Boekverslag : Jessica Durlacher - De Dochter
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 3858 woorden.

Primaire gegevens van het gelezen werk:

Auteur: Jessica Durlacher

Titel: De Dochter

Motto: 'Voor mijn dochter Moon en mijn zoon Moos. En niet te vergeten voor Leon'.

Verschenen in: 2000

Verwachtingen vooraf: Door de achterkant van het boek te lezen, kom je al een beetje meer te weten over de inhoud van het boek. Ik denk dat het verhaal in het boek zal gaan over iemand die de oorlog heeft meegemaakt. De hoofdpersoon zal, denk ik, iemand ontmoeten die de oorlog ook heeft meegemaakt. Het enige verschil tussen die twee personen zal zijn dat de een wel over de oorlog kan en wil praten, terwijl de ander erover zal zwijgen. Het verhaal lijkt een beetje op een nagebootste Hollywoodfilm, tenminste dat staat beschreven op de achterkant van het boek. Ik ben benieuwd hoe de schrijfster dit in haar verhaal zal laten merken.



Verantwoording keuze:

Ik heb het boek 'De dochter' van Jessica Durlacher gekozen, omdat het mij een mooi en indrukwekkend boek lijkt. Het gaat namelijk over iemand die de oorlog heeft meegemaakt. Toen ik het boek uitkoos, had ik eerst de achterkant gelezen. Deze spreekt mij erg aan, omdat het een realistisch verhaal is. Bij het uitkiezen van het boek heb ik natuurlijk ook gekeken naar de voorkant van het boek. Deze zegt voor mijn gevoel weinig over het boek zelf. Er staat namelijk een persoon op die vaag en onduidelijk getekend is. Het is wel een vrij dik boek. Op zich is dat wel fijn, omdat dikke boeken meestal meer inhoud hebben dan dunnere boeken. Het lettertype in het boek is vrij klein. Het boek bestaat overigens uit drie delen. Ik kan me daar op dit moment weinig bij voorstellen. Dit komt omdat ik nooit een boek met meerdere delen heb gelezen. Het verhaal speelt zich in de tegenwoordige tijd af. Dat lijkt mij wel realistisch en duidelijk. De titel van het boek spreekt mij niet echt aan. Dat komt omdat je weinig over het verhaal door middel van de titel te weten komt. Mijn eerste indruk van het boek is wel positief. Je krijgt een redelijk goede indruk van het boek.



Informatie over de auteur:

Jessica Durlacher is een schrijfster die in de voetsporen van haar vader is getreden, ze is namelijk schrijver. Haar vader Gerhard Durlacher was een bekende schrijver die indrukwekkende boeken over kampervaringen schreef. Hij is in 1996 overleden.

Jessica Durlacher is geboren in 1961. Ze heeft de opleiding Nederlands gevolgd en ging daarna de journalistiek in. Ze heeft in die tijd onder andere literatuurrecensies en verhalenbundels geschreven. Ook hield ze soms lezingen voor het cultureel centrum in Amsterdam.

Ze is getrouwd met schrijver en filmproducent Leon de Winter. Jessica werkt nu als literair criticus en columnist voor verschillende tijdschriften. Haar debuutroman, ‘Het Geweten’, verscheen in 1998, waarvoor ze de Debutantenprijs 1998 en Het gouden Ezelsoor 1999 ontving. Haar tweede roman, ‘De dochter’, liep ook als erg goed, er zijn zelfs vertalingen in het Duits, Zweeds en Engels verschenen.

"Het boek 'De dochter' is een ingewikkeld verhaal dat knap in elkaar zit. Vooral het laatste gedeelte is spannend en met enorme vaart geschreven. De tegenstelling tussen mensen die zwijgen over de oorlog en mensen die er alles over kunnen zeggen, maakt het boek zo indrukwekkend. De personages zijn tamelijk saai beschreven en komt het verhaal wat moeilijk op gang. De ontknoping is in tegenstelling tot het verhaal vrij drastisch", aldus Jessica Durlacher. Jessica heeft inmiddels weer een nieuwe roman geschreven, drie jaar lang heeft ze hieraan gewerkt. Een aangrijpende en actuele roman over vriendschap, liefde en de tragedies van deze tijd. Voor het schrijven van ‘Emoticon’ heeft ze een bezoek gebracht aan de stad Ramallah.



Secundaire bibliografie:

Internet: www.scholieren.com, www.uitreksels.nl, www.jessicadurlacher.nl, www.eo.nl



Eerste reactie achteraf:

Ik vind dit werk:

Spannend (1)

Meeslepend (2)

Ontroerend (2)

Grappig (1)

Realistisch (3)

Fantasierijk (2)

Interessant (2)

Origineel (2)

Goed te begrijpen (2)



Dit werk heeft mij aan het denken gezet?

Dit werk heeft mij wel aan het denken gezet, ik ben namelijk op een andere manier gaan denken over het onderwerp ‘oorlog’ en hoe je ermee weet om te gaan. Ik heb voor het lezen van dit boek niet echt nagedacht hoe het zou zijn als je de oorlog hebt meegemaakt. Ik zou daarom ook niet weten hoe ik ermee zou omgaan. Zou ik erover zwijgen of laat ik het iedereen weten? Daar heeft het boek een antwoord op proberen te vinden door twee mensen te vergelijken; de een zwijgt over de oorlog terwijl de andere dat niet doet



Ik heb iets aan dit werk gehad?

Ik heb niets aan dit werk gehad. Ik heb van het boek niets geleerd of opgestoken. Het boek probeert namelijk de lezer aan het denken te zetten over dit onderwerp. Je kunt weinig uit het boek leren. Je kunt alleen een goed besef krijgen hoe het zou zijn om de oorlog mee te maken.



Samenvatting van de inhoud:

Het is 1981, Max is 23 jaar. Samen met zijn Joodse familie gaan ze naar het Achterhuis van Anne Frank. Daar ontmoet Max Sabine, een Joods meisje die hem zal rondleiden door het Achterhuis. Later zullen zij elkaar vaker zien.

Max is opgegroeid met de Joodse geschiedenis. Zijn vader heeft in kampen gezeten en zijn tante Judith ook. Judith heeft heel haar jeugd voor de vader van Max, Simon, gezorgd. Judith logeert voor een lange tijd bij de familie samen met haar man Benno. Ze zijn overgekomen uit Chicago. Judith is een vrouw die zeer veel heeft meegemaakt waardoor ze bikkelhard is geworden in tegenstelling tot moeder Tine, die een ‘gewoon verleden’ heeft.

Later spreken Max en Sabine met elkaar af. Ze worden verliefd en krijgen een verhouding. Eerst is het een relatie die gebaseerd is op vriendschap. Die verliefdheid wordt steeds heviger tot ze gaan samenwonen. Sabine is een speciaal meisje voor Max. Ze leren veel van elkaar, ze zijn een onafscheidbare combinatie. Sabine is zelf ook Joods, ze is zelf ook opgevoed met het Joodse verleden.

Tante Judith sterft in oktober, bijna zeven maanden na haar bezoek aan de familie Lipschitz. De vader van Max vraagt zijn moeder mee te gaan naar Chicago en haar begrafenis bij te wonen. De verhouding tussen tante en Tine was zo onaangenaam dat ze niet met haar vader mee wil gaan naar Chicago. Later blijkt de begrafenis in Jeruzalem te zijn. Max zal samen met zijn vader naar de begrafenis gaan van Judith.

Het samenwonen van Max en Sabine verloopt helaas niet zoals het hoort, er ontstaan problemen en onenigheden. Toch zijn ze tevreden met de omstandigheden. Er ontstaat een nog hevigere band. De liefde is echt.

Plotseling verdwijnt Sabine. Heel mysterieus. Ze lat een brief achter; Max mag haar niet gaan zoeken. Ze is niet om hem vertrokken, maar Max probeert haar toch zoeken, maar zonder resultaat.

Zeventien jaar later werkt Max als uitgever. Hij gaat naar de Buchmesse in Frankfurt, daar ontmoet hij Sabine weer. Ze komen in contact en er bloeit opnieuw een relatie op. Max heeft veel vragen. Ze stelt Max voor aan Sam Zaidenweber, een producent uit Hollywood en schrijver. Sam en Max worden goede vrienden. Sabine gaat terug naar Los Angeles waar ze nu woont en werkt voor Sam. Max besluit om haar achterna te gaan en laat zijn werk achter. In Los Angeles voelt hij zich aardig op zijn gemak. Sam gaat een boek schrijven en Max zal het dan uitgeven. In het boek komt de hele geschiedenis van de oorlog van Sam naar boven.

Max en Sabine hebben veel serieuze gesprekken, waarom werd Max verlaten en waarom dan toch verliefd blijven en geen afstand kunnen doen. Hij is bij haar tijdens Kerst en Oud en Nieuw. Het boek is geschreven en is klaar om gepubliceerd te worden, het boek heet ‘The Milky Way’. Het is opgedragen aan Sabine. Zij mag het verhaal als eerst lezen. Dat doet ze, het is voor haar harde waarheid en ze besluit opnieuw te vluchten. Opnieuw verlaat ze Max. Nu vraagt hij zich weer af waarom.

Het boek van Sam leest hij tijdens zijn reis terug naar Nederland. Max begrijpt nu wat Sabine denkt en doet. Het verhaal van Sam kwam overeen met het verhaal dat Sabine aan Max vertelde over haar vader. Een soort liefdesdrama tijdens zijn onderduikperiode. Sam moest onderduiken in de oorlog. Zijn onderduikadres was in Friesland bij de familie Fedders-Van Vliet. De familie heeft een zoon Hans. Hans gaf Sam extra stof van school. Zo blijft Sam toch nog een beetje bij. Er komt een Joods meisje bij de familie, Lisa Stern. Ze is even oud als Hans en Sam. Lisa wordt verliefd op Sam en gaat uit met Hans. Ze weet niet goed waarom. Hans is een mooie en lieve jongen. Later verraadt Hans alle onderduikers. Ze moeten naar hun kampen. Hans zal gaan vechten voor de Duitsers aan het Oostfront. Lisa en Sam worden gescheiden in aparte kampen. Ze komen elkaar later nog tegen, maar er is geen liefde meer tussen hen.

Max wil meer van het verhaal begrijpen en gaat op zoek. De vader van Sabine is Hans, hij veranderde zijn naam in een Joodse naam. Hans Edelstein. Hij wilde zijn verleden vergeten. Eindelijk kan Max begrip voor Sabine tonen. Sabine blijft weg en zomaar belt ze Max. Je krijgt de indruk dat ze weer bij elkaar komen.



Titelverklaring:

Sabine is 'De dochter'. 'De dochter' van Sam. De dochter van haar ouders. De dochter van de ouders van Max. Een dochter is een begrip met veel betekenissen. Ook Sabine heeft verschillende eigenschappen. Goede en slechte en die zijn kenmerkend voor personen. Sabine zocht naar haar thuis, waar ze zich als dochter kon voelen. Max beschrijft in het verhaal hoe Sabine zich voelt. Sabine zoekt naar haar eigen verleden.

Taalgebruik:

Het boek heeft kleine hoofdstukken en korte goede zinnen. Jessica Durlacher schrijft met veel dialogen. Je moet een redelijke woordenschat hebben om het boek leuk te vinden. Verder schrijft ze met veel spanning, je weet niet wat er zal gaan gebeuren. Sommige momenten in het boek komen helaas wat onduidelijk over omdat er plotseling flashbacks voorkomen. Dat het boek drie delen heeft was in het begin jammer genoeg een beetje verwarrend.



Tijd:

Het boek heeft verschillende tijdperiodes. Allereerst 1981, daarna van 1998 tot 1999. Het boek is in een niet chronologische volgorde verteld. Er komen namelijk grote flashbacks voor waardoor je in een keer in een heel andere tijd leeft. Dat maakt het lezen van dit boek ook een beetje lastig. De overstappen terug in de tijd zijn namelijk soms wat onduidelijk beschreven.



Aantal bladzijdes: 239

Leestijd: 7 uur





Plaats en ruimte:

Het boek speelt zich op verschillende plaatsen af. Allereerst in Amsterdam, daar wonen ze namelijk. Daar is ook het huis van haar ouders. Je krijgt daar veel over te weten. Die ruimte komt tamelijk veel voor. In het begin van het boek speelde het verhaal zich af in het achterhuis van Anne Frank. Maar het verhaal speelde zich ook af in het appartement waar Max en Sabine samen gingen wonen. Er komen ook nog meer plaatsen voor in het boek zoals Jeruzalem, de Buchmesse in Frankfurt, Los Angeles en Friesland. Het boek speelt zich in veel verschillende ruimtes af. Soms was het verhaal daardoor wat lastig te begrijpen.



Spanning:

Er komt veel spanning in het boek voor. Je wilt weten hoe het allemaal zit met Sabine, waarom ze de hele tijd weg gaat, enzovoorts. Maar het spannendste zijn natuurlijk de zoekacties die Max houdt om Sabine weer te vinden. Je wilt weten of ze elkaar weer vinden. Maar tot het einde van het boek bleef dat een beetje onduidelijk. Er is jammer genoeg geen sterk slot. Tussendoor komen er in het verhaal nog wel kleine spanningen voor, zoals de zoekacties van Max en dergelijke.



Vertelperspectief:

Het boek is geschreven in het ik-perspectief. Wel komen er veel stukken voor waarbij een andere persoon de ik is. Als Sam zijn boek schrijft, neemt hij de ik-persoon over.



Personages:

De personen die in het boek staan beschreven, heb ik hieronder even op een rijtje gezet zodat je duidelijk kunt zien wie de belangrijkste personen in het boek zijn. De hoofdpersoon in dit boek is Max.



Max Lipschitz is geboren in 1957. Hij is een intelligente jongen. Hij is opzoek naar nieuwe ervaringen. Zijn ervaring wordt Sabine. Hij studeert literaire wetenschappen. Hij is verslaafd aan lezen. Later zal hij uitgever worden. Schrijven heeft hij ook geprobeerd, maar daar zat niet zijn talent. Heel het boek door beleeft hij verschillende dingen waardoor hij steeds opnieuw andere keuzes moet maken.



Sabine Edelstein is geboren in 1959. Ze werd beschreven door Max als slank in kleren, maar bloot was ze mollig en handzaam. Ze studeerde fotografie. Dit werd later ook haar werk. Sabine loopt rond met veel vragen die onbeantwoord blijven. Wanneer Max en Sabine bij elkaar zijn, zijn ze niet te scheiden en denken daar dan ook niet aan.



Sam Zaidenweber is een Hollywoodster, schrijver en producer. Hij is getrouwd met Anne. Het is een ijdele man. Hij heeft de oorlog meegemaakt en besluit een non-fictief verhaal te schrijven over zijn ervaring. Hij is goed bevriend met Sabine. Sabine stelt Max aan Sam voor. Zij worden ook goed bevriend. Sabine heeft alles voor Sam over.



Tine Lipschitz, de moeder van Max is mooi, lief, heeft blond haar en een mooi verleden. Ze heeft alleen geen goede relatie met haar schoonzus Judith.



Simon Lipschitz, de vader van Max, heeft een Joodse achtergrond, hiermee heeft hij zijn kinderen opgevoed. Hij heeft een goede band met zijn zus, Judith. Ze heeft voor hem gezorgd in onmogelijke situaties.



Lisa Stern is de vriendin van Sam en Hans waarmee ze mee ondergedoken hebben. Lisa is na de oorlog naar Jeruzalem vertrokken.



Thema en motieven:

Dit boek is speciaal geschreven voor haar zoon, dochter en haar man Leon. De vader en moeder van de schrijfster hebben de oorlog namelijk zelf meegemaakt. Haar vader schrijft ook boeken die over de oorlog gaan. Jessica Durlacher wil vooral aan haar kinderen, maar natuurlijk ook de lezers van haar boeken, duidelijk maken dat een oorlog een vreselijke gebeurtenis is. Ze laat aan verschillende kanten zien hoe je ermee om zou kunnen gaan.



Thema:

Het thema is mooi gezegd: 'zoektocht naar volwassenheid en afkomst'. Max en Sabine groeien beide op in het verhaal. Sabine zoekt daarbij ook naar haar afkomst. Van wie is zij 'de dochter'? Max zoek vooral naar zijn identiteit op het gebied van, hoe staat hij tegenover vrouwen en wie is de ware voor mij. Of misschien heeft hij die al.



Motief:

Het boek heeft verschillende motieven, namelijk:

Liefde: vooral de liefde tussen Max en Sabine.

Verlaten worden: Sabine verlaat twee maal Max zonder enige bekende redenen.

Eenzaamheid: de eenzaamheid van Max na vertrek van Sabine. De eenzaamheid van Sam.

Vriendschap: vriendschap tussen Max en Sabine, tussen Max en Sam, tussen Sabine en Sam.

Haat: de haat van Sam in het verhaal ‘the Milky-Way’.

De zoektocht: de zoektocht in het leven, het volwassen worden. Voor Max en Sabine allebei. Beide op hun eigen manier.



Verwerkingsopdracht 1:

Schrijf een sollicitatiebrief aan een werkgever in je omgeving, zoals je denkt dat de hoofdpersoon in je boek zou doen. Schrijf op een baan waarvoor de persoon volgens jou geschikt is, of die hij/zij graag zou willen. Als een curriculum vitae gevraagd wordt, schrijf dat dan ook. Een CV is een korte samenvatting van opleiding en werkervaring van de sollicitant. Soms ook met speciale hobby's en bijzondere prestaties erbij. De sollicitatiebrief moet ongeveer 450 woorden bevatten. Gebruik het boek ‘Taaldomein’ en andere bronnen voor het schrijven van een goede sollicitatiebrief



M. Lipschitz

Kerkstraat 4

1064 NE Amsterdam



Bruna Boekhandel

t.a.v. B. van Grevengoed

Van Woustraat 90

1073 LP Amsterdam



Betreft: Vacature



Amsterdam, 3 oktober 2005



Geachte heer Van Grevengoed,



Onlangs heb ik uw advertentie in de Volkskrant van zaterdag 1 oktober jongstleden gelezen. Deze baan sprak mij erg aan en is dat voor mij ook de aanleiding om te solliciteren naar de functie van franchising.



Van nature ben ik een persoon die overal voor open staat, maar vooral iemand die veel en snel kan leren. Dit was vooral makkelijk toen ik net begon met mijn baan als medewerker bij reclamebureau Kamalie in Rotterdam. Ik was nieuw bij het bedrijf en had nog niet zo veel werkervaring. Ik had bij het reclamebureau erg naar mijn zin, omdat ik het werk erg leuk vond en omdat ik erg leuke collega’s had. Uiteindelijk ben ik ergens anders gaan werken, omdat het bedrijf failliet ging.



Momenteel werk ik als verkoopmedewerker bij Boekhandel Minerva in Amsterdam. Hier heb ik bewezen om klanten te behandelen met voor ieder veel respect. Dit is namelijk een van de belangrijkste dingen om de klant over te halen terug te blijven komen. Ik ben veel betrokken geweest bij de inkoop van boeken, tijdschriften en andere spullen. Deze tijd heb ik als zeer prettig ervaren, omdat ik veel plezier had in mijn baan. Nadat twee verkoopmedewerkers ontslag namen was de druk voor mij te groot. Men verwachtte van mij dat ik ineens voor drie medewerkers kon presteren. Er begon ook iets in mij te knagen om een eigen boekwinkel te starten, wat altijd een droom is geweest voor mij.



Een eigen winkel starten is voor mij een uitdaging om mezelf te bewijzen. Zo kan ik mijn professionele kwaliteiten inzetten, voor iets wat werkelijk telt. Omdat ik de opleidingen ‘Eigen Onderneming’ en ‘Communicatieve Vaardigheden’ met succes heb afgesloten, heb ik veel kennis kunnen opdoen over het starten van een bedrijf en de goede communicatie die ervoor nodig is. Ook denk ik dat mijn ervaring als verkoopmedewerker bij een boekhandel en medewerker bij een reclamebureau een goede bijdrage kunnen leveren aan de doelstellingen van uw organisatie.



Voor een compleet overzicht van mijn opleiding en ervaring verwijs ik u naar bijgevoegd curriculum vitae. Graag zou ik de gelegenheid willen krijgen om mijn sollicitatie nader met u te bespreken.



Hoogachtend,









M. Lipschitz



Bijlage: curriculum vitae



Curriculum Vitae:



Personalia:



Naam: Max Lipschitz

Adres: Kerkstraat 4, 1064 NE Amsterdam

Geboortedatum: 02-05-1958

Geslacht: Man

Nationaliteit: Nederlands

Telefoonnummer: 3749-579485, 06-86492931



Opleidingen:

1980-1985: Haagse Hogeschool te Den Haag, opleiding: Eigen onderneming.

1975-1979: Hogeschool DOC te Amsterdam, opleiding: Communicatieve vaardigheden.

1970-1975: Havo op de Amsterdamse school te Amsterdam.



Werk:

1998-2005: Verkoopmedewerker van Boekhandel Minerva, te Amsterdam.

1990-1998: Medewerker bij reclamebureau Kamalie, te Rotterdam.

1986-1991: Kassamedewerker van Albert Heijn, te Den Haag.



Interesses:

- Boeken lezen

- Verhalen schrijven

- Communiceren met mensen



Verwerkingsopdracht 2:

Schrijf een ingezonden brief naar een krant. Kies een onderwerp of artikel dat recent is verschenen en waarop je kritisch kunt reageren. Bij het schrijven van je artikel moet je rekening houden met de denkbeelden van een van de romanfiguren uit het door jou gelezen werk. Verder is het van belang dat je rekening houdt met het tijdsperspectief. Het kan zijn dat jou roman zich in een heel andere tijd afspeelt dan nu. Leef je in, in de tijd waarin het boek zich afspeelt en reageer hiernaar. Het artikel moet ongeveer 450 woorden bevatten.



Aanslagen in de wereld



Hallo lezers,

Ik wil eerst even zeggen dat ik het heel erg vind wat er gebeurd is op Bali. Eerst waren er de aanslagen in 2002, waar 200 mensen om het leven kwamen. Nu, net drie jaar later, zijn er weer aanslagen op Bali, waar zeker twintig mensen omgekomen zijn. De aanslagen zijn natuurlijk niet alleen in Bali, maar over heel de wereld. Denk maar eens aan de aanslagen op de Twin Towers, het World Trade Center in New York, de aanslagen op het openbaar vervoer in Londen, de aanslagen in Egypte, de aanslagen in Irak, of nog recenter de aanslagen op het overheidsgebouw op Corsica.



Zelf heb ik de Tweede Wereldoorlog meegemaakt, als een Jood. Ik heb lang ondergedoken gezeten. Ik ben niet iemand die hier graag over praat, dat lijkt me vrij logisch, maar toch wil ik hierover iets kwijt.

Het begon toen Italië en Spanje zich aansloten bij Duitsland. Hitler kwam aan de macht en veroverde land na land. Hitler had iets tegen joden, gehandicapten en homo’s, dus liet hij ze transporteren naar de ‘beroemde’ concentratiekampen, of dat het de normaalste zaak van de wereld was! Niemand was in die tijd te vertrouwen, zelfs je familie of vrienden niet!

Toen de Amerikanen en de Canadezen Europa bevrijdden voelde ik weer moed. “Amerika en Canada hebben een sterk leger en moeten dus wel kunnen winnen van Duitsland!” dacht ik toen. Het duurde wel een jaar voordat heel Europa bevrijd was, maar ik ben de geallieerden daar echt ontzettend dankbaar voor.



Toen Nederland bevrijd was van de Duitsers, was ik zo ontzettend blij. Ik leefde gewoon nog! Ik dacht toen: “zoiets ergs kan en mag nooit meer gebeuren.” Dit dacht ik niet alleen, maar heel de wereld. Er werden verschillende verdragen getekend, zodat er niets meer kon gebeuren.

Maar iedereen had het mis. Nu zit de wereld vol met terroristen, die vele (zelfmoord)aanslagen opeisen. Is het nou ‘leuk’ om aanslagen te plegen? Is het soms een spelletje? Of om mensen uit te roeien? Of een hele godsdienst uit te roeien? Ik snap niet wie de aanslagen willen, maar vooral kunnen doen! Dan moet je toch echt een mensenhater zijn.



Nu, vele jaren later, weten weinig mensen meer wat er in de Tweede Wereldoorlog gebeurd is. Soms denk ik wel eens, laat de mens van tegenwoordig maar eens een echte oorlog meemaken. Een oorlog die zes jaar lang duurt. Ik weet dat ik verkeerd denk, maar soms heb ik het gevoel dat men niet eens blij is om te leven in vrijheid, te zeggen wat hij/zij wil, te doen wat hij/zij wil… Ik zal altijd genieten van alle kleine dingen, zoals de zonsopkomst of de vogels die fluiten. Ik denk niet dat ik de enige ben, want er zijn nog meer mensen die de Tweede Wereldoorlog overleefd hebben.



S. Lipschitz



Eigen literaire recensie:



Het onderwerp:

Ik vond dat de opzet van het boek goed was, het werd echter wat onduidelijk beschreven. Het ging namelijk over hoe twee mensen de oorlog van hun vader verwerken. Voor mij is het onderwerp niet herkenbaar, het is namelijk een boek over het verleden van de Tweede Wereldoorlog. Het onderwerp trok mij namelijk niet zo.



De gebeurtenissen

De gebeurtenissen in het boek waren niet zo belangrijk, het ging namelijk meer over de gevoelens van de personen in het boek. Er kwamen jammer genoeg weinig gebeurtenissen in het boek voor. Dat zou het boek een stuk leuker gemaakt hebben. Er kwamen maar een paar belangrijke en spannende gebeurtenissen voor: de verdwijningen van Sabine.



De personen

De personen werden duidelijk beschreven en je wist goed wat hun rol in het verhaal was. Ik ben niet na het lezen van het boek beïnvloed. Als ik zelf het boek zou hebben geschreven, zou ik de personages wel zo laten.



De opbouw

Het verhaal was goed opgebouwd. Ik kon het verhaal in het boek goed vlot doorlezen. Maar wat wel jammer was, was dat het boek uit drie delen bestond. Het boek is namelijk door drie verschillende schrijvers geschreven. Dit was wel een beetje verwarrend. Er zaten ook wel wat saaie stukken in het boek, maar dit kwam doordat er weinig spannende gebeurtenissen in het boek voor kwamen. De delen waarin Sabine verdween of was gevonden, waren dan weer wel spannend.



Het taalgebruik

Het taalgebruik in het boek was niet zo heel moeilijk. Je kon het verhaal goed volgen. De gebeurtenissen waren ook helder beschreven waardoor het een vrij eenvoudig boek werd. Er kwamen ook genoeg dialogen in het boek voor. Dat maakt het lezen van het verhaal stukken leuker en gemakkelijker. De schrijver had wel wat beter de drie delen in het boek moeten beschrijven, dit kwam namelijk nogal onduidelijk over.
Andere boeken van deze auteur:

Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen