Boekverslag : Adriaan Van Dis - Indische Duinen
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1273 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1273 woorden.
- Algemene gegevens:
Titel: Indische duinen
Auteur: Adriaan van Dis
Uitgever: Meulenhoff bv Amsterdam
Druk: zestiende druk, september 1995
Eerste druk: september 1994
- Samenvatting:
Indische Duinen is een verhaal over een gezin, een moeder en drie dochters (Jana, Ada en Saskia), dat terugkeert uit het oude Indië, samen met Justin. De oorlog en het Japans kamp liggen achter hen, maar Nederland biedt geen vrede. Al die tijd op het schip en in het kamp, heeft hen zwak gemaakt, ze bezitten niets om een bestaan op te richten. Ze vestigen zich in een koloniehuis in de duinen en er wordt een zoon geboren. Een buitenstaander die in een sfeer van verzwegen leed wordt opgevoed. Zijn vader (Justin) wil hem harden voor de volgende oorlog. Hij sterft wanneer de zoon 11 jaar is. Zijn vader was een ex-militair van het KNIL. Ook hij had het in het dagelijks leven vaak moeilijk met zijn Indisch verleden. Dit was te merken aan de manier waarop hij zijn kinderen behandelde en zelfs mishandelde. Na 46 jaar ontrafelt de zoon de geheimen en leugens van zijn familie.
Bij de dood van zijn halfzuster Ada vindt hij haar dagboeken waardoor hij gaat na-denken over het Indische verleden van zijn ouders en de band die hij had met zijn vader. De man 'wiens naam hij zelfs had afgezworen'. De man die zoveel wrok bij hem opwekt, maar tegelijk ook zoveel genegenheid.
De zoektocht van de hoofdpersoon leidt ons door het heden en zijn Indische verleden, waardoor hij verloren familieleden ontdekt (de band met hen blijkt achteraf vrij ingewikkeld te zijn), maar handelt vooral over de grote innerlijke tweestrijd tussen zijn gevoelens van zowel haat als liefde voor zijn vader.
Maar hoe meer hij over diens verleden en het leed dat hij heeft doorgemaakt te weten komt, hoe meer hij beseft dat hij toch wel van hem hield, ondanks de slagen en de vernederingen die hij hem bezorgde. Langzamerhand ontstaat er een beeld van de man, waardoor je hem begrijpt. De pakken slaag die de zoon krijgt zijn beter te begrijpen wanneer hij het harde leven van zijn vader kent. Dan is hij niet meer de boeman, maar een man die zijn zoon wilde harden tegen het leven.
Hij komt ook veel over zijn zussen en moeder te weten en ziet in dat familie hebben belangrijk is, zelfs al kan hij er niet goed mee opschieten. Hij is nogal sceptisch over de krachten die zijn moeder en zusters toekennen aan allerlei mystieke zaken.
Hij staat voor de problemen van de tweede-generatie. De generatie die niet in Indië geboren is, maar wel te maken krijgt met de frustraties van hun ouders.
De roman die vooral ook om zijn stilistische rijkdom geprezen werd, werd genomineerd voor verschillende grote literaire prijzen en uiteindelijk bekroond met de Gouden Uil (1995) en de Trouw Publieksprijs voor het Nederlandse Boek (1995). Indische duinen was ook bij het lezerspubliek een groot succes. Het was het best verkochte boek van 1994-1995 en wordt gerekend tot de moderne, Indische literatuur.
Bron: www.scholieren.com
- Titelverklaring:
De titel “Indische Duinen” verwijst naar twee dingen: de Indische voorgeschiedenis van de hoofdpersoon en het duingebied waar hij opgroeit. Vooral de duinen spelen een belangrijke rol in het boek: Ook op latere leeftijd gaat de hoofdpersoon er vaak naar toe om tot rust te komen of als hij weer eens met zijn verleden worstelt. Hij heeft zelfs een keer toen hij een klein jongetje was een zelfmoordpoging ondernomen in het drijfzand in de duinen. De duinen waar hij opgroeit zijn Indisch omdat er meer repatriantengezinnen wonen.
- Tekstervaringsopdracht B: Stel dat je je medeleerlingen wilt aanraden dit boek te lezen. Hoe zou je hen dan duidelijk maken dat het de moeite waard is dit boek te lezen? Welke boodschap heeft dit boek volgens jou? Wat heb je ervan geleerd?
Indische duinen is een sympathieke, sterk autobiografische roman. Het gaat over de zoon van een repatriantengezin uit Nederlands-Indië. Hij heeft de oorlog en het jappenkamp niet meegemaakt en worstelt met hele andere zaken dan zijn nog levende familieleden. De zoon heeft het moeilijk met zijn jeugd, zijn vader zat bij het Indische leger waar hij het nodige heeft meegemaakt. Hij heeft er overlevingstechnieken geleerd die hij over wil brengen op zijn zoon, om een man van hem te maken. Dit gaat vaak gepaard met slaag en vernederingen. De zoon kan het nooit goed genoeg doen, hij is ook veel te jong om al man te zijn. Hij is elf jaar oud als zijn vader overlijdt. Zijn zussen en moeder vinden echter dat hij niet moet zeuren, een pak slaag kan tenslotte geen kwaad, en zijn ervaringen zijn op geen enkele manier te vergelijken met hun ervaringen in het jappenkamp.
De zoon gaat op zoek naar zijn wortels in Nederlands-Indië, waarbij veel jeugdherinneringen boven komen. De band met zijn vader gaat heel diep, hij kon ook heel lief voor hem zijn en de zoon hangt enorm aan zijn vader. De eisen die hij aan zijn zoon stelde waren echter veel te hoog, hij moest en zou een ‘vent’ worden. Desondanks hield de zoon veel van zijn vader, en wilde graag zijn goedkeuring. Tijdens het lezen krijg je begrip voor zowel de zoon als de vader, die toch de beste bedoelingen heeft met zijn zoon, zijn aanpak is alleen niet altijd even goed. Dit thema is heel herkenbaar, we willen het toch allemaal goed doen in de ogen van onze ouders, maar ook onszelf ontwikkelen. Dit zorgt vaak voor een strijd, de puberteit.
De zoon krijgt in het boek steeds meer begrip voor zijn vader en zijn familie. Hij komt tot de ontdekking dat hij, ondanks dat hij weinig met ze gemeen heeft en zich aan zijn familieleden ergert, hij ze toch kan leren waarderen.
Het boek is ook de moeite waard omdat de tweede wereldoorlog beschreven wordt vanuit ogen die we niet gewend zijn. Het gaat nu eens niet over de joden, waar we niet vaak genoeg sorry tegen kunnen zeggen, maar over Indiërs. Het geeft dus informatie over een stuk Nederlandse geschiedenis, namelijk over Nederlands-Indië en repatrianten.
De lering die je hieruit kunt trekken is dat je je wortels en je familie op waarde moet weten te schatten. Dat is mooi want ikzelf heb dat ook niet helemaal onder de knie.
- Tekstervaringsopdracht f: Tot welke periode/stroming uit de literaire geschiedenis hoort dit boek? Noem enkele kenmerken waaruit dit blijkt.
Dit boek behoort tot de moderne literatuur. Het boek is uiterst zorgvuldig geschreven en is confronterend, het geeft een harde weergave van de feiten. Hierdoor is het soms pijnlijk, soms grappig, soms vertederend en soms hartverscheurend. Het boek handelt over de “generatie na de tweede wereldoorlog”, ook daaruit blijkt dat het om moderne literatuur gaat.
Ook zijn er enkele postmoderne kenmerken. De hoofdpersoon leeft in zijn eigen waarheid, dat wil zeggen: er is geen waarheid, de waarheid is hoe hij de werkelijkheid ervaart. Dat blijkt bijvoorbeeld uit de oorlogsverhalen van zijn vader. De verhalen zijn in de loop van de tijd verfraaid, dus of het allemaal waar is weet de zoon niet. Dat maakt ook niet uit, hij is ermee opgevoed, het zijn zijn roots en of het allemaal waar is doet niet echt meer terzake. De hoofdpersoon gaat wel op zoek naar de waarheid, maar komt tot de ontdekking dat die niet bestaat. Hij voert gesprekken met zijn familieleden en kennissen van zijn vader uit het leger, maar hun verhalen zijn warrig en de meeste familieleden willen het er eigenlijk niet meer over hebben, het verleden begraven. Daarom laat hij het uiteindelijk ook rusten en blijft in zijn eigen interpretatie van de waarheid leven.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen