Boekverslag : Anne Fine - The Book Of The Banshee / De Hellekat
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1442 woorden.

Titel

De Hellekat



Auteur

Anne Fine



Uitgeverij

Lannoo



Jaar van uitgave

1992



Plaats van uitgave

Houten



Het Verhaal

Wils zus gedraagt zich als een rebelse puber bij hen thuis. Het is er elke dag ruzie. Zijn moeder is de zenuwinzinking nabij. Wils vader gedraagt zich als een legerofficier die in huis moet vechten tegen de moeilijkheden die zus teweegbrengt. Muffy, Wils kleine zusje, zegt al maanden geen woord meer. Wil zelf vindt dat hij verwaarloost wordt. Hij moet het 's middags op school dikwijls stellen met oud brood omdat hij thuis geen geld voor de lunch meekrijgt. Wil vergelijkt zijn leven constant met dat van een engelse soldaat in de loopgraven waar hij een boek over gelezen heeft. Hij volgt de gebeurtenissen thuis en brengt er dan verslag over uit in het boek dat hij erover schrijft. Maar niet enkel bij Wil thuis is de situatie zo gesteld, ook zijn beste vriend Chopper zorgt voor de nodige moeilijkheden in huis. Samen gaan ze op een dag in het geheim een oudervergadering bijwonen. Vanop een balkon luisteren ze toe hoe juffrouw Sullivan de ouders aanzet tot het aanvangen van de strijd tegen de toegevingen die de ouders moeten doen aan hun pubers. Later ontdekt Wil dat niet alleen zijn zus voor problemen zorgt in het huishouden maar dat ook hij een hele hoop ergernis opwekt bij zijn ouders. Vanaf dan verandert alles. Wil vat de strijd aan, net als de Engelse soldaat Willam Safery deed, tegen de amper leefbare toestand thuis. Wat hem dan ook aardig lukt. Zo krijgt hij onder andere Muffy weer aan het praten wanneer hij ontdekt dat ze toch meer aan hem gehecht is dan aan zijn andere zus Estelle. Tenslotte schrijft hij al deze gebeurtenissen neer in een boek dat dan uiteindelijk de Hellekat zal worden.



Er is geen ruimere context nodig om het verhaal te begrijpen vermits het gaat over dingen waar wij, pubers dagdagelijks met te maken krijgen.



Thematiek

Motieven: Problemen die pubers bij hun ouders teweegbrengen, waar zij zelf vaak geen acht op hebben + effect van deze ruzies op andere mensen in naaste omgeving; oorlog; boeken schrijven;…



Grondmotief: Puberproblemen.

Estelle zorgt thuis voor veel rel. Alle mensen reageren hier anders op. Wil houd zich als een soort verslaggever aan de kant, vader speelt een legeroffensief uit tegen Estelle, moeder is de zenuwinzinking nabij en Muffy spreekt al enkele maanden niet meer. Het is oorlog bij de familie Winter thuis. Altans zo ervaren Wils vader en Wil dat toch. Wil vergelijkt ook alles wat hij meemaakt met wat hij gelezen heeft in een oud boek van soldaat Safery dat verhaalt over de oorlog. Ook schrijven is een motief. Zo schrijft Wil alles wat hij meemaakt in een boek en komt er op een dag een schrijfster langs op school om te praten over schrijven. Dit inspireert Wil



De Hellekat slaat terug op Estelle. Zij is een echte hellekat. Hellekat is zoiets als helleveeg. Dit is een echte feeks. Ook Estelle is een echte feeks, er is geen huis mee te houden.



Vertelstandpunt

Personeel-ik. Wil vertelt wat hij thuis meemaakt zonder toevoegingen die hij niet zou kunnen weten. Er wordt niet gezegd wat anderen voelen of denken maar enkel wat Wil voelt of denkt. Wil houdt zich afzijdig en verslaat wat er zich afspeelt. Dit maakt dat je leest over bevoorbeeld een ruzie thuis vanuit het standpunt van iemand die er niet aan deelneemt. Hierdoor lijkt het alsof de lezer zelf in het verhaal staat en het voor zijn ogen ziet gebeuren.



Structuur

Het boek is verdeelt in hoofdstukken benoem met een nummer.

1. Er komt een schrijfster op school. Wil besluit ook te gaan schrijven.

2. Dagdagelijkse ruzie thuis, Wil vertelt hoe het begon.

3. Wil leest over William Scot Safery en Estelle bederft het avondeten omdat ze niet naar een fuif mag.

4. Estelle wil niet meer naar school en Wil zaagt een hele ochtend naar geld voor de lunch dat hij uiteindelijk toch niet krijgt.

5. Wil vertelt hoe hij vorig jaar tijdens de oudervergadering op school betrapt werd in de kelder met Chopper. Estelle wil stiekem naar een discotheek…

6. Wil gaat met Chopper de oudervergadering in het geheim bijwonen. Onderweg wordt zijn weg versperd door Wils moeder en Choppers vader die hun beklag aan elkaar aan het doen zijn.

7. Chopper en Wil luisteren de oudervergadering af vanop een balkon. Ze horen hoe juffrouw Sullivan de ouders opzweept tegen hun kinderen.

8. Wil gaat de strijd aan in huis. Hij wil dat de ellenlange ruzies ophouden. Hij krijgt Muffie aan het praten en zegt zijn gedacht eens tegen zijn ouders.

9. Wil krijgt huiduitslag van een te sterk wasmiddel. Hij verwisselt in een volle eetzaal met Chopper van trui. Estelle en haar vriendinnen komen hem te hulp en geven hem een huidcrème.

10. Wil schrijft de laatste woorden in zijn boek.



De hoofdstukken bestaan uit doorlopende tekst zonder witregels tussen de alineas. Bij dialogen worden de regels afgebroken. Men gaat dus verder met de tekst op de volgende regel. Er wordt niet ingesprongen bij citaten. Hier en daar staat een sterk benadrukt woord cursief gedrukt.



-Het verhaal verloopt chronologisch. Toch zijn er enkele flash-backs. Zo kijkt Wil, naar aanleiding van de oudervergadering van dit jaar, terug naar die van vorig jaar. Hij vergelijkt ook alles wat hij meemaakt met wat de Engelse soldaat Safery meemaakte. Dit gebeurde echter veel eerder. Dit is eigenlijk geen echte flash-back. In het begin van het boek kijkt Wil enkele keren terug naar de tijd voor de oorlog in huis. Flash-forwards komen in het verhaal niet voor.

-De vertelde tijd bedraagt ongeveer enkele weken (wordt niet echt vermeld). De verteltijd bedraagt 152 bladzijden. De vertelde tijd is dus trager dan de verteltijd. De auteur geeft enkel info over de ruzies thuis, de perioden ertussen zijn van veel minder belang.



Het verhaal wordt volledig geschreven in een personeel vertelstandpunt. Dit wil dus zeggen dat het enkel gezien wordt vanuit 1 personage, in dit geval de ik-figuur. We weten dus ook als lezer niet meer dan het personage weet vermits de auteur geen commentaar kan geven. Wil hij dit toch doen zal hij het moeten doen via het personage. Het personage weet dus evenveel als de lezer. De personages worden niet of nauwelijks beschreven. De nadruk ligt in dit verhaal op de handelingen, niet op het uiterlijk. Enkel de noodzakelijkste beschrijvingen worden gegeven. Als men bevoorbeeld vertelt dat Estelles kamer een varkensstal is, beschrijft de auteur dit wel maar net genoeg om enkel wat sfeerscheppend te zijn. Geen lange saaie beschrijvingen dus. De auteur beschrijft alles zoals het is. Ze houdt geen info achter of voor.



Stijlrichting

De auteur schrijft zeer vlot, op een manier die gemakkelijk te volgen is en zelfs een plezier op lezen. De taal bestaat uit veel grappige vergelijkingen en beschrijvingen. Vb.: Het hek vooraan in de tuin is zo gemaakt dat Muffie niet de straat op kan. Dit wordt dan beschreven door 'het Muffie bestendige hek'. Zo zit het verhaal vol leuke verzinseltjes. De auteur schrijft in korte zinnen op een nogal beschrijvende manier. Het verhaal is eigenlijk één grote afspiegeling van wat er gebeurd.



Het verhaal werd geschreven in 1991. Dit wil zeggen dat het qua tijd bij het post-modernisme behoort. Maar ik denk niet dat het zo is. De werkelijkheid wordt hier niet in twijfel getrokken maar gewoon beschreven. Al zou je misschien wel kunnen zeggen dat puber zich afzetten tegen de ordenende principes van hun ouders.



In verband met het boek

Anne Fine werd geboren in Engeland, leefde in Canada en de Verenigde Staten. Nu woont ze in Schotland en heeft ze twee dochters. Ze heeft dus wel wat ervaring met pubers en weet wel wat het om er in huis te hebben. Ze werd in Engeland al twee keer bekroond met belangrijke prijzen. Dit komt wellicht omdat ze haar levensechte personages met veel warmte en humor beschrijft.



Achterflaptekst.

Dit boek springt vooral uit de rij door de toch wel opmerkelijke schrijfstijl van Anne Fine. Zij schrijft met veel humor en veel vergelijkingen in haar teksten. Deze vergelijkingen en metaforen zijn vaak geestige dagdagelijkse dingen die, zoals ze in het verhaal gebruikt worden, bij de lezer zeer duidelijk overbrengen wat er nu precies bedoeld wordt. Alleen al op dit vlak is het de moeite waard om dit boek te lezen. Het vertelsel zelf handelt over typische tienerproblemen in huis. Het boek zit boordevol herkenbare situaties en fases waar elke tiener overheen moet. Zeker en vast een boek voor opkomende pubers maar evengoed kunnen radeloze ouders zich hierin herkennen.
Andere boeken van deze auteur:


Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen