Boekverslag :  - Migrantenstemrecht Ingezonden Door: Hans Yeh Ca
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 803 woorden.

“Van op dezelfde planeet”



Geachte ministers van de Vlaamse Regering,



Hebt u zich al eens afgevraagd wat de wereld van vandaag eigenlijk is? Waar wij naartoe evolueren? Ik in ieder geval wel en ik zal u zeggen dat de wereld van vandaag er één is van veranderingen, in het bijzonder mondialisering. De tijd dat mensen eeuwig in hun geboortedorp bleven leven, lijkt nu een ver verleden, nee ‘is’ een ver verleden. In het Europa van vandaag is er een vrij verkeer van mensen, terwijl er ook veel mensen van andere continenten hier hun leven komen opbouwen. De meeste van deze migranten werken hard, dragen hun steentje bij aan de maatschappij en betalen net zoals ieder ander van ons belasting. Toch krijgen zij niet het basisrecht van iedere mens om mee te stemmen.



Democratie is een begrip dat wij mensen in het Westen als evident beschouwen. Democratie betekent letterlijk dat het volk regeert, dus iedereen die deel uitmaakt van de maatschappij. Een allochtoon die hier werkt, die zich integreert doet mee in de maatschappij en zou dus ook mee mogen beslissen. Mijn stelling is dan ook dat het migrantenstemrecht de integrering in de hand werkt.



Om te beginnen koppelen tegenstanders van het migrantenstemrecht het integreren meestal vast aan de nationaliteit van een persoon. Iedereen weet toch wel dat het zeer discriminerend is, om personen dezelfde plichten op te leggen, maar ze de bijhorende rechten te ontzeggen op basis van iets als nationaliteit. Een nationaliteit is niet meer dan een nietszeggende titel. Iemand die nu in Canada of India woont, maar morgen naar Vlaanderen verhuist, maakt na verloop van tijd geen deel meer uit van de Canadese of Indische gemeenschap, maar van de Vlaamse. Vindt u dat deze persoon niet mee mag stemmen?

Tegenstanders zullen nu zeggen dat ze dan maar de Belgische nationaliteit moeten aanvragen, dat moet toch niet zo moeilijk zijn met de snel-Belg-wet nu?

Ten eerste heb ik net al de irrelevantie van de nationaliteit proberen aan te tonen in deze context. Ten tweede zijn er ook allochtonen die gewoon hun nationaliteit willen houden om praktische redenen, bijvoorbeeld dat ze anders hun familie nooit meer zouden kunnen bezoeken, omdat ze hun land van herkomst niet meer in kunnen. Als laatste is volgens een onderzoek door de Katholieke Universiteit van Leuven zelfs gebleken dat de wil om te integreren groter is dan de wil om te naturaliseren. De stelling dat migranten die zich niet willen naturaliseren, zich daarom ook niet willen integreren, blijkt fout te zijn.

Trouwens, denken dat de problemen opgelost zijn door de snel-Belg-wet is de kop in het zand steken. Want door het hebben van een Belgische identiteitskaart helpen we de allochtonen niet eens vooruit op het gebied van onderwijs, huisvesting en tewerkstelling. We zouden onze energie daar moeten insteken en niet rond de pot draaien over een geplastificeerd stuk papier dat niets zegt over de persoon zelf.

“Maar!”, roepen de tegenstanders allen in koor: “ als wij in Turkije zouden wonen, dan mochten wij ook niet stemmen.” Vergeten zij dan dat wij de toonaangevers van de democratie zijn? Dat dus net wij het goede voorbeeld zouden moeten tonen en niet onze democratische waarden, onze politiek moeten laten afhangen van andere niet-democratische landen, met een strenge régime.

Uit het onderzoek dat ik daarnet vermeld heb, is ook gebleken dat zevenentachtig procent van de allochtone jongeren van zestien tot negentien jaar stemmen belangrijk vind. Voor jongeren van die leeftijd, die hun autochtone leeftijdsgenoten stemmen zien gaan, maakt stemrecht wél een verschil. Dat migranten zelf geen vragende partij zouden zijn, is dus onzin. Roepen dat mensen zich maar moeten integreren en aanpassen aan onze cultuur is wel eenvoudig, maar we vergeten wel dat we ze dan op zijn minst gelijke rechten moeten aanbieden.

Tegenstrevers van het migrantenstemrecht baseren zich vooral op het feit dat opiniepeilingen aantonen dat een meerderheid van de bevolking tegen is. Heeft volgens u de meerderheid dan altijd gelijk? Na meer dan 25 jaar discussie kregen de vrouwen pas in 1948 stemrecht in België. Het heeft dus meer dan 25 jaar geduurd eer de meerderheid inzag dat ze fout zat. Als we aan de mensen zouden vragen of ze voor democratie zijn, zal een meerderheid voor stemmen. Als we diezelfde mensen vragen over de toekenning van stemrecht voor migranten, zullen ze eerder tegen stemmen. Terwijl deelnemen in politieke besluitvormingen nu net een democratisch gegeven is.



We zijn allemaal gelijk, maar sommige zijn meer gelijk dan anderen. Immers, wij hebben toch dezelfde plichten, maar blijkbaar niet dezelfde rechten. De verorwelliasering van de politiek heeft als oorzaak het rechtse gedachtegoed, dat niets anders kan dan een sociaal Vlaanderen te verwerpen. Doch is het verwerpen van migrantenstemrecht op termijn een onhoudbare zaak. Het toekennen ervan zal echter een hefboom zijn tot integratie van de migranten in onze samenleving en dat tot het voordeel van iedereen!



Ik dank u voor uw aandacht!
Andere boeken van deze auteur:

Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen