Boekverslag : Elizabeth Laird - Kiss The Dust
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1070 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1070 woorden.
Titel: Wij zijn koerdistan (origineel "Kiss the dust")
Auteur: Elizabeth Laird (vertaald door Virgi Smits)
Jaar van uitgave: 1991
Voorjaar 1984 Sulaymania, Irak
Tara, een meisje van dertien jaar oud met bruin , lang haar en bruine ogen woont samen met haar Vader, Soran Hawrami,een heel slimme man, haar moeder, Teriska Hawrami,een verstandig maar soms eigenwijze vrouw, haar broer, Ashti Hawrami, een jongen van ongeveer 18 jaar oud, hij wil veel doen voor Koerdistan en haar zusje, Hero Hawrami, een eigenwijs, soms irritant meisje die altijd haar zin wil hebben of anders gaat huilen, van 3 jaar oud in een groot huis in Sulaymania.
Als ze met Leila, haar beste vriendin en ook haar buurmeisje van dezelfde leeftijd als Tara, van school naar huis loopt wordt er een Koerdische jongen doodgeschoten zonder reden.
Ze ziet de waarheid onder ogen: de onderdrukking van de Koerden. Haar ouders besluiten om haar vanaf dat moment alles te vertellen.
Er komt een gewonde man bij hun voor de deur die een neef blijkt te zijn. Hij is een peshmerga, een Koerdische vrijheidsstrijder, en op de vlucht voor de Iraakse politie.
Vader blijft een dag thuis van zijn werk vanwege ziekte. Er komt een vriend van de vader van Tara bij hun aan de deur. Hij zegt dat vader wordt gezocht door de regering en dat hij moet vluchten. Vader besluit naar de bergen te gaan.
Op een dag komen er twee mannen (geheim agenten) bij hun voor de deur. Ze vluchten naar de bergen, naar vader. Daar hebben ze ook hun "zomerhuisje", het geboortehuis van vader.
In het begin moet ze daar heel erg wennen: geen TV, geen elektriciteit: ze zijn er erg primitief. Later lukt het wel en past ze zich aan aan de andere mensen uit het dorp.
Ze vindt het ook heerlijk om lekker in de natuur en in de bergen te zijn. Als ze water gaat halen bij de bron, merkt ze dat er peshmerga's zijn die de bron bewaken.
Daardoor komt ze er achter dat het in de bergen ook niet echt veilig is en dat iedereen een bombardement verwacht.
Na een paar weken vliegen er bommenwerpers over en bombarderen ze het dorp. Alle mensen rennen hysterisch naar de schuilgrot die te klein is voor alle dorpelingen. Er vallen veel doden en gewonden. Tara raakt gewond aan haar hoofd. Badji Rhezan, een aardige,sterke, wijze vrouw uit het dorp, redt Tara, die op de grond ligt. Na het bombardement ligt het dorp in puin, het huis van Tara's familie niet.
Ze komen tot de conclusie dat ze het land moeten verlaten. Ze besluiten om naar Iran te vluchten: een zware tocht door de hoge, steile rotsen van Koerdistan. Ze vertrekken midden in de nacht te paard met twee gidsen. Bij het oversteken van een hele wilde, koude rivier over een klein, gammel bruggetje, valt Tara in het water. Ze kan nog net een rots vastgrijpen. Ashti springt in het water en redt Tara. Ze vervolgen de tocht, Tara en Ashti in hun natte, klamme, ijskoude kleren.
Winter 1984, Iran
De familie is aangekomen in Iran. Vader wordt ondervraagt bij de Iraanse grenspost. Tara en haar moeder moeten een chador, een sluier over hun haar dragen. Na een paar uur stopt er een busje voor de grenspost. Ze stappen in en worden afgevoerd naar een kazerne. Tara slaapt daar met nog 15 andere vrouwen en haar moeder in één klein kamertje, gescheiden van de mannen. In die nacht vlucht Ashti weer terug naar Irak, naar de peshmerga's. De volgende dag worden ze weer afgevoerd naar een andere kazerne. Dit keer krijgt de familie een eigen kamer met allemaal vieze beesten en geen dekens en matrassen. Tara's moeder krijgt longontsteking. Tara zorgt voor de hygiëne. Na een paar dagen wordt moeder met behulp van de buurvrouw weer beter. Na vier maanden worden ze weer overgeplaatst. Dit keer hebben ze een iets schoner "huis". Het kamp is een uur rijden van Teheran. Vader maakt contact met familie in Teheran. Ze gaan daar op visite. Tara gaat samen met de dochter van oom Daban naar de stad, kleren kopen. Ze gaan die avond weer terug naar het kamp.
Het is midden in de winter. Vader wil Iran verlaten omdat er kans is dat hij wordt ondervraagd over zijn kantoor door de geheime politie. Hij is bang voor martelingen.
Ze besluiten naar Londen te vliegen, waar ze asiel aan gaan vragen. In Londen worden ze naar een arrestantenverblijf gebracht. Daar wordt vader opgebeld door een neef: Latif, die in Londen woont. Hij nodigt ze uit om voorlopig in zijn flat te komen wonen.
Een jaar later gaat Tara na een taalcursus naar school. Ze moet heel erg wennen aan de school, zeker vergeleken bij haar school in Irak.
Herfst 1988, Londen
Drie jaar later gaat Tara eindexamen doen, haar vader krijgt werk en Ashti komt ook naar Engeland. Tara vindt het erg dat Hero niets meer weet van Koerdistan. Zij voelt zich Koerdistan.
Mijn mening over het boek
Het onderwerp interesseert me, omdat mijn vader ook Koerdisch is. Ik vond het boek spannend, omdat er veel gebeurde en niet te lang werd doorgegaan over een gebeurtenis. Ik vond het boek droevig, omdat er doden vallen, omdat het over oorlog gaat, eigenlijk gaat het boek ook over een droevig onderwerp.
Ik vond het boek wel begrijpelijk: het is niet moeilijk geschreven, er komen geen moeilijke woorden in voor. Ik vond het boek interessant en boeiend om te lezen. Ik herken het wel van verhalen over Koerdistan die ik heb gehoord, maar ik denk niet dat het mij zelf zal overkomen. Ik vond het boek werkelijk: het is ook bij verschillende Koerden echt gebeurd. Het boek was zeker gevoelig: ze reizen maar heen en weer, van het ene kamp naar het andere kamp, van het ene land naar het andere land. Sommige stukjes waren wel een beetje voorspelbaar, maar niet veel. Die stukjes waren natuurlijk wel wat minder leuk, omdat je eigenlijk al weet wat er gaat gebeuren. Het is vlot verteld, er werd niet te lang doorgezeurd over een stukje. Ik vond het boek wel voor mijn leeftijd; een kind van acht zou het denk ik niet begrepen hebben. Ik vond het leuk om te lezen. Ik had het al wel eerder gelezen maar ik denk dat ik het nog wel eens zal lezen.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen