Boekverslag : Arnon Grunberg - Blauwe Maandagen
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1227 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1227 woorden.
Auteur: Arnon Grunberg
Titel: Blauwe maandagen ,Wolters-Noordhoff, Groningen, 2001, (eerste druk 1994, Amsterdam).
Genre: Roman
Samenvatting :
Arnon is een jongen van 15 jaar hij woont samen met zijn aan alcohol verslaafde vader en zijn hysterische moeder in Amsterdam. Hij heeft een vriendin die hij niet echt liefheeft net als zijn vader en moeder. Arnon gaat vaak samen met zijn vriendin naar Den Haag om in een café te hangen en te drinken. Later gaat hij niet eens naar school omdat hij naar Den Haag toegaat met zijn vriendin. Hij begint te spijbelen en uiteindelijk verkoopt hij zijn boeken omdat hij toch nooit naar school toegaat. Uiteindelijk gaat Arnon samen met Rosie (zijn vriendin) op vakantie naar België voor een week. In die week wordt hun relatie steeds intiemer ze groeien steeds meer naar elkaar toe. Na de vakantie gaan ze uiteindelijk, op een afgesproken datum, met elkaar naar bed, het begin van het eind. Na een paar weken wordt hun relatie al minder ze zien elkaar steeds minder en minder uiteindelijk verhuist ze en schrijven ze alleen totdat dat ook ophoudt. (Dit was de eerste helft van het boek). Arnon nu 20 jaar woont nu alleen zijn vader heeft een ziekte waardoor zijn huid langzaam in een maanlandschap verandert. Zijn vader ligt ook alleen in bed thuis en iedere dag komt er een verpleegster om hem te verschonen. Arnon heeft geen baan omdat hij niks geschiktst kan vinden hij wil namelijk schrijver worden maar niemand wil zijn boeken uitgeven. Hij kan geen liefde vinden en zit daarom iedere dag in het café met zijn stamgasten. Hij doet wel eens klusjes die kort zijn en weinig geld oplevert maar voor een groot deel leeft hij nog van zijn moeder die hem geld geeft om te leven. Alleen daar doet hij heel wat anders mee hij begint er liefde mee te kopen. In het begin is dat nog even wennen. Na een paar keer dat gedaan te hebben wordt het gewoon een dagelijks iets. Zijn vader is na een tijdje doodgegaan Arnon heeft er niet echt moeite mee gehad omdat hij toch van niemand kan houden. Het laatste meisje zegt uiteindelijk waarom ga jij dit niet doen dit is ook wat voor jou en ze zoeken nog mannen ook. Na een tijdje nadenken gaat hij naar zo’n bureau toe en vraagt hij werk aan hij wordt aangenomen. Het boek eindigt dat hij nog vele schulden heeft en nog een paar opdrachten moet afhandelen.
Schrijfstijl:
Er wordt in een moderne stijl geschreven, toch is het verhaal soms moeilijk te volgend omdat het verhaal soms echt van de hak op de tak springt, er komen regelmatig losse kreten in voor. De dialogen zijn wel levensecht.
Tijd:
De vertelde tijd omvat een aantal jaren. De eerste twee delen handelen over de jeugd van de 'ik' en het schooljaar waarin Rosie domineerde. Na het intermezzo 'Walk like an Egyptian' waarin de vertelde tijd een zondagmiddag en -avond omvat, komen 'De meisjes'. De vertelde tijd is daar een periode van enkele maanden met flash-backs naar de schoolperiode, de stervensweg van vader en de tijd dat de 'ik' op kantoor en bij een uitgeverij van telefoonboeken werkte. De hoofdlijn van het verhaal blijft chronologisch, maar door de vele flash-backs en enkele vooruitwijzingen kan toch niet van een echte chronologisch vertelde roman gesproken worden.
Ruimte:
Blauwe maandagen speelt zich af in Amsterdam. Met name Amsterdam-Zuid, omgeving Beethovenstraat, Apollolaan en Van Woustraat worden als decor neergezet. De plekken waar de bordelen zich zouden bevinden, worden met naam en toenaam genoemd en meestal krijgt de lezer een verslag van de wandeling ernaartoe. De eigen ruimte waarover de 'ik' beschikt vervuilt hij systematisch. Aan opruimen doet hij zo weinig mogelijk en het regelmatig plassen in de plant deed de atmosfeer 'thuis' ook geen goed, zoals de 'ik' zelf opmerkt.
Verhaalfiguren:
Hoofdpersoon:
De hoofdpersoon wordt in het hele boek aangeduid als 'ik', alleen tegen het einde van het
boek stelt hij zich voor als Arnon Grunberg.
Hoogstwaarschijnlijk is het boek dus lichtelijk autobiografisch getint. De hoofdpersoon is
naar eigen zeggen niet erg knap, en hij lijkt niet tevreden met het leven in de huidige maatschappij. Dit uit hij onder andere door herrie te schoppen in bordelen en cafés.
Hij probeert doelen voor zichzelf te stellen, maar hij heeft moeite zich hieraan vast te
houden.
Bijpersonen:
v Rosie is de vriendin van de hoofdpersoon. Ze wordt beschreven als een heel knap meisje. Ze is een erg impulsief meisje.
v De vader van de hoofdpersoon is een erg rijk man, maar hoe hij aan het geld komt blijft onduidelijk. Het enige 'beroep' dat hij zegt te hebben is postzegels verhandelen, maar dat heeft de hoofdpersoon hem nooit zien doen.
v De moeder van de hoofdpersoon is een erg ongelukkig mens. Ze is ongelukkig door haar
slechte huwelijk en door haar verblijf in een concentratiekamp. Ze heeft niet echt een goede band met de hoofdpersoon, maar geeft wel veel om hem.
Vertelwijze:
Het verhaal wordt verteld door de schrijver en gebruikt veel flashbacks, herinneringen. Doordat de schrijver het verhaal in ikpersoon vertelt, krijgen we alleen zijn gedachten en gevoelens, we weten dus niet wat de andere personages denken.
Thema:
sex, eenzaamheid, alchol, godsdienst en kortstondigheid
Motief:
Arnon kan niet van iemand houden maar hij heeft wel sex nodig in zijn leven. Dit is duidelijk te merken als hij wat ouder wordt. Hij moet elke keer naar de hoeren en als hij geen geld meer heeft besluit hij zelf maar escort-boy te worden.
Arnon is eigelijk heel eenzaam. Hij kan niet van mensen houden en heeft dus geen zin om vaak naar zijn ouders te gaan ( moeder ). Hij woont wel samen met iemand maar daar heeft hij eigelijk geen goed contact mee.
Arnon is een beetje verslaafd aan alchol. Hij gaat vaak naar de kroeg en ontmoet daar mensen waar hij zijn steun bij probeert te vinden.
Arnon is joods van godsdienst maar tijdens zijn levensduur komt hij mensen tegen die in god geloven en dan vraagt hij dingen aan god en bid hij tot god. Toch gaat hij met zijn ouders ook naar de Joodse bijeenkomsten en houd hij zich aan joodse feestdagen.
Arnon heeft een leven waarin alles kortstondig is. Zijn verblijf op het Vossius, zijn relatie met zijn vader (de hoofdpersoon is nog vrij jong als deze overlijdt), zijn relatie met Rosie is ook kort. De baantjes die hij heeft zijn kortstondig. Hij stopt er mee als hij het niet meer leuk vindt,
of hij wordt ontslagen. Zijn latere relaties bestaan uit kortstondige hoerenbezoekjes, met telkens een andere meisje.
Beoordeling:
Ik kan niet zeggen dat ik dit een goed boek vond. Dat kwam doordat ik het heel moeilijk te volgen vond, doordat de schrijver echt van de hak op de tak springt. ( dit is een structureel argument). Ook vond ik dat de schrijver soms wat overdreef bij het weergeven van de gevoelens en gedachten van de hoofdpersoon. De hoofdpersoon heeft nogal een radicale mening over liefde en sex. (dit is een moreel argument). Wel vind ik dat de schrijver het verhaal heel realistisch heeft gemaakt juist door al die gedachtes kris kras door elkaar weer te geven. (dit is een realistisch argument). Het verhaal gaf mij niet echt een blij gevoel en ik had meestal ook niet zo heel veel zin om verder te lezen. (dit is een emotief argument). Over het algemeen kan ik het boek dus ook niet echt aanraden om te lezen. Het boek geeft geen voldoening.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen