Titel:

Turks fruit

Schrijver:

Jan Wolkers

Soort verhaal:

Turks Fruit is een liefdesroman.

Probeer uit te leggen wat de titel van het boek met het verhaal te maken heeft:

Turks fruit is het enige wat Olga kan eten als ze ziek is. Fruit staat voor gezondheid en vruchtbaarheid, terwijl Turks fruit snoepgoed is en dus slecht.

Wie zijn de hoofdpersonen:

Ik-figuur:

Hij is een kunstenaar/ beeldhouwer. Hij heeft een relatie met Olga en is ook getrouwd met haar. Als Olga hem verlaat weet hij niet meer wat hij moet doen. De vraag die hem door het boek bezig houdt is waarom. Waarom heeft Olga hem verlaten. Hij geeft zijn schoonmoeder de schuld, met wie hij een haat-relatie heeft. De ik-figuur is een vrij eenzaam persoon.

Olga:

Het boek draait de hele tijd om haar. Olga is een vrouw met rode haren en volgens de ik-figuur heeft ze een droomlichaam! Zij heeft een relatie met de ik-figuur gehad en daarna nog drie relaties. Olga is op een zeer jonge leeftijd gestorven aan een hersentumor.

De moeder van Olga:

Zij is een beetje ongevoelig. Als haar man overlijdt toont zij geen enkele emotie. Doet al zijn bezittingen weg en leeft vrolijk verder. Zij heeft borstkanker gehad vandaar dat zij maar één borst heeft. Tegen Olga zij ze vroeger dat Olga zo hard had gezogen bij de borstvoeding, dat de borst nu helemaal leeg was. Olga heeft dat verhaal lang geloofd.

De vader van Olga:

Een man die zich eenzaam voelt, Hij kan niet veel meer. Olga\'s vader moet eigenlijk op dieet maar niemand houdt zich daar aan. Dat wordt later ook zijn dood.

Wat is het probleem van de hoofdpersoon:

Het belangrijkste probleem is dat de ik-figuur ontzettend van Olga houdt. Maar Olga verlaat op een gegeven moment de ik-figuur. Olga krijgt meerdere mannen maar de ik-figuur kan Olga maar niet uit zijn hoofd zetten. Zijn hele draait zo\'n beetje om Olga.

Op welke manier begint het verhaal:

Het verhaal begint met een inleiding

Hoe eindigt het verhaal:

Het verhaal eindigt slecht met de dood van olga

Open of gesloten einde:

Gesloten einde

In welke tijd speelt het verhaal zich af:

In de tijd van nu

Is het een chronologisch of niet chronologisch verteld verhaal:

Het is niet chronologisch

Zijn er terug blikken:

Ja er zijn terug blikken b.v naar het huwelijk

Met wie kijken we mee:

We kijken met de ik persoon mee

Welke bedoeling of boodschap heeft de schrijver met dit verhaal:

Ik denk dat de schrijver gewoon een stukje van iemands leven wilde laten proeven en hoe het is wat er gebeurd.

Welke manier heeft de schrijver gebruikt om er een spannend verhaal van te maken:

De hoofdpersoon komt in moeilijke situaties terecht

SAMENVATTING:

Het boek gaat over de ik -figuur en de relatie met zijn vrouw Olga. Olga heeft hem verlaten nadat zij samengewoond hebben en getrouwd zijn geweest. Hij blikt terug op de hoogtepunten van hun relatie. Het verhaal is dus niet chronologisch verteld. Het begint met de ontmoeting en eindigt met het afscheid. Ook beschrijft hij wat er in Olga\'s leven nog meer gebeurd. Ze trouwt tweemaal met een andere man, maar die huwelijken worden alle twee verbroken. In de eerste hoofdstukken van het boek beschrijft de ik -figuur de ontmoeting met Olga.

Als hij staat te liften langs de snelweg neemt Olga hem mee. Zij bedrijven in haar auto voor het eerst de liefde met elkaar. De ik -figuur vertelt hoe het leven bij Olga thuis was. Haar vader die vaak in zijn neus zat te peuteren en van het opgedroogde snot draaide hij bolletjes om ze vervolgens onder zijn stoel te plakken. Haar vader vertelde ook altijd dezelfde mop, van die twee jongens die naar Parijs gingen, die gingen niet.

Olga\'s moeder die de ik -figuur nooit heeft gemogen, die altijd vreemdging met klanten en vrienden, maar thuis de goede huisvrouw uithing. Ook worden de hoogtepunten nauwkeurig beschreven wanneer zij op seksueel gebied bezig zijn. Of de geweldige vakantie op Ameland. De vele keren dat Olga model staat, en hun bijna niets kostende trouwdag, wanneer Olga achter op de fiets moet om naar het stadhuis te komen.

Er wordt langzaam naar een hoogtepunt (climax) toegewerkt. Als Olga tijdens een zakendiner zit te flirten met een zakenrelatie. De ik -figuur weet niet wat hij moet doen. Opstaan en weglopen of blijven zitten? Dan wordt hij er zo misselijk van dat hij de tafel onder kotst. Olga neemt dit niet en trekt weer bij haar moeder in, die eindelijk haar zin heeft dat ze uit elkaar zijn.

Niet kort daarna volgt een echtscheiding. Nadat Olga hem verlaten heeft loopt de spanning weer af. Het verhaal gaat verder met het leven van de ik -figuur en soms wat fragmenten uit Olga\'s leven. De ik -figuur vergooit zich aan alle meisjes die hij tegen komt. Maar hij blijft ze altijd vergelijken met Olga. En niemand komt volgens hem ook maar iets in de buurt van haar.

Ze zien elkaar alleen bij toeval soms in de stad, maar alleen nutteloze gesprekken volgen. Elke keer als ze elkaar weer ontmoeten voelt de ik -figuur zich weer enkele dagen heel eenzaam. Olga was alles voor hem. In het laatste gedeelte van het boek komt Olga terug uit de Arabische golf, waar zij met haar derde echtgenoot jaren heeft doorgebracht. Als Olga terug in Nederland is word het huwelijk verbroken. Olga heeft regelmatig last van hoofdpijn en is vaak moe. Dan belt op een dag haar moeder op naar de ik -figuur om de situatie uit te leggen.

Olga had een hersentumor zo groot als een stuk toiletzeep. Ze moest een hersenoperatie ondergaan. De doktoren hadden alles weggehaald behalve de wortels, die zaten te diep. Olga was ongeneeslijk ziek. Door de vele bestralingen die Olga moest ondergaan verloor zij haar haar. De ik -figuur komt elke dag langs en ziet Olga aftakelen. Op het laatst ziet ze bijna niets meer, toch blijft hij haar bloemen geven en op een dag koopt hij voor haar een rode pruik. Het enige wat Olga durfde te eten met haar ‘loszittende tanden’ was turks fruit (tevens ook

titelverklaring).

Olga sterft op een vroege voorjaarsavond. De dokter vraagt of Olga de pruik moet houden. De ik -figuur antwoordde met: ,,ja, zo had ze het zelf gewild.\"

Begin en einde van het verhaal

Het verhaal begint met de ontmoeting van Olga en eindigt met het afscheid van haar. Het motorisch moment van dit boek is als de ik -figuur gaat liften

Mening:

Ik vond het een heel verrassend verhaal, het kan echt gebeurt zijn toen ik het boek uit had dacht ik van zooo kort het was een heel leuk boek om te lezen en is echt aan te raden!

Beantwoord 2 vragen:

1 wie van de personen uit her verhaal zou je het liefst willen zijn en waarom?

Ik zou het liefst Olga willen zijn omdat ze zo veel mee maakt en je uit die gebeurtenissen kan leren!!

2 welke kpersoon uit het verhaal zou je niet willen zijn waarom niet?

Ik zou de ik persoon niet willen zijn omdat hij zo aan olga geplakt is haar niet los kan laten dat lijkt me verschrikkelijk.

Jan Hendrik Wolkers werd in Oegstgeest geboren als 3e kind in een gezin wat later 11 kinderen zou tellen. Zijn ouders waren zeer streng gereformeerd en dagelijks werd er uit de bijbel gelezen. Dit verklaart ook de grote bijbelkennis die veel van zijn boeken bevatten. Hij had veel respect voor zijn vader, die een kruidenierszaak had, maar haatte hem tegelijk. Vanwege slechte resultaten wordt hij van de MULO gestuurd, waarna hij een aantal baantjes heeft gehad, zoals dierenverzorger, tuinman en lampenkappenschilder. Op 1 oktober 1940 schreef hij zich in op de avondtekenschool in Leiden, \'Ars Aemula Naturae\'. Tijdens de WOII zat hij ondergedoken in Leiden. In 1944 stierf zijn oudste broer aan difterie, voor wie hij veel respect had, omdat hij tegen hun vader durfde te protesteren. In 1947 trouwt hij voor de eerste keer met Sibylle. Na de Tweede Wereldoorlog studeert Jan Wolkers beeldhouwkunst in Amsterdam (1949-1953), Den Haag en Straatsburg. In 1957 krijgt hij een beurs om stage te kunnen lopen bij Zadkine in Parijs. Daar begon hij ook met schrijven van verhalen. Hij debuteerde in 1969, op 36-jarige leeftijd met de verhalenbundel \'Serpentina\'s patticoat\'. Hoofdthema\'s van zijn werk zijn: de dood, seksualiteit, aftakeling haat-liefdeverhoudingen. Zijn manier van schrijven hierover riep veel kritiek op. Daardoor bleef zijn beeldende werk steeds minder belicht. Zijn literaire prijzen waren:

-Prozaprijs van de gemeente Amsterdam in 1963 voor \'Serpentina\'s petticoat. (In 1966 gaf hij de geldprijs terug, uit protest tegen het politieoptreden tegen de Provo\'s).

-In 1982 weigerde hij de Consantijn Huygens-prijs.

-In 1989 weigerde hij de P.C. Hooft-prijs.

-Busken-Huetprijs in 1991 voor de essaybundel \'Tarzan in Arles\'.

• Wie Wil Er Niet De Perzik Van Onsterfelijkheid Stelen?
• Zomerhitte
• Zwarte Advent
• De Junival
• Gesponnen Suiker