|
U kijkt nu naar de cache versie van het boekverslag : Marga Minco - De Val.
Deze versie komt van http://www.scholieren.com/boekverslagen/1800 en is laatst upgedate op 24/01/1999. De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1295 woorden. |
Titel De val Auteur Marga Minco Motto 'I imagine, sometimes, that if a film could be made of one's life, every other frame would be death. It goes so fast we're not aware of it. Destruction and ressurection in alternate beats of being, but speed makes it seem continuous. But you see, kid, with ordinary consciousness you can't even begin to know wat's happening.' Saul Bellow (THE DEAN'S DECEMBER)Hiermee wordt bedoeld dat sommige dingen zo raar en snel verlopen, dat een normaal en nieuwsgierig kind niet kan beginnen te begrijpen wat er nou eigenlijk gebeurt (denk ik).Voor Frieda is alles zo snel gegaan dat ze zelf eigenlijk niet zo goed begreep hoe en vooral: waarom. De val is een gebeurtenis in het verhaal, eigenlijk de climax waar het hele boek naartoe werkt Opbouw Het boek is opgebouwd uit 16 hoofdstukken, zonder titels. Samenvatting In het boek lopen eigenlijk twee perspektieven door elkaar. Het verhaal begint met twee mannen die voor de gemeente werken. Ze zijn al vroeg op pad in een Volkswagenbus (donderdag). De ene man heet Baltus en de andere Verstrijen. Ze stoppen bij een soort cafá‚á die 'de salamander' genoemd wordt. Carla werkt daar. Ze drinken een kop koffie als een jongen van de stadspost binnen komt, hij vraagt of hij mee kan rijden naar de Uiterwaardenstr. Hij was zelf op de brommer en het was nogal koud. Dan springt het verhaal over naar Frieda Borgstein, een oude vrouw in een bejaarden tehuis, ze heeft de oorlog van zeer nabij meegemaakt (waarschijnlijk een jodin). Er lag sneeuw buiten en Gerrie de vrouw die Frieda kwam wekken vertelde dat iedereen die dag binnen zou blijven omdat het zo koud was. Ze moet steeds weer terug denken aan de oorlog, haar man Jacob en haar twee kinderen: Leo en Olga. Ze stonden klaar in de gang, 's nachts om opgehaald te worden om naar een onderduikadres gebracht te worden. Op dat moment vielen de duitsers binnen om hen mee te nemen. Zij zelf was net boven om een vest te halen voor een van de kinderen (Olga, blz 31), haar hadden ze niet meegenomen. Het zat haar net lekker, ze dacht dat ze vergeten was, maar ze kwamen haar niet meer halen. Later is ze ergens anders ondergedoken. Ze zou de volgende dag 85 jaar worden en ze wilde het hele tehuis trakteren op een gebakje. Een zekere Hein Kessels zou hun toen in de oorlog opgehaald hebben, ze dacht dat hij hen verraden had. Aan de Uiterwaardenstraat staan een aantal gebouwen die aangesloten zitten op de stadsverwarming en hebben een put met afsluit kraan. De buizen onder de grond hebben een temperatuur van 150 áøáC. In dat bepaalde jaargetijde stijgt het grondwater snel, het water moet geregeld weggepompt (met een dompelpomp) worden anders zouden de kranen kunnen springen. Hier moesten Baltus en Verstrijen nou voor zorgen (aan de overkant van het tehuis) (blz 33). Verstrijen heeft problemen thuis. Frieda wil er kosten wat het kost uit om naar de bank, kapper, en Vaissier (gebakjes) te gaan. Ben Abels was een vriend van Frieda in het tehuis, hij had in een kamp gezeten in de oorlog. Hij kende Hein Kessels ook. Baltus had de hekken die om de put stonden, weggehaald, omdat hijÜv dacht dat er toch niemand langs zou lopen. Baltus ging naar de WC en Verstrijen moest de put in de gaten houden. Frieda verliet het tehuis, toen ze wilde oversteken gebeurde er iets raars, ze werd als het ware door de wind naar de over kant gebracht (het waaide hard). Ze kon er niets tegen doen (blz 69,70). Toen ze in de stoom wolken van de put liep, kon ze niets meer zien en voordat ze het wist lag ze in een put met kokend water. Verstrijen heeft nog geprobeerd haar er uit te vissen, maar het was al gebeurd. Frieda was dood en Verstrijen had ernstige brandwonden. Het verhaal gaat dan eigenlijk verder met Ben Abels, hij had op na het ongeluk iemand gezien die hij kende. Het bleek Hein Kessels te zijn. Ze maakten een afspraak om met elkaar te praten en een cafá‚á op het Gouverneursplein. Kessels deed zijn verhaal. Hij vertelde dat hij Jacob erg mocht, hij kende hem via z'n vader. In de oorlog zat hij (toen 22) in een verzetsgroepje en toen hij hoorde dat er groepen waren die mensen naar Zwitserland brachten dacht hij meteen aan Jacob Borgstein. Hij had het heel goed voorbereid, niets op papier enz. Op 21 april 1942 fietste hij naar de Zuidkade ('s nachts) om ze op te halen. Hij stond voor een huis, stapte af en hoorde een auto achter zich stoppen (SD), hij sprong weer op z'n fiets alsof hij op het verkeerde adres was, maar Jacob had de deur al open gedaan. Kessels werd zelf ook meegenomen, hij heeft in drie kampen gezeten en in Oraniá‰ánburg werd ie bevrijdt. Hij wilde niet met Frieda praten, die confrontatie durfde hij niet aan, hij wilde de zaak vergeten (blz 91)....maar vergeten kon hij niet Tijd De tijd van dit verhaal is maar 2 dagen. De schrijfster gebruikt wel veel terug verwijzingen of flashbacks, naar de oorlogstijd. Het is wel chronologisch. Ruimte De ruimte beschrijving is goed, je kunt je een goed beeld verschaffen van de omgeving, het bejaardentehuis met al z'n problemen; dementheid enz. Personen -Baltus, Sterke kerel, doet aan gewichtheffer denken. -Verstrijen, jonger, midden 30. -Frieda: Oud, gebrekkig, kramp in ledematen, kan verleden moeilijk vergeten, heeft veel lijsten met foto's die ze zelfs in haar tas mee naar buiten neemt. Ze was gek op rekenen (Hartstocht naar het maken van berekeningen) komt door boekhoud kursussen. Perspectief Het perspektief wisselt steeds, het is objektief, hij/zij vorm. Motieven -Toeval, samenloop van omstandigheden: door toeval zijn de dingen zo gegaan als ze zijn gegaan, als Hein niet zo snel gefietst had, hadden de duitsers misschien geen argwaan gekregen (Frieda net boven maar ook wind, kou, open put aan de overkant + geen hekken). -Onwetendheid: Je kunt achteraf bepaalde dingen niet achterhalen, je kunt ze proberen te vergeten, maar je kunt er ook de hele dag mee bezig blijven door bijv. allemaal foto's te bewaren. -Oorlog + bezetting: En hoe dat op mensen ook nog na die tijd van invloed kan zijn. Thema Samenloop van omstandigheden kunnen een noodlot inleiden. Stijl De stijl is in het algemeen vrij eenvoudig, het boek leest snel en er komen bijna geen onbegrijpelijke woorden in voor. Genre Ik denk een sociale roman. Mening De titel sprak me wel aan, toch is de val maar een klein onderdeel van het verhaal (eigenlijk het mooiste stuk)5. Ik kan me proberen voor te stellen hoe het voelt om als vrouw alleen in je huis achter gelaten te worden, doordat ze je man en kinderen meenemen. Ik begrijp dat ze zelf eigenlijk ook wel mee zou willen, zonder er aan te denken waar ze waarschijnlijk naartoe gebracht zouden worden. Het is heel moeilijk om zoiets te verwerken en te vergeten. Frieda had hen nog altijd om haar heen door de vele foto's die ze in lijstjes had gestopt. Dit zal ook de reden zijn geweest waarom ze een huwelijksaanzoek van een van haar vrienden afsloeg, ze haar man eigenlijk nog bij haar.Verschillende argumenten:4. Ik denk dat het boek overeen komt met de werkelijkheid, misschien is het ook wel echt gebeurd. Er zullen nu nog steeds wel mensen zijn die zich 'aangesproken' voelen. Toch is het boek achteraf gezien niet zo geweldig, het boek heeft maar een climax, die je door de titel al kent en daar wordt voor mij wat te traag naar toe gewerkt. |
|
Andere boeken van deze auteur: |
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen |