Boekverslag : A. Alberts - De Eilanden
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 879 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 879 woorden.
Bibliografie
Druk: 5e druk 172 blz.
Samenvatting
Samenvatting
Groen
Een ambtenaar kwam op een eiland en wordt daar verwelkomt door zijn collega, Mr. Peereboom. Hij wou het bos verkennen, vooral het noorden.
Toen hij terug kwam van die tocht had zijn collega zelfmoord gepleegd.
De koning is dood
Mr. Solomon werd de koning genoemd omdat hij als enige op het eiland was blijven wonen na zijn pensionnering. Hij haalde altijd zijn geld op bij de ambtenaar. Nu hij dat niet meer kon omdat hij op zijn bed lag te sterven, kwam zijn vrouw het ophalen, de ambtenaar kon het niet aan haar meegeven omdat zij een attestatie da vita moest overleggen. De ambtenaar komt het geld zelf langs brengen.
Het huis van de grootvader
De ambtenaar moest de uitvoer van kapok gaan controleren. Hij ging naar de havenbaas en kreeg daar te horen dat hij daarvoor bij Mr. Taronggi III moest zijn. De volgende dag zou hij daar heen gaan. Eerst ging hij die dag naar de dokter, waar hij de geschiedenis van de Taronggi familie te horen kreeg. De volgende dag ging naar Mr. Taronggi toe en sprak met hem. Later deed hij daar verslag over bij zijn chef.
De maaltijd
De ambtenaar werd door Mr. Zeinal uitgenodigd voor een maaltijd. Ze gaan die maaltijd houden in een van de huizen van de vorst. Onder de maaltijd vertelde Mr. Zeinal een sprookje dat zich hier had afgespeeld.
Het moeras
De ambtenaar ging op bezoek bij Mr. Naman. Hij werd door een gids geleid door het moeras. Mr. Naman woonde op een eilandje midden in het moeras. Eenmaal daar aangekomen maakten ze een praatje en dronken daar veel bij. Later vielen ze allebei dronken in slaap.
De dief
Horan steelde bij zijn buurman een kalf. Later werd hij veroordeeld tot 2 maanden gevangenis.
De jacht
De ambtenaar nam polshoogte bij twee afgebrande dorpen. Ze gaan op zoek naar de daders, die meldden zich later bij het politiebureau. De leider Florines werd bij zijn huis neer geschoten en in brandt gezet.
De schat
De ambtenaar ging samen met Taronggi naar een wal midden op het eiland. Later bleek daar waardevol nicol te liggen.
Het laatste eiland
Mr. Olon wou een paar goede duikers hebben om zijn netten op vissen. De ambtenaar en Mr. Olon gingen verschillende eilanden af om goede zwemmers te vinden, pas op het laatste eiland vonden ze hen.
Het onbekende eiland
Een vliegtuig maakte een noodlanding op een eiland. De inzittenden kenden de taal die daar op het eiland gesproken werd niet en probeerden zich met gebaren uit te drukken. Later worden ze dan opgehaald door hun thuisbasis.
Achter de horizon
De ambtenaar ging nu het eiland verlaten en ging terug met een schip naar zijn geboorteland. Terwijl hij aan het terug reizen was dacht hij nog veel aan de eilanden.
Titelverklaring
Het gaat over verhalen die zich afspelen op het eiland Madoera.
Genre
Het is over het algemeen een probleematische roman. In de meeste verhalen was er een probleem dat de ambtenaar moest oplossen. Het is natuurlijk wel moeilijk te zeggen wat voor roman het is omdat de genre in ieder verhaal toch wel veranderd.
Personages
Er is maar 1 echte hoofdpersoon en dat is de ambtenaar. Het is een rustige en begripvolle man. Hij heeft niet echte relaties met iemand omdat er zoveel verschillende verhalen zijn.
Tijd
Het boek wordt in chronologische volgorde verteld, met af en toe wat tijdsprongen vooruit, maar dat is hoofdzakelijk alleen in het eerste verhaal.
De verstreken tijd is verschillend. Het begin en einde van een verhaal varieert tussen een paar dagen tot 3 a 4 maanden.
Verteller
De verhalen beleef je door de ogen van de ik-verteller.
Ruimte
De verhalen spelen zich af op het eiland Madoera. Het is er altijd lekker weer en het is er tropisch. Er is een rustige sfeer en iedereen doet er op zijn gemak.
Thema
Problemen die een ambtenaar moet oplossen.
Taalgebruik
Het taalgebruik is makkelijk en eenvoudig.
Eigen mening
Ik vond het een saai boek. De schrijver schreef vaak te gedetailleerd en met lange zinnen. Voorbeeld:”Ik zou het nog prettiger vinden, als ze dat wel deden en ook, als ik niet wist, dat de dikke, witte streep onder de palmen bij nadering als maar vuiler en goorder wordt en dat er smerige hutten onder dezelfde palmen naar voren komen.” De schrijver wou het allemaal te mooi vertellen en door die veel lange zinnen was ik soms even de draad kwijt en wist ik niet meer wat de schrijver precies bedoelde. De schrijver sprong ook vaak van de hak op de tak en hij vertelde soms een extra verhaaltje tussendoor wat helemaal niet van belang was. Zie “DE JACHT” blz 111.
In het eerste verhaal reisde de ambtenaar ook alleen maar, dat vond ik erg saai. Soms hielden de verhalen gewoon op terwijl je dacht van nu zal het dan eindelijk gebeuren. De verhalen lopen ook ver uit elkaar en er is ook niet echt een spanning in de verhalen. Ik ergerde me er ook aan dat ik de naam van de hoofdpersoon niet te horen kreeg.
Ik had gedacht dat de verhalen heel ergens anders over zouden gaan, een beetje actie en avontuur en zo. Ik vond het dus niet echt een geslaagd boek.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen