Boekverslag : Yvonne Keuls - Jan Rap En Z'n Maat
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1683 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1683 woorden.
Hoofdpersonen:
Yvonne: Zie biografie Yvonne Keuls
Thema: De problemen die probleemkinderen hebben bij het vinden van hulp.
Titelverklaring: Met Jan Rap en z'n maat wordt over het algemeen het mindere volk bedoeld, het gespuis, of het is een uitdrukking waarbij men gewoon het volk bedoelt, iedereen. Veel mensen zullen de kinderen over wie het verhaal gaat inderdaad gespuis noemen waar ze niets mee te maken willen hebben. In het boek zelf komt de titel voor als Gemma de vraag krijgt: "Door wie bent u opgevoed?", waarna ze invult : "Door Jan Rap en z'n maat". Oftewel door allerlei personen.
Tijd: Het verhaal speelt van 1 december tot 18 maart. Het is in dagboekvorm geschreven, maar alleen op de dagen dat Yvonne dienst had.
Kritiek: Kritiek is er genoeg, vooral op allerlei instanties die zich met kinderopvang bezig houden, op de politie, op bedrijven die wel geld willen geven maar verder nooit iets willen doen, op kindertehuizen enz.
Genre: maatschappij-kritisch
Plaats: Een stad in Nederland
Motieven: Drugs, verkrachting, hulpverlening, mishandeling
Samenvatting:
Het boek is een verslag van Yvonne Keuls zelf die een paar maanden in een opvanghuis voor jongeren heeft gewerkt. De personen in het boek zijn veelal samengesteld uit een aantal karakters en problemen die ze meegemaakt heeft. Het opvanghuis werd opgericht voor jongeren die tijdelijk onderdak nodig hadden. De bedoeling was dat ze maximaal twee dagen zouden blijven. Jongeren met zwaar psychische problemen zouden niet opgenomen worden. Het huis bood plaats aan twintig jongeren, deze konden uit zichzelf komen of door andere instanties zijn doorverwezen. Bij aanmelding moesten twee stafleden een kennismakingsgesprek houden en noteren in het logboek om te kijken of de persoon opgenomen kon worden. De sociale dienst betaalde per cliënt, en dus maximaal twee weken. De staf bestond uit:
Tymen, 26 jaar, socioloog, coördinator
Bas, sociaal werker, coördinator
Klaas, onderhoudsman, heeft zelf vroeger ook in allerlei kindertehuizen gezeten.
Ruud, drugspecialist, was vroeger ook gebruiker, hij kan na een tijdje het werk niet meer aan en gaat zelf ook weer gebruiken. Hij wordt ontslagen en alleen nog als extern deskundige geraadpleegd.
Rem, studeert psychologie
Koen, meester in de rechten
Tim, 40 jaar, maatschappelijk werker
Elly, net klaar op de sociale academie
Chiel, de kok
Lissy is verpleegster
Anke is er voor de administratie
Ina heeft kinderrecht gestudeerd
Yvonne zelf, heeft drie kinderen, geen diploma's
Dokter Margriet, zij onderzoekt de cliënten en stuurt ze eventueel door.
Er wordt een rooster samengesteld waarbij alle leden regelmatig dag en nachtdiensten draaien en iedere week is er een vergadering over de gebeurtenissen van de week ervoor. In het begin gaat het wel goed, maar al gauw ontstaan er problemen. Stafleden nemen beslissingen alleen terwijl ze die zouden moeten bespreken met anderen. Niet alle problemen kunnen echter tot een vergadering wachten. Dan de cliënten, vele hebben zulke problemen dat ze veel langer dan twee weken moeten en meestal willen blijven. Doordat de stafleden de jongeren goed opvangen, proberen te helpen, niet doorsturen of afschepen, met ze praten, warmte geven, ontstaat er een huiselijke sfeer. De meeste jongeren hebben dat weinig of niet meegemaakt en hechten daar aan. Ook tussen de opgenomen jongeren ontstaat een band, hoewel ze ook vaak ruzie hebben. Deze jongeren willen ook geen moeite doen voor het oplossen van hun problemen of om ergens anders naar toe te gaan. Dit levert dus geldproblemen op want normaliter stopt de sociale dienst de betaling na twee weken.
Een ander probleem is het rooster. Als er iemand uitvalt dan moeten anderen dubbele diensten gaan draaien waardoor ze te moe worden. Koen raakt op een gegeven moment overspannen, Ruud gaat weer drugs gebruiken en wordt ontslagen en zo af en toe moeten bepaalde stafleden een taak uitvoeren die hun buiten het rooster plaatst. Na enige tijd proberen ze kamers te regelen waar enkele van de geholpen cliënten zelfstandig kunnen wonen. Dat kost tijd. Yvonne is regelmatig bezig met het bedelen om geld of goederen. Kortom, de spanning en werkdruk neemt steeds meer toe.
Een ander probleem is de politie die niet mee wil werken. De staf heeft besloten de cliënten te beschermen en wil geen politie in huis. Als een staflid wel een keer politie toelaat ontstaat er weer ruzie.
Het grootste probleem zijn, nee, hebben de cliënten zelf. Er komt van alles binnen, vaak jongeren die al bij allerlei andere instanties hun neus hebben gestoten. Er zijn er die zijn weggelopen uit tehuizen of inrichtingen wegens slechte behandelingen. Voorbeelden van cliënten:
Joop, 22 jaar, heeft na twee zelfmoordpogingen daar een half verlamde arm aan over gehouden. Door therapie kan het weer verbeteren en dat is dan ook een doel in zijn leven. Zodra de arm weer beter is en hij kan werken en alleen wonen ziet hij weer minder in het leven en doet nog een zelfmoordpoging. Ze redden hem weer, maar hij kan niet meer terug naar het opvangtehuis, hij heeft behandeling nodig.
Gemma is een gezellige meid die jarenlang in tehuizen heeft gezeten. Ze is verkracht toen ze zeven was en ook toen ze dertien was. Ze heeft haar moeder van jongs af aan niet meer gezien. Ze gaat naar een ander opvoedingstehuis waar ze het wel moeilijk heeft maar door regelmatige contacten met Yvonne went ze steeds meer. Er zit vooruitgang in.
Charrie heeft al in vijf tehuizen gezeten en is daar uit weggelopen. Zijn moeder wilde hem niet meer, zijn echte vader heeft nooit meer iets van zich laten horen. Hij kan langzamerhand naar zelfstandigheid toe werken maar moet daar wel veel voor leren. Net zo als een aantal anderen heeft hij weinig opvoeding gehad en dus ontstaan er problemen zodra hij alleen staat: opruimen is moeilijk, op tijd zijn is moeilijk, zelfs plantjes water geven is moeilijk omdat ze dat soort zaken nooit meegemaakt hebben en dus ook niet geleerd hebben.
Klaasje, hij heeft in tehuizen en pleeggezinnen gezeten. Zijn laatste pleegmoeder wilde niet dat hij rookte en toen ze dat ontdekte liet ze hem een heel pakje shag opeten. Maag leeggepompt. Hij kent nauwelijks liefde en aandacht. Kan goed met Klaas opschieten
Janneke, is weggelopen van haar vriend die haar wel eens slaat. Ze is zwanger van hem maar wil eigenlijk wel abortus plegen omdat haar vriend het kind ook wel zal slaan. Ze blijft maar even en gaat toch met haar vriend verder
Lenny, 26 jaar, heeft drugs gebruikt, zelfmoordneigingen, gebrek aan liefde. Haar moeder wil haar niet meer zien. Regelmatig gaat Lenny toch naar haar toe in een poging contact te krijgen, maar ze wordt iedere keer weer teleurgesteld door de afwijzing van haar moeder waarna ze weer depressief is. Gaat wel alleen wonen en kan het misschien redden.
Derek is een homofiele jongen die door zijn manieren steeds problemen heeft. Hij gedraagt zich opdringerig en overdreven. Heeft geen huis en heeft enkele keren als vriendje van oudere mannen het hoofd boven water gehouden. Is niet meer uit het huis weg te slaan en bemoeit zich overal mee.
Hannes en Hanneke. Twee buurkinderen van achttien en zestien jaar oud. Slapen, met toestemming van ouders (!), al samen toen Hanneke veertien was. Is nu zwanger en kan niet meer bij de ouders wonen die zich overal mee bemoeien. Hanneke wil zelfstandiger worden, ze wil niet dat het een kind van haar ouders wordt maar haar eigen kind. Hannes is een beetje overbezorgd en een sul. Hij houdt steeds het handje van Hanneke vast. Hanneke wordt echter steeds zelfstandiger en groeit sneller op dan Hannes. Ze krijgt een gezond kind.
Maaike komt met haar zus Laura. Ze zijn zeventien en achttien jaar oud. Ze hebben nog twee zusjes die allen bij vader woonden. Moeder is weggelopen. Vader pleegde incest met in ieder geval Maaike. Maaike had een Surinaamse vriend en is zwanger geraakt. Ze heeft het kind laten aborteren waarna de vriend het huis is komen verbouwen en de kinderen gelucht zijn. De jongere zusjes zijn bij familie ondergebracht. Laura is gemotiveerd voor school en wordt door een van de stafleden onderdak gegeven en geholpen met school. Maaike blijft in het opvanghuis. Haar vriend komt ook nog langs maar alleen om te praten over de slechte dingen die Maaike heeft gedaan. God zal haar straffen voor de abortus. Maaike is nogal losbollig en moet bijna aan de pil worden geslagen omdat ze zo met jongens in bed duikt. Ze is eerst niet geïnteresseerd in school meer maar wordt langzaam weer gemotiveerder. Wil na het eindexamen van Laura samen met haar op kamers gaan wonen.
Pieter, gebruikt drugs, heeft schulden bij dealers en heeft gestolen. Een beetje criminele jongen die langzaam op het goede pad wordt gebracht.
Louis, hij is een beul van een kerel, 190 lang en 90 kilo zwaar. Hij moet medicijnen slikken tegen epilepsie maar doet dat niet. In het verleden heet hij slechte ervaringen met dokters gehad en hij wil zich niet door dokter Margriet laten onderzoeken. Hierdoor krijgt hij regelmatig aanvallen van razernij waarbij hij alles kort en klein slaat. Nadat hij het interieur van het huis een keer helemaal sloopt zien de stafleden er de volgende dag geen heil meer in verder te gaan. Louis hebben ze laten weghalen maar hij blijkt de volgende dag zo uit het crisiscentrum te kunnen weglopen.
Andere instanties hebben het ook druk en maken fouten. Een opvallend voorbeeld daarvan is het zogenaamde crisiscentrum dat jongeren met zelfmoordneigingen behandelt. Als op een avond Yvonne gebeld wordt door ouders die wanhopig zijn. Hun dochter heeft al twee keer eerder een zelfmoordpoging gepleegd en sindsdien houden ze hun dochter constant in de gaten. Nu raken ze uitgeput. Yvonne verwijst ze naar het crisiscentrum en heeft veel overredingskracht nodig om de ouders te overtuigen dat ze daar goed op haar letten. Ze brengen hun dochter daar en twee dagen later bellen de ouders in paniek op. Het crisiscentrum heeft gebeld en aan een van haar kinderen vertelt dat hun dochter dood is. Dit terwijl ze daar voor iedere patiënt een bewaker hebben. Niet alleen hadden ze slecht opgelet, maar ook belden ze even naar huis om aan een van de kinderen te vertellen dat hun zusje dood was. Yvonne voelt zich daardoor ook verraden.
De problemen nemen steeds grotere vormen aan. Het huis is kort en klein geslagen, stafleden zijn ziek, cliënten gaan nooit meer weg. Ze besluiten het huis voor tenminste een week te sluiten. Daar eindigt het boek.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen