Boekverslag : Roland Holst - Deirdre En De Zonen Van Usnach
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1862 woorden.

Bibliografie
Oorspronkelijke uitgave: 1920
Deze uitgave: 1961 door G.J. van Amerongen, Amersfoort
Genre: Novelle


Samenvatting
Keuze: Ik heb dit boek gekozen om te lezen, omdat het mij werd aangeraden. Het leek me ook wel een mooi boek, toen ik hoorde dat het een romantisch verhaal is. Het onderwerp sprak me ook aan, ik vermoedde dat het een Keltisch verhaal zou zijn.

Eerste reactie: Toen ik het boek net begon te lezen, leek het me niet zo’n gemakkelijk boek, omdat het taalgebruik nogal ouderwets is en de eerste bladzijde niet zo erg duidelijk was. Maar toen ik het hele boek had gelezen vond ik het een mooi verhaal. Ik vond het best wel romantisch en een beetje mysterieus. En af en toe was het best ontroerend.


Samenvatting:

Toen Deirdre werd geboren had haar vader Fedlime van de druïde Alele een voorspelling gekregen dat zij het noodlot zou dragen. Ze zou heel erg mooi zijn, maar droefheid over de landen van Ulster verspreiden. Hierdoor leefden haar ouders in angst. Toen Deirdre 7 jaar was gaven ze haar aan een oudere vrouw, Lavarcham, zodat zij voor haar kon zorgen. Lavarcham nam Deirdre mee naar een verlaten toren op een eenzame plek waar bijna niemand kwam om haar daar te laten opgroeien. Zo kwam niemand van Deirdres bestaan te weten en op deze manier probeerde Lavarcham ervoor te zorgen dat Deirdre haar noodlot zou ontlopen.
Maar op een dag kwam er een jager, die in dienst was van koning Concobar, bij de toren en hij vond Deirdre de mooiste vrouw die hij ooit had gezien. Hij vertelde haar bestaan aan de koning, die al lang eenzaam was. De koning ging de volgende dag naar haar toe en toen hij Deirdre zag besloot hij haar als vrouw te nemen. Hij zei dat hij haar na een jaar zou komen halen.
Later zag Deirdre een dood beest in de sneeuw liggen met een raaf ernaast, dit zag ze als een teken. Ze zocht iemand met een gelaat wit als de sneeuw, haar zo zwart als de raaf en lippen zo rood als het bloed van het dode beest. Lavarcham zei dat er maar één man was die dat kon zijn en dat was Noisa, de oudste van de zonen van Usnach. Niet lang daarna liepen de zonen van Usnach over de heuvels langs de toren. Deirdre riep Noisa’s naam, en toen zij elkaar zagen, was dat liefde op het eerste gezicht. Ze wilden naar Schotland vertrekken, maar eerst vroegen ze toestemming van Lavarcham. Lavarcham vond het goed, de liefde van Noisa en Deirdre ging haar boven de koning. De broers van Noisa, Anla en Ardaan, beloofde ook dat zij Deirdre en Noisa zouden beschermen. Daarna vertrokken ze naar de kust van Schotland.
Ze probeerden daar Deirdre verborgen te houden, maar de koning van Schotland kwam erachter hoe mooi zij was en wilde haar als vrouw hebben. Na veel gevechten vertrokken Deirdre en de zonen van Usnach naar een rotsachtig eiland. Daar kreeg Deirdre ook twee kinderen, een zoon en een dochter, maar die gaven ze weg aan Monan, de god van de zee. Op het eiland hebben ze 7 jaar gelukkig gewoond, totdat Noisa op een gegeven moment vertelde over zijn vroegere leven, de wereld die Deirdre niet kende, en dat maakte haar overstuur.
Later werd Fergus, een oude vriend van de zonen van Usnach, door koning Concobar naar het eiland gestuurd om Deirdre en de zonen van Usnach te halen. Hij dacht dat de koning Noisa vergeven had omdat hij met Deirdre samen was, maar dat was niet zo en zonder het te weten lokte hij hen in de val. Deirdre kreeg de nacht voordat ze weggingen een voorspellende droom en probeerde Noisa tegen te houden, maar die luisterde niet.
Toen ze in Ierland aankwamen, bleek dat ze inderdaad waren verraden. Fiacha, de zoon van de koning, liet hen de poort van het kasteel niet in. Daarom gingen ze naar de Roode Burcht, dat was een oud kasteel voor krijgslieden. Bij hun aankomst stond Lavarcham op de muren en ze wist dat Deirdre was verraden. Dat riep ze ook. De koning liet Lavarcham naar zijn kasteel komen. Hij wilde Deirdre nog steeds als zijn vrouw hebben, maar Lavarcham zei tegen de koning dat de jaren op het eiland Deirdre geen goed hadden gedaan en dat ze niet mooi meer was, zodat de koning er misschien vanaf zou zien. Maar de koning geloofde haar niet en zond één van zijn gasten, Gelba, naar de Roode Burcht. Hij moest kijken of Deirdre nog steeds mooi was.
Na een tijd kwam Gelba terug, met één oog. Hij vertelde dat hij Deirdre had gezien toen ze aan het schaken was en dat Noisa hem in de gaten kreeg, waarop hij een schaakstuk naar hem toegooide dat in zijn oog terechtkwam. De koning was hier erg kwaad om en wilde Noisa doden. Op de vraag of Deirdre nog mooi was zei Gelba dat hij haar had gezien en dat ze de mooiste vrouw was die hij ooit had gezien, ze was te mooi voor deze wereld. Maar de koning vond dat niemand te mooi kon zijn om zijn vrouw te zijn.
Hierna brak de strijd uit. De zonen van Usnach werden hierbij gedood. Fergus was erg kwaad over het verraad van de koning en over de dood van zijn vrienden, de zonen van Usnach, en hij zorgde ervoor dat ook de koning gedood werd. Deirdre bezocht het graf van Noisa. Daarna ging ze naar de zee, ze ging op een rots liggen toen het vloed werd en liet de golven hun gang gaan. Zo stierf ook zij.


Verhaaltechniek

Schrijftstijl: Het taalgebruik is wat ouderwets en bepaalde woorden zijn ook vaak in oude spelling geschreven (bijv. groote boom i.p.v. grote boom). Maar de zinnen zijn over het algemeen niet lang en daarom is het boek toch niet moeilijk te lezen. Soms worden er wel veel gevoelens beschreven en beeldspraak gebruikt.

Plaats en tijd: Het verhaal speelt zich af in Ierland en Schotland, waarschijnlijk in de tijd van de Middeleeuwen. Het verhaal begint in een dorp waar Deirdre wordt geboren. Hierna speelt het verhaal zich af in een toren op een verlaten, kale plek, waar Deirdre opgroeit. Dan speelt het zich af op een klein eiland dat bij Schotland hoort, niet ver van Ierland, hier wonen Deirdre en de zonen van Usnach 7 jaar. Terug op het vasteland speelt het verhaal zich af in de koningsburcht Emain Macha en de Roode Burcht. Het verhaal eindigt bij de zee, waar Deirdre op een rots gaat liggen wachten op de golven.

Personages: De hoofdpersoon van het verhaal is Deirdre. Deirdre is een hele mooie vrouw. Ze lijkt niet van deze wereld te zijn, ze is een ‘verheven vrouw’. Ze lijkt vooral te denken en niet te voelen. Andere belangrijke personen uit het verhaal zijn:
- Noisa, één van de zonen van Usnach, tussen Deirdre en hem is het liefde op het eerste gezicht. Hij heeft ravenzwarte haren, een wit gezicht en bloedrode lippen.
- Anla en Ardaan, de broers van Noisa en de andere twee zonen van Usnach
- Lavarcham, een oude, grijze vrouw die voor Deirdre zorgt
- Koning Concobar Mac Nessa, hij denkt alle macht te hebben. Hij wil Deirdre als vrouw, kosten wat het kost, en laat de zonen van Usnach in de val lopen
- Fergus, een trouwe dienaar van de koning
- De druïde Alele, die de voorspelling over het lot van Deirdre deed
- Gelba, een gast van de koning en de zoon van de koning van Lochlan
- Fedlime en zijn vrouw, de ouders van Deirdre

Vertelwijze: Het verhaal wordt vanuit het alwetend perspectief verteld. Er is ook echt een verteller, vooral aan het begin van het tweede hoofdstuk is dit duidelijk. Hier vertelt de verteller dat hij bij een kampvuur zit en het verhaal aan het vertellen is.


Thematiek en hoofdgedachte

De hoofdgedachte, het thema, van het verhaal is het voorspelde noodlot van Deirdre waar niet onderuit te komen valt, wat er ook geprobeerd wordt.
Aan het begin van het verhaal wordt de voorspelling over Deirdre gedaan door de druïde Alele, maar Deirdre krijgt later zelf ook voorspellende dromen en tekens. Bijvoorbeeld in het gedeelte van het verhaal waarin Deirdre een droom krijgt als Fergus hen mee terug wil nemen naar Ierland.
In de rest van het verhaal wordt ook steeds duidelijker dat de voorspellingen uit zullen komen. Een gedeelte van de tekst waarin dit duidelijk wordt is bijvoorbeeld het stuk waar Deirdre en de zonen van Usnach terugkomen in Ierland en Lavarcham op de muur staat te roepen dat ze zijn verraden.
De titel, Deirdre en de zonen van Usnach, zegt verder weinig over dit thema. Het geeft alleen aan wie de hoofdpersonen zijn. Het is overigens wel bijzonder dat er ‘de zonen van Usnach’ staat i.p.v. alleen Noisa, het geeft aan dat zijn broers altijd klaar staan voor hem en de liefde van Deirdre en Noisa beschermen.


Plaats in de literatuurgeschiedenis

Deirdre en de zonen van Usnach is voor het eerst gepubliceerd in 1920. Het is geschreven door Adriaan Roland Holst (1888-1976). Roland Holst schreef vooral gedichten. Hij werkte heel veel met symbolen, woorden die een andere betekenis hebben. Daarom wordt zijn werk tot het symbolisme gerekend. Ook Deirdre en de zonen van Usnach kan tot het symbolisme gerekend worden. De inhoud van het verhaal is niet helemaal door Roland Holst zelf bedacht, hij heeft het ontleend aan de Keltische Mythologie. In de Keltische Mythologie is Deirdre een verheven vrouw die het noodlot van dood en verderf moet dragen en het Ierse rijk uiteend doet vallen.

EIGEN MENING

Ik vond het een mooi boek. Ik vind het verhaal mooi, het is best wel spannend, romantisch en vaak ook wel ontroerend. Het verhaal roept een soort geheimzinnige sfeer op, wat je vaak in mythen aantreft, en daar hou ik vaak wel van.
In sommige gedeelten van het verhaal worden vooral gevoelens beschreven. Vaak kon ik daar wel mee meeleven, maar als er te veel beeldspraak gebruikt werd, werd het mij te vaag. Voor de rest kon ik het verhaal goed volgen, behalve bij het gedeelte dat Deirdre en de zonen van Usnach terugkomen in Ierland, want daar werd ineens beschreven hoe de burgers het allemaal zagen gebeuren.
Het taalgebruik in het boek is erg ouderwets, daar hou ik normaal gesproken niet zo van, maar bij dit verhaal vind ik het juist wel mooi, omdat het verhaal zich vroeger (waarschijnlijk in de Middeleeuwen) afspeelt. Ook vind ik, dat het verhaal daardoor realistischer lijkt, alsof het vroeger echt gebeurd is. Ik vind het overigens wel een origineel verhaal, zeker als je de tijd waarin het is geschreven (1920) bekijkt, in die tijd zijn er waarschijnlijk weinig boeken met verhalen uit de Middeleeuwen geschreven.
Verder vind ik het verhaal wel wat onrealistisch. Bepaalde situaties uit het boek, zoals de manier waarop Deirdre opgroeide en natuurlijk de voorspellingen en dromen, zouden in het echt niet gauw gebeuren. Deirdre was ook een beetje een vreemd persoon, ze leek vooral te voelen en niet te denken. Maar dat maakt het verhaal juist wat sprookjesachtig en het geeft het verhaal een wat geheimzinnige sfeer.
Al met al vind ik het een mooi boek en ik zou het anderen zeker aanraden om te lezen, zeker als je van historische en romantische verhalen houdt.
Andere boeken van deze auteur:

Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen