U kijkt nu naar de cache versie van het boekverslag : Jac. Toes - Coup Zéro.
Deze versie komt van http://www.verslagen.com/index.php?page=boek_toon&boek_id=658 en is laatst upgedate op 30/11/-0001.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1251 woorden.

Jac. Toes, Coup Zéro, Amsterdam 2001



Samenvatting

Coup Zéro speelt zich voor een groot deel af aan de roulette- en blackjacktafels van het casino ‘the Dutch Entertainment Group’. Dit bevindt zich, aan de beschrijvingen van het boek te merken, op de plaats van het Holland Casino op de Waalkade. Wanneer het zich afspeelt is niet duidelijk. Waarschijnlijk eind jaren '90 omdat het boek in 2001 af was.

Het leven Chill Dibattaglia, de hoofdpersoon, wordt een stuk interessanter na de ontvoering en moord van de casino directeur Lemmel en de gewelddadige afrekening met een raamexploitant Bock. Want hij kent beiden indirect. Bock via zijn vriend Jurgen Bing, die een nailstylist is, en Lemmel was dus de directeur van de Dutch, zoals het casino afgekort heet. Tessa Flore werkt als croupier in de Dutch. Ze heeft twee collegae die belangrijk zijn. voor het verhaal; de croupier Lisette en het beveiligingshoofd Maria. Chill vergokt veel geld bij hen en heeft ook nog een oogje op Tessa. Gelukkig voor hem is Tessa een vaste klant bij Jurgens Nagelstudio, dus komt hij haar nogal eens tegen. Na veel geld verloren te hebben krijgt Chill onder de voorwaarde van absolute discretie een lening aangeboden. Maar hij doorbreekt zijn zwijgplicht. Hij wordt verbannen uit de speelzaal. Maria probeert met Chill en Tessa de moord op Lemmel op te lossen. Hierdoor raken zij betrokken bij vele fraudezaken, afpersingen en andere dubieuze zaken.

Na een achtervolgingsscène in een zweefvliegtuig, nadat er nog een paar moorden gepleegd zijn en nadat Chill, Tessa en Maria veel ongure types hebben ontmoet, blijkt niemand minder dan Eduard Katz achter de moorden te zitten. Katz is na de moord op Lemmel de waarnemend directeur van de Dutch geworden.



Eerste Persoonlijke Reactie

Ik vond Coup Zéro een spannend boek. Het verhaal zat goed, maar heel ingewikkeld in elkaar. Ik had soms moeite om het te volgen, dat kwam meestal door de verschillende verdenkingen van Chill&co en de politie. Het plot was onverwachts en de manier van schrijven origineel, dat maakt het ook spannend. Ook is het leuk om als Nijmeegse een beeld kunnen te vormen bij alle beschrijvingen (bij voorbeeld hoe de Waalkade er 's nachts uitziet). Dus je hoeft minder aan je fantasie over te laten.

De hoofdpersoon is geen interessant persoon, en je komt ook niet veel over hem te weten, maar Jac. Toes weet het boek toch boeiend te maken.

Het enige niet-interessante was dat Jac. Toes soms alinea's lang beschreef hoe een balletje kan rollen of hoe kaarten kunnen vallen.



Uitgewerkte mening

Het duistere wereldje achter het casino zou je het onderwerp van Coup Zéro kunnen noemen. Bij het thema casino kan ik me niet zo veel voorstellen. Want buiten dat ik nooit in een casino ben geweest, heb ik ook nooit documentaires over dit onderwerp gezien, dus hoe het er aan toegaat in een casino kan ik me niet voorstellen.

In dit boek wordt complot achter de moorden langzaam ontrafeld. Erg boeiend want bij complotten kun je het einde nooit precies voorspellen.

Voor de rest is er volgens mij niet een duidelijke visie of mening over gokken of complotten gegeven door de schrijver, dit boek is vooral geschreven om spannend te zijn.



Jac. Toes beschrijft de gebeurtenissen goed, maar ze lijken los van elkaar te staan. Pas veel later worden die open plekken ingevuld en zie je het verband. Meestal is irritant om zo lang op antwoord te moeten wachten, maar bij dit boek is het wel spannend. Het is namelijk niet dat je helemaal naar die ontknoping toe leeft; tussen door gebeuren er genoeg leuke dingen zodat je het boek zo uit hebt.

De moord op Lemmel en de afrekening met Bock zijn het belangrijkst; het hele boek is hierop gebaseerd. De gebeurtenissen maken niet heel veel indruk op Chill. Zijn gedachtes en gevoelens worden wel beschreven, maar zijn niet van belang in het verhaal. Dat is wel leuk, zo ertussenin, want bij de meeste detectives die ik gelezen heb, krijg je nauwelijks gedachtes en gevoelens, en dat is vrij eentonig. En bij sommige boeken zijn de gevoelens van de hoofdpersonen het belangrijkst en dan krijg je van die zeikerige emotionele verhalen.



Chill Dibattaglia heeft geen duidelijke karaktereigenschappen, maar je merkt wel dat hij geen kwaad in de zin heeft. Hij is dus nog net niet zó verslaafd aan gokken dat hij crimineel wordt. Je leert wel wat hij wel en niet waardeert.

Ik vind alle karakters van het boek niet echt levensecht. Er zit maar weinig variatie tussen hun innerlijk; alle karakters hebben altijd gevatte opmerkingen, en zeggen vaak iets dubbelzinnigs. Ze praten bijna allemaal op dezelfde manier. Mensen kunnen wel zo zijn, maar nooit aan een stuk door. De standaardopbouw van elke personage, om het even zo te noemen, was niet vervelend, dus ik vond niemand uit het boek onsympathiek.

Wat ook raar was, is dat ik me het best in Tessa kon verplaatsen. Haar gevoelens en gedachtes worden namelijk beter beschreven dan die van Chill. Misschien is het ook wel de bedoeling van Toes dat Chill een geheimzinniger karakter heeft.

Ik vond Jurgen het leukste karakter. Hij was ook het origineelst. Buiten goedgemikte opmerkingen was hij ook nog goed in luisteren en kon hij onverwachts uit de hoek komen. Zo heeft hij een zelf gevonden marteltactiek toegepast op een crimineel, terwijl ik dacht dat hij daar te gevoelig voor was. Maria was ook leuk, ze had eigenlijk gestudeerd voor rechercheur, maar is terechtgekomen in de Dutch. Ze is een vastberaden vrouw die de regels steeds aan haar laars lapt.



Het verhaal vond ik ingewikkeld van opbouw want je weet heel lang niet wat het precieze verband is tussen LemmeL Bock, en Katz. Je werd nog wel eens op het verkeerde been gezet. Dat hoort wel bij misdaadromans, die onzekerheid.

Er waren bijna geen flashbacks, wat erg fijn was voor het verhaal dan schiet het wat meer op voor je gevoel. En je ziet het verhaal vooral door de ogen van Chill en Tessa, maar je beleeft het ook door een aantal andere personages, waardoor het verhaal lekker afwisselend is.

Omdat het verhaal begon met Lemmels ontvoering en zijn moord, was het boek al vanaf het begin af aan boeiend.



Het taalgebruik in het boek vond ik helemaal niet moeilijk, de tekst op de achterflap was nog moeilijker! Het waren leuke, vlotte dialogen die in goede verhouding waren met de beschrijvingen. Er was wel meer beschrijving van dialoog, maar niet op zo, dat het saai werd.

Zoals ik al zei had iedereen in het boek dezelfde manier van praten. Wat ik nog niet had gezegd had was dat Jurgen naast de metaforen en gevatte opmerkingen ook nog stereotype homofiele opmerkingen maakte. Zoals: 'Och, je nageltjes zijn helemaal vermoeid."

Soms gebruikten de personages Duitse, Franse, Engelse en soms zelfs plat Nijmeegse zinnetjes tussendoor. Dit zorgde voor een hele leuke afwisseling.



Open plekken

Er zijn veel open plekken in het boek. De grootste open plekken worden gevormd door tegenstrijdige informatie; de vermoedens van Chill, Tessa en Maria kloppen niet altijd.

De belangrijkste open plek was dat je niet weet wie de dader is. Tessa kwam erachter in het zweefvliegtuig maar ze was met Katz aan het oefenen. Hij probeerde haar te laten verongelukken. Chill kwam er iets later achter en moet Tessa dus redden.

Op het eind van het boek zijn er geen open plekken meer. Het laatste hoofdstuk is een halve bladzijde lang, waar Toes alle open plekken heeft ingevuld.

In het totaal wemelt het van de open plekken in dit boek. Volgens mij hoort dat ook wel bij een goede misdaadroman. Ik vond het in ieder geval erg spannend door die open plekken!
Andere boeken van deze auteur:

Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen