U kijkt nu naar de cache versie van het boekverslag : Thea Beckman - Wonderkinderen.
Deze versie komt van http://www.collegenet.nl/studiemateriaal/verslagen.php?verslag_id=1841 en is laatst upgedate op Onbekend.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 460 woorden.

Thea Beckman werd op 23 juli 1923 geboren te Rotterdam. Studeren kwam er thuis niet aan te pas, haar vader vond het bovendien veel te duur. Daarom hervatte zij op volwassen leeftijd haar middelbare studies.Daarna volgde ze psychologie aan de universiteit van Utrecht.
De dolheid op kinderen en de liefde voor het schrijven hebben haar aangespoord tot de schrijfkunst. Het eerste succes oogstte Thea Beckman met het boek : "Met Korilu de griemel rond". Verder schreef ze : "De gouden dolk, de stomme van Kampen, de val van Vredeborch, geef me de ruimte, Hasse Simons dochter, het geheim van Rotterdam, kruistocht in spijkerbroek (Gouden Griffel), mijn vader woont in Brazilië, stad in de storm (Zilveren Griffel), triomf van de verschroeide aarde, wegwerpkinderen, kinderen van moeder Aarde, het hele paradijs, het gulden vlies van Thule, het rad van fortuin."

Hieronder vindt u een bondige samenvatting van het boek. Verder bespreek ik de structuur, de afloop en zal ik de passage die mij het meest fascineerde, belichten.

Wijntje en Tom zijn elk pas 10 jaar als ze reeds naar de brugklas (voor België de middelbare school) mogen gaan. Begrijpelijk dat ze dus "wonderkinderen" worden genoemd. Ze leren ook zo gemakkelijk. Altijd hebben ze alles samen gedaan, maar nu kan dat niet meer. Wijntje gaat naar het gymnasium, maar Tom moet van zijn ouders naar de L.T.S. (lagere technische school) om er een stiel te leren. Tom wil ook naar het gym, net zoals Wijntje, en daarna naar de universiteit. Samen met Wijntje verzint hij vanalles om zijn ouders te overhalen, maar het helpt allemaal niet. Wanhopig waagt Tom zich aan een levensgevaarlijke onderneming nl. een hongerstaking, waardoor hij tenslotte bij een psychiater in het ziekenhuis belandt. Daar doet Tom z'n hele verhaal uit de doeken. Na een erg theoretische uiteenzetting aan Toms ouders weet de psychiater hen te overtuigen.

In het tweede tot en met het zesde hoofdstuk voegt de schrijfster flash-backs in : Wijntje denkt terug aan de tijd waarin zij en Tom samen in dezelfde klas zaten.
Het verhaal wordt in de derde persoon verteld, wat erop wijst dat het geen autobiografisch onderwerp is.
Dit boek is geschreven in een boeiende verteltrant met dialogen, duidelijke beschrijvingen, veel afwisseling in de zinsbouw en een verzorgd taalgebruik.

We kunnen spreken van een gesloten einde, want Tom bereikt zijn doel. Het verhaal kent een happy-end en is zeer fantasierijk. Tom mag nl. van zijn ouders naar het gymnasium en Tom en Wijntje dromen al van hun toekomst.

De passage die mij het meest getroffen heeft, is die waarin Tom besluit een hongerstaking te beginnen. Hier toont hij zijn zelfverzekerdheid, zijn vastberadenheid en zijn doorzettingsvermogen.

Andere boeken van deze auteur:

Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen