Boekverslag : Rascha Peper - Dooi
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1254 woorden.

Auteur: Rascha Peper (pseudoniem. Van Jenny Strijland)

Titel: Dooi

Druk van het boek: Z.D.

Drukgegevens: 2005, Wolters-Noordhoff Groningen, uit de Grote Lijsters serie

Jaar van eerste druk:1999 (Uitgeverij L.J. Veen Amsterdam/Antwerpen)



Motivering keuze: We hebben democratisch met de klas dit boek gekozen, omdat dit boek

ons het moeilijkst leek



Samenvatting:



Ruben Saarloos, een vertaler van achtenvijftig jaar is op tweede kerstdag samen met zijn vrouw Ina en hun woonboot, de Harnasman, het IJsselmeer opgevaren om een nieuwe motor te testen. Ze leggen aan bij een klein verlaten eilandje, met de bedoeling daar een of twee nachten te blijven. Ze worden hier door strenge vorst overvallen en komen niet meer van het eiland weg. Zijn vrouw vertrekt wegens werkverplichtingen van de boot, voordat de dooi is ingevallen. Hijzelf blijft alleen achter op het schip omdat Ruben bang is dat zijn schip door het kruien van het ijs zal zinken. Bovendien wil hij niet bij anderen logeren. In volstrekte eenzaamheid brengt hij hier zijn dagen door. Ruben heeft nauwelijks contact met de buitenwereld. Hij brengt de tijd door met het verkennen van het eiland en het vertalen van een vissenboek. Zijn eenzaamheid stelt hem in staat om zich op dit vissenboek te concentreren. Het boek wat Ruben aan het vertalen is gaat over vissen. Onder andere over de Coelacanth. Dat wekt bij hem herinneringen op aan zijn vader. 's Nachts droomt hij over zijn vader. Zijn vader heeft zijn hele leven gewijd aan een vergeefse onderneming: het vinden van een Coelacanth, een raadselachtige vis. Door deze onderneming heeft Rubens vader zijn gezin verwaarloosd. Bovendien heeft het overlijden van zijn nichtje Mady hem diep getroffen. Ruben heeft hiervan geleerd zich te pantseren tegen wat het leven tegen je kan doen. Hij wantrouwt mensen en hij is mensenschuw. Slechts zijn boot de Harnasman bemint hij nog met hartstocht. Hij heeft een saai en prikkeloos bestaan. Hij is een harnasman geworden. Door de afzondering op het ijs kan hij eens ernstig over zichzelf en zijn leven nadenken. Als de dooi invalt, krijgt Ruben steeds meer last van eenzaamheid. Hij kan zich niet meer concentreren op zijn boek. Bovendien komen er geen schaatsers meer in de buurt van zijn boot en hij wordt ook niet meer bevoorraad. Met wassen nam Ruben het ook niet zo nauw. Voor wie zou hij het doen? Dan komt de dood hem opzoeken. Aangekondigd door opdringerige aanwezigheid van kraaien, Vlaamse gaaien en dode konijnen. Bovendien is er telefoon voor meneer Omshof (Bargoens voor dood), die zich op zijn boot zou bevinden en hij ziet een spookschip. Dan komt de dood op schaatsen. Juist nu er door geen mens meer geschaatst wordt, duikt er een schaatsster op.

Het blijkt hier om een roodharig meisje te gaan dat in Amsterdam het verband onderzoekt tussen prikkels en de ziekte van Alzheimer. Het valt Ruben op dat zij luchtig gekleed is en dat zij er smal en bleek uitziet. Hij vindt het vreemd dat zij het niet koud heeft. Deze roodharige schaatsster brengt weer kleur in het leven van Ruben, zij ontdooit de harnasman. De schaatsster belooft de volgende dag terug te komen. Zij zal dan ook de door hem gewenste sigaren meebrengen. Deze schaatsster bezoekt Ruben drie keer. Het leven is voor hem nu best aangenaam. Bij de tweede ontmoeting leest hij in de schaatsen van de schaatsster de naam Bente Nerwanen. Hij vermoedt dat zij zo heet. Op de derde dag neemt zij hem lucifers mee en de Daily Mirror. In de Daily Mirror staat een artikel over de Coelacanth. Bovendien bedrijven ze tijdens deze derde ontmoeting de liefde. Na deze drie ontmoetingen wordt het ijs rondom de harnasman door de kustwacht doorbroken. Iedereen is enthousiast dat Ruben door de kustwacht ontzet wordt, behalve Ruben, hij beseft dat hij Bente voorlopig niet meer zal zien. Terug in de bewoonde wereld start Ruben een zoektocht naar Bente, net zoals zijn vader dat bij de Coelacanth deed. Bij de VU, waar Bente werkzaam zou zijn, vertellen ze Ruben dat Bente al bijna een jaar dood is. Ruben bezoekt voorts het graf van Bente. Hij beseft dat hij Bente nooit meer zal zien en hij staakt zijn zoektocht. Op het einde van het verhaal heeft Ruben een dialoog met de dood die Ruben komt halen. Dankzij Bente heeft Ruben zijn jeugdtrauma's verwerkt en is hij weer een mens geworden. Ruben is klaar voor de dood. Hij is rijp om te sterven, want hij heeft vrede met zijn leven. Hij vindt het best dat de dood spoedig zal komen. Ruben koopt uiteindelijk nog een antieke scheepslantaarn. Hij ziet dus weer licht in de Duisternis. Misschien heeft Bente hem toch nog de kracht gegeven om verder te leven. In als hij zal sterven, dan sterft Ruben tenminste met vrede.



Analyse:



Tijd en Structuur



1. Het is een opening-in-de-handeling. Er wordt geen informatie verschaft.

Je komt met spanning het boek in.



2. a) Chronologisch.



b) Doordat het chronologisch is kun je het makkelijker volgen.



3. a) Hij verteld over zijn vader, die zijn hele leven gewijd heeft om een zeer zeldzame

vis te zien/vangen (de Coelacanth(See-la-canth)).

b) Informatie geven.



4. N.V.T.



5. Een gesloten eind, omdat je weet hoe hij uit het vastgevroren ijs is gekomen, je weet

dat Bente eigenlijk al een jaar dood is, en Ruben dat allemaal eigenlijk verbeeld heeft



Ruimte



1 Woonboot, Eiland, ijs (het weer), omdat de boot erin vastligt.



2. a) Het ijs.

b) Omdat er zonder het ijs anders geen verhaal was.

c) zie b.





Verhaalfiguren



1. Ruben Saarloos.

Bente Nerwanen.

Bram Saarloos  vader van Ruben .



2,3,4

Ruben:

 Mensenschuw, koppig, overspeelig.

 Round Character (visie op zijn vader).

 Ruben betekend zoon



Bente:

 Trouw, stil/verlegen, sportief

 Flat-Character

 Nerwanen afgeleid van NirwanaHiernamaals/Hemel



Ina:

 Trouw, bezorgd, hard werkende vrouw.

 Flat-Character





Bram:

 Koppig, vastberaden, egoïstisch

 Flat-Character

 Bram betekend Vader



5. N.V.T.





Titel:



1.

 Hij zit vastgevroren in het ijs en door dooi kan hij loskomen.

 Ruben word ontdooid door Bente(van eenzaam en ijzig word hij weer een man die plezier in zijn leven krijgt).



2. N.V.T.



Symboliek



Kraaien Dood

Dode konijnen Dood

Vlaamse Gaaien Eenzaam en egoïstisch

Chinese Jonk Hallucinatie



De betekenis in het verhaal is dat hij eigenlijk geen vrede heeft met het verleden(traumatisch). Hij heeft een nare jeugd gehad, zijn vader liet hem in de steek/ Omdat hij nu op de boot vastzit en een boek vertaald over vissen, komen zijn herinneringen weer boven.



Motieven


1.



1. dood zoals, de zwarte kraaien, de dood aan het einde van het boek zijn vader die is overleden, Bente die dood blijkt te zijn

2. eenzaamheid zoals, alleen op de boot, hallucinaties

3. het vastzitten zoals, het vastzitten op de boot, vast zitten in het verleden





Thema



1. Eenzaam, Dood, isolatie



2. Het thema van dit verhaal is de dood. Dit is een verrassend uitgewerkt thema omdat

de dood Ruben overal achtervolgd. De dood is altijd nadrukkelijk aanwezig.

Bovendien komt de dood hem opzoeken. Ruben heeft op het eind van het verhaal

zijn angst voor de dood overwonnen. Bente heeft Ruben geholpen om zijn

jeugdtrauma’s te verwerken. Na de komst van Bente heeft Ruben vrede met zijn

leven.



Waardeoordeel



In Dooi bestaat er een duidelijke samenhang tussen de gebeurtenissen. Iedere handeling of kenmerk is als het ware een gevolg van voorgaande gebeurtenissen. Het verhaal is zeker niet langdradig. De schrijfster gebruikt een goede woordkeuze. Ook de zinsopbouw is goed, al gebruikt zij soms lange zinnen. In het verhaal komen veel metaforen voor zoals de krassende kraaien die voor de dood staan. De belangrijkste metafoor is echter de naam van de boot van Ruben: De Harnasman dat op Ruben slaat. Ook komen er vergelijkingen in het verhaal voor: zo wordt Bente (door haar rode haarkleur) vergeleken met vuur.
Andere boeken van deze auteur:

Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen