Boekverslag : Jan De Zanger - Hadden We Er Maar Wat Van Gezegd!
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1125 woorden.

A. Algemene gegevens

Uitgever : Leopold



Heruitgave door Wolters-Noordhoff BV



Plaats van uitgifte : Amsterdam (1990)



Groningen (1999)



Jaar van uitgifte : 1990



Heruitgave 1999



genre : jeugdroman



B. Beschrijving van de inhoud



1. Hoofdrolspeler : Pieter Vink



2. Waar : op een school in een klein stadje tegen Rotterdam aan



3. Wanneer : ik denk deze tijd. Het wordt niet precies verteld, maar er zijn kenmerken van deze tijd zoals auto’s en de school die al 100 jaar bestaat.



4. Probleem : Pieter wil vandaag het verleden rechtzetten van wat er is gebeurd met Sietse Boonstra en zijn hele school verleden weer herinneren, omdat hij na 25 jaar daar helemaal niets meer vanaf weet.



5. Begin : Pieter is vanuit de achterhoek hierheen komen rijden en gaat de school binnen voor de reünie.



6. Afloop : tijdens het eten begint Pieter over Sietse en dan laat hij Elly van Meurs en meneer Stiger proosten op Sietse Boonstra



7. Titel : als iemand vroeger iets had gezegd van het getreiter tegen Sietse was het ongeluk misschien nooit gebeurd



8. Samenvatting :

Op een zaterdag heeft Pieter vink een reünie van school. Het gekke is dar hij van zijn schooltijd helemaal niets meer weet. Als hij naar binnen wil gaan staat hij ook lang op de drempel te wachten. Hij moet dadelijk opzoek naar zijn oude klasgenoten, maar zelfs hun namen weet hij niet allemaal meer. Hij zat in een klas van 15 leerlingen maar verder dan 6 namen kwam hij niet. Hij kan zich alleen de volgende personen herinneren: Tiny van der Loo en Joyce Paulussen, de twee meisjes waarop hij ooit nog verliefd is geweest. Louis Brouwer en Rob Sluimer, de twee jochies met de grootste bek, Ubink, die hij alleen van achternaam kent, omdat hij altijd na hem aan de beurt was. En natuurlijk Sietse Boonstra, het eeuwige mikpunt van de klas en van sommige leraren.



Als hij het lokaal binnen loopt wordt hij meteen op zijn schouder geklopt. Het is Joyce die hem als eerste herkent. Ze is erg verrast als ze ziet dat hij hier ook is. Ze vertelt dat ze met de hele klas om de 5 jaar altijd een klasse reünie organiseren, maar dat hij er nooit was. Pieter vertelt dat dat kwam doordat hij na zijn examen meteen is verhuisd naar de achterhoek. Ze gaan dan met z’n tweeën naar het café in de school en even later treffen ze daar nog veel meer oud leerlingen. Ze hebben elkaar een hoop te vertellen en Pieter moet aan iedereen vertellen waarom hij nooit iets van zich heeft laten horen.



Halverwege de dag gaat Pieter samen met Joyce de stad in om verhalen op te roepen over de enige ouwe klasgenoot die er niet is: Sietse Boonstra. Pieter wil namelijk alles weten over wat er die tijd gebeurd is. Als ze ergens op een terras gaan zitten komen alle verhalen weer boven borrelen. Als ze weer terug naar school lopen kan Pieter zich alweer veel herinneren en als ze op school zijn aangekomen gaat Pieter even alleen staan



Pieter die in zich zelf nu nog veel meer verhalen oproept heeft steeds meer her gevoel dat hij vandaag iets recht moet zetten, iets dat hij moet doen voor Sietse. Want Sietse heeft zoals iedereen weet een ‘ongeluk’ gehad. Op een avond hadden ze een feestje gehad en Pieter liep samen met Joyce hand in hand naar huis. Sietse die met hen meeliep heeft toen zijn fiets thuis opgehaald en is naar de spoorweg gefietst. Bij het komen van de eerste trein om halfzes heft hij toen een ‘ongeluk’ gehad. Dit is volgens Pieter grotendeels de schuld van Elly en van de leraar Stiger. Hun twee waren altijd de twee personen die het leven van Sietse onmogelijk maakte. En vanavond wilde hij dat recht zetten door ze eens goed de waarheid te vertellen. Toen Pieter weer in het café kwam vroeg iedereen waar hij geweest was, omdat hij zo wit zag. Elly vertelde hem dat zij aan Stiger had gevraagd of hij vanavond tijdens het diner op school bij hen aan de tafel kwam zitten en dat vond Stiger een goed idee.



Die avond gingen ze met z’n allen naar een lokaal om daar te gaan dineren. Aan het begin van het diner daalde Elly mee dat er na het eten een toespraak kwam van meneer Stiger en van Pieter Vink. Toen het eten op tafel stond werd er hevig gepraat en er hing een leuk sfeertje. Tijdens het eten had Rob tegen Pieter gezegd dat hij vond dat er vanavond, nu iedereen bij elkaar is, maar eens de waarheid boven tafel moest komen over Sietse. Pieter was het daar natuurlijk helemaal mee eens. Dus aan het einde van het diner kwam er een verhaaltje van meneer Stiger dat erop neer kwam dat het zo’n leuke klas was. Na meneer Stiger was het nu de beurt aan Pieter. Pieter begon zijn verhaal en meteen vanaf het begin ging het over Sietse. Meneer Stiger reageerde hierop door weg te lopen, maar hij kwam niet verder dan de deur. Dit doordat Rob er eerder was en hem de weg versperde. Na een lang en zeer lang en serieus verhaal vroeg Pieter iedereen op te staan en een glas wijn in handen te nemen. Toen was het zover, hij ging Elly en meneer Stiger ‘straffen’ voor wat zij Sietse destijds hebben aangedaan. Hij vroeg eerst Elly een proost uit te brengen op Sietse en altijd als ze aan de school of aan de klas dacht zichzelf te herinneren aan Sietse. Toen was meneer Stiger aan de beurt. Ook hem werd hetzelfde gevraagd als Elly en ook hij deed wat hem gevraagd werd.



Na dit verhaal ging (haast) iedereen naar de gymzaal om wat te drinken. Behalve Elly en meneer Stiger, die er niet waren, bedankte ze allemaal Pieter voor het straffen van de hoofdschuldigen. Want eigenlijk had iedereen schuld maar alleen deze twee mensen hadden bij Sietse de emmer doen over lopen.



C. Mijn eigen mening

Ik vond dit boek niet zo leuk, omdat ik het een beetje saai boek vind. In het boek zit helemaal geen spannende verhaal lijn die je dwingt steeds verder te lezen, omdat je wilt weten wat er gaat gebeuren. In dit boek is het de gehele tijd hetzelfde. Het gaat alleen over Pieter die wil weten wat er gebeurd is en voor de rest zit er totaal geen leuke en spannende verhaal lijn in. Ik hou ook meer van wat spannendere boeken. Thrillers, horrors, en detective boeken vind ik het leukst. Dit boek zit niet bij één van deze genres dus dan vind ik dit boek dus al snel een stuk minder leuk. Ook vind ik dat er nog wel iets meer voorbeelden in hadden mogen staan over de pesterijen. Er wordt af en toe wel aandacht aan besteed, maar niet echt genoeg vind ik.
Andere boeken van deze auteur:

Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen