Boekverslag : Theo Hoogstraten - Blind Date
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1562 woorden.

Titel: blind date

Auteur: Theo hoogstraten

Uitgeverij: Sjaloom 1996 1e druk



Ik heb dit boek gekozen om te lezen omdat dit boek ook is uitgebracht in de jonge lijsters 1999. Deze serie heb ik gekocht en ik heb al die boeken die in deze serie zaten gelezen dus deze ook. Verder dacht ik dat het onderwerp me wel aan zou spreken, “blind date” klinkt wel spannend.

Mijn eerste persoonlijke reactie weet ik eigenlijk niet zo goed te beschrijven dus ik zal het proberen. Ik wist niet echt wat ik er nou van moest denken, beetje een vaag einde maar ook wel weer een goede afloop. En de draai in eens in het boek, een persoon die heel belangrijk is duikt pas in het laatste hoofdstuk op.

Maar mijn eerste reactie is dat ik het wel een leuk boek vond en heel spannend en boeiend genoeg om door te blijven lezen.



Samenvatting



Een meisje heeft samen met drie vriendinnen een feestje op het strand georganiseerd. De meisjes moeten voor het strandfeest ieder vijf namen van jongens op een papiertje zetten. Dat papiertje moeten ze later aan een ander geven en die regelt vervolgens dat één van die vijf jongens voor hen op het feest komt.

Een maal op het feest hebben twee jongens op brommers XTC bij zich. Ze nemen allemaal een pilletje in en een stelletje (Stefan en Meryem) gaat direct de duinen in om te gaan vrijen. Maar er is ook een gluurder aanwezig waarvan zij niets afweten. Stefan is vergeten een condoom te pakken en gaat terug naar het strandfeest om condooms te pakken. Op een moment dat hij ze uit zijn broekzak haalt, hoort hij een ijzingwekkende schreeuw.

Hij rent met de andere kinderen naar waar het geluid vandaan kwam en treft daar Meryem neergestoken aan.

De gluurder is bang dat hij verdacht wordt en gaat snel weg. Later ontdekt hij dat zijn foedraal (de plasticzak waar zijn kijker inzat) vergeten is en gaat de dag daarna terug naar het strand. Stefan is daar echter ook met Astrid (een vriendin van Meryem) en zij ontdekken de man. Ze achtervolgen hem naar zijn huis. Bij zijn huis doet de man net of hij ze niet heeft gezien en hij gaat met zijn hond wandelen. Stefan en Astrid kijken door de ramen van het huis van de man. En zien dat er een etalagepop staat met het ondergoed van Meryem. Als de man terug komt willen zij vluchten maar ze hebben geen uitweg. Ze besluiten in het schuurtje van de man te wachten tot de man binnen is. De man weet echter dat zij in de schuur zijn gegaan en sluit hen op. De man laat zijn hond voor de schuur liggen om ervoor te zorgen dat ze er niet meer uit kunnen komen. Later denkt de man dat Stefan en Astrid naar de politie zullen gaan als ze ontsnappen, daarom besluit hij om de ramen van het schuurtje dicht te spijkeren en met behulp van een tuinslang en een gasfles Stefan en Astrid te vergassen. Stefan en Astrid komen er op tijd achter en weten te ontsnappen. Hierna gaan ze inderdaad naar de politie. De man wordt opgepakt maar blijkt later onschuldig te zijn, omdat Meryem’s broer haar heeft neergestoken. Hij wilde niet dat zijn zus geen maagd meer was voor dat ze ging trouwen (vanwege hun geloof). Murat (Meryem’s broer) wilde haar niet neersteken; ze was per ongeluk in het mes gevallen toen Murat aan haar trok.









Het boek



Het is in fictie geschreven, maar er zit wel een kern van waarheid in, omdat dit zeer dicht bij de werkelijkheid komt. Zoiets zou een echt persoon ook kunnen overkomen. Daardoor wordt het ook spannend.

De spanning wordt opgebouwd door de vele openplekken (onopgeloste vragen) die in het verhaal voorkomen. Je gaat je snel afvragen wie Meryem heeft neergestoken en wat die gluurder ermee te maken heeft. Het boek komt een beetje langzaam opgang, maar zodra de misdaad is gepleegd blijft het een spannend en een meeslepend verhaal. Het komt zo langzaam opgang omdat al die personages worden voorgesteld:

- De gluurder, de kale man met een bril; hij bespied paartjes die aan het vrijen zijn op het strand.

- Meryem (18), ze is een Nederlands meisje met Turkse ouders.

- Astrid (17), zit bij Meryem in de klas en is haar beste vriendin, ze is gemakkelijk over te halen. Voor dingen die niet mogen.

- Stefan, een blonde jongen die veel maar nooit lange relaties heeft.

- Murat, broer van Meryem,



Het verhaal speelt zich rond deze tijd af en duurt ongeveer enkele dagen. Het verhaal speelt zich niet in chronologische volgende af, want er komen namelijk ook enkele flashbacks in voor.

In dit boek heeft men te maken met een hij/ zij verhaal. Er wordt namelijk over de hoofdpersoon verteld.





Zoals ik al eerder heb gezegd: het onderwerp spreekt mij heel erg aan of nou ja de titel. Het klinkt als een spannend boek. Voordat je het boek leest heb je geen idee waar het over gaat, dus het is echt spannend omdat je niet weet wat je gaat lezen. De hoofdpersonen worden eerst allemaal grondig voorgesteld, dus je weet echt hoe iemand op bepaalde dingen zal reageren. Nadat je zo ongeveer iedereen kent begint het boek pas echt. Aan de ene kant is het wel goed dat je voordat je echt in het verhaal zit een beetje de gedachtes van de personen kent, maar daardoor is het begin wel langdradig en saai. Als het misdrijf gepleegd is dan moet de politie uitzoeken wie het heeft gedaan, het is dan vrij voorspelbaar dat een groepje kinderen zelf de dader gaat zoeken. Kort nadat het misdrijf gepleegd is heb je al snel het idee dat de gluurder het heeft gedaan. Dat blijkt uit alle aanwijzingen van de politie en natuurlijk door de kinderen die opgesloten waren. Die hadden het ondergoed setje gezien van Meryem in het huis van de gluurder. Ik vind het goed dat je aan het begin van het boek niet weet hoe het afloopt, al vond ik wel dat de dader erg laat het boek inloopt om het zo maar te noemen. Het is wel een echt tiener verhaal. Dat merk je aan hoe het verhaal geschreven is en hoe het gebracht wordt. Zo wordt namelijk wel 40 keer gezegd, dat i.v.m. soa’s, aids en zwangerschap, ze niet zonder condoom wilden vrijen. Zo merk je dus dat er ook tips inzitten en dat ze het een beetje willen stimuleren dat de jeugd veilig vrijt. Ik vind dat wel goed dat je zulke dingen ook in een gewoon leesboek leest en niet dat je het alleen maar van al die bezorgde ouders hoort als je een keer een vriend/ vriendin hebt. Het enige wat je wel heel goed merkte in het boek was dat de schrijver een slecht idee heeft over turken. De broer van Meryem, Murat, is de crimineel van het boek en vanwege het geloof van turken mag van alles niet. Als je al een beeld hebt van die turken zoeken alleen maar ruzie in Nederland, verandert die gedachte totaal niet door dit boek. Maar omdat je niet weet wie de dader is en alleen maar een vermoeden hebt blijft het spannend. En achteraf is het toch een heel goed in elkaar zittend verhaal terwijl je in het begin van het boek het idee hebt van gaat dit nog wel ergens naartoe?

Ik vond dat de personages goed en begrijpelijk met het probleem omgingen. Zo had ik het waarschijnlijk zelf ook aan gepakt als mij zoiets was over komen. In dit boek merk je dat iedereen het probleem anders verwerkt en dat den toch veel emoties losbarsten, zelfs onder de stoere jongens, zoals Stefan, de jongen die de condoom pakte en dus Meryem alleen liet. Het is heel begrijpelijk dat die jongen een schuldgevoel heeft. Bij hem dacht ik eigenlijk het meest dat het een echt persoon was omdat zijn emoties, woedeaanvallen en schuldgevoel het meest beschreven werden. Als het boek eenmaal opgang is, is het een makkelijk te lezen verhaal. Er worden weinig moeilijke woorden in gebruikt. Het is makkelijk te merken waneer iemand wat denkt, of zegt. De taal is goed aangepast aan de personages, tieners praten nou een maal met scheldwoorden dat merk je in dit verhaal ook heel goed. De ouders hebben echt een opvoedende rol en taal, je moet bij alles nadenken wat je doet. Net zoals in het echt.

Alles bij elkaar vind ik het een goed boek, jammer dat je sommige dingen, zoals dat de kinderen ook op jacht gaan naar de dader, een beetje voorspelbaar zijn. De dader was in tegendeel voorspelbaar. Je dacht bijna het hele verhaal dat de gluurder de dader was, dat kwam vooral doordat hij een stiletto had. Wel vond ik het jammer dat de echte dader, Murat, pas in het laatste hoofdstuk van het boek wordt genoemd. Wat ik wel weer heel goed vond was dat je de gedachtes van de personen begreep, je kon je goed in zo’n persoon verplaatsen. Het was jammer dat de schrijver een slecht beeld gaf van de Turkse familie, ze praten slecht Nederlands, ze houden zich streng aan familie eer en tradities. Het was een makkelijk te volgen verhaal, en de schrijver heeft z’n doel bereikt: hij heeft me vermaakt met zijn buitengewoon spannende verhaal.

Andere boeken van deze auteur:

Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen