. Hij gaat dan naar het gesticht in Marengo. En haar dood grijpt hem niet zichtbaar aan. Hij doet wel mee met de begrafenisrituelen (hij waakt met enkele
vrienden van moeder bij haar). Maar hij laat niet zien dat hij verdriet heeft. Hij ontmoet hij Marie Cordona, een oud-collega op wie hij vroeger verliefd was. Ze gaan met elkaar uit en krijgen een relatie. Daarna interesseert hem niet zoveel meer. Het gaat allemaal langs hem heen. Over zijn buren komen wordt niet zoveel gezegd: Mersault schetst een beeld van zijn buurman, de oude Salamano, scheldt altijd op zijn even lelijke hond.
Ook komen we te weten dat Mersault helpt zijn buurman Raymond, met het schrijven van een venijnige brief naar een Arabische maîtresse omdat Raymond nog veel geld van haar tegoed heeft. De broer van die maîtresse wil zich wreken op Raymond. Mersault is toch niet echt betrokken bij zijn buren en met hun problemen. Hij raakt er dan toch bij betrokken omdat hij wordt uitgenodigd door Raymond. Raymond wil dat hij en Marie bij zijn vrienden,
meneer en mevrouw Masson, op bezoek komen, in hun buitenhuis aan het strand. Als het dan zover is, krijgen de heren na de lunch ruzie met twee arabieren. Ze hebben het op Raymond gemunt. En die komt er met een messteek in zijn arm goed vanaf. De groep gaat dan naar huis, waar Raymond verzorgd wordt. Mersault heeft het erg warm en gaat naar buiten (hij neemt een revolver mee), op zoek naar een bron. Dan komt hij de Arabier met het mes weer tegen. Door de felle hitte, het felle licht van de zon en het plotseling trekken van het mes door de Arabier schiet Mersault de Arabier neer. Na het eerste schot wacht hij even en lost daarna nog vier schoten op het lijk. Mersault wordt gearresteerd. Hij voelt zich niet schuldig, hij legt de schuld meer bij het toeval. De rechter, de advocaat en de openbaar aanklager denken allemaal dat hij schuldig is. Raymond en hij zouden de moord met voorbedachte rade hebben gepleegd, als bedoeling wraak te nemen. Alles wordt tegen hem gebruikt: de koelheid bij de begrafenis van zijn moeder, het beginnen van de relatie met Marie. Mersault wordt bestempeld als een gevoelloos mens, zonder ziel. Hij wordt schuldig bevonden en veroordeelt tot
de doodstraf. Hij denkt er nog over om in beroep te gaan maar dat doet hij toch niet. Dan begint het wachten, het wachten op het moment dat hij onthoofd zal worden. Ondertussen krijgt hij ook nog bezoek van een aalmoezenier, die hem probeert te bekeren tot God. Mersault laat het maar over zich heen komen. De mensen in de maatschappij hebben over hem geoordeeld, zij achten hem schuldig en door zijn straf te ondergaan, voldoet hij aan de eisen van de maatschappij. Het enige wat hij wil, is met rust
zijn laatste levensmomenten ondergaan. Hij stuurt de aalmoezenier weg. Hij laat merken dat hij nu leeft en dat toch iedereen en keer dood gaat. Na het vertrek van de man is Mersault eindelijk gelukkig. Zijn woede heeft het kwaad en de hoop weggenomen en heeft plaats gemaakt voor bezinking van
zijn lot. Van de wereld ondervindt hij geen tegenstand meer. Hij zal een goede dood hebben nu hij kenbaar heeft gemaakt dat iedereen zijn eigen levensloop moet kiezen. Mensen moeten niets van anderen aan trekken, zij zullen toch over je leven oordelen.
Technische aspecten:
Het boek is fictie, maar er zitten wel non- fictieve elementen in, omdat de schrijver zelf in Algiers heeft gewoond. En zou hier ervaringen uit geput kunnen hebben.
Tijd:
Rond 1940. Op dat moment leefde Camus zelf ook in Algiers. Het boek is geschreven in chronologische volgorde.
Personages:
Mersault: De hoofdpersoon. Hij is erg aardig (hij heeft veel vrienden) maar is soms ook weer erg vreemd. Zo heeft hij vreemde ideeën over zijn relatie met Marie. Het maakt hem niets uit of ze nu wel of niet trouwen. Hij beleeft veel dingen met een bepaalde afstand. Bijvoorbeeld de koelheid op zijn moeders begrafenis en de moord op de Arabier.
Hij is erg eerlijk. Maar dat werkt in zijn nadeel. Omdat hij geen emoties toont, wordt hij veroordeeld tot de dood. Veroordeeld om zijn eerlijkheid.
Marie Cordona: de vriendin van Mersault. Zij houdt van hem en wil met hem trouwen, ook al realiseert ze dat hij vervreemd is van mensen. Dit zou de oorzaak van haar liefde kunnen zijn maar om deze reden zou ze het ook uit kunnen maken. Als Mersault in de gevangenis zit blijft ze nog steeds van hem houden. Mersault heeft niet door dat zij dan nog van hem houdt. Pas als hij
bijna wordt gedood zegt hij dat hij van haar houdt.
Raymond Sintès: een vriend van Mersault. Een ruige kerel die wel voor een knokpartij te vinden is. Spraakzaam is hij niet. Hij keurt Mersaults daad niet af.
De openbaar aanklager: een echte vakman die uit de grond van zijn hart een grote verachting voor Mersault en zijn daad koestert en deze weet over te brengen op de jury en de rechter.
De aalmoezenier: hij moet Mersault bijstaan in zijn laatste levensdagen en probeert hem te bekeren. Omdat Mersault tegen hem tekeer kan gaan over zijn dood helpt hij Mersault toch.
Structuur en samenhang:
Het boek is ingedeeld in twee gedeelten. In het eerste deel lezen we over zijn vrienden, de dood van zijn moeder en de moord die hij pleegt. Eigenlijk zijn gewone leven dus. In het tweede deel zit Mersault in de gevangenis.
Ruimte:
Het verhaal speelt zich af in Algiers. In deze stad heerst veel
armoede. De omgevingen waarin het verhaal speelt zijn de cel, het strand, Mersaults huis en Marengo (waar zijn moeder woonde).
Perspectief:
Het verhaal is in de ik-vorm geschreven. Het is erg
betrouwbaar omdat Mersault supereerlijk is en hierdoor kunnen we erop vertrouwen dat het na waarheid is verteld.
Genre:
Een filosofische roman. De schrijver laat zijn kijk op het leven zien, zijn vreemde ideeën kom je in dit boek te weten. Hij stelt en beantwoordt zijn filosofische vragen via Mersault.
Taalgebruik:
Het boek leest op zich wel makkelijk. Er komen niet al te veel moeilijke woorden in voor. Alleen de vragen die je erover moet maken wel. Soms is het wel erg moeilijk te begrijpen wat de schrijver bedoelt.
Interpretatie en thema
Titelverklaring:
Als Mersault gevangen zit wordt hij geconfronteerd met de 'normen en waarden' van de maatschappij, waarin hij de vreemdeling is. Dit valt hem vooral op wanneer hij zijn advocaat in de ik-vorm hoort spreken (de advocaat doet zich voor als Mersault). Door deze vervreemding is tegelijk de titel verklaard.
Het thema:
Armoede, dood, vervreemding, onbegrip, verachting.
Hoofduitspraak:
De mens moet volgens de schrijver zijn eigen leven leiden waarbij hij zich niets aantrekt van wat anderen van hem/ haar vinden.
Eigen oordeel:
Mijn eerste persoonlijke reactie was: zielig, omdat Mersault zijn moeder heeft verloren. Misschien niet zo heel herkenbaar voor mij, maar ik was wel bijna mijn vader kwijt. Spannend omdat die Arabieren
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen