Boekverslag : Maarten 't Hart - Onder De Korenmaat
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1535 woorden.

De arbeiderspers, Amsterdam, 1991

De inhoud:

Het boek heeft een gesloten einde. Het is dan wel niet zo'n goed einde voor Alexander. Maar je merkt hier wel dat er een echt einde is gekomen met deze liefdesrelatie tussen Sylvia en Alexander en dat het nooit meer iets kan worden. Dat probeert Alexander te vergeten door zich dronken te drinken, waardoor hij eindelijk ook verlost is van zijn slapeloosheid.
De roman is volledig in chronologische volgorde geschreven. De jaartallen worden niet genoemd in het boek, maar uit de uigebreide beschrijving van een storm die 't Hart ons geeft, kunnen we opmaken dat hij het over de zware storm van januari 1990 heeft. Uitgaande van deze stelling, begint het verhaal in september 1988: Alexander ziet Sylvia voor het eerst. Ruim een jaar later, eind 1989, treft hij haar weer. De relatie begint en wordt door middel van tijdverdichting kort samengevat: `Twee dagen later, maandagmorgen, zag ik haar weer'. Echter, vanaf het moment dat de relatie minder hechter wordt, worden de tijdsprongen groter. Het verhaal eindigt in januari 1991.

Ruimte:

De ruimte waar het verhaal zich afspeelt is niet duidelijk te zeggen. Sylvia woonde eerst in Den Haag daarna in Utrecht, maar de beide steden lagen ver weg bij Alexander vandaan. Hij reisde altijd een hele eind met openbaar vervoer, ook zaten ze vaak bij haar in het grijze autootje. Er is dan ook geen belangrijke ruimte te noemen.
Toen de relatie erg aan was, waren ze vaak bij Sylvia op de kamer, waar niemand hen kon zien. Dat kon niet bij Alexander thuis, alleen als zijn eigen vrouw er niet was.
Het steeds heen en weer reizen kan ook als een symbolische betekenis gezien worden. Dat wordt verders uitgelegd bij de motieven. Het weer speelde niet echt een rol. Er worden wel een paar natuurbeschrijvingen gegeven, maar dat valt in dit boek niet echt op. Het heeft ook nergens mee te maken. Dit valt je alleen op als je er op let, omdat je meer boeken van 't Hart hebt gelezen. Dat is een van de elementen die hij vaak beschrijft.

Personages:

De hoofdpersoon in het verhaal is Alexander. En is dus een karakter. Hij is door het verhaal heen wel veranderd. Hij heeft er veel ervaringen bijgeleerd. Vooral op relatiegebied.
Hij is ook veranderd in een sombere man, die op het laatst niet eens meer zin had om te componeren. Wat toch eerst zijn lust en zijn leven was. Ook wordt hij magerder en krijgt hij last van allerlei kwalen. De slapeloosheid kwelt hem ook. Door de relatie met een jongere vrouw is hij zelf in plaats van jonger ouder geworden. Hij is nog al op klassieke muziek gesteld en vindt haar popmuziek maar verbijsterende Gideons getier'.
Sylvia is een bijfiguur. Ze speelt wel een grote rol in het verhaal en in Alexanders leven, maar haar gedachten worden niet in het boek beschreven. Daarom kun je ook meer spreken van een type. Ze is niet treuzelig, waar Alexander wel van houdt. Ze loopt in hetzelfde tempo als hij in vergelijking tot zijn eigen vrouw. Ze heeft al allerlei relaties gehad, waaruit blijkt dat ze vrij wispelturig is. Het is een persoonlijkheid op zich, ze is heel knap, heeft donkerbruin krullend haar en ze vindt zelf dat ze een te grote neus heeft.

Verder zijn er nog een paar minder belangrijke personen:

Hester, de zangeres waar hij mee optreedt. Hij heeft daar een hele goede relatie mee. Nog beter dan zijn eigen vrouw. En vertelt haar alles over zijn relatie met Sylvia. Die het laatst zorgen over hem begint te maken. Zij belt hem vaak, om van zijn relatie op de hoogte te blijven.

Joanna zijn eigen vrouw is een op de achtergrond gestelde persoon die bijna niet in het verhaal voorkomt en vaak weg is. Als ze thuis is, is ze of moe of ze moet de hele tijd repeteren om haar stem in conditie te houden. Ze slapen ook niet meer bij elkaar in het bed, omdat ze te moe is om te vrijen zodat haar stem verzwakt of vals gaat klinken.

Geen motto aanwezig.

Perspectief/ vertelsituatie:

Het boek is in de ikvorm geschreven. Het perspectief ligt altijd bij Alexander en we krijgen dus nooit via een ander personage een beeld van hem, tenzij de schrijver een dialoog weergeeft. Omdat het een soort liefdesroman is, is het belangrijk dat de liefde van twee kanten komt. Alexander beschrijft als het ware alleen zijn liefde voor haar, maar de mening van Sylvia komt alleen aanbot wanneer ze met elkaar praten dus in dialoog vorm geschreven. Het boek wordt daardoor eenzijdig, wat niet altijd goed uitkomt.

Thema/ motieven:

Centraal staat de liefdesgeschiedenis van Alexander Goudveyl en Sylvia Hoogervorst. Deze liefde is het thema. Binnen het thema spelen een aantal motieven een rol: het leeftijdsverschil, de geslotenheid van Sylvia, het huwelijk van Alexander, Sylvia's onvrede over de afloop van haar vorige relatie en de jaloezie van Alexander. Deze vijf motieven zijn alle min of meer debet aan het mislukken van de relatie.
Bovendien zijn er nog een aantal motieven die naast het thema een rol spelen in deze roman. Om te beginnen natuurlijk de (klassieke) muziek waar Alexander zo'n groot liefhebber en kenner van is. Daarnaast wordt Alexanders gedachten steeds gekweld door het fenomeen joggen: overal komt hij joggers tegen en zij inspireren hem zelfs tot het schrijven van een muziekstuk. Ook staat de roman vol met de lichamelijke klachten van Alexander, zoals slaapproblemen, stress en bukklachten. En verder moet het reismotief worden genoemd: Alexander en Sylvia wonen ver van elkaar en ze reizen dus heel wat af tijdens hun romance. De geografische afstand tussen hen zou kunnen worden beschouwd als symbool voor de geestelijke afstand die tussen hen blijft bestaan - ze reizen naar elkaar toe, maar komen elkaar niet nader. Bovendien is het Sylvia's eerste vakantiereis die een kloof tussen hen veroorzaakt.

Titel:

Een korenmaat is een maat waarmee graan wordt gemeten. Als we de titel letterlijk opvatten, zou het dus kunnen betekenen dat de relatie van Alexander en Sylvia onder de maat is gebleven, niet genoeg volume of gewicht had en dus `onder de korenmaat' bleef. Het woord `korenmaat' kan ook een figuurlijke betekenis hebben. De (bijbelse) uitdrukking "Zijn licht onder de korenmaat zetten" betekent dat iemand zijn kennis voor zichzelf houdt. Deze betekenis valt echter moeilijk te rijmen met de inhoud van de roman: Alexander vertelt juist aan iedereen zijn grote kennis van de klassieke muziek, wanneer hij maar kan.

Eigen mening voor de analyse:

Dit boek van 't Hart vind ik niet zo heel spannend en leuk zoals bijvoorbeeld de Kroongetuige. Je komt er moeilijker doorheen. Alles wordt erg uitgebreid beschreven, daardoor worden er veel woorden gebruikt. Je denkt alles wat hij denkt en meestal zijn dat erg onzinnige dingen. Dat hij te oud is pijn heeft of zich ergert aan zijn vrouw. Ook de klassieke muziek gaat op den duur ergeren. Hij wil overal een deuntje van maken en geeft vaak allemaal namen van klassieke stukken. Dan ga je er op het laatst een beetje overheen kijken. Ik heb weleens een paar liefdesromannetjes gelezen, maar die had ik zo uit. Maar dit boek is een langdradige relatie en er gebeurt ook niet zoveel spannends in het boek. Daarom vind ik dit boek niet zo leuk. Ik kan me niet zo in zijn persoon indenken, want ik ben zelf nog lang geen 45 jaar! Het gaat eigenlijk alleen om hun relatie, daardoor spelen de andere personages niet zo'n grote rol, dat vind ik wel jammer. Ook vindt ik het einde niet denderend. Hij zuipt een paar flessen wijn op. Dan zijn alle kwalen en gedachten beëindigd. Maar de problemen en de gedachten van hem zijn daardoor niet opgelost.

Na de analyse:

Het boek gaat meer voor je betekenen. Er worden meer motieven gegeven dan alleen het thema de liefde. Er hangt ook heel wat samen met die liefde. De motieven helpen allemaal mee om de relatie te doen mislukken. Zoals het leeftijdsverschil, de geslotenheid van Sylvia enz. Dat had je eerst niet echt door. Waarom wordt dit er nu steeds ingezet, denk je dan.
De personages gaan misschien ook meer voor je leven als je hun karaktereigenschappen bij elkaar zoekt. Zo krijg je meer een beeld van hun en kun je soms met hen meeleven. Van deze `liefdesroman' leer je meer de andere kant, hoe het ook met een relatie kan gaan, dus niet aanblijft maar langzaam verdoofd. Ook worden de karaktereigenschappen van Maarten 't Hart duidelijk door al zijn boeken heen. Er komen altijd een paar elementen in voor die vaak terug komen in zijn boeken. Zoals de klassieke muziek, natuur, geloof, feminisme, snel verliefd worden. Dat is interessant om te weten wat 't Hart inspireert om te gaan schrijven. Maar als je er weer te veel boeken van leest wordt het weer te saai, omdat die onderwerpen jouw niet altijd blijven boeien!
Andere boeken van deze auteur:

Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen