Boekverslag : Vermeylen August - De Wandelende Jood
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 521 woorden.

De wandelende jood: korte inhoud



Het boek de wandelende jood is opgebouwd uit vier hoofdstukken, waarvan het eerste vooral een kennismaking is.

In het eerste hoofdstuk, ‘Ahasverus en de Nazarener’ maken we kennis met Ahasverus, De Wandelende Jood, en wordt zijn kennismaking met Jezus beschreven. Ahasverus vindt zijn leven zinloos, hij is onrustig en eenzaam. Het enige lichtpuntje hierin is Jezus, maar wanneer deze gekruisigd wordt, ervaart Ahasverus dit als verraad, hoewel hij zelf weigert om Jezus te helpen. Hij verwijt hem zijn dood. Ahasverus kent echter geen rust en gaat op zoek naar het geluk…



In het tweede hoofdstuk, ‘Ahasverus op weg naar de hel’, wil hij een houvast, iets stoffelijks vinden. Dit wordt gesymboliseerd door een meermin die hij in een woud ontmoet. Zij belooft hem een zoete dood, maar Ahasverus kan haar niet zomaar volgen zonder daarbij het geestelijke geheel te vergeten. Dit was slechhts een poging om het absolute te bereiken.

Dit hoofdstuk symboliseert de spanning tussen de drang naar het zinnelijke en naar het geestelijke.



In het derde hoofdstuk, ‘Ahasverus op weg naar de hemel’, gaat hij op zoek naar het geluk in het geestelijke. Hij maakt hij kennis met een kluizenaar die in het woud leeft. Deze kluizenaar vangt de uitgeputte Ahasverus op. In een gesprek wordt duidelijk dat ze allebei naar hetzelfde opzoek zijn, een zuivere geest. De Wandelende Jood wil rust zoeken boven de mensheid, maar ook hier is het conflict tussen lichaam en geest voortdurend aanwezig.Na de dood van de kluizenaar ervaart Ahasverus een verheffing van zijn ziel naar het hemelrijk, maar hij kan het wereldlijke nog niet achter zich laten.



Aangezien nog de weg naar de hemel, noch de weg naar de hel Ahasverus het geluk bezorgden, gaat hij in het vierde en laatste hoofdstuk, ‘Ahasverus onder de mensen’, op zoek naar de zin van het leven in het leven zelf, hij combineert het stoffelijke met het geestelijke. Hij ziet in dat alles op aarde zijn eigen functie en plaats heeft. Hij leert de liefde kennen, en samen met zijn vrouw trekt hij de wijde wereld in, zonder de bestemming van zijn weg te kennen.



Bespreking



Op de voorgrond staan de eeuwigheidsprincipes en de innerlijke gemoedstoestand, de dood; de liefde, het onverklaarbare lijden, …

Het eeuwige en goddelijke is in strijd met het eindige aardse, het stoffelijke. Het doodsmotief is sterk aanwezig, en dit in tegenstelling met de uiting van leven. In het begin is dood een probleem, een angstwekkende gedachte, maar naarmate hij in het bovenaardse een oplossing zoekt wordt de dood het symbool van het bovenmenselijke en oneindige. Met dit zoeken naar een doodsmotief toont de auteur zijn zoektocht naar de zin van het leven duidelijk aan.

Het conflict tussen stof en geest blijft bestaan, maar er komt een berusting. Ahasverus heeft zichzelf nooit verraden, hij heeft steeds zij hart gevolgd. Hier komt Vermeylens individualisme tot uiting.

De motieven uit “De Wandelende Jood” komen sterk overeen met de problemen uit de levensbeschouwing van August Vermeylen. Deze zijn:

 Het onverklaarbare lijden,

 De verbondenheid van het individu met de maatschappij,

 De drang naar het oneindige, de dood en de liefde,

 Het machteloos staan tegenover de geheimen van het leven.
Andere boeken van deze auteur:

Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen