Boekverslag : Ferdinand Bordewijk - Bint
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 5295 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 5295 woorden.
Mijn tweede boekverslag gaat over een boek met een korte, maar krachtige naam "Bint". Het is door een Nederlandse schrijver Ferdinand Bordewijk geschreven en door een Amsterdamse uitgeverij in het jaar 1934 uitgegeven.
Motivatie van mijn boekkeuze
Als ik een boek ga lezen, heb ik natuurlijk een motivatie, maar bij boeken die ik verplicht voor school moet lezen is het eigenlijk bijna altijd heel simpel - ik moet het al af hebben en maakt niet zo veel uit wat voor een boek het is. Natuurlijk probeer ik altijd een boek te vinden dat mij goed zou bevallen en waar ik iets leuks van kan verwachten, maar ook heb ik niet zo veel tijd ( om aan het zoeken van een boek te besteden ) en zo veel mogelijkheden ( ik heb geen biebpasje of zoiets, dus het hangt ervan af van wie ik zo een boek kan lenen, en dan kun je niet zo goed bepalen wat voor een boek aan jou geleend zal worden ) ... Mijn vrienden hadden mij advies gegeven ( en ook het boek geleend, dus ik hoefde niet lang te twijfelen ) en ik dacht dat het een spannend boek zou zijn. Hoe mijn verwachtingen uit zijn gekomen is maar een andere zaak. Ook de achterflap maakte mij een beetje nieuwsgierig en ik heb ook geen ander boek in die korte tijd gevonden, dus mij beslissing was heel snel en makkelijk.
Samenvatting
De Bree is leraar. Hij vervangt iemand anders op de school van de directeur Bint. Op de eerste dag is zijn eerste klas 4D, "de hel" genaamd. Dit is een verschrikkelijke klas, wat ook al blijkt uit de namen: "Neutebeum" en "De Moraatz". De "leerlingen" worden beschreven als beesten: "Daar was de ontzaglijke, bruine sprinkhaan Neutebeum". De Bree verklaart de klas meteen de oorlog: dit is de manier om de klas in de hand te houden. Aan Keska, een andere leraar, heeft De Bree meteen een hekel: hij is te lomp. De Bree gaat naar zijn volgende klas. Dit is een redelijk normale klas, maar toch heeft De Bree meteen een hekel aan één van de leerlingen: Jérome Fléau. Op de eerste strafdag, uiteraard voor leerlingen uit "de hel", weet De Bree al dat hij ook een hekel heeft aan de conciërge en de werkster. Hij vraagt zich af waarom Bint deze hier nog laat werken. De Bree hoort van Remigius ( een andere leraar ) dat Bint zijn systeem vijf jaar geleden heeft ingevoerd. Hij riep toen alle leraren bijeen en vertelde hen dat hij vanaf nu "stalen tucht" eiste. De nieuwe leraren werden sindsdien zorgvuldig door Bint uitgekozen en gevormd.
Er is een rapportenvergadering: alleen het eerste cijfer telt voor Bint. Er wordt een cijfer gegeven voor de algemene indruk. In één van De Bree's klassen, "de grauwe klas", is er iemand met een onvoldoende schoolcijfer die zichzelf dreigt te doden: Van Beek. Bint maakt hen allen duidelijk dat het hem niets kan schelen. Ook het geval Fléau wordt besproken. Bint wil hem van school hebben, omdat hij al lang onrust stookt. Van Beek pleegt inderdaad zelfmoord en er komt een oproer. "De hel" slaat de oproer neer; Bint is trots op hen. Fleau is van school af, evenals de conciërge (hij had meegeholpen met de oproer) en de werkster.
Er komt een klassenreis en De Bree neemt de helft van "de hel" mee naar België. De Bree vindt dit duidelijk prachtig om te doen. Op een gegeven moment moeten ze een kortere weg nemen, omdat één van de leerlingen een langere toch niet aankan. Twee leerlingen nemen stiekem toch de langere weg: ze houden vast aan Bints plannen. Een tijd later komt de conciërge bij De Bree bedelen om geld, maar De Bree stuurt hem weg. De Bree gaat de school verlaten, maar Bint vraagt hem of hij niet nog langer wil blijven. De Bree wijst dit in eerste instantie af, maar thuis schrijft hij Bint een briefje waarin hij zegt dat hij de baan toch accepteert.
Op de eerste dag van het volgende jaar hoort De Bree dat Bint zijn ontslag heeft genomen. Iedereen weet dat Van Beek de oorzaak is. De Bree gaat vervolgens verder met 5C, "de hel". Deze klas is nog niets veranderd. De Bree gaat nog langs bij Bint, maar hij wordt aan de deur geweigerd.
Uitgewerkte persoonlijke reactie
Het onderwerp is wel een beetje moeilijk te vinden, tenminste ik vind het moeilijk, maar eigenlijk gaat het over een eigen manier van lesgeven en omgaan met leerlingen, die had de directeur uitgevonden - stalen tucht en een ijzeren hand. Het onderwerp zelf klinkt mij wel interessant in de oren en als je dat leest, zou je waarschijnlijk denken dat het boek veel meer psychologie zou bevatten. En zoals ik al in mijn vorige boekverslag heb gezegd, psychologie en de diepte van het boek zijn voor mij de belangrijkste aspecten bij het lezen en uitkiezen van een boek. Ik had wel sommige verwachtingen, maar die heb je waarschijnlijk altijd, als je een boek gaat lezen ... die van mijn zijn niet echt uitgekomen, helaas, dus alweer dezelfde fout als bij het vorige boek dat ik las ... volgende keer beter. Ik dacht dat dit boek mij echt kon grijpen, maar het is dus niet gebeurt, eigenlijk dacht ik dat dit boek meer gevoelens zou bevatten, maar nu vind ik het gewoon oppervlakkig en niet zo erg goed geschreven. Misschien ben ik te kritisch, maar als ik iets van een boek verwacht en dat boek mij uit eindelijk helemaal niet aansprak, is er waarschijnlijk iets fout gegaan. De gebeurtenissen zijn wel met details beschreven, maar die psychologische zaken mis ik helemaal en het boek zette mij ook niet aan denken ( toch wel, maar alleen gedachten als "waarom heb ik zo`n boek uitgekozen" en "wanneer komt het einde" ), dus ik kan er helaas heel weinig goede dingen over zeggen. De uitwerking vind ik in twee delen gesplitst, de ene is wel goed beschreven ( gebeurtenissen ), maar de tweede ( diepte, gedachten van personages, psychologie ) mist bijna helemaal. De auteur heeft gewoon alle gebeurtenissen zonder gevoelens beschreven, hoe het achter elkaar in de loop van tijd ging, van het begin tot het einde van het verhaal. Ik heb nog niet eerder een boek met zo`n thema gelezen en dat was ook een van die redenen waarom ik per se dit boek heb uitgekozen.
Als ik over de gebeurtenissen moet praten, moet ik al aan het begin zeggen dat het boek gebeurtenissen bevat van een heel schooljaar, en van dit zicht bekeken heeft het niet zo veel goede punten, maar het is waar dat de auteur niet zo veel plaats had ( slechts 76 bladzijden en het is echt te weinig ) om meerdere gebeurtenissen te verzinnen, dus het kon waarschijnlijk beter, maar voor een roman van zo'n lengte is het nog voldoende. Bij een van de aller belangrijkste gebeurtenissen hoort natuurlijk het komen van een nieuwe leraar: De Bree ( die is tegenlijk de hoofdpersoon ), die gaat dan het verhaal vertellen en je krijgt de kans om alles door zijn ogen te zien - het verhaal is vanuit zijn aanzicht geschreven en alles wat in het boek staat heeft uiteindelijk iets met hem te maken. Daarna is de schoolreis die hij met zijn klas, "de hel", moet maken zeker de belangrijkste gebeurtenis, want daar merkt hij dat er misschien wel iets met het systeem van Bint mis is gegaan en dat je soms wel beter met mensen om kunt gaan. Nou en de laatste belangrijke gebeurtenis is dat De Bree aan het einde van zijn contract met deze school beslist dat hij niet naar andere school toegaat, maar hij blijft met zijn "gezin". De gebeurtenissen spelen volgens mij wel een belangrijke rol, misschien de aller belangrijkste, want dit boek bevat niet zo veel gevoelens en gedachten, het is bijna alleen maar het beschrijven van de gebeurtenissen. De gebeurtenissen vloeien wel logisch uit elkaar voort en zij vertonen genoeg samenhang, het is dus niet zo erg moeilijk te verklaren ... Sommige gebeurtenissen zijn wel geloofwaardig en waarschijnlijk in compositie met alle andere omstandigheden ( volgens mij is een school met zo`n systeem moeilijk te vinden dus het begin is al onwaarschijnlijk, maar als je die toch hebt gevonden, zou het waarschijnlijk zo lopen ). Er is geen gebeurtenis die een enorme of verrassende indruk op mij had, het meest indruk maakt altijd de psychologie van een boek en dat mis ik in "Bint", dus daarvan is geen sprake. Meestal moest ik over zo`n stom systeem denken, of het echt ergens voor zal komen en of die mensen zo zouden reageren, maar uit eindelijk zette dit boek mij niet zo veel aan denken ( in ieder geval minder dan dat ik verwachtte ). Je hoeft zelf geen verbanden tussen de gebeurtenissen leggen en dat vind ik niet zo leuk, want dan heeft het boek bijna geen spanning en is alles te duidelijk en simpel. Ik heb geen ander boek met zo`n thema gelezen dus ik heb geen mogelijkheid om dit boek met een ander boek te vergelijken.
De hoofdpersoon is helemaal geen held, volgens mij is het meer een stomme oppervlakkige man die zelf niet weet hoe het er op de wereld aan toe gaat, hij praat over zijn klas alsof het beesten zijn en hij heeft waarschijnlijk een hekel aan vrouwen ( hij denkt ook dat hij a - seksueel zou zijn, maar dat heeft daar niet zoveel mee te maken ). De karaktereigenschappen van personages zijn niet duidelijk beschreven ( je moet zelf denken, wat voor een eigenschappen het zijn, maar de reacties en het gedrag van de personages zijn zo duidelijk, dat je meteen weet wat voor eigenschappen een personage heeft en dan hoef je daar geen beschrijving meer over te krijgen ), maar ik vind het niet zo waarschijnlijk dat mensen zulke eigenschappen zullen hebben. Je leert de nieuwe leraar, De Bree, wel goed kennen, of beter gezegd je krijgt de kans om hem te leren kennen, maar alleen als je hem echt wilt begrijpen. Ik kan mij niet echt in een van die personages verplaatsen, want zij hebben echt hele andere eigenschappen dan ik heb ( tenminste, dat hoop ik! ) , eigenschappen die ik helemaal niet leuk vind dus het is moeilijk om je in zo`n persoon te verplaatsen. Zelfs de hoofdpersoon ( De Bree ) hoort niet bij de "perfecte" mensen, dus dat betekend eigenlijk dat het onmogelijk is om mij in een personage te verplaatsen ( hiermee bedoel ik niet dat ik zo perfect ben, maar de held heeft altijd de beste eigenschappen, en als zelfs hij - volgens mij - op het eerste gezicht geen merkbaar goede eigenschappen heeft ... dan denk ik dat het duidelijk is ). Er zijn ook geen bepaalde reacties of ideeën die mij aan het denken konden zetten, maar zoals ik al aan het begin van mijn boekverslag heb gezegd - ik ben niet helemaal tevreden met dit boek en de psychologie miste ik echt heel erg en als ik denk dat het boek niets bijzonders heeft, dan ga je daar niet echt over nadenken, want dat kan dan gewoon niet - ik vond het boek heel simpel, alles dat met het verhaal en de uitwerking te maken heeft, is een beetje fout aangepakt ( het taalgebruik is wel iets anders ) ... maar het is alleen mij mening. Bij mijn vorige boekverslag was ik ook heel kritisch, maar dit boek is nog erger, want het heeft niets dat het wel leesbaar zou maken en waardoor je aan het einde van het boek kunt zeggen dat het wel zin had om zo iets te gaan lezen en dat je plezier had of je lekker na kon denken, maar met dit boek is dat bij mij niet gebeurt en dat vind ik de grootste fout, dus daarom kan ik niet zo makkelijk iets leuks over "Bint" zeggen. Het klopt ook dat deze opdracht "uitgewerkte persoonlijke reactie" heet, "persoonlijke" - dus ik heb mijn eigen mening en niet iedereen hoeft het daar mee eens te zijn. Ik probeer ook niemand te overtuigen dat het helemaal een slecht boek is en hoe iemand zo iets uit kon drukken, want het verschil tussen een betoog en een boekverslag snap ik wel. Ik vind eigenlijk geen een personage echt sympathiek, want ze hebben eigenschappen die ik niet tot een goede eigenschap kan rekenen, dus dan kun je met hun toch ook niet sympathiseren ... Van sommige kanten keur ik het gedrag van De Bree goed, bijv. Dat hij uiteindelijk op school was gebleven en aan het einde van het boek begon hij ook over de kinderen die hij vroeger beesten noemde te denken dat het ook wel mensen zouden kunnen zijn, maar anders was het vreselijk, hij had hun meteen de oorlog verklaard en hij praat over hun als volgend : "Hij was klein en bleker. Zijn krieloogjes zonder wit pasten als een git in een ring. Zij keken met de woedende wanhoop van een rat, die word geworgd.". Andere personages hebben volgens mij voldoende eigenschappen, zij zijn ook een beetje vreemd ( Bint, de auteur van het systeem; kinderen - duivels - die alleenmaar vechten en elkaar willen slaan ... daar word je niet echt vrolijk van ) maar niet zo vreemd als De Bree. De beslissingen van De Bree zijn misschien wel begrijpelijk, want hij werd gewaarschuwd en hij wist dat de klas waar hij naar toe ging de aller moeilijkste van de hele school was, dus waarschijnlijk was hij bang voor hun ( de vorige leraar was weggepest ) of wilde wel respect van hun hebben, maar toch hoefde hij niet meteen zo te reageren, voordat hij wist hoe zij echt zijn en een aardig woord meer help dan "stalen tucht en een ijzeren hand". Volgens mij zou ik nooit in dezelfde situatie komen ( tenminste het eerste en tegelijk het grootste argument is dat ik echt nooit een lerares zou willen worden ) dus ik kan mij moeilijk voorstellen hoe ik zou reageren, maar volgens mij zou ik het eerst aardig en met begrip proberen en als dat niet helpt zou ik pas een andere manier proberen. En ik weet zeker dat ik echt niet zo erg en objectief die mensen tussen dieren zou classificeren. Het is voorspelbaar genoeg hoe de personages zouden reageren en als lezer vind ik het niet zo leuk, want dan heb je weer minder dingen om over na te denken en het boek verliest wat van zijn spanning.
Het verhaal vind ik niet ingewikkeld van opbouw en ook niet erg spannend, als ik echt eerlijk moet zijn, vond ik het helemaal niet spannend en ik las verder met een enorm grote wens dat het einde steeds dichter en dichter bij zou komen. Het verhaal was van zichzelf niet spannend en ook niet spannend geschreven, er was geen grote flashback ( en ik denk dat bij zo'n thema flashbacks wel passen, want wat ik bijvoorbeeld wilde weten en wat nergens wordt uitgelegd, is de reden waarom Bint het systeem heeft uitgeprobeerd - vroeger was hij een gewone directeur van een gewone school ) of parallel verhaal en ook geen spanning effecten. Flashbacks in een boek vind ik juist fijn, maar het moet ook met gevoel gebruikt worden, want hier geld niet "hoe meer, hoe beter" en het hangt alleen maar van de schrijver of schrijfster af, of hij ( of zij ) het gevoel om een boek te kunnen schrijven wel of niet heeft. Alle gebeurtenissen zie je door de ogen van de hoofdpersoon, dus van De Bree. De manier waarop je de gebeurtenissen in dit boek kunt zien is niet zo goed - die is veel te simpel. Je krijgt alles vanuit het aanzicht van een persoon, geen gevoelens, geen onzekerheden die tot menselijkheid wijzen, alleen het grijze objectieve verhaal over een school. Het lijkt mij alsof Bordewijk een gewone uitslag of een studie over een school die een beetje anders dan andere scholen was heeft geschreven, maar aan het einde had ie besloten om er toch een boek van te maken, maar zonder veranderingen die van een uitslag een boek maken. Aan het slot blijven sommige vragen onbeantwoord, bijv. wat er eigenlijk met Bint is gebeurt, waarom hij werd ontslagen en waarom ie op zijn school met het systeem is begonnen, maar eigenlijk zijn het geen belangrijke dingen en je wilt die alleen weten als je echt belangstelling in het boek hebt ( dat had ik wel want ik wilde toch ook iets aardigs over de "Bint" kunnen schrijven ). Bij sommige boeken hoort een open einde, bij anderen een gesloten einde. Het hangt altijd af van het boek en van de uitwerking van de auteur, welke type einde hij uit had gekozen en of die daar goed bij past. In het algemeen vind ik het boek een beetje saai en verloren tijd als je het gaat lezen.
Verdiepingsopdracht
*Eigenlijk verwachtte ik dat het boek een beetje leuk zou zijn, niet zo saai, eentonig en dat er meer psychologie in zou zitten. Ik dacht dat die gevoelens en reacties meer uit zouden worden gewerkt en dat alle gebeurtenissen op de basis van de psychologie en gevoelens van de personages zouden liggen. Wat meer spanning en minder overbodige bijvoeglijke naamwoorden zou ik ook beter vinden. De titel belooft echt iets heel anders, of tenminste in mijn oren klonk het als een belofte voor een goed uitgewerkt boek met veel meer diepte ... er zitten wel details in, maar de gebeurtenissen zijn niet altijd alles.
*Er zijn geen verwachtingen uitgekomen, het boek stelde mij heel teleur, de diepte miste ik echt heel veel, het boek lijk mij te oppervlakkig en gewoon saai. Ik had wel een paar problemen met woordjes en dat vond ik ook niet zo fijn, ik denk dat de gebeurtenissen soms veel te breed beschreven waren en de auteur maakt vaak gebruik van woorden die je niet zo vaak in je alledaagse leven zou tegenkomen, en dat was dus voor mij als buitenlander wel een lastige zaak.
*Het boek is een fabel want alle gebeurtenissen zijn logisch - chronologisch geordend ( het heeft waarschijnlijk ook wat met de flashbacks te maken en die zijn er heel weinig ... ). Als het een sujet was, waren de gebeurtenissen niet in chronologische volgorde en zouden situaties ( en hun oplossingen ) heel anders op de lezer overkomen.
*Een fabel geeft meer objectieve informatie zonder spanning en smaak, maar een sujet geeft wel spanning, maakt het boek veel leesbaarder en aantrekkelijker voor de lezers. Als je zo`n boek moet gaan lezen, krijg je daar wel veel meer plezier van en het boek grijpt je veel makkelijker dan als het een fabel was. Bij een sujet zie je meer open plekken en je kunt ( of beter gezegd : het is nuttig ) daar meer over nadenken om alle gebeurtenissen in verband met de omstandigheden te begrijpen ... en dat is toch de zin van een boek, tenminste bij mij wel, want als ik over een boek niet na hoef te denken, dan vind ik het zonde van de tijd en zie ik de zin niet in het lezen van zo'n boek.
*Op zich vind ik een sujet veel leuker dan een fabel. Dit boek is een fabel en ik vind het ook niet zo leuk ( natuurlijk is het niet de enige oorzaak van mijn negatieve reactie op "Bint" ), bij de oorzaken die ik al bij de vorige vraag heb opgenoemd, moet ik zeggen dat ik het voor mijn eigen gevoel heb ingevuld, ik weet niet of het echt zo zou zijn. Ik heb ook niet zo veel aan een fabel, op zich vind ik het niet zo interessant of boeiend en daarom ziet mijn boekverslag er zo uit. Ik denk dat als dit boek een sujet zou zijn, het ook niet goed uitgewerkt was, maar wel een sujet, was het toch een stuk beter, want het ligt al in de kern van de opbouw van een boek. Een sujet is al veel aantrekkelijker en spannender dan een fabel, dus ik denkt dat het veel moeilijker is om van een fabel een leuk boek te maken dan van een sujet, dus eigenlijk is het geen wonder dat dit boek niet zo goed gelukt is.
*De volgorde van de gebeurtenissen is wel chronologisch geschreven, vanaf het begin tot het einde. Het begint met het komen van De Bree op de school, gaat verder met de oorlogsverklaring aan de ergste klas en het kennismaken met zijn andere klassen en de leerlingen die daarin zitten. Kerstmis, Pasen, de tocht met de helft van "de hel" ( zo noemt hij zijn de ergste klas op school ) en eindigt met het ontslag van Bint en het herbegin van De Bree ( hij moest eigenlijk andere stages gaan lopen, maar hij had besloten om toch op de school te blijven ).
*Het verhaal is continu verteld, maar ik kan moeilijk een voorbeeld geven, want daar moet je het hele boek voor overschrijven - je merkt het pas nadat je het uit hebt dat niks miste in de loop van de tijd, er zijn geen stukken tijd overgeslagen ... Als ik wel een stukje tekst laat zien, dan weet je dat dit stukje wel continu is geschreven, maar wat al die andere ?
*Er waren geen blijkbare flashbacks ( en als ze er wel waren, waren ze bijna onbelangrijk en hadden ze geen andere functie, het lijkt mij alsof Bordewijk niet van plan was om zulke flashbacks te gebruiken maar het gewoon een fout in zijn uitwerking is, want het is ook moeilijk om een verhaal helemaal zonder terugblikken te schrijven en je moet daar dan heel erg op letten, maar dat deed ie niet dus toch kreeg ie kleine flashbacks, eigenlijk tegen zijn wil. Of hij wilde dat zijn boek wel sommige flashbacks zou bevatten, maar hij kan geen echt goede flashbacks maken - niet goed op school geleerd. ), dus op deze vraag kan ik ook geen antwoord geven. Ja, het is wel al de tweede of derde zonder "gesloten einde" ( zal ik maar zeggen ), maar het boek is gewoon vreemd geschreven en daar kan ik toch niets aan doen! Misschien wel iets bruikbaars is het gesprek tussen De Bree en een andere leraar over hoe de school vroeger was, want daar zit ook iets in, maar heel weinig en onduidelijk. Natuurlijk waren er vooruitwijzingen, die kunnen volgens mij niet zo maar uit een boek verdwijnen, de aller belangrijkste ( en waarschijnlijk ook de enige van de tweede soort - het ene is dat over "wat gaan zij morgen of overmorgen doen", maar die hebben niet zo veel belang. En het tweede zal echt iets aanwijzen en later de gebeurtenissen wel beïnvloeden ) was hoe De Bree dacht over zijn toekomst en welke plaats de school van Bint in zijn toekomst zal hebben.
*De functie van de flashbacks, terugwijzingen en vooruitwijzingen is volgens mij om het boek wat spannender en aantrekkelijker te maken, zodat een lezer echt zin in het boek krijgt en hij het gevoel krijgt om zich te verplaatsen in de personen, dat de lezer een slachtoffer van de gebeurtenissen wilt worden. Als lezer moet je dan veel meer nadenken. Het effect op mij zou je wel kunnen verwachten en als een boek echt te weinig terugblikken enz. bevat, vind ik het meestal saai ...
*De verteltijd was zelfs bij mij ( ik ben een buitenlander dus heb ik wel wat moeite met de taal, en bovendien vond ik dit boek niet zo makkelijk te lezen, het is vreemd geschreven en toch staan er nog veel bijzondere woorden in ) veel korter dan de vertelde tijd - die duurt tien maanden ( een schooljaar ) en nog een paar dagen na de grote vakantie, dus van een dag in november tot september van het volgende jaar.
*Het verhaal speelt zich aan het begin van de twintigste eeuw af. Maar ik weet het niet zeker want er stonden geen aanwijzingen in die de tijd duidelijk kunnen maken.
*De aller belangrijkste persoon is De Bree. Hij heeft wel onmenselijke karaktereigenschappen en daarom is hij als nieuwe leraar op de school van Bint uitgekozen - Bint weet dat De Bree wel met zijn systeem mee zou helpen en zo min mogelijk in contact met leerlingen of andere leraren zou komen. Hij praat niet veel en hij is asociaal, heeft blijkbaar een hekel aan vrouwen ( "De vrouw was altijd een kunstwerk, soms een kunstenares. De man was nooit een kunstwerk, maar soms een geleerde." Enz. ) en hij vergelijkt zijn leerlingen met dieren. Hij is ook oppervlakkig en laat zijn gevoelens niet zien, maar het hoort wel bij de uitwerking van dit boek. Andere personages zijn niet zo goed beschreven, misschien nog voldoende met het uiterlijk ( als dieren of met gemene woorden van De Bree ), maar innerlijk blijven de personen echt heel erg achter.
*Ik kan helaas geen relaties beschrijven, want die mensen daar hebben bijna geen relaties met elkaar. Bint is helemaal neutraal en hij kiest altijd hetzelfde soort mensen, die niet zo veel van verkeringen en contacten houden, dus er word weinig gepraat en er is bijna geen kans om een wat diepere relatie of verhouding te krijgen. Alleen De Bree sympathiseerde met een paar leraren, maar dat was alles. Door dit gevoel van "iets als sympathie" begon hij niet wat meer met hun te praten of meer persoonlijke relatie proberen te onderhouden. Het boek gaat te weinig over andere mensen dus je weet niet welke relaties er tussen de andere leraren waren, die De Bree misschien kreeg niet te zien of hem niet op waren gevallen.
*Bint speelt een directeur van een school die heel trots op zijn eigen systeem van "stalen tucht en ijzeren hand" is geworden. De Bree is een oppervlakkige leraar met een vreemd gezicht op de wereld in het algemeen. De conciërge hoort wel goed in het systeem van Bint, maar toen hij deel had genomen aan de oproer, werd hij ontslagen. Dit zijn een aantal personages, deze vind ik de belangrijkste.
*De hoofdpersoon bereikt wel zijn doel, want aan het begin van het boek wilde hij wel goed deelnemen aan het systeem en verder op basis van Bint werken, zijn voornemen was om de "stalen tucht en ijzeren hand" te gebruiken zodat het systeem niet wordt vergeten. Aan het einde van het boek begint hij uiteindelijk wel een beetje als een mens te denken, maar het is al het einde van het verhaal dus hij heeft geen tijd meer om te veranderen en dus zijn doel niet te bereiken. De tweede zaak is, of het doel van hem wel of niet goed is, maar hierover gaat geen opdracht.
*De belangrijkste personages zijn volgens mij de types, want hun gedrag is makkelijk voor te stellen en zij hebben geen karaktereigenschappen. De Bree maakt echt geen verandering, hij is aan het einde dezelfde als aan het begin, nog steeds met een hart van steen, zonder begrip voor anderen. Zij kunnen geen karakters zijn, want dit boek is bijna zonder beschrijving van gevoelens en karaktereigenschappen. Als het alleen blote gebeurtenissen zijn, kunnen de personages toch geen karakters zijn ... Karakters en types hebben veel met psychologie te maken en dit boek is echt alleen op de basis van een eentonige uitslag van een jaar op een bijzondere school.
*Het is moeilijk om het wereldbeeld van De Bree te beschrijven, want je krijgt bijna geen situaties of gevoelens waardoor je aan zijn wereldbeeld kunt denken. Ik wil echt liever niet raden wat voor een mening was die, want het is echt heel moeilijk.
*Ik kan mij helaas niet met een van de personages identificeren en met hen meeleven, want het boek vind ik gewoon heel saai, niet zo aantrekkelijk en aangrijpend geschreven. Als je zo'n boek hebt, dan is het bijna onmogelijk om je diep in het boek in te leven en daar zin in te hebben. Als je alleen het einde van het boek wilt en niks anders meer ... Dit boek heeft geen psychologie en dat mis ik heel erg, dus ik had geen zin om mij nog met een personage te identificeren. Het spijt mij, maar ook de personages zijn zo erg onmenselijk, dat zij waarschijnlijk ook niet in de gewone wereld kunnen leven, het is alleen een verhaal ( bovendien een slecht uitgewerkt verhaal ! ) en daar kan ik echt niks aan doen !
Evaluatie
Mijn eindoordeel over dit boek is echt negatief, ik probeerde wel goede punten over "Bint" te vinden, maar het is niet gelukt. Ik vind het een eentonig en saai boek, welke ik nooit aan iemand aan zou raden om te lezen. Mijn eerste mening is ook tegelijk mijn laatste mening, er is dus geen verandering naar de verdiepingsopdracht en de opdracht had ook geen invloed op mijn laatste oordeel. Met het uitvoeren van de beschrijvings - en ook de verdiepingsopdracht ben ik heel tevreden, maar ik ben eigenlijk heel blij dat ik het al zo ver heb geschreven, volgens mij heb ik best wel veel in het Nederlands ( vreemde taal ) geschreven dus kan ik gewoon alleen maar trots op mijzelf zijn, alleen al het feit dat ik daar zo veel aan hebt gedaan, dat voelt echt goed. Ook denk ik dat het wel goed geschreven is, of niet zo slecht bedoel ik en als het ook niet zo goed uit is gekomen, dan weet ik tenminste dat ik mijn best deed en het helaas niet is gelukt. Het lezen van dit boek was wel lastig, want ik vond het niet duidelijk genoeg geschreven en de woorden waren ook best wel moeilijk, er waren veel meer woorden die ik niet kende dan bij het vorige boek ( Tessa de Loo - Isabelle ). Het moeilijkste was natuurlijk de taal. Met het begrijpen van de verhaallijn of de gebeurtenissen had ik geen problemen en ook niet over de gevoelens ... het was echt een simpel boek, als ik over de inhoud zou moeten praten, maar wel lastig om te lezen. De enige moeilijkheden had ik met het lezen, maar het heeft geen zin om hier iets over uit te leggen, want ik zal altijd sommige woorden vinden, die ik niet zal kennen en daar kan ik toch niks aan doen. Alles wat met het begrijpen van de tekst of het verhaal te maken heeft, was simpel en ik had er geen moeite mee. Het uitwerken van de verdiepingsopdracht was wel een beetje lastig, want ik snapte de zaak "fabel/sujet" niet helemaal, dus ik moest er veel over nadenken. Maar gelukkig was het naar de uitleg van de juffrouw wel goed gegaan en andere problemen had ik niet ( dus het viel wel mee ), ik vond het eigenlijk niet zo moeilijk als dat ik eerst verwachtte. Lastig betekend niet onduidelijk dus hiervan is ook geen sprake ... Ik had wel het gevoel dat ik genoeg kennis had, ik moest natuurlijk soms in het boek dingen na zoeken, maar volgens mij kende ik wel voldoende. Volgende keer wil ik eindelijk een goed boek lezen, zodat ik daar wel iets positiefs over in mijn boekverslag kan schrijven ( zo lijkt het alsof ik een enorm kritisch persoon ben, maar dat is niet waar, alleen het uitkiezen van de boeken ging bij mij een beetje mis tot nu toe. ) en misschien moet ik wat eerder met de uitwerking beginnen. Met mijn volgende boekverslag heb ik ook meer tijd om daaraan te werken en minder stress ( door mijn examens en het leren
daarvoor ) dus het zou zeker meer relaxed zijn.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen