Boekverslag : Ferdinand Bordewijk - Bint
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1756 woorden.

Ondertitel:

Roman van een zender.

Druk:

18e druk.

Uitgever, plaats, jaar:

Nijgh & Van Ditmar, Den Haag, 1949.

Jaar van eerste druk:

1934.

Aantal pagina’s:

70.

Indeling:

Het boek is verdeeld in 28 korte hoofdstukken die getiteld zijn: *Een stalen tucht,

*De hel, *De genoten, *De bloemen, *De strafdag, *Bint, *De Bree, *Bruinen, grauwen, de hel, *Naar kerstmis, *De samenkomst, *De samenkomst, de toespraak, *Het herbegin, *Het oproer, *Daarna, *Daarna, de hel, *Naar Pasen, *De tocht, *De tocht, *De tocht, *De rustdag, *De tocht, het einde, *Naar zomer, *Het afscheid, *Examen, *Vakantie, *Het herbegin, *5C, *Bints praalgraf.

Motto:

--

Samenvatting.

De Bree gaat voor de eerste keer naar een nieuwe school waar hij les gaat geven. Hij zal op deze school een jaar blijven. De Bree ontmoet de directeur Bint en deze vertelt hem dat op zijn school tucht en gehoorzaamheid heel belangrijk zijn. Zijn eerste klas, 4C, heeft de vorige leraar weggetreiterd.
De Bree maakt kennis met 4C, die hij voortaan ‘de hel’ noemt, en verklaart deze leerlingen de oorlog. Hij geeft een aantal leerlingen straf. Na deze les maakt hij kennis met een aantal andere leraren. De volgende les geeft hij in een makke klas, die hij de ‘bloemenklas’ noemt.
Thuis werkt De Bree aan een studie over Anna Maria van Schuurman. De school heeft hij als afleiding en om meer met de werkelijkheid in contact te komen.
Hij heeft nog twee andere klassen dan ‘de hel’ en ‘de bloemen’. De ‘bruine’ klas is alle andere klassen voor en de grauwe klas is slecht, maar wel arbeidzaam en goedaardig. Hij geeft voor het eerst les in ‘de hel’, de eerste drie lessen heeft hij alleen maar ‘getemd’. Een aantal personen uit ‘de hel’ komt aan hem vragen of hij vrede wil, maar hij weigert.
Bij de rapportvergaderingen worden de cijfers van alle leerlingen besproken. Vooral over leerling van Beek wordt gepraat, want hij heeft gedreigd met zelfmoord als hij een onvoldoende krijgt. Ook waarschuwt Bint voor Fleau, een jongen uit de ‘bloemenklas’, van wie hij problemen verwacht. Van Beek pleegt zelfmoord en Bint laat alle leraren bijeen komen voor de eerste schooldag. Hij voorspelt verzet van de leerlingen.
Bij de eerste bel komt alleen ‘de hel’ de school binnen, de rest van de leerlingen staat buiten en ze gooien ruiten in. ‘De hel’ drijft de anderen de school in. Bint bedankt hen hiervoor.
Het blijkt dat de conciërge de leerlingenlijst aan Fleau verkocht en deze heeft de leerlingen aangezet tot opstand. Fleau en de conciërge worden van school gestuurd en Bint bedankt ‘de hel’ nog een keer met sigaretten. Nu blijkt dat ‘de hel’ de avond voor de eerste schooldag bij Bint is geweest.
De Bree gaat met de helft van ‘de hel’ op schoolreis naar Zeeuws-Vlaanderen. Op een dag zijn Heiligenleven en Punselie verdwenen. De Bree en ‘de hel’ zijn woedend. Als ze in Ronse zijn voegen Heiligenleven de Punselie zich weer bij de groep. Ze rijden nog even door Frankrijk en daarna gaan ze terug.
Aan het einde van het jaar loopt De Bree nog een keer door de school om afscheid te nemen. Bij de examens moet De Bree nog surveilleren. Als hij afscheid van Bint neemt vraagt deze hem of hij nog een jaar wil blijven, maar De Bree weigert. Maar als hij thuis zijn studie nog eens bekijkt, is hij er niet tevreden over. Hij vraagt of hij toch mag blijven en dit mag.
Als hij weer op school is, blijkt Bint te zijn verdwenen. Donkers, de nieuwe directeur, zegt dat Bint weg is door Van Beek. De Bree zegt tegen ‘de hel’, als zij weer eens rumoerig zijn, dat het nog steeds oorlog is tussen hen.
Na de eerste schooldag doet De Bree nog twee pogingen om Bint te spreken. Het lukt hem echter niet. Als hij weer op school is voelt De Bree dat de ziel van Bint nog voortleeft in het systeem van hem (gehoorzaamheid en tucht), wat ook na het vertrek van Bint nog steeds het belangrijkste is.

Thema.

Bint wil de verwording van de maatschappij tegenhouden. Hij denkt dat te kunnen doen met zijn systeem van stalen tucht. Alleen zeer gedisciplineerde mensen kunnen in een verloederde maatschappij overleven. Hij wil dat zijn leerlingen die verloedering van de maatschappij kunnen weerstaan.

Titelverklaring.

De titel ‘Bint’, is een synoniem voor balk. Bint, de directeur van de school, draagt zijn systeem. De ondertitel ‘Roman van een zender’, slaat op Bint en De Bree. Bint is de zender met zijn systeem van tucht. De Bree is hier de ontvanger van. Hij neemt de ideeën van Bint over.

Analyse.

Personages.

Bint: Bint is de directeur van de school. Hij is gortdroog, rietmager en kaarsrecht. Dit komt overeen met zijn innerlijk. Hij is streng, hard, nuchter en is een echte leidersfiguur. Alles moet gebeuren zoals hij dat wil. Zijn systeem van stalen tucht gaat boven alles, zelfs als iemand dreigt met zelfmoord wijkt hij niet van zijn systeem af. Hij vindt dat de leraren niet tot het niveau van de leerlingen moeten afdalen, maar de leerlingen moeten stijgen tot het niveau van de leraar. Bint ziet de school als een soort opvoedingsinstituut. Met zijn systeem wil hij de leerlingen op maatschappelijk gebied wijzer maken. Op het einde van het boek wordt Bint slachtoffer van zijn eigen systeem. Hij neemt ontslag.
De Bree: Hij is hoekig, nors en lacht nooit. Hij werd uit nieuwsgierigheid leraar op de school van Bint, maar ook als afleiding en ‘om zijn krachten te meten aan de werkelijkheid’. Hij gelooft in het systeem van Bint. Hij houdt net als Bint van strengheid orde tucht en netheid. De Bree begrijpt niets van vrouwen en beschouwt zichzelf als a-sexueel.

Perspectief.

Er is sprake van een personaal perspectief. De persoon waardoor men het verhaal beleeft is De Bree.

Tijd.

Het boek speelt zich af tussen 1930 en 1940. Het wil waarschuwen voor het opkomende nationaal socialisme in die tijd.
Het verhaal speelt van november tot en met de zomervakantie en het begin van het volgende schooljaar zonder Bint.
Het verhaal is chronologisch. Er komen tijdsprongen in voor. Er zijn geen vooruitwijzingen en flashbacks.

Ruimte.

Het boek speelt zich af in het schoolgebouw van Bint en tijdens de fietstocht in Zeeuws-Vlaanderen en Frankrijk. De sfeer is dreigend, net als het nationaal-socialisme waarvoor Bordewijk wil waarschuwen.

Beoordeling.

De roman ‘Bint’, geschreven door Ferdinand Bordewijk is het eerste boek wat ik niet met tegenzin heb gelezen. De schrijfstijl (nieuwe-zakelijkheid) bevalt me wel. Ook vind ik dat Bordewijk de vorm en de inhoud goed heeft gecombineerd. Een minpunt is echter dat er eigenlijk niets in het hele boek gebeurt.
Bint is een fijn boek om te lezen. Er wordt geschreven met korte duidelijke zinnen. Dat is weer eens wat anders dan die ellen lange zinnen uit ‘Noodlot’. Ook wordt er bijna nooit van de normale zinsbouw afgeweken. Dit zijn kenmerken van de nieuwe zakelijkheid. Een ander kenmerk is dat de boeken eentonig zijn. Dit is me slechts een enkele keer opgevallen.
Door de goede vergelijkingen en metaforen is het ook een leuk boek om te lezen. De personen in het boek worden vaak als types weergegeven, vaak met behulp van dieren. Het is dan ook niet moeilijk om je een beeld te schetsen van de personen.
Bordewijk heeft de vorm en de inhoud van het boek zeer goed gecombineerd. In het boek krijgen de leraren van directeur Bint te horen dat zijn zo weinig mogelijk tegen de leerlingen moeten praten. Daarom komen in het boek ook geen lange gesprekken voor en zijn de zinnen kort en krachtig. Hierdoor kun je je tijdens het lezen een idee vormen over het systeem van stalen tucht. Je gaat er zelf als het ware in geloven, net als De Bree.
In het boek zit totaal geen spanning. Er gebeurt eigenlijk niks in de 70 bladzijden die het boek telt. Je zou het boek in een paar punten kunnen samenvatten:
De Bree gaat op de school van Bint werken, waar een systeem van stalen tucht heerst.
De Bree maakt kennis met het systeem van Bint en hij past met het succes toe op een zeer moeilijke klas die hij ‘de hel’ noemt.
Het systeem van Bint wijkt zelfs niet voor een leerling die zelfmoord pleegt.
Ze gaan op schoolreis.
Bint is het volgende jaar weg, hij is het slachtoffer van zijn eigen systeem geworden.
Het enige ‘spannende’ moment uit het boek is als de leerlingen in opstand zijn gekomen, maar dit duurt slechts een paar bladzijden.
Het taalgebruik in Bint is dus makkelijk en er zitten goede vergelijkingen in. Ook de vergelijking van de vorm en de inhoud is goed gevonden, maar er mag wel wat meer spanning in het boek zitten.

Informatie over de schrijver.

Ferdinand Bordewijk is geboren op 10 oktober 1884 in Amsterdam. Hij woonde tot zijn 10e in een monumentaal huis aan de Singel. In 1984 verhuisde hij naar Den Haag. Van 1898 tot 1904 zat hij op het Stedelijk Gymnasium, waar van Aalst de rector was. Van Aalst voerde net als Bint een systeem van stalen tucht. Bordewijk studeerde na het behalen van zijn gymnasiumdiploma rechten in Leiden. In 1912 werd hij beëdigd als advocaat. In 1913 wordt hij aangenomen als advocaat in Rotterdam. In 1914 trouwde hij met de componiste Johanna Roepman en ze kregen twee kinderen. Na de oorlog vestigt hij zich als een zelfstandige advocaat in Schiedam. Hier blijft hij tot aan zijn dood op 28 april 1965.
Bordewijk heeft een groot aantal andere werken geschreven, zoals: Paddestoelen (1916), Fantastische vertellingen (1919), Blokken (1931), Knorrende beesten (1933). Zijn laatste boek was De Golbertons vlak voor zijn dood in 1965.
Het boek behoort tot de nieuwe zakelijkheid (gewapend-beton-stijl). Deze stijl kenmerkt zich door de korte, krachtige zinnen met weinig verbindingswoorden. Deze zinnen zijn vaak eentonig. Er worden meestal actuele onderwerpen, zoals het onderwijssysteem belicht. De verhalen spelen zich doorgaans af in de grote stad (de auteur maakt er een documentaire beschrijving van). Deze stijl komt ook in de architectuur voor.
Andere boeken van deze auteur:

Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen