U kijkt nu naar de cache versie van het boekverslag : Kees Van Beijnum - De Oesters Van Nam Kee.
Deze versie komt van http://www.collegenet.nl/studiemateriaal/verslagen.php?verslag_id=13088 en is laatst upgedate op Onbekend.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1082 woorden.

Samenvatting



Berry Kooijman, een jongen van 18 jaar uit Amsterdam, heeft een misdaad op zijn geweten. Vanuit de gevangenis vertelt hij zijn levensverhaal.



Berry leidde een dubbelleven. Hij woonde samen met zijn moeder die denkt dat hij naar school gaat, de leraren op school denken dat hij naar het buitenland is vertrokken en ondertussen brengt Berry zijn tijd door met zijn criminele vrienden Otman en Rachid (door Berry consequent 'De laatste mode' genoemd, omdat hij altijd volgens de laatste trends gekleed is).



Ook tegen zijn vrienden is hij niet eerlijk, hij verloochent zijn achtergrond. Hij vertelt niet dat hij in het enige villastraatje in Amsterdam-West woont en laat zijn vrienden denken dat zijn vader door een mislukte cokedeal vastzit in Frankrijk. In werkelijkheid is zijn vader overleden.



Met zijn vrienden gaat Berry uit, ze slikken pillen, stelen de meest bizarre zaken 'zoals lood van een kerk', maar ze hangen vooral rond in de snackbar van Fast Eddie.



Berry ontmoet Thera als hij knipperende duivelshorentjes voor op het hoofd verkoopt. Zij koopt een stel van hem en noemt hem Diablo.



Hij ziet haar vervolgens weer in een café, Thera neemt hem mee naar het restaurant Nam Kee op de Zeedijk waar ze oesters eten. Ze krijgen een heftige liefdesrelatie.



Thera werkt als stripper in een bar. Berry haalt haar daar iedere avond op. Ze willen graag samen op wereldreis, maar het geld daarvoor ontbreekt.



Om snel aan geld te komen, maken ze tien voordeursleutels, en verhuren het huis waar Thera een zolderkamer bewoont aan tien verschillende mensen die zij van te voren laten betalen.



Met het geld logeren ze in het Hilton hotel in Amsterdam, het plan om vervolgens naar Parijs te reizen kan niet doorgaan door steeds vaker voorkomende epilepsieaanvallen van Thera. Ze belandt in het ziekenhuis, gaat weer bij haar moeder in Haarlem wonen, en wil Berry niet meer zien.



Berry kan dit niet accepteren, hij probeert steeds weer contact met Thera te zoeken. Uiteindelijk verneemt hij dat Thera terug is bij haar ex-vriend Ben, een fotograaf. Hij zoekt ze op, met een pistool in zijn broekzak, dat daar op zeker moment uitvalt.



Thera vertelt Berry dat hun relatie echt helemaal over is. Berry gaat weer vaker met zijn vrienden uit. Ze gaan naar een opening van een jeugdcentrum in de Bijlmer, waar de burgemeester een speech houdt. Als hij terugloopt naar zijn auto, raapt Berry een steen op, gooit deze wild weg en bij toeval raakt hij de slaap van de burgemeester.



Berry vlucht naar een park, waar twee agenten hem aanspreken omdat hij op de dader van de aanslag lijkt. Berry weet hen bijna te misleiden, maar dan zien zij het pistool dat hij nog steeds in zijn bezit heeft. De agenten maken aanstalten Berry te arresteren, maar hij is ze te snel af door een agent die op een scooter aankomt te beschieten.



Hij vlucht naar Frankrijk, naar het vakantiehuis waar hij vaak met zijn ouders en broer is geweest. Hier wordt hij door de Franse gendarmerie opgepakt voor inbraak, waarna al snel blijkt waar Berry in Nederland voor wordt gezocht. Het monster van 'Schotelcity' wordt uitgeleverd aan Nederland.





Perspectief en verteller

De schrijver heeft in dit boek het ik-perspectief en de ik-verteller gebruikt. Dat merk je doordat het boek vanuit de hoofdpersoon verteld word; alles wat gebeurd heeft de hoofdpersoon meegemaakt en word ook verteld door hem.



Tijd en ruimte

In dit boek zijn veel flashbacks, doordat de hoofdpersoon alles al heeft meegemaakt en verteld. Daardoor zijn er ook weer flashforwards.



De vertelde tijd van dit boek is de zomer van 1999.

Het boek heeft 320 bladzijden en 35 hoofdstukken en is verdeeld in veel alinea’s.



Beoordeling van het boek

Ik vond het boek in het begin heel fijn lezen, maar ik had er een paar dagen niet in gelezen en toen was het heel moeilijk om weer in het verhaal te komen. Ik denk dat het kwam doordat alles in het boek heel uitgebreid verteld wordt. Ik vond het verhaal toch best spannend, want als je eenmaal aan het lezen was, dan kon ik er niet mee ophouden, zo was ik verdiept in het verhaal.



Ik heb een paar keer een stuk overgeslagen omdat het heel erg uitgebreid was en heel langzaam las. Maar over het algemeen vond ik het best een mooi boek en ook wel de moeite waard om te lezen.



Taalgebruik

Het boek heeft hele moderne taal, weinig moeilijke woorden en is daardoor niet moeilijk om te lezen. Er zijn niet zo veel dialogen in het boek, en dat vind ik wel fijn, want dialogen zijn vaak verwarrend en moeilijker om te begrijpen.



De hoofdpersoon

Berry Kooijman is de hoofdpersoon. Hij woont in Amsterdam, en is achttien jaar oud. Berry zat eerst op het gymnasium, het Barlaeus College, maar spijbelde altijd. Hij is helemaal met school gestopt in zijn eindexamen jaar.



Hij heeft veel vrienden, met wie hij de meeste tijd doorbrengt in de snackbar Fast Eddie. Zijn vrienden heten Otman en Rachid, ook wel De Laatste Mode genoemd.



Berry liegt niet alleen tegen iedereen, over zijn school, maar hij steelt en vernielt ook dingen. Berry is zelf eigenlijk best verlegen, maar doet met zijn vrienden erbij alsof hij alles durft. Hij probeert sowieso steeds een goede indruk op zijn vrienden te maken, probeert zich steeds te bewijzen. Hij is bang dat ze hem anders uit hun groepje knikkeren, ook omdat Berry in een groot huis woont en zijn vrienden uit arme buurten komen.



Het lijkt alsof Berry de hele tijd op zoek is naar wie hij nou eigenlijk is. Hij is onzeker, en een beetje een dromer. Hij denkt vaak aan de tijd waarin zijn vader nog leefde, toen was hij namelijk nog gelukkig. Ook denkt hij er vaak aan hoe het zou zijn als zijn vader nog zou leven.



Berry is erg op zoek naar acceptatie, niet alleen van zijn vrienden maar ook van zijn moeder. Pas wanneer hij in de gevangenis zit, heeft hij het gevoel dat hij geaccepteerd wordt. Zelfs zijn grote voorbeeld Mannie, de broer van Otman, wil dan contact met hem.



Berry kan dingen erg moeilijk accepteren, bijvoorbeeld wanneer hij het maar niet wil geloven wanneer Thera zegt dat het nu echt over is, en ze weer terug is bij haar oude vriend. Thera was de liefde van zijn leven. Door haar wordt Berry eigenlijk wat zelfverzekerder, en wat meer open.



Climax

De climax van het verhaal is als je eindelijk te weten komt waarom Berry een steen tegen het hoofd van de burgemeester heeft gegooid. Daarvoor was hij uiteindelijk ook gearresteerd.
Andere boeken van deze auteur:

Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen