Boekverslag : Jan De Zanger - Dit Been Is Korter
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 2606 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 2606 woorden.
Zakelijke gegevens.
Naam auteur: Jan de Zanger
Titel: Dit been is korter
Uitgeverij: Leopold
Jaartal eerste druk: 1988
Opbouw van het boek: het boek heeft 24 genummerde hoofdstukken
Eerste persoonlijke reactie.
Ik vond dit boek origineel, indrukwekkend, spannend, werkelijk/echt en een beetje droevig.
Samenvatting van de inhoud.
Het verhaal gaat over een jongen van 17 jaar oud, hij heet Ron Slot.
Hij rijdt vaak paard in de manege omdat dit de enige sport op zwemmen na is die hij kan beoefenen. Dit komt omdat zijn linkerbeen 2 cm korter is dan zijn andere been. Hier wordt hij op school wel eens mee gepest.
In het begin van het verhaal krijgt hij een brief van Marry. Marry en Ron worden verliefd op elkaar. Marry is de dochter van zijn moeders schoolvriendin
en ze woont in Argentinië.
In de brief staat dat ze naar Nederland komt en dat ze bij haar oma gaat wonen.
Marry en Ron schrijven elkaar al een poosje maar Ron heeft nog niets verteld over zijn handicap. Ron is bang dat als ze er achter komt weg zou gaan en dat wil hij niet.
Op een avond gaat hij naar het zwembad. Hij is de avond daarvoor uitgenodigd door Marry. Annet een meisje uit Ron’s klas is jaloers om Marry en probeert nu Ron verliefd op haar te krijgen.
Omdat de relatie met Marry al is verslechterd lukt dit en verheet hij Marry een beetje.
Een stuk verder in het verhaal wordt er ingebroken bij Ron op school.
De kas van de kantine is gestolen en het kopieerpotje.
Nadat de politie is geweest komen ze er snel achter dat de deur is opengemaakt met een sleutel, het moet dus een bekende zijn.
Diezelfde week wordt er op de manage waar Ron vaak aan het paardrijden is een kistje met vijfduizend gulden erin gestolen. Het zat in een bureaulaatje in het kantoor van de baas Rob.
Het geldkistje was goed verstopt en alleen mensen die er vaak kwamen wisten waar het lag.
Maar 2 dagen later, als Ron’s klasgenoten aan het gymmen zijn, wordt hun portemonnees leeggehaald.
Iedereen verdenkt Ron omdat hij niet mee kon gymmen vanwege zijn been.
De volgende dag moet hij bij de directeur komen.
Er staan 2 politie agenten. Ze beweren dat Ron alle 3 de diefstallen heeft gepleegd omdat hij niet meedoet met gym, zijn vader (leraar) een sleutel van de school heeft en omdat hij de weg in de manege weet. Ook had hij de dag ervoor een dure camera gekocht.
Snel weet iedereen op school dat hij het gedaan heeft en iedereen negeerde hem.
Alles zit hem tegen tot dat Marry betrapt wordt bij een winkeldiefstal.
Als de politie agenten haar kamer doorzoeken komen ze nog meer gestolen spullen tegen.
In haar kast lagen lippenstiften, snoepgoed, potjes crème, doosjes oogschaduw, bussen haarlak, een bikini, drie dure aanstekers en een pakje aangebroken condooms. Dat moest allemaal gestolen zijn want ze kreeg maar weinig zakgeld.
Dan vindt de vader van Ron een kistje in de tuin. Het is het kistje dat bij de manege gestolen is.
Als de politie verder gaat zoeken vinden ze de kantinekas en het kopieerpotje in een vuilcontainer in de buurt van Ron’s huis.
Ron gaat met zijn vader kijken hoe hij zijn onschuld kan bewijzen. Ze gaan na wie kon zeggen waar hij was en wanneer. De volgende dag moet Ron naar de politie. Er blijkt dat Ron het niet gedaan kan hebben. Dan vraagt de politie Ron en Annet of ze mee zouden willen denken wie het gedaan kan hebben. Ze denken beide dat Marry het gedaan heeft, en ze zeggen het tegen de politie. Maar er blijkt dat ze het niet alleen gedaan kan hebben want ze is niet sterk genoeg om de la in de manege te openen. Toen kwam er een tweede verdachte aan het licht, doordat ze zich gingen afvragen hoe het kwam dat de conciërge een paard kon kopen. Er bleek dat de conciërge samen met Marry het geld gestolen had. De conciërge werd gearresteerd en Ron ging vrijuit.
Bespreking open plekken, spanning en personages.
Open plekken.
Bij dit verhaal wordt alleen gebruik gemaakt van vertragen want aan het einde van het verhaal denk je te weten te komen wie de dader is, maar er volgen eerst nog wat uitweidingen.
Spanning.
Er wordt gebruik gemaakt van het wekken van vermoedens (je denkt dat Ron de dader is maar blijkt dat niet te zijn) en er worden dwaalsporen gebruikt (je komt er later achter dat Ron de dader helemaal niet was).
Personages.
Hoofdpersonage: Ron Slot.
Zijn doel in het verhaal is grotendeels: bewijzen dat hij niet de dader is.
Ron is betrouwbaar, verlegen, laat een beetje over zich lopen, eerlijk, zacht, gewoontjes, vriendelijk en geeft zich snel gewonnen.
Helpers: Annet, de politie en Ron’s vader.
Tegenstanders: de concierge en Marry.
Grondige beschrijving van m’n leeservaring.
1. Onderwerp
Ik vind dit onderwerp gedeeltelijk interessant want het gaat gedeeltelijk over een “detective” en die verhalen zijn meestal wel spannend, ook in dit geval. Maar de rest van het verhaal gaat over liefde en dat vind ik niet interessant.
Ik heb ervan geleerd dat mensen die een handicap hebben ook maar mensen zijn maar ik denk dat de schrijver met dit boek wilde uitleggen hoe moeilijk mensen kunnen omgaan met hun emoties en dat iedereen dit op zijn eigen manier probeert op te lossen. Dat kun je goed zien aan Ron omdat hij in het begin van het verhaal probeert geheim te houden dat zijn been korter is maar aan het eind van het verhaal accepteert hij dat. Wat ik niet verwachtte is dat Marry, Ron zou verlaten. Ook ben ik het eens met de mening die uit dit boek over het onderwerp blijkt. De liefde heeft volgens mij te veel aandacht gekregen in het verhaal. Als er meer detective in zou hebben gezeten dan zou het (volgens mij) een spannender verhaal zijn geworden.
2. Gebeurtenissen
In het verhaal zitten veel gebeurtenissen, dit houdt het verhaal spannend.
De meeste gebeurtenissen zouden ook in het echt gebeurd kunnen zijn, zoals het stukje waar hij bij de politie moet komen. Ze komen logisch uitelkaar voort.
De meeste gebeurtenissen zijn spannend (vooral door “de detective” en de spannendste gebeurtenis vind ik als hij verdacht wordt van de diefstal van de portemonnees, omdat hij dan een groot probleem heeft om zich daar uit te redden), herkenbaar (ik herken een aantal gebeurtenissen wel), verassend (er zitten een aantal verassende gebeurtenissen in het verhaal zoals dat Marry Ron verlaat en als er bekend wordt gemaakt wie de diefstallen heeft gepleegd) en dramatisch (liefdesproblemen, diefstallen etc.).
Bij m’n eerste persoonlijke reactie heb ik gebruikt: origineel (het is een origineel boek), indrukwekkend (het is een indrukwekkend verhaal, zoals wanneer ze Ron verdenken op de diefstallen), spannend (er zitten veel spannende gebeurtenissen in, zoals wanneer Ron naar de politie moet), werkelijk/echt (veel gebeurtenissen zouden echt kunnen zijn, zoals de inbraken/diefstallen, relaties etc.) en een beetje droevig (zoals wanneer Marry en Ron uitelkaar gaan).
De gebeurtenissen hebben me wel aan het denken gezet, zoals over een gehandicapt persoon en vooral over wie de dader van de diefstallen is.
Het meeste indruk op me gemaakt heeft wanneer Ron accepteert dat z’n linkerbeen korter is dan z’n rechterbeen.
3. Personages
De hoofdpersoon is niet echt een held, het is meer een gewone jongen.
Hij is niet de populairste in de klas maar dit wil hij volgens mij ook niet zijn.
De personages hebben eigenschappen die ik wel gewoon vind en alle personages gingen voor me leven, en ze “lijken” allemaal op echte mensen.
Ik kon me het best inleven bij Ron want je weet alleen wat hij denkt en omdat er veel over hem verteld wordt.
Alle personen in het boek reageren zoals ze dat in het echt ook zouden doen, dat vind ik wel goed.
Ik vind dat Ron weinig doet om het probleem op te lossen want hij weet dat hij onschuldig is.
4. Bouw
Het verhaal is goed geschreven en het is daarom erg spannend en boeiend.
Het is ook makkelijk te lezen omdat er geen moeilijke woorden in staan.
In het verhaal zitten weinig terugblikken/herinneringen, daar is niets mis mee vind ik.
Aan het eind van het verhaal lijkt het er eerst op dat Ron de dader is maar dan opeens wordt er verteld dat het Marry en de conciërge zijn. Daardoor blijft het verhaal spannend tot het einde. Alles is aan het einde van het verhaal duidelijk.
5. Taalgebruik
Het verhaal is makkelijk te lezen omdat er geen moeilijke woorden in gebruikt worden.
Er staan aardig wat dialogen in het boek maar er word ook veel uitgelegd.
De verhouding tussen beschrijving, gesprekken en weergaven van gedachten en gevoelens vind ik juist.
De taal past wel bij de personages en het onderwerp.
Verwerkingsoprdracht 7, interview met de hoofdpersoon.
1. Waarover hadden jij en Marry het over in jullie brieven?
Over van alles, over hobby's en school, vrienden en vriendinnen en hoe het er thuis aan toe ging. En in de loop van de tijd gingen we ook zwijmelend schrijven en ook privé-gesprekken voeren.
2. Wat was je eerste indruk van Marry toen ze in Nederland aankwam?
Ik vond haar dikker dan ik gedacht had. Maar voor de rest was mijn indruk gewoon erg verliefd en wennen aan haar stem en haar uiterlijk.
3. Wat ging er mis?
Marry wou meer dan ik aankon en aan wou. En zij kon dat niet accepteren en heeft het toen uitgemaakt en mij verder genegeerd. Daarna zijn we nooit meer echt vrienden geweest.
4. Waarom werd jij beschuldigd voor de inbraken op school en op de manege?
Allereerst was er natuurlijk dat anonieme telefoontje wat mij natuurlijk in de spotlight bracht en ik was natuurlijk een erg verdacht persoon. Omdat ik in de manege kwam en op school, en bij de sleutel van school kon via mijn vader.
5. Hoe kwam je erbij dat mr. Idema, jullie toenmalige conciërge het gedaan zou kunnen hebben?
Een conciërge verdient, zover ik weet niet genoeg om een paard te kopen en Idema liet Marry erop rijden en gaf haar rijkleding en dat doe je niet voor een meisje omdat je haar wel aardig vindt. En hij is sterk genoeg om in te breken in het kantoortje van Rob, de baas van de manege. Ik heb toen mijn vermoedens verteld aan de politie en die zijn erachteraan gegaan en erachter gekomen dat mijn vermoedens juist waren.
6. Hoe is de sfeer nu bij jullie in de klas?
De sfeer is wel beter nu niemand meer word opgehitst door Marry, het is een veel prettigere sfeer. Ik heb nu ook meer vrienden omdat ik niet meer zo snel in mezelf keer. Dat helpt wel met vrienden maken als je dat niet meer doet.
7. Is het nog steeds aan met Annet?
Ja, en dat blijft ook nog wel een tijdje zo, denk ik. We hebben nog steeds verkering en ik word gek aangekeken als ik niet met Annet samen ben. Heel mijn familie kent ondertussen Annet en ik ben ook al bekend in haar familie.
Biografie van Jan de Zanger.
Jan de Zanger werd in 1932 in Schiedam geboren. Na de bevrijding bleef hij als jongen een korte periode in Denemarken. Na het halen van zijn h.b.s-diploma werkte hij in een aantal jaren Scandinavische landen als onder meer liftboy en landarbeider. Denemarken is zijn tweede vaderland geworden. Nadat hij zijn studie Nederlands (van 1957 tot 1977) had afgerond werd hij leraar Nederlands, eerst in Schiedam, later in Lochem. Sinds 1970 is hij werkzaam bij de S.L.O in Enschede, eerst bij het project ‘Gericht Schrijven’ later bij het project ‘Werken met Boeken’. Jan de Zanger is mede auteur van een aantal publicaties van dit project. Voor dat hij dat deed hield hij zich bezig met het vertalen van boeken, voornamelijk uit het Zweeds en Deens. Zijn eerste jeugdboek verscheen in 1981 met de titel ‘Ben is dood’. Voor dit boek ontving hij de ‘Gouden Harington’. Verder schreef Jan De Zanger: Gekke Bril en gekke Rooie (1983), ik ben naar
Wladiwostok (1983), voor een halve zak drop (1984), de opschepper (1985), de knikker (1986), desnoods met geweld (1986), de tweebloed (1987), poepoe (1988), dit been is korter (1988), de mensen kijken altijd zo (1989) en hadden we er maar wat van gezegd! (1990).
Jan de Zanger heeft ook een speciale serie boeken geschreven voor dove kinderen. Hij koos voor zijn boeken problemen waarmee jongeren in aanraking kunnen komen. Jan de Zanger stierf in 1991 in Denemarken.
Recensie.
Boek: Dit been is korter
Auteur: Jan de Zanger
Dit been.
'Dit been is korter' is geschreven door Jan de Zanger. Jan de Zanger werd in 1932 in Schiedam geboren. Na de oorlog heeft hij een tijd als kind in Denemarken gewoond, waardoor hij nu goed Deens kan spreken. Hij is 20 jaar lang leraar Nederlands geweest en werkt momenteel bij de Stichting Leerplanontwikkeling. Hij heeft allerlei boeken vertaalt uit het Deens, Zweeds, Noors en Duits. Zelf heeft hij ook een aantal dichtbundels geschreven, korte verhalen, diverse kinder- en jeugdromans en 1 volwassen roman. Waarvan ook een aantal van zijn vertaald in het Duits, Zweeds, Deens, Japans en Pools. 'Dit been is korter' is een van zijn jeugdromans en gaat over een 17 jarige jongen met een linkerbeen die 2 cm korter is dan zijn rechter, die verkering krijgt met zijn penvriendin uit Argentinië die in Nederland komt wonen en dan in het echt heel anders blijkt te zijn dan op papier. De hoofdpersoon, Ron, kan en wil alleen nog niet zo ver gaan als zijn vriendin, waardoor de verkering uitgaat. Er worden diefstallen gepleegd op school en op de manege waarvan hij wordt beschuldigd. Hij krijgt een nieuwe verkering, met een lief en sociaal meisje. Uiteindelijk komt uit dat zijn eerste verkering eigenlijk de misdadiger was. De schrijver probeert ons met het verhaal ons duidelijk te maken dat iemand, waaronder tieners, heel gauw diep in de problemen kan raken, zonder het misschien zelf aan te zien komen. Het boek is geschreven voor jongeren van 14 jaar en ouder, dat denk ik omdat het onderwerpen bevat waarmee een 12-jarige nog helemaal niet bezig is. Het meest is mij bijgebleven dat de waarheid uitkwam, en dat mensen heel anders zijn dan je eigenlijk dacht. Omdat het boek in de hij-vorm is geschreven weet je niet wat anderen precies doen en denken, dus is het een hele verassing als het uitkomt. De schrijver heeft het hele boek eigenlijk aan je verbeelding overgelaten omdat hij maar het verhaal vertelt van één persoon, dus kan je zelf bedenken wat de anderen doen. Het is een boek wat je aangrijpt, omdat het zo gemeen is dat de hoofdpersoon onrechtvaardig word beschuldigd en het is een interessant boek omdat je leest hoe sommige mensen je beoordelen op je uiterlijk en hoe ze daar meteen een karakter aan vastkoppelen.
Het boek geef is dan ook als cijfer een 7, omdat het interessant is en aangrijpend, maar een minpuntje aan het boek is dat er tijdens het verhaal geen hints worden gegeven wie het zou zijn en verkeerde hints die het leuk houden, omdat je mensen verkeerd gaat beoordelen. Het is een aanrader om te lezen als je van lezen houdt, omdat als je een zou moeten lezen is het moeilijk om door het verhaal te komen. Andere boeken van Jan de Zanger heb ik nog niet gelezen en kan ik dan ook nog niet aanraden, maar ik ga zeker naar die boeken in de bieb uitkijken en uitvinden of ze net zo leuk zijn als dit boek of zelfs nog leuker.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen