Boekverslag : Boudewijn Büch - De Kleine Blonde Dood
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 2129 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 2129 woorden.
Boekverslag Nederlands
Zakelijke gegevens
Auteur: Boudewijn Büch
Titel: De kleine blonde dood
Uitgever: De arbeiderspers
Plaats van uitgave: Amsterdam
Jaar van uitgave: De eerste druk kwam uit in 1985 Het boek dat ik gelezen had hoort bij de achttiende druk uit 1994
Eerste reactie
Verantwoording keuze: In het Nederlandse boek van vorig jaar stond een fragment uit ‘De kleine blonde dood’. Dat fragment sprak me wel aan en ik wilde het boek wel lezen vandaar dat ik het nu gelezen heb.
Eerste persoonlijke reactie: Ik vond het een mooi boek
Verdieping
Boekverslag: Het boek gaat over Boudewijn Büch en zijn relatie met zijn vader en zijn zoontje. Dit boek bestaat eigenlijk uit twee delen. Het ene gedeelte gaat over zijn vader en over zijn jeugd in Wassenaar. Het andere gedeelte gaat over de herinneringen aan zijn zoontje Micky. Deze twee delen lopen door elkaar heen.
Het verhaal begint als Boudewijn op schoolreisje gaat naar Nijmegen. Ze zullen ook even naar Duitsland gaan, Boudewijn mag dat absoluut niet van vati (zo noemt Boudewijn zin vader). Hij heeft een trauma aan de oorlog overgehouden en is daardoor anti-Duits. Als ze eenmaal bij de Duitse grens zijn moet Boudewijn bij zijn leraar op Nederlands grondgebied blijven. Als Boudewijn opeens een zeldzame vlinder (een landkaartje) ziet vliegen gaat hij er achteraan om hem voor zijn vader te vangen. Als hij hem te pakken heeft blijkt hij verdwaald en in Duitsland te zijn. Twee Duitse douanebeambten houden hem aan en brengen hem terug naar de rest van de klas. Als zijn vader, die eerst dolblij is met de vlinder, hoort van het verhaal trapt hij de vlinder dood ('Ik wil geen Duitse vlinders'). Het duurt een week voordat hij weer met Boudewijn praat.
Na een sprong in de tijd gaat Boudewijn met z’n zoontje naar Artis. Z’n zoon kreeg Boudewijn met z’n veertien jaar oudere lerares Mieke. De relatie is inmiddels voorbij. Boudewijn is er ook achter dat hij homoseksueel is.
Op Prinsjesdag gaat Boudewijn met zijn vader naar de gouden koets kijken. De vader van Boudewijn vereerde het koningshuis enorm. In het verhaal staat ook: 'Als er een fanclub was geweest van koningin Juliana, was mijn vader er lid van geworden.' Als ze gaan kijken zingt en schreeuwt de vader van Boudewijn uit volle borst mee, maar op het andere moment valt hij de gouden koets aan. Iedereen verklaart hem voor gek. Hij wordt op het politiebureau een tijdje vastgehouden.
In Boudewijns kindertijd vierde het gezin een kerstmis geen feest. Dit had vati besloten nadat een van z’n zoons ongehoorzaam was.
Vati is ook reservepolitieagent in Wassenaar (zijn woonplaats). Hij laat de andere reserveagenten een keer per week marcheren totdat ze erbij neervallen. Op koninginnedag gaat hij zover dat er schande van hem gesproken wordt. Een paar weken later neemt hij ontslag bij de reservepolitie.
Zijn oorlogstrauma wordt opnieuw duidelijk als hij zich in het legermuseum ontzettend druk loopt te maken in de zaal van de tweede wereldoorlog.
Door het gedrag van zijn ouders, met name zijn vader ging Boudewijn soms ineens schreeuwen. Zijn ouders stopten hem om deze reden in een inrichting. Daar heeft hij bijna een half jaar gezeten toen hij eindelijk thuis kwam waren zijn ouders gescheiden.
Je maakt weer een sprong in de tijd en zit weer in de tijd dat Boudewijn Micky al heeft. Na een reisje naar Parijs gaat Boudewijn naar Gerda een vriendin van Mieke om Micky op te halen. Micky zit daar omdat Mieke zo veel drinkt dat Boudewijn het onverantwoordelijk vindt om Micky bij Mieke achter te laten. Gerda blijkt Micky toch aan Mieke mee gegeven te hebben vanwege de kerstdagen. Tijdens zijn verblijf is Micky van de trap gevallen en het gezwel wat al een tijd in Micky’s hoofd zat knapte. Micky is in een coma geraakt.
Micky wordt nog maanden in leven gehouden maar eigenlijk is hij klinisch dood. Alsof dit niet nog genoeg is krijgt Boudewijn ook een rouwkaart, z’n vader is overleden. Ook krijgt hij nog een andere brief van z’n vaders vijfde vrouw. Er zit een 20 pagina’s tellende brief van vati bij. In de brief zegt hij dat hij spijt heeft van de manier waarop hij zijn vrouw en kinderen behandeld heeft. Ook wordt duidelijk dat vader zelfmoord heeft gepleegd door een bloedverdunner in te nemen.
Micky kan ondertussen nog jaren in leven gehouden worden. Toch raad een arts Boudewijn aan er een punt achter te zetten, hij heeft ouders gek zien woorden die een comateus kind jaren in leven gehouden hebben.
Boudewijn besluit er een punt achter te zetten.
Tijdens de crematie van Micky waar Boudewijn overigens helemaal alleen is wordt out of time van de Rolling Stones gedraaid. Het was een van de favoriete nummers van Micky. Boudewijn Ziet Mieke nog een keer hij wil de begrafenispolis van Micky hebben voor de crematie.
In een van de laatste hoofdstukken krijg je nog een terugblik. Hierin bezoekt Boudewijn nog een keer zijn vader.
Hij vertelt zijn vader dat hij samen met Mieke een kind verwacht, ook vertelt hij dat hij homoseksueel is. Zijn vader is helemaal overstuur en Boudewijn verlaat het huis hij ziet zijn vader nooit meer.
Het boek eindigt met een terugblik. Boudewijn loopt met Micky over het strand, en Micky vind een kapotje hij vraagt wat dat is.
Op dat moment moet Boudewijn denken aan het moment dat z’n vader als een gek stond te springen toen er een kapotje op het strand lag. Hij was zo kwaad dat hij meteen niet meer op het strand wilde komen. Dan is het boek afgelopen.
Vertelwijze: ik-verhaal
Verhaalfiguren: Boudewijn, hij is in Wassenaar op gegroeid met z’n ouders en vijf broers. Hij heeft op z’n elfde in een psychiatrische inrichting gezeten. Hij is homoseksueel. Hij heeft toch een kind samen met een oude lerares van hem.
Micky, het zoontje van Boudewijn en Mieke. Hij is altijd erg nieuwsgierig. Hij overlijdt op vijfjarige leeftijd aan een hersenbloeding.
Vati, de vader van Boudewijn hij heet eigenlijk Rainer Büch. Hij verlaat het gezin wanneer Boudewijn elf jaar is.
Hij trouwt in zijn leven wel vijf keer. Na een aantal zelfmoordpogingen lukt het hem uiteindelijk wanneer hij bloedverdunner inneemt. Deze zelfmoord is een gevolg van z’n oorlogstrauma. Hij heeft al z’n broers en zussen verloren in de oorlog. Vandaar is hij heel erg anti-Duits.
Mieke, Zij was de lerares van Boudewijn. Boudewijn en zij kregen een relatie, en een kind Micky. Vlak na de geboorte loopt de relatie stuk. Mieke drinkt veel waardoor Boudewijn haar liever niet bij Micky in de buurt heeft.
Ruimte (plaats en tijd): Het gedeelte dat Boudewijn zelf nog een kind is speelt zich af in Wassenaar en ik denk een paar jaar na de oorlog. Het gedeelte dat Boudewijn volwassen is speelt zich af in Amsterdam in de jaren ’70/’80.
Het verhaal bevat veel flashbacks, je krijgt dan een beeld van de relatie tussen Boudewijn en vati.
Situaties: vati is geestelijk ziek door de oorlog, Micky overlijdt, vati pleegt zelfmoord,
Schrijfstijl: geëngageerd
Thema: de vaderzoon relatie, oorlogservaringen en de dood
Motieven: De relatie tussen Boudewijn en z’n zoon en Boudewijn en z’n vader wordt beschreven.
Er wordt geschreven over de oorlogservaringen van de vader van Boudewijn. Micky overlijdt, vati pleegt zelfmoord
Verband titel thema: De kleine blonde is de zoon van Boudewijn, Micky. Op een dag zegt Boudewijn tegen Mieke dat ze niet zo veel moet drinken. Als ze een auto-ongeluk zou krijgen is die kleine blonde dood. Nadat hij dat gezegd heeft denkt hij meteen dat zou een mooie titel voor een boek zijn
Datum eerste publicatie: In 1985 werd de eerste druk uitgebracht. Enkele fragmenten verschenen al eerder in de essaybundel een kleine blonde dood (1982). Deze fragmenten werden ook al eerder afgedrukt in het Leidse universiteitsblad Mare (1980-1981)
Kennis van de schrijver: Boudewijn Maria Ignatius Büch wordt op 14 december 1948 geboren in geboren in Den Haag en groeit met zijn ouders en vijf broers op in Wassenaar. Op elfjarige leeftijd wordt de onhandelbare Boudewijn naar een psychiatrische inrichting in Brabant gestuurd. Hij ondervindt veel problemen van het slechte huwelijk van zijn ouders. Zijn vader heeft grote trauma’s overgehouden aan de oorlog. Als hij in 1960 weer thuiskomt, zijn zij gescheiden. Vader Büch pleegt na enkele mislukte pogingen uiteindelijk zelfmoord. Na een onafgeronde gymnasiumopleiding studeert Boudewijn Duitse en Nederlandse Letteren in Leiden. Hij schrijft poëzie, romans, reisverslagen en essays.
Tijdvak en stroming: Moderne Nederlandse literatuur, stroming hebben we nog niet gehad en ik weet dus niet waar het onder valt.
Ander werk van de schrijver: De hel, Geestgrond, Het dolhuis, Brieven aan Mick Jagger en Het Bedrog. Volgens mij heeft hij ook nog wel meer boeken geschreven, maar ik vind dit rijtje wel genoeg.
Typerend voor de tijd van ontstaan: Het is nog een te nieuw boek om daar iets over te kunnen zeggen.
Beoordeling:
Positieve verhaalelementen: De relatie die Boudewijn met Micky had, de relatie tussen Boudewijn en vati.
Sterkste passage: Ik vind de gesprekken tussen Boudewijn en Micky het sterkst. Daarin krijg je echt het gevoel alsof je Micky gekend hebt.
Negatieve verhaalelementen: de dood van Micky, het oorlogstrauma van vati, de relatie tussen Boudewijn en vati (dit stond al eerder bij positieve verhaalelementen omdat het een haatliefde verhouding is die dus negatieve en positieve elementen bevat) en het drinken van Mieke.
Vergelijking met boek/film: Er is wel een film van die ik zelf niet heb gezien. In de film schijnt het meer te draaien om de relatie tussen Micky en Boudewijn, en komt vati niet zoveel voor.
Oordeel over het thema: Ik vond de thema’s in de eerste instantie niet zo leuk klinken vaderzoon relatie klinkt nogal zeikerig maar uiteindelijk werd het heel mooi beschreven. De oorlogservaringen gaven een nogal lachwekkend effect, Ik moest er erg om lachen hoe vati af en toe reageerde op doodnormale dingen. Lachen om de oorlog is weer eens wat anders dat was een leuke afwisseling in het verhaal.
Oordeel over het taalgebruik: Het taalgebruik was niet moeilijk zodat het niet afleidt van de inhoud.
Dit boek ging om de inhoud daar past geen moeilijk taalgebruik bij.
Eindoordeel: Ik vond het een mooi boek. Doordat de tijden steeds door elkaar liepen, was het verhaal heel afwisselend. De gesprekken die Boudewijn met Micky en vati had werden zo beschreven dat het leek alsof je erbij was. De relatie die Boudewijn met vati had werd door moeder bestempeld als bijzonder. Zo werd hij ook wel beschreven het ene moment werd vati helemaal gek van Boudewijn maar aan de andere kant vertelde hij wel heel veel dingen aan Boudewijn. Toen vati doodging deed het Boudewijn ook meer verdriet dan hij had gewild. Daaruit was weer duidelijk dat het een haatliefde relatie was.
Je moest wel nadenken bij het lezen van het boek, doordat er steeds terugblikken in zaten.
Nadat ik dit boek gelezen heb wil ik wel meer boeken van Boudewijn Büch lezen.
Ik vind het namelijk leuk om realistische boeken te lezen en dit verhaal is gedeeltelijk autobiografisch dus het lijkt me dan wel echt gebeurt.
Aan het begin dacht ik wat heb ik nou weer voor boek uitgekozen de hoofdstukken leken niks met elkaar te maken te hebben. Aan het einde bleek er dus wel een verband te zitten tussen alle verhaallijnen.
Als ik het boek een cijfer zou moeten geven. Dan zou ik het een zeveneneenhalf geven.
Een aanrader of niet: Het is zeker een aanrader. Het boek is nergens langdradig. En toch worden de gevoelens duidelijk opgeschreven. Het is een heel mooi boek.
Recensie van het werk:
Gegevens recensie: In de Standaard van 17-5-1986 stond een recensie van Karel Osstyn de titel was ‘Büchenland’.
Deze schrijver vindt dat je met een beetje goede wil ‘de kleine blonde dood’ net een roman kan noemen. Hij vindt Boudewijn Büch steeds meer een egotripper worden en het is bitter dat hij er openlijk voor uitkomt dat hij z’n geld met schrijven wil verdienen.
In het boek zelf komen veel extreme haat-liefdeverhoudingen voor, zoals die tussen Boudewijn en z’n vader. En deze vindt de schrijver een beetje erg overdreven. Maar hij denkt toch dat ‘de kleine blonde dood’ Boudewijn Büch geen windeieren zou leggen, omdat het boek ook verfilmd wordt. Bij die verfilming zal je volgens de recensent pas echt zien hoe diepteloos het boek eigenlijk is.
Samenvatting oordeel recensent: Het boek is diepteloos, en de haat-liefdeverhoudingen zijn overdreven.
Vergelijking met eigen oordeel: Ik vind het boek juist heel mooi. En ik vind de haat liefde verhoudingen niet overdreven. In de eerste instantie klinkt het thema nogal zoetsappig maar dat is het helemaal niet. Het feit dat de recensent Büch een egotripper vindt heeft niks met de inhoud van het boek zelf te maken. De mening van de recensent is eigenlijk het tegenovergestelde van mijn mening
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen