Boekverslag : Bart Moeyaert - Het Is De Liefde Die We Niet Begrijpen
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1157 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1157 woorden.
1. Gegevens over het boek
*Titel: het is de liefde die we niet begrijpen
*Auteur: Bart Moeyaert
*Uitgever: Querido
*Uitgave: -plaats: Amsterdam
-jaartal: 2000
*Druk: vijfde druk
*Nederlands
*Omslag: Dooreman & Andy Huysmans
*Prijs(zen): -Bekroond met de Boekenleeuw 2000
-Prijs van het beste Vlaamse jeugdboek
-Nominatie Gouden Uil 2000
*Leeftijd: 15+
*Genre: realistisch verhaal
*Wie:-protagonist: ik (opgang)
-antagonisten: Alex, Bonnie, Edie, moeder, de Bootsman
-tritagonisten: Bordzek, Mortimer, Vlad, oma, hond van de Bootsman…
2. Vat het verhaal samen in een goed gebouwde alinea van 10 tot 20 regels.
“Het is de liefde die we niet begrijpen” is een verhaal over verlangen naar liefde. Kort samengevat gaat het over een meisje wiens moeder een echte mannenverslindster is. En zij wil een vader die om haar geeft. Het boek is in drie delen verdeeld: ‘Het einde van Bordzek verteld door mezelf die er bij was’, ‘De komst van de Bootsman’ en ‘Wat doen ze daar in Charlestown?’. Het eerste deel beschrijft de reis naar hun oudere zus, Bonnie. Met hen reist ook de huidige vriend van hun moeder, Bordzek en zijn hond. Onderweg ontstaat er hevige ruzie tussen haar broer en haar moeder omdat deze niet wil inzien dat Bordzek niet deugt. Zij moet dan in een drukkende hitte voor haar jongere zusje zorgen.
In deel twee beschrijft ze de komst van de Bootsman. Ze vertelt haar verlangen dat hij een lieve, knappe, leuke man is. Maar hij is oud en zit in een rolstoel. Ze nemen hem wel in huis, maar haar moeder wil met hem niets mee te maken hebben.
In ‘Wat doen ze daar in Charlestown?’ vertrekt haar broer na een zoveelste ruzie met een van haar moeders vriendjes naar Charlestown. Hij gaat er samenwonen met zijn vriend. Bonnie komt dan voor hen zorgen. Door de hechte band kan zij voelen wat haar broer aan het doen is. Er is eigenlijk geen einde aan het boek, waardoor we het einde zelf moeten verzinnen. Zal zij de liefde ooit begrijpen?
3. Thema’(s)
-liefde
-homoseksualiteit
-gezin
4. Verklaar de titel en eventueel het motto van het boek.
De titel beschrijft perfect waar het boek om draait. De liefde waar zij voortdurend naar op zoek is. In het boek komen vele soorten liefde voor. De gespeelde liefde van haar moeder voor haar vele vriendjes. De oprechte liefde die Alex voor Mortimer voelt. De moederlijke liefde die zij voelt voor Edie. De liefde die ze van binnen voelt voor haar gedroomde vader. Welke liefde is juist?
‘Het is de liefde die we niet begrijpen’ is ook een zin uit het boek. Wanneer zij samen met haar broer naar oude foto’s aan het kijken is, zegt hij dit tegen haar.
5. Bespreek het hoofdpersonage in een goedgebouwde alinea.
Het hoofdpersonage is een meisje dat reeds op jeugdige leeftijd de verantwoordelijkheid heeft gekregen over haar jonger zusje. Hieruit blijkt dat zij zeer zorgzaam en zelfstandig is. Ondanks het slechte voorbeeld van haar moeder, weet zij het leven toch door een roze bril te bekijken. Haar karakter is eerder ingetogen. Dit komt, denk ik, doordat zij nooit veel aanmoediging heeft gekregen om te zeggen wat zij dacht. Ook het feit dat zij nooit haar echte vader heeft gekend, speelt hierin een rol. Verder denk ik ook dat zij een beetje filosofisch is. Ze denkt veel na over het leven en ze voelt ook een speciale band met haar broer, ook al is hij op het einde ver weg.
6. Ruimte
· Amerika
7. Tijd
· 20ste eeuw
· Vertel tijd: anderhalfuur
· Vertelde tijd: een paar maanden (midden zomer tot herfst)
-> weinig verteltijd + veel vertelde tijd = een versnelling
· chronologisch met tijdsprongen
8. Vertelperspectief
· ikvorm
· personele verteller
9. Noteer een zin of een passage die je getroffen heeft. Zeg waarom.
‘Door de hond ligt er altijd verdriet voor de deur. En dat went niet, want het stuk verdriet wordt zo langzamerhand een hoop ellende, waar we iedere keer overheen moeten stappen als we via de keukendeur naar buiten gaan.’
Ik vind dit een zeer mooi stukje uit het verhaal. Van een paar simpele woorden maakt Bart Moeyaert een prachtige zin. Een hond wordt een stukje verdriet en dit wordt dan weer een hoopje ellende. Dat kun je als normale persoon toch niet verzinnen. Hij raakt je echt in je diepste binnen.
‘Axel hoort me en grijnst. Na een tijdje is het grijnslachen. Hij ligt tegen Mortimer aan te schudden. Straks wordt Mortimer wakker, en begint Mortimer ook te schudden. Gaan we op die manier heel de wereld rond. Axel heeft een aanstekelijke lach. Er raspt dan van alles in zijn keel, en je krijgt het gevoel dat je wordt gekieteld, ik weet niet hoe het komt, je gaat vanzelf groeien van plezier.’
Dit is een zeer pittig fragment uit het verhaal. Het is een goede gedachte die nog een paar dagen in mijn gedachten bleef rondspoken. Wat zou de wereld toch mooi zijn, als dit ook echt kon gebeuren.
10. Oordeel.
Over dit boek is er zeer veel te vertellen en dat komt doordat het met weinig woorden zoveel heeft te zeggen. Het boek is vrij moeilijk geschreven waardoor het ook niet zo vlot leest. Het verhaal begint ook zonder dat we de voorgeschiedenis kennen. Waarom zijn ze op weg naar Bonnie? Wat is er vroeger met de vader gebeurd? Deze dingen komen ook later niet aan bod. De personages zijn goed gekozen alleen vind ik sommigen een beetje cliché. Bordzek wordt door de kinderen verafschuwd, dus is hij ook dik, vuil, loom… . Waarom kan een propere, dunne man niet lastig zijn? Het verhaal is ook vrij realistisch. Het kan gemakkelijk bij jouw in de straat gebeuren. Daarom las ik het boek ook graag. Ik vind dat de meeste realistische boeken ook een inhoud hebben. En dat is belangrijk aan een boek. De diepere betekenis. Het is ook zeer origineel geschreven. Er zitten veel vergelijkingen in. vb. ‘Hij loopt ons grasveldje op, de wijdste open plek die we hebben. Het is een vloerkleedje groot, afgeboord met bloemen, en de hond maakt er een tapijt van dat speciaal voor hem is uitgerold.’ Doorheen het verhaal wordt er een spanning opgebouwd, maar deze bereikt op het einde zijn hoogtepunt niet. En dat vindt ik minder goed. We moeten maar raden naar wat er gebeurd. Andere mensen vinden een open einde juist een voordeel, maar dit boek stopt toch wel heel abrupt. Het boek bracht dan ook enkele vragen en gevoelens met zich mee. Waarom is de kleine Edie zo stil? Is er iets met haar gebeurd of is zij zo van karakter? Zal de ikvorm nu ooit de liefde begrijpen? Als afsluiter stem ik volledig in met Peter De Boer. Hij schreef in de ‘Trouw’: ‘Er zou over dit kleine, boordevolle boek nog veel meer te zeggen zijn. Het is typisch iets voor fijnproevers{…}die nooit genoeg kunnen krijgen van de stijlvol en poëtisch gebrachte wisselvalligheden van het lot.’
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen