Boekverslag : - The Landlady
De taal ervan is Engels en het aantal woorden bedraagt 5350 woorden.
De taal ervan is Engels en het aantal woorden bedraagt 5350 woorden.
Dit boek hoort in het genre ‘satire’ en ‘science fiction’.
Omdat het boek een bundel is zal ik van elk boek een apart verslagje maken.
Een overzicht:
- The Landlady.
- William and Mary.
- The way up to heaven.
- Parson’s Pleasure.
- Mrs Bixby and the Colonel’s Coat.
- Royal Belly.
- Georgy Porgy.
- Genisis and Catastrophe.
- Edward the Conqueror.
- Pig.
- The Champion of the world.
1 The Landlady
*De rode lijn
Een jongen van zeventien jaar gaat op zoek naar een slaapplaats voor weinig geld en komt terecht bij de "bed & breakfast” van een vrouw die dieren en, later blijkt, ook mensen opzet.
*Het hoogtepunt
Het hoogtepunt is als de jongen begint na te denken en merkt dat hij ‘iets’ over het hoofd heeft gezien. “I suppose he ( Mr Mulholland red.) left recently” Billy said. He was still puzzeling his head about two names. He was positive now that he had seen them in the newspapers – in the headlines. “Left?” she said, arching her brows. “But my dear boy, he never left. He’s still here, Mr Temple is also here. They’re on the third floor, both of them together.”
Billy set down his cup slowly on the table, and stared at his landlady. She smiled at him, and then she put out one of her white hands and patted him comfortingly on the knee. “How old are you, my dear?”
*Opvallende/ belangrijke passages
De passages die ik in dit verhaal heel opvallend vind, zijn wanneer de mevrouw de deur open doet voor Billy terwijl hij de bel letterlijk nog hoort nagalmen, wanneer de vrouw zegt dat er zeker een kamer vrij is, dat deze kamer zelfs speciaal voor hem is en wanneer Billy net heeft gehoord dat er twee al lange tijd vermiste jongens ‘boven staan’ en nooit zijn weggegaan. Ik vind deze passages heel belangrijk omdat je hier als lezer al wordt bekropen door een soort van giechelige angst, je weet al dat er iets niet klopt maar je weet nog niet wat.
*Het taalgebruik
De speciale manier van vertellen van Roald Dahl schijnt door al zijn verhalen heen en, zoals ik al eerder zei, zet je aan het denken. Hij schrijft heel mysterieus, maar in goed duidelijk Engels. Al ben ik wel blij dat ik geen kinderboek van hem mag lezen want hij is ook een ster in het verzinnen van woordgrapjes en gekke woorden, wat zijn kinderboeken in het Engels eigenlijk moeilijker maken dan zijn boeken voor volwassenen, voor mij tenminste. (Dit kopje(Taalgebruik) zal ik in de rest van mijn verslag niet meer gebruiken, want die is toch in elk verhaal hetzelfde. Hierdoor zijn er ook geen citaten bij dit kopje. Ik hoop dat dit wordt goedgekeurd)
*De hoofdpersoon
De hoofdpersoon is Billy van zeventien jaar oud. Hij komt erg naïef over, als een jong kalfje. Over zijn uiterlijk wordt niet zoveel gezegd, zo ook niet over zijn relaties. Hij verandert niet in het verhaal, al krijg je wel de indruk dat hij steeds naïever wordt omdat je als lezer allang door hebt dat er iets mis is en hij nauwelijks.
*De titel
De titel is ‘the landlady’, maar het verhaal gaat over de jongen die iets met haar te maken krijgt. De titel zegt dus eigenlijk niets over de inhoud.
*De context
Het verhaal speelt zich af in en klein dorpje waar alles een beetje achterloopt op de rest van het land. En natuurlijk ook in het huis van de mevrouw natuurlijk.
*Het conflict
Dat is uiteraard dat Billy niet meer weet of hij moet geloven wat hij hoort en denkt hij 1 of andere demente bejaarde voor zich heeft.
2 William and Mary
*De rode lijn
Een man is gestorven, William. Zijn vrouw, Mary, krijgt een brief van de notaris. Daarin vraagt haar man om hem nog eens te bezoeken in het ziekenhuis als hij dood is. Zijn hersenen zijn namelijk nog in leven gehouden door een vriend van hem. Ze is helemaal niet blij met die situatie maar ze vindt hem eigenlijk wel lekker rustig zo en uiteindelijk neemt ze hem dan ook mee naar huis.
*Het hoogtepunt
Het hoogtepunt ligt zeker aan het einde van het verhaal, als Mary besluit de hersenen plus aanhang mee naar huis te nemen. Het past zo erg niet in het beeld wat je van Mary hebt, dat je wat verbaast verder leest en met open mond voor je uit staart als het verhaal is afgelopen. En weer vraag je je af of het misschien wel eens waar zou kunnen zijn eventueel...
‘She was studying the eye closely, trying to discover what there was about it that gave it such an unusual appearance.’ (...) ‘ “Quiet, isn’t he?” she said. “Naturally he’s quiet.”
“Doctor,” she said. “I do believe I’m suddenly getting to feel the most enormous affection for him. Does that sound queer?” (...) “There,” she said softly, peering into the basin. “From now on Mary’s going to look after you all by herself and you’ve nothing to worry about in the world. When can I have him back home, Doctor? ”
*Opvallende/ belangrijke passages
Een leuke passage vind ik als Mary verwacht dat hij in de brief heel veel verstandige adviezen gaat geven aan haar. Ze stelt zich voor wat hij zal gaan schrijven. En dat blijkt hij dan ook letterlijk te schrijven. Verder vind ik het ook heel leuk als ze in het oog van haar man de rook van een zo afgeraden sigaret blaast en dat ze een reactie ziet. En haar reactie op de hersenen plus aanhang als ze ontdekt dat ze nu alles met haar man kan doen zoals hij altijd bij haar heeft gedaan.
*De hoofdpersoon
De hoofdpersoon is Mary. Ze is een vrouw die geheel onder de plak zit bij haar man. Zo lijkt het tenminste, want ze doet wel ‘verkeerde’ dingen als stiekem roken. Het is voor haar wel een bevrijding als haar man dood is. Doordat ze zo onder de plak zit komt ze wat neurotisch over. Als haar man eenmaal dood is, zie je pas de echte Mary maar ook hoe haar man invloed op haar moet hebben gehad. De man overheerst de vrouw ontzettend.
*De titel
Het lijkt alsof het verhaal over de huwelijksperikelen van een getrouwd stel. Daar gaat het eigenlijk ook over, alleen wordt het op een beetje vreemde manier opgelost. De titel gaat dus over de relatie tussen twee mensen waarin plotseling de rollen worden omgedraaid.
*De context
Daar wordt eigenlijk niet over gesproken.
*Het conflict
Het onderdrukt worden als vrouw, en dat later als reden gebruiken om de man te onderdrukken.
3 The way up to heaven
*De rode lijn
Een vrouw, Mrs Foster, heeft de ontzettend irritante eigenschap dat ze nergens te laat wil komen. Haar man maakt er een sport van om zo lang te rekken als mogelijk is. Als Mrs Foster naar Parijs gaat om haar dochter te bezoeken, rekt haar man zo lang dat ze op een gegeven moment zonder haar man naar het vliegveld gaat. Als ze terugkomt belt ze aan bij haar huis en doet er niemand open. Het blijkt dat er al zes weken niemand meer in het huis is geweest, en dat terwijl haar man had beloofd op de post e.d. te letten. Hij bleek, terwijl hij zo lang mogelijk voor zijn vrouw te rekken, in de lift vast te hebben gezeten.
*Het hoogtepunt
...is zeker weten het einde. Net zoals in ‘William and Mary’ wordt de vrouw bevrijdt van haar man en wordt ze weer zichzelf zodra hij is verdwenen. De schrijver laat in dit stukje nog eens extra merken dat er iets geks aan de hand is door de lezer in de hal te laten staan en Mrs Foster te laten lopen:
‘She walked quickly across the hall and disappeared for a moment around the corner to the left, at the back. There was something deliberate and purposeful about this action; she had the air of a woman who is off to investigate a rumour or to confirm a suspicion. And when she returned a few seconds later, there was a little glimmer of satisfaction on her face.’
*Opvallende/ belangrijke passages
Het moment dat ze besluit om in haar eentje weg te gaan is erg belangrijk omdat ze daardoor uiteindelijk haar vrijheid mee terugkrijgt. Op dat moment beseft ze ook dat ze best in haar eentje de wereld aankan.
*De hoofdpersoon
Dat is Mrs Foster, de vrouw die net als Mary in ‘William and Mary’ zich losrukt en er pas later achterkomt dat ze echt vrij is en kan zijn wie ze is. Met haar man heeft ze een haat-liefderelatie.
*De titel
Simpel te verklaren(...?). Mr Foster zat in de lift op weg naar boven, kwam vast te zitten en overleed. Terwijl hij dus naar boven ging, stierf hij.
*De context
Niet echt van toepassing, behalve dan misschien dat als ze niet zo’n groot huis hadden gehad, er waarschijnlijk ook geen lift in had gezeten en het verhaal nu nog lang niet zou zijn gestopt.
*Het conflict
De dwang om op tijd te zijn en een man hebben die je juist op die ene zwakke plek pakt en alles zo weet te rekken dat je nog verder in de stress schiet.
4 Parson’s Pleasure
*De rode lijn
Een antiquer die zich voordoet als dominee gaat op zondag langs wat oudere boerderijen om te kijken of er nog oude meubelen staan die hij zou kunnen veilen om hun rug om. Bij 1 boerderij ziet hij een uiterst zeldzame commode staan. Hij vertelt dat hij de poten graag wil gebruiken en dat de rest van de kast niet veel waard is. De mensen die in die boerderij denken hem van dienst te kunnen zijn en zagen de commode in stukken waardeloos brandhout.
*Het hoogtepunt
Het punt dat Mr Boggis de kamer rondkijkt en van zijn stokje gaat omdat hij die commode ziet staan.
‘ Admittedly it was painted white, but that made not the slightest difference. Some idiot had done that. Th paint could easily be stripped off, But good God! Just look at it! And in a place like this!(...)
In a flash, Mr Boggis clapped one hand over his heart, staggered to the nearest chair, and collapsed into it, breathing heavily.’
*Opvallende/ belangrijke passages
De hele passage nadat Mr Boggis heeft ontdekt dat er een hele bijzondere commode in de boerderij staat, is heel belangrijk omdat de schrijver hier waarschijnlijk in heeft willen laten zien dat het verkeerd is om mensen voor de gek te houden. E zit een les in deze passage. Ook leuk is de passage wanneer de drie mannen kijken naar de dominee die huppelend wegloopt naar zijn auto en zich afvragen waarom hij zo gek loopt.
*De hoofdpersoon
Dat is Mr Boggis. Hij is een achterbakse man die op het eerste gezicht wel aardig lijkt maar aan wie je steeds meer een hekel krijgt naarmate het verhaal verdergaat. Over zijn uiterlijk wordt niet veel gezegd, al zie ik hem als een dikke, waggelende vent met zijn mond open en rood aangelopen van de inspanning.
*De titel
Spreekt voor zich. Deze meneer heeft een soort hobby waar hij plezier in heeft en een flink extraatje mee verdient.
*De context
Het hele verhaal speelt zich af op het platteland, waar veel oude boerderijen staan. Het is in de buurt van Londen, want er wordt verteld dat de man vaak naar de Londense veilingen gaat en daar dingen verhandelt die hij in de omgeving van Londen heeft ‘gevonden’.
*Het conflict
Mr Boggis heeft een uiterst zeldzame commode gevonden en hij wil hem perse hebben, maar tot overmaat van ramp zagen de eigenaren de poten ervan af.
5 Mrs Bixby and the Colonel’s coat
*De rode lijn
Een vrouw heeft een oude tante waar ze elke maand naar toe gaat. Dat zegt ze tenminste tegen haar man. Eigenlijk gaat ze naar haar minnaar, de Colonel, in Baltimore. Rond kerstmis gaat ze weer. Vlak voordat ze teruggaat naar haar man in New York krijgt ze van de Colonel een bontjas. Hij is echt geweldig, maar het zou onlogisch zijn dat ze hem van haar tante zou hebben gekregen. Dus geeft ze hem aan een man die dingen in bewaring neemt totdat de eigenaar het weer op komt halen. Ze vraagt aan haar man of hij ‘iets’ voor haar op wil halen. Ze heeft namelijk een bonnetje gevonden van de winkel van bewaring en misschien is het wel iets van waarde, zegt ze. Dat doet hij onderweg naar zijn werk, zijn tandartsenpraktijk. Als ze naar zijn werk komt om die jas op te halen, krijgt ze alleen een bontje. De secretaresse van haar man komt ze op weg naar de voordeur tegen, met haar bontjas aan.
*Het hoogtepunt
Dat is vast wanneer Mrs Bixby de assistent tegenkomt en haar jas letterlijk aan haar neus voorbij ziet gaan.
‘ I’m going to kill that prawnbroker, she told herself. I’m going right back there to the shop this very minute and I’m going to throw this filthy neckpiece right in his faceand if he refuses to give me back my coat I’m going to kill him’ (...) ‘At that precise moment, Miss Pulteney, the secretary- assistant, came sailing past her down the corridor on her way to lunch. “Isn’t it a gorgeous day?” Miss Pulteney said as she went by, flashing a smile. There was a lilt in her walk, a little whiffof perfume attending her, and she lookes like a queen, just exactly like a queen in the beautiful black mink coat that the Colonel had given to Mrs Bixby.’
*Opvallende/ belangrijke passages
Iets opvallends in de opbouw van het verhaal is dat het begint met een inleiding. Het is net alsof dat belangrijker is dan het verhaal dat er achteraan komt. Dus dat is wel een bijzondere passage.
*De hoofdpersonen
Dat zijn Mr en Mrs Bixby. Het gaat hier net zoals in ‘William and Mary’ en ‘The way up to heaven’ om de huwelijksproblematiek. Alleen is het hier niet de man die aan kortste eind trekt, maar de vrouw. Vooral ook omdat de man haar ook nog eens flink flest door de jas aan zijn minnares te geven. Het betekent, denk ik, dat de man niet op zijn achterhoofd is gevallen en de vrouw veel te naief. Verder vind ik de vrouw erg egocentrisch overkomen omdat ze op het moment dat ze de jas krijgt alleen aan zichzelf denkt en niet aan degene van wie ze het onding heeft gekregen. Meer wordt er niet over het duo verteld. De relatie met haar man is oppervlakkig en ze lijken langs elkaar heen te leven.
*De titel
Spreekt voor zich. Het hele verhaal gaat over hoe een vrouw op een jas reageert en hoe ze alleen daar aan kan denken terwijl ze niet doorheeft hoe erg ze voor schut wordt gezet.
*De context
Het ouderwetse New York. Dit omdat er nog een soort van ‘bewaarwinkel’ is die nu, volgens mij, niet meer bestaan.
*Het conflict
Hoe ontdekt je man niet dat je een affaire hebt terwijl je op datzelfde moment ontdekt dat hij ook van twee walletjes eet? Dat is het probleem van Mrs Bixby.
6 Royal Jelly
*De rode lijn
Een arme boer heeft een klein, zwak kind gekregen dat nauwelijks eet en wil alles op alles zetten om dit kind te laten overleven, ook omdat zijn vrouw er anders aan onderdoor gaat. Hij komt op het geweldige idee om een speciaal soort honing, namelijk honing dat alleen tijdens heel de jeugd van toekomstig bijenkoninginnen wordt gegeven. Het kind bloeit verschrikkelijk snel op. Het kind wordt maar dikker en dikker, en na een kort tijdje krijgt het kind geel en zwarte strepen op zijn lijf. Ook de vader die dagelijks van de Royal Belly heeft gesnoept, krijgt een geel met zwarte baard.
*Het hoogtepunt
Je leeft als lezer helemaal mee met de ouders die het zo zwaar hebben doordat ze zoveel kinderen hebben verloren. Dus is het hoogtepunt de opluchting van de ouders wanneer het kind groeit en gezonder wordt.
‘ “God gracious me!” she cried, rushing down the stairs in dressing gown and slippers. “Albert! Just look at the time! I must have slept twelve hours at least! Is everything all right? What happened?” He was sitting quietly in his armchair, smoking a pipe and reading the morning paper. The baby was in a sort of carry-cot on the floor at his feet, sleeping. “Hullo, dear,” he said, smiling.
She ran over to the cot and looked in. “Did she take anything, Albert? How many times have you fed her? She was due for another one at ten o’clock, did you know that?” Albert Taylor folded the newspaper neatly into a square and put it away on the side table. “I fed her at two in the morning,” he said, “ and she took about half an ounce, no more. I fed her again at six and she did a bit better that time, two ounces...”
“Two ounces!! Oh, Albert, that’s marvellous!”
*Opvallende/ belangrijke passages
Een bijzonder geschreven passage is die aan het einde van het verhaal wanneer het kind en de vader allebei een geel met zwarte vacht hebben gekregen en de vader nog steeds beweerd dat er niets aan de hand is, terwijl de moeder het maar niks vindt.
*De hoofdpersoon
Je zou denken dat de hoofdpersoon de vader is, maar omdat het verhaal eigenlijk alleen om het kind draait vind ik dat een betere hoofdpersoon. Het nadeel van de baby is dat zij nog niet kan praten, dus dat ik nou niet echt kan het karakter kan beschrijven. Het uiterlijk is vast een heel klein zielig meisje met holle ogen en vermoeide ogen. Na de Royal Belly-kuur is ze een dikke gezonde baby met een kleur op haar wangen.
*De titel
Spreekt voor zich. Het wonderspul wordt gebruikt, alleen is de vraag of dat wel op een goede manier gebeurd.
*De context
Een arm klein huisje met krakende vloeren en stoffige ramen. Alleen een klein houtkacheltje zorgt dat de boel warm blijft. Weinig meubels, een doorslapen bed en een vies hoekje wat je niet eens een keuken wil noemen.
*Het conflict
Je hebt heel veel van een fantastisch spul en je weet wat voor wonderen je ermee kan verrichten. Moet je het dan gebruiken voor je zieke kind, zonder dat je weet wat de gevolgen zijn? De moeder zit hier heel erg mee, maar wordt een beetje meegesleurd door haar mans enthousiasme.
7 Georgy Porgy
*De rode lijn
Een man heeft zo’n fobie voor vrouwen, dat hij op een gegeven moment als hij door een vrouw wordt gekust en opgeslokt door de mond van de vrouw. Hij begint een heel nieuw leven in de twaalfvingerige darm van de vrouw.
*Het hoogtepunt
Als de arme George wordt opgegeten/ gekust door Miss Roach.
‘The strong arms were around me, pinning me down so that I couldn’t move, and the mouth kept getting larger and larger, and then all at once it was right on top of me, huge and wet and cavernous, and the next second - I was inside it. I was right inside this enormous mouth, lying on my stomach along the length of the tongue, with my feet somewhere around the back of the throat; and I knew instinctively that unless I got myself out aain at once I was going to be shallowed alive – just like that baby rabbit.’
*Opvallende/ belangrijke passages
Een leuk gedeelte van de tekst is wanneer de man vertelt hoe hij leeft in de darm van de vrouw. Wie er allemaal zijn en hoe hij zich vermaakt. Wat ook heel leuk verteld wordt is de passage dat George verteld over zijn relatie met vrouwen.
*De hoofdpersoon
De hoofdpersoon is George. Hij heeft een hele vrije opvoeding gehad: zijn moeder vertelde alles over de dingen die hij soms wel en soms niet wilde weten. Op een avond wordt hij wakker gemaakt door zijn moeder want hun konijn gaat bevallen. Maar de konijnenmoeder doet iets heel gemeens, want ze eet 1 van haar jongen op. Dat maakt George zo bang dat wanneer hij naar zijn moeder kijkt hij zich verbeeld dat hij ook wordt op gegeten. Dit beeld blijft hem de rest van zijn leven bij. Verder is hij een hele rustige vent die geen vlieg kwaad doet. Hij adoreert zijn moeder.
*De titel
Ik weet eerlijk gezegd niet wat ‘Porgy’ betekent dus dat ga ik eventjes opzoeken...
Nou, ik kan niet echt iets vinden wat er op lijkt. Misschien ‘varkensvlees’ als ‘pork’. Ik denk wel dat het iets met eten te maken heeft. En dus ook dat het iets met het verhaal te maken heeft., want Georges fobie waar het allemaal om draait heeft natuurlijk alles te maken met het verzwolgen worden door vrouwen.
*De context
Is niet van toepassing in dit verhaal omdat het over het complex van George gaat. De omgeving is dus eigenlijk niet nodig voor de vorm van het verhaal.
*Het conflict
George wil in principe wel iets met een vrouw beginnen, maar zijn herinnering aan de verzwelging van het arme konijntje vertelt het hem niet te doen.
8 Genisis and Catastrophe
*De rode lijn
Een vrouw moet bevallen van een kind. Aangezien ze al veel miskramen heeft gehad wil ze heel graag dit kind houden. Het kind blijft leven. Zijn ouders zijn Herr en Frau Hitler. Ze noemen hun kind Adolf.
*Het hoogtepunt
Het hoogtepunt ligt als in veel van de verhalen uit dit boek aan het einde, wanneer de moeder smeekt om dit kind te laten leven.
‘The husband bent down and kissed his wife lightly on the cheek. “All right, Klara,” he said. “Now stop crying.”
“I have prayed so hard that he will live, Alois.” “Yes.” “Every day for months I have gone to the church and begged on my knees that this one will be allowed to live.” “Yes, Klara, I know.” “Three childeren is all that I can stand, don’t you realize that?” “Of course.” “He must live, Alois. He must...Oh my God, be merciful unto him now...”
*Opvallende/ belangrijke passages
Ik vind heel het verhaal wel 1 bijzondere passage, ook omdat het een vrij kort verhaal is. Er zijn niet veel belangrijkere passages aan te wijzen dan die aan het einde.
*De hoofdpersoon
De moeder heeft een heel belangrijke rol in dit verhaal. Ze is zo panisch als het maar kan, want ze wil kost wat het kost het kind houden. Ze komt heel nerveus en zwak over. Ze is erg onderdanig naar har man toe.
*De titel
De titel betekent ‘vruchtbaarheid en catastrofe’. Dat heeft heel veel met het verhaal te maken, want de vrouw is zo gefrustreerd omdat ze maar gezond kind kan baren. Maar dat is een catastrofe omdat deze baby voor meer ellende zal zorgen dan dat zijn moeder ooit heeft geleden.
*De context
Deze scene speelt zich af in het ziekenhuis, maar dat is niet belangrijk voor de moraal van het verhaal, wel voor de inbeelding van de situatie.
*Het conflict
Je krijgt al gauw de neiging om aan het einde van het verhaal te zeggen dat dit kind net zo goed ook dood had kunnen gaan, omdat het voor zoveel ellende heeft gezorgd. Maar dat is ook weer erg flauw, want wie gunt het een vrouw niet om een goed gezond kind te baren na zoveel ongelukkige zwangerschappen?
9 Edward the Conqueror
*De rode lijn
Een echtpaar woont op het platteland. Ze krijgen bezoek van een grote eigenaardige kat. De vrouw speelt veel piano en speelt wat voor har gast. De kat blijkt op alle muziekstukken te reageren. Na veel testen ontdekt de vrouw dat de kat een reincarnatie is van Liszt. Haar man wordt er jaloers van en gooit de kat in het vuur.
*Het hoogtepunt
Het hoogtepunt is, vind ik, wanneer de man zichzelf heeft overwonnen en de kat heeft gedood, en daarmee eindelijk zijn vrouw en haar aandacht weer terug heeft. Het intereseert hem niets dat het de reincarnatie van Liszt is.
‘ “Edward, where is he?” “Who?” “You know who.” “Ah, yes. Yes, that’s right. Well – Ill tell you.” He was bending forward to light the cigarette, and his hands were cupped around the enormous patent lighter. He glanced up and saw Louisa looking at him – at his shoes and the bottoms of his khaki slacks, wich were damp from walking in long grass. “I just went out to see how the bonfire was going,” he said. Her eyes travelled slowly upward and rested on his hands. “It’s still burning fine,’ he went on. “I think it’ll keep going all night.” But the way she was starring at him made him uncofortable. “What is it?” he said, lowering the lighter. Then he looked down and noticed for the first timethe long thin scratch that ran diagonally clear across the back of one hand, from the knuckle to the wrist.
“Edward!!” “yes,” he said, “I know. Those brambles are terrible. They tear you to pieces. Now, just a minute, Louisa. What’s the matter?” “Edward!!” “Oh for God’s sake, woman, sit down and keep calm. There’s nothing to get worked up about, Louisa! Louisa, sit down!!”
*Opvallende/ belangrijke passages
Ook een hoogtepunt vind ik de passage dat Louisa ontdekt dat de kat een reincarnatie is van Liszt. Dat stukje is echt surrealistisch. Het zou zo kunnen, maar het lijkt tegelijk ook zo verschrikkelijk nep dat je een beetje heen en weer wordt geslingerd.
*De hoofdpersoon
De hoofdpersoon is Louisa, een rustige vrouw van in de dertig die het huisje van haar en haar man op orde houdt. Ze houdt erg van muziek en als haar man aan het werk is, speelt ze prachtig piano. Ze is erg beheerst tot het einde van het verhaal. Ze is ook snel ergens enthousiast over. De relatie met haar man is oppervlakkig; over diepere dingen praten ze niet.
*De titel
Past helemaal bij het verhaal! Edward overtreft zichzelf helemaal en doet precies wat hij denkt dat goed voor hem is. Hij overwint.
*De context
Een typisch plattelands woning met grote stukken land eromheen.
*Het conflict
Edward is ontzettend jaloers en weet niet of hij daar iets mee moet of niet.
10 Pig
*De rode lijn
Een babytje wordt al heel vroeg wees en hij krijgt zijn oudtante als voogd. Zij voedt hem op zonder hem de buitenwereld te laten ontdekken. Zij leert hem geen vlees te eten en te koken en hij blijkt een geweldige kok, al op zeer jonge leeftijd. Als ze overlijdt moet hij de stad in om van alles te regelen. In de stad wordt hij ontzettend bedrogen, maar omdat hij uitgaat van de eerlijkheid van mensen heeft hij dat niet door. Hij ontdekt daar het meest geweldige voedsel, iets wat zijn
tante verschrikkelijk vond, namelijk vlees. Maar zijn tante had hem niet voor iets gewaarschuwd. Hij wordt voor zijn daad gestraft door zelfs als varken behandelt te worden en dus gedood en waarschijnlijk ook opgegeten.
*Het hoogtepunt
Het moment dat Lexington voor het eerst het meest hemelse wat hij zich kon bedenken eet: varkensvlees. Dat is zo’n zuiver moment .’Soon the waiter returned carrying a plate on which there lay a thick greyish-white slab of something hot. Leington leaned forward anxiously to smell it as it was put down before him. His nostrils were wide open now to receive the sent, quivering and sniffing. “But this is absolute heaven!” he exclaimed. “What an aroma! It’s tremendous!” The waiter stepped back a pace, watching his customer carefully. “Never in my live have I smelled anything as rich and wonderful as this!” our hero cried, seizing his knife and fork. “What on earth is it made of?” The man in the brown hat looked around and stared, then returned to his eating. The waiter was backing away towards the kitchen.’
*Opvallende/ belangrijke passages
Ook hele leuke stukje is het laatste gedeelte dat Lexington in de vleesfabriek wordt ‘rondgeleid’ en zelf aan de haak wordt geslagen. Het is geen vrolijk stukje maar het is leuk geschreven. Heel letterlijk.
*De hoofdpersoon
Lexington is een naive jongen. Doordat hij alleen door zijn tante is opgevoed is hij heel zuiver en puur. Hij is vrij nieuwsgierig. Als hij meer mensen zou hebben gekend zou hij populair zijn en vast een hele hoge functie. Hij komt van nature heel zelfverzekerd over. Hij is wees en zijn tante is zijn voogdes.
*De titel
De titel slaat op de rode lijn van het verhaal: een jongentje wordt zo opgevoed dat hij nooit vlees zal eten omdat het vlees slecht is. Als een soort van straf wordt hij daarvoor zelf gedood.
*De context
Het huisje waar hij in woont met zijn tante is een echte plattelands woning. Het staat op een heuvel met veel weilanden en akkers op hen heen. De stad is groot en een beetje jaren ’60 stijl. De fabriek is wit en kaal.
*Het conflict
Je bent heel zuiver opgevoed, maar je hebt daardoor weinig van het sociale leven meegepikt. Je wordt bedrogen en je hebt het niet door. Je eet iets wat hel normaal is, maar wat jij volkomen fantastisch vindt. Je wordt gedood omdat je zo’n opvoeding hebt gehad en het is niet eens je eigen schuld.
11 The Champion of the world
*De rode lijn
Twee mannen willen zo veel mogelijk fazanten uit het bos halen om de verwende rijke eigenaar van het bos te treiteren. Ze gebruiken hier een hele speciale manier voor: rozijnen gevuld met slaapmiddel. Ze halen hierdoor alle fazanten uit het bos, maar vergeten dat een slaapmiddel ooit een keer uitgewerkt raakt, waardoor ze al de fazanten weer kwijt zijn.
*Het hoogtepunt
Het hoogtepunt is natuurlijk wanneer de fazanten helemaal versuft op de grond vallen en ze voor het oprapen liggen.
‘ “I’ve just a nasty thought,” I said. “If a bird can keep its balance on a branch when it’s asleep, then surely there isn’t any reason why the pills should make it fall down.” Claud looked at me quick. “After all,” I said, “it’s not dead. It’s still only sleeping.” “It’s doped,” Claud said. “But that’s just a deeper sort of sleep. Why should we expect it to fall just because it’s in a deeper sleep?” There was a gloomy silence. “We should have tried it with chickens,” Claud sai. “My dad would’ve done that. “Your dad was a genius,” I said. At that moment there came a soft ‘thump from the wood behind us. “Hey!” “Ssssh!” we stood listening. Thump. “There’s another!” It was a deep muffed sound as though a bag of sand had been dropped from about shoulder height. Thump! “They’repheasants!” I cried. “Wait!” “I’m sure they’re pheasants!” Thump! Thump! “You’re right!” We ran back into the wood.
*Opvallende/ belangrijke passages
1 Van de leukste is wanneer de fazanten de kinderwagen wakker worden en de baby helemaal over de rooie gaat omdat alles onder zich beweegt. Om deze passage lag ik helemaal in een scheur. Wat ook heel lachwekkend is en eigenlijk ook heel flauw is dat stukje wanneer er wordt uitgelegd hoe de rozijnen worden gevuld met slaapmiddel en weer worden dichtgenaaid. Ik vind het heel knap dat de schrijver zo serieus over zoiets kan vertellen.
*De hoofdpersoon
Dat is de ik-verteller. Het is een slimme rustig jongen die op veel dingen nuchter kan reageren. Hij probeert zoveel mogelijk de dingen in de hand te houden. Hij is een vriend van Claud.
*De titel
Claud en de verteller hebben de manier gevonden om fazanten te vangen. Ze hebben de eigenaar van het bos overwonnen en daarmee de vader van Claud die eerst de kampioen was.
*De context
Een landelijk uitzicht met een bossen en velden. En met 1 lange dunne strook erdoorheen: de weg. Met een klein puntje er naast: de benzinepomp.
*Het conflict
Ze willen de meeste fazanten vangen van heel de wereld en hebben daar de manier voor gevonden. Ze zien alleen 1 klein detail over het hoofd: dat een slaapmiddel ook uitwerkt kan raken.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen