Boekverslag : Toon Kortooms - Een Nieuwe Wereld Voor Hendrik Van Ham
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1616 woorden.

Bibliografie
Datum van uitgave: juni 1983


Samenvatting
Titelverklaring: Het boek heet zo omdat Hendrik van Ham en zijn vrouw Hanneke naar Nieuw-Zeeland emigreren. En dat is voor Hendrik van Ham de nieuwe wereld.

Hoofdpersonen:
Hendrik van Ham: een beer van een vent, een levende vleesberg met een kop of hij de zon heeft in geslikt. En op die kop een vuurrode kuif, handen zo groot als plavuizen en zijn voeten zijn te vergelijken met kinderbadkuipen. Hij heeft een ontiegelijke hekel aan Russen, daar heeft hij vreemde ideeën van. (Dat de Russen kinderen opeten). Hendrik had een hekel aan geweld en vuurwapens
Hanneke van Ham: (geboren Seelen)dappere vrouw van Hendrik en heeft sluik geiten haar. Later ziet zij er beter uit echt een volwassen vrouw en moeder.

Overige personen:
Vader en Moeder van Hendrik van Ham: vader heet Arjen van Ham en moeder heet Agaath. Zij komen oorspronkelijk uit Friesland, en waren landbouwers. Op later leeftijd gaan zij in een bejaardenwoninkje wonen.
Vader en moeder van Hanneke van Ham: zij woonde nog steeds in het oude huis.
Mae Brown: een rijke oude dame (80 jaar) in Nieuw-Zeeland(Auckland). Zij is er aardig en behulpzaam. En ziet Hendrik en Hanneke een beetje als haar kinderen.
Herbert Miller: een echte Pruis en had een stoer gestalte, en een dikke kop een bisonnek en een drankbuik. Zijn ogen waren tamelijk klein, met warrige wenkbrauwen. En hij wilde dat iedereen naar hem luisterde. Herbert was jaloers op Hendrik maar diep in zij hart was hij toch zachtaardig.
Gretsy Miller: is de vrouw van Herbert en is erg aardig en behulpzaam.
Jim Davis: inspecteur van de veeteelt en schoonzoon van Mae Brown.

Samenvatting van de inhoud:
Op een avond kwam Hendrik van Ham thuis van zijn werk en zoals gewoonlijk las hij eerst de krant. Hendrik werd steeds bozer van wat hij allemaal in de krant las. We gaan hier weg. Weg zei Hanneke, ja, omdat ik bang ben voor weer een andere oorlog. De tweede wereldoorlog is net afgelopen en dan zou je er weer één krijgen. En weet je wat Russen nog meer doen ze braden en eten alle kiendjes op. Hanneke schrok en was daarna droevig omdat Hanneke zelf geen kiendjes kon krijgen en zij begon te huilen. De volgende dag ging Hendrik iets drinken in het café van Ties Melis. Ties Melis vertelden Hendrik dat morgen de missionaris kwam. Hendrik vroeg geïnteresseerd wat hij kwam doen. Hij komt iets vertellen over emigreren naar andere landen zei Ties. Nou komt dat even goed uit dacht Hendrik misschien kan ik ook wat informatie krijgen. Thuis aangekomen vertelde Hendrik aan Hanneke wat hij had gehoord. ,,Ga je morgenmiddag ook mee om te luisteren naar die missionaris?" Hanneke wilde wel mee, want ze was best nieuwsgierig. De volgende dag gingen ze naar het café. De missionaris vertelde over verschillende landen. Het laatste was Nieuw-Zeeland aan de beurt. De missionaris vertelde hoe mooi het daar was, en wie daar woonden.
Hendrik stak zijn vinger op om de missionaris iets te vragen. Hij vroeg de missionaris of er ook Russen woonden, want ik hou niet van Russen want die eten je kiendjes op. De missionaris zei tegen Hendrik dat er geen Russen woonden. Hendrik zei:,, Dan ga ik naar Nieuw-Zeeland". De missionaris vertelde Hendrik wat hij moest doen om naar Nieuw-Zeeland te gaan. Hendrik moest eerst naar Den Haag naar het emigrantenbureau om zich in te laten schrijven. Thuis gekomen vroeg Hendrik aan Hanneke of zij wel naar Nieuw-Zeeland wilde. En Hanneke zei:,, ik volg jou waar je ook naar toe gaat". Dus zo besluit Hendrik dat zij naar Nieuw-Zeeland gaan emigreren. De volgende dag vertrok Hendrik met de taxi naar Den Haag om zich in te laten schrijven. De missionaris vertelde toen ook dat Hendrik werk moest hebben en dat zijn
vrouw pas een jaar later mocht overkomen. Hendrik schrok hier wel van, maar hij accepteerde het en zette zijn handtekening op het inschrijfformulier. De dag van vertrek was al snel aangebroken. Hanneke vond het niet leuk dat zij niet gelijk mee mocht. En ze huilde bij het vertrek van Hendrik. De boot reis naar Nieuw-Zeeland duurde vijf weken. Daar aangekomen kreeg Hendrik werk van Billy.(Billy verzorgde werk voor emigranten). Billy stuurde Hendrik naar de spoorlijnen om zware bielsen te sjouwen. Hendrik had het er niet naar zijn zin. Dit was toch niet de bedoeling, ik ben een landbouwer en wil op een boerderij (farm) werken. Na een week of twee besluit Hendrik dat hij er 's nachts vandoor gaat om naar de stad te gaan. In de vroege ochtend wilde Hendrik op de trein stappen. Het was er vreselijk druk en Hendrik mopperde in het Nederlands ,,Wat is hier aan de hand". Plotseling hoorde hij iemand in het Nederlands zeggen:,, Ik ben ook een Nederlandse". Hendrik keek opzij, nou eigelijk meer naar beneden want daar stond een klein oud dametje. Het dametje zei tegen Hendrik:,, Ik hoop dat er nog plaats is". ,,Daar zorg ik wel voor," zei Hendrik.
En zo zat Hendrik en het dametje naast elkaar in de trein. Hendrik stelde zich aan haar voor en zij aan hem, zij heette Mae Brown. Hendrik vertelde het hele verhaal aan haar en Mae werd woedend. ,,Kom maar met mij mee naar huis, ik regel wel iets voor jou en schrijf gelijk je vrouw dat ze hier heen moet komen". De volgende dag ging Mae naar de immigratiedienst en zij vroeg hun waarom haar aangenomen zoon bij de spoorwegen moest werken, want hij is een landbouwer. De emigratiedienst verontschuldigde zich en zei:,, Maar we hebben geen werk voor hem". ,,Maar ik wel," zei Mae. Mae had werk voor Hendrik gevonden via haar schoonzoon die was inspecteur van de veeteelt. Hendrik ging werken bij een schapenboer Herbert en zijn vrouw heette Grety. Na een aantal weken kreeg hij een brief van Hanneke waar in stond dat zij met het vliegtuig naar Nieuw-Zeeland kwam. Hendrik was erg blij toen Hanneke arriveerde. Hanneke had ook nog iets leuk te vertellen. Zij vertelt Hendrik dat ze een keindje kregen. Hendrik schrok wel maar hij was erg blij. De jaren verstreken ze hadden een leuk huis en een flinke schapenfarm, kregen drie kinderen een zoon Little Henry, daarna kwam Jim en toen nog een meisje Mae vernoemd naar de oud dame. Maar heimwee hadden Hendrik en Hanneke alle twee. Dus zij besloten om terug te gaan naar Nederland. Maar dat viel erg tegen, alles was veranderd. Het was niet meer hun thuis, maar Nieuw-Zeeland was hun thuis. Mae schreef nog een brief naar Nederland en vroeg of ze alsjeblieft terug kwamen naar Nieuw-Zeeland. Ze had in de brief tickets gedaan voor de terug reis. En zo gingen zij weer terug naar Nieuw-Zeeland. Een nieuw avontuur tegemoet.


Tijd: vlak na de tweede wereldoorlog.

Tijd tussen het beging en het einde:
Er is een verloop van ongeveer 15 jaar tussen het begin en het einde.

Chronologisch geschreven: Ja, (want de verteller vertelt niet over de bootreis van 5 weken.)

Terugblikken(flashbacks): ja, want Hendrik en Hanneke denken steeds terug aan Nederland, en als zij weer in Nederland zijn denken zij aan thuis Nieuw-Zeeland.

Tijdsprongen: ja, ongeveer 5 weken ( de bootreis)

Een gesloten eind of een open eind: een open eind Hendrik en Hanneke krijgen van Mae een brief waarin zij vraagt of ze terug komen naar Nieuw-Zeeland. In die brief waren tickets ingesloten zodat zij zo terug konden komen. En zij gaan terug, dus hoe het daar verder gaat dat is nog een verrassing.

Plaats: het verhaal speelt zich hoofdzakelijk af in Nieuw-Zeeland (Auckland)

Soort verhaal: streekroman van na de tweede wereldoorlog (een realistisch verhaal)

Thema: emigreren

Taalgebruik: eenvoudig, gewoon alledaags, plat.
Er staan veel beschrijvingen van engelse woorden in.
Er staan ook veel gesprekken in tussen Hendrik en Hanneke.

Informatie over de schrijver:
Toon Kortooms geboren op 23 februari 1916 in Deurne, een klein plaatsje in de Peel in Noord-Brabant. Hij wilde al heel jong schrijver worden, in de zesde klas (groep 8) verscheen zijn eerste publicatie. Zijn opstel 'De toverfluit' werd afgedrukt in het weekblad voor Roomsche jeugd. Dit tijdschrift heet nu de Taptoe.
Van 1929 tot 1934 zat hij op het Gymnasium te Venlo. Daar schreef hij zijn eerste roman 'Helden van Californie'. Maar het boek werd afgepakt toen een klasgenoot het boek in de klas begon te lezen. Het boek is nooit meer boven water gekomen.(Er was maar één exemplaar van) In 1936 haalde Kortooms zijn onderwijzersakte en in 1939 haalde hij zijn examen als hoofdonderwijzer. En kreeg een baan in Helmond als onderwijzer.

Op aanraden van zijn verloofde deed hij in de oorlog mee aan een romanwedstrijd van uitgeverij Gottmer. Hij schreef in 1942 zijn eerste roman 'Liefde in Peelland' en kreeg hiervoor de derde prijs.
In 1945 begeleide Kortooms een transport ondervoede kinderen naar Engeland. Na drie maanden kwam hij thuis en bleek dat hij zijn baan kwijt was. Daarna begon hij als redacteur bij een dagblad in Eindhoven.
In 1953 trad hij in dienst van uitgeverij Spaarnestad en werd redacteur van het tijdschrift Panorama. Dit bleef hij doen tot aan zijn pensioen. Daarnaast bleef hij natuurlijk ook nog romans schrijven. Veel van zijn boeken spelen in de Peel, de streek waar hij opgroeide. Een aantal boeken die kortooms nog meer schreef:
- Parochie in de Peel (1952)
- Mijn kinderen eten turf (1954)
- Help, de dokter verzuipt (1968) ook verfilmd.
- Laat de dokter maar schuiven (1975) ook verfilmd.
Ook schreef Kortooms het boek: turf in mijn ransel in 1974. In dit boek vertelt Toon Kortooms over zich zelf en zijn leven. Vele van zijn boeken zijn vertaald in het Duits, Frans en Tsjechisch.

Eigen mening:
Ik vond het een erg grappig boek, vooral het taalgebruik. Het is het leukste boek wat ik tot nu toe heb gelezen.
Andere boeken van deze auteur:

Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen