EEN LEGE BRUG ( DIRK BRACKE ).

Samenvatting van het verhaal:

Siem ontmoet Paulien voor het eerst op een brug over een spoorweg . Ze maakt een tekening van het landschap en de langskomende treinen . Hij wordt meteen verliefd op haar , want ze is een heel knap meisje dat . Hij probeert haar beter te leren kennen , maar Paulien gedraagt zich heel ongewoon . Op een dag komt Siem te weten dat ze autistisch is .Hij weet niet hoe het nu verder moet , maar hij laat haar niet vallen .Het wordt zelfs beter, want Kirst , een jongen waar Siem al lange tijd geld van afluist , is toevallig Pauliens broer . Hij moet nu zijn lunchgeld niet meer afgeven , maar in ruil daarvoor moet hij geheime afspraakjes regelen tussen Siem en Paulien . Siem is dan ook heel blij dat hij Paulien op haar kamer kan ontmoeten . Maar als Siem verder probeert te gaan , begint Paulien te vertellen over \' De Hand \' , een instelling waarin zij zit . En dan komt Siem dingen te weten die hij liever nooit zou willen geweten hebben .

Als Siem Paulien onverwacht gaat opzoeken in \' De Hand \' , is Steven , die daar de leiding heeft , er niet . Hij komt te weten dat Steven Paulien misbruikt omdat Paulien niet beseft wat liefde of gevoelens zijn . Hij begrijpt dan ook dat het niets tussen hen kan worden . En bandt Paulien voor de rest van zijn leven uit zijn gedachten.

Hoe kwam Dirk Braken op het idee:

Dirk Bracken is op het idee gekomen om over autisme te schrijven omdat een goede vriend van hem een autistische dochtertje heeft. Hij wist niet meer over autisme dan de meeste mensen, dan is hij ,zoals hij altijd doet als hij aan een boek gaat beginnen, beginnen te lezen over autisme. Zijn vriend gaf hem een aantal boeken en hij begon te lezen. Hij begreep er al wat meer van maar nog niet genoeg om er echt een boek over te lezen. Dus dan heeft hij met mensen die met autisten werken. Daar heeft hij dokters en verplegers leren kennen. Hij wist nog altijd niet wat autisme juist was, omdat autisme bij iedereen zo verschillend is was het moeilijk voor D.Bracken een echte definitie te vinden.

Uiteindelijk kreeg hij toch een beetje zicht in het leven van autisten.

Oorspronkelijk ging het verhaal over een jongen en een autistisch meisje, het was een gewoon verhaal. Hij vond dat het niet echte goed ging, het autisme zat er maar een beetje in en dat was niet genoeg.Dan kreeg hij het idee om het verhaal in twee vertelperspectieven te splitsen.Sommige dingen die ze beiden meemaken worden in een later hoofdstuk herhaald, maar dan vanuit de ogen van Paulien. Om al te veel herhalingen te vermijden, komen er dingen bij die Siem alleen meemaakte en omgekeerd. Om het voorspelbare te vermijden volgen ook de verschillende perspectieven elkaar niet logisch op. Het is ook zo dat in het boek oorspronkelijk de nadruk op Siem ligt, maar later in het verhaal vooral Paulien aan bod komt.

Toen hij het script liet lezen aan mensen die vertrouwd waren met autisme, dat het helemaal opnieuw moest geschreven worden, er zaten te veel elementen in van verschillende soorten autisme. Na een tijd zag hij het niet meer zitten, Je zag niet meer wie Paulien juist was dus hij besloot ze definiëren. Paulien werd vijftien jaar oud met een verstandelijk niveau van het derde-vierde lagere. Toch vertoont Paulien nog autistische trekjes waarover ingewijden wellicht zullen opmerken dat ze niet bij zo\'n meisje passen. Toch vind hij dat geen bezwaar, en is hij trots op het boek dat hiij geschreven heeft

Siem is geen doetje. Hij weet ook niks van autisme en aanvankelijk wil hij gewoon wat met Paulien rotzooien. Gaandeweg begint hij iets voor haar te voelen, maar loopt zicht te pletter op haar autisme.

Mijn mening:

Het is een boek dat met veel gevoel is geschreven en daardoor heeft het boek een realistisch gevoel, en voel je echt mee met de hoofdpersonages.

Het onderwerp in niet iets waar we elke dag mee bezig zijn,iedereen weet wel dat autisme bestaat maar wat dat juist inhoud en hoe je met zoon mensen moet omgaan is voor veel mensen vaag.D.Bracken heeft geprobeerd dat gevoel weg te werken en is daar ook een beetje in gelukt.

Soms is het moeilijk om te lezen omdat het verhaal ingewikkeld in elkaar zit maar dat heeft mij op geen één moment gestoord.

Het boek is zeker een aanrader voor iedereen die graag droevige en realistische boeken lezen.

• Overleven In De Tros
• Straks Doet Het Geen Pijn Meer
• Een Vlieg Op De Muur
• Black
• Zij En Haar