Boekverslag : Karel Verleyen - De Keuze
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1886 woorden.

Als kinderen vormden Andy, Stefaan,Jan-Willem, Patricia, Beatrice en Inge de ZZZ, de 'zalige zotte zes'. Ze beloofden elkaar eeuwige trouw. Nu ze zestien zijn, ligt die belofte niet meer zo voor de hand. Jan-Willem deelt de anderen mee dat hij een hersentumor heeft en zal sterven maar ze willen hem niet geloven. Hij steunt op hun vriendschap en vraagt hen rechtuit om hem niet in de steek te laten en hem te helpen. Na hun ongeloof dringt langzaam door wat Jan-Willem van hen vraagt. Hij wil menswaardig sterven en niet als een plant . Niet in een ziekenhuis waar hij met pijnstillers in een comateuze toestand gehouden wordt,maar tussen zijn vrienden.Zolang Jan-Willems hoofdpijnaanvallen draaglijk blijven, proberen de vrienden te doen wat hij vraagt. Ze nemen hem mee op een weekend naar de Ardennen en er bloeit nog iets moois tussen Inge en Jan-Willem. Maar zijn toestand verslechtert en de vraag van Jan-willem verandert : help mij wanneer ik in een mensonwaardige toestand terechtkom. Die vraag is te groot voor de vijf, vooral ook omdat Jan-Willems ouders de vrienden proberen van hem weg te houden, zij zien hem echt als een stervende en dat waardeert hij helemaal niet. Andy zoekt hulp bij zijn vader die veearts is. Inge belt naar teledienst en in de klas is er een discussie naar aanleiding van een euthanasiedebat op tv. Wanneer Jan-Willems toestand heel zwak is, staat hun besluit vast. Ze halen hun vriend op in het ziekenhuis waar hij sowieso al niet wou sterven, en nemen hem, met de toestemming van zijn ouders en de dokter, nog eenmaal mee naar zijn geliefde plekje.



Karel Verleyen is in 1938 in Mechelen geboren . Hij is de oudste zoon van de Vlaamse kinderboekenschrijver Cyriel Verleyen. Hij zag zijn vader bezig en wilde absoluut geen schrijver worden. Hij studeerde rechten en haalde het leraarsdiploma. Vervolgens kwam hij voor de klas te staan. Een verhaal dat hij in de klas vertelde werd uitgegeven en zo was hij dan toch schrijver geworden. Toch werd hij eerst nog verkoopmanager, maar na een poosje keerde hij terug voor de klas. Daarnaast was hij van 1973 tot 1985 hoofdredacteur van het tienerblad Top. Hij was ook adjunct-redacteur van een aantal andere tijdschriften en hij vertaalde boeken. Sinds 1997 is hij voltijds schrijver. Nog steeds vindt hij schrijven iets wat heel veel moeite kost. Karel Verleyen is vader en grootvader en woont met zijn vrouw in Kruishoutem. De eerste boeken van Karel Verleyen waren avontuurlijke verhalen, die in het verleden speelden. Langzamerhand werden spanning en avontuur in zijn boeken minder belangrijk en kwam er meer aandacht voor de personen. Voor jongere kinderen schrijft hij boeken die vaak grappig zijn, soms een beetje griezelig, soms een beetje detectiveachtig. Zijn meeste boeken schreef hij voor jongeren. Veel van deze boeken zijn gebaseerd op dingen die hij of mensen in zijn omgeving hebben meegemaakt, of op dingen die hij uit de krant haalt. Ze gaan over actuele onderwerpen, zoals incest, euthanasie, de strijd tussen joden en Palestijnen, kinderprostitutie, privacy en het leven in de derde wereld. Macht, en het misbruik daarvan, is een van zijn belangrijkste thema's. Deze macht is vaak in handen van volwassenen, volwassenen zijn in zijn boeken vaak met hun eigen leven bezig en hebben weinig aandacht voor hun kinderen. Het zijn de jongeren die hun eigen weg kiezen, dwars tegen de regels van de volwassenen in. Hun dromen, vriendschap en liefde worden vaak door de volwassenen afgekeurd en niet begrepen. Karel Verleyen schrijft ook gedichten, toneelstukken, informatieve boeken over historische personen en bundels met een mix van informatie en verhalen die in een bepaalde historische periode spelen.



Zijn boeken :



- Vijand zonder gezicht (uitgegeven in 1986 ,+10 jaar)



- Het vuur van de wraak (uitgegeven in 1991 ,+14 jaar)



- Mijn opa is een leeuwentemmer (uitgegeven in 1991 ,+9 jaar)



- Een brug van glas (uitgegeven in 1992 ,+12 jaar)



- Uil of Adelaar (uitgegeven in 1992 ,+12 jaar)



- Zeven dagen donker (uitgegeven in 1993 ,+13 jaar)



- Prins Pukkel (uitgegeven in 1993 ,+9 jaar)



- Schaduwen en sluipmoord (uitgegeven in 1993 ,+12 jaar)



- Opapaddestoelenpap (uitgegeven in 1994 ,+10 jaar)



- Ik moet heel stil zijn (uitgegeven in 1995 +8 jaar)



- Kruis of zwaard (uitgegeven in 1995 ,+12 jaar)



- Een naam voor Hond (uitgegeven in 1996 +7 jaar)



- OmaPiraat (uitgegeven in 1996 ,+10 jaar)



- De verliefde moordenaar (uitgegeven in 1996 ,+14 jaar)



- Boek of Brandstapel (uitgegeven in 1997 ,+12 jaar)



- Tom wordt een reus (uitgegeven in 1997 ,+7 jaar)



- Hokus Spokus (uitgegeven in 1998 +9 jaar)



- Het oog van de zon (uitgegeven in 1998 +12 jaar)



- Prins van de leegte (uitgegeven in 1998 ,+14 jaar)



- Twee paar vleugels (uitgegeven in 1998 ,+10 jaar)



- Halewijn (uitgegeven in 1999 ,+ 14 jaar)



- Jaloers op een dode (uitgegeven in 1999 ,+14 jaar)



- De paarden van Heraion (uitgegeven in 2000 ,+12 jaar)



- De keuze (uitgegeven in 2001 , +15 jaar)



Niet alleen Jan-Willem, maar ook zijn vrienden moeten kiezen. Tussen blijven en weglopen, tussen moed en angst. De keuze is een meeslepend verhaal over dood, verdriet en onmacht, maar ook over vriendschap en de hemel. Ook aan de lezer is er een keuze, want De keuze zet aan tot nadenken. Karel Verleyen maakt een moeilijk onderwerp bespreekbaar in een aangrijpende jongerenroman die vooral pleit voor vriendschap, in goede en slechte tijden. Heel het verhaal gaat over keuzes maken, vooral voor Jan-Willem . De keuze is een goed gekozen titel, je merkt direct dat het verhaal zal gaan over belangrijke keuzes maken in het leven. Door de zwart-witte kaft merk je ook al dat het over een jongen zal gaan, als je deze twee verbind kan ja al denken dat het over een jongen zal gaan die belangrijke keuzes zal moeten maken.



Het boek heeft een algemeen thema : de hersentumor van Jan-Willem, hoe zijn vrienden, zijn ouders en hij zelf reageert. Heel het boek door gaat alles daar over. Vervelend is het niet, het zet je aan tot nadenken en in sommige situaties kan je je jezelf inleven. Bijvoorbeeld als Jan-Willem zegt dat hij menswaardig wil behandelt worden, en niet als een plant wil sterven, zo zouden veel jongeren reageren ,denken we.



Ook een thema van het boek is :keuzes maken . Het is ook heel belangrijk. Niet alleen Jan-Willem, maar ook zijn vrienden moeten kiezen. Tussen blijven en weglopen. Tussen moed en angst, zoals al gezegd is. Een verhaal over dood, verdriet en onmacht, maar ook over vriendschap en de hemel. Jan-Willem wil vrij zijn en daar helpen zijn vrienden bij. Hij wil niet leven als een plant, maar proberen leven zoals vroeger. Dit lukt niet altijd door de hoofdpijnaanvallen, …



Jan-Willem is de hoofdpersonage. Hij is de jongen om wie het allemaal draait. Hij heeft vernomen dat hij zal sterven aan een hersentumor. Hij wil zijn laatste weken leven zoals hij dat zelf wil. Hij vraagt z’n vrienden of ze hem willen helpen bij het sterven. Inge is het liefje van Jan-Willem. Ze is lief en bezorgd om hem en beschermt hem. Ze neemt graag het woord als het over Jan-Willem gaat. Ze heeft lange, rode haren. Patricia is een goede vriendin van Jan-Willem en ze zoeken wat steun bij elkaar. Later wordt duidelijk waarom ook zij steun zoekt, want ze is namelijk lesbisch en heeft het daar moeilijk mee, ze is bang dat als Jan-Willem sterft, zij alleen zal achterblijven. Zij blijft rustig in panieksituaties. Beatrice is het liefje van Stefaan, maar ergert zich aan z’n negatieve houding tegenover Jan-Willem. Ze is zeer emotioneel en is bang om fouten te maken bij het steunen van Jan-Willem. Andy is een van de vijf goede vrienden van Jan-Willem. Hij wil creatief met woordenschat omgaan. Hij heeft een grote zin voor humor en kan met een grappige opmerking de spanning in een gesprek breken. Na een grap wordt hij door Stefaan een lastpak en meisjesgek genoemd. Stefaan, hij wordt eerder als een stille jongen voorgesteld maar komt vaak heel arrogant over. Hij is vooral bang voor wat kan gebeuren met Jan-Willem en wil er zo weinig mogelijk mee te maken hebben. Hij is ook de vriend van Beatrice. Vader van Jan- Willem wordt eigenlijk samen met zijn vrouw een beetje zielig voorgesteld. Hij is stil en gesloten en kan niet zo goed z’n gevoelens voor Jan-Willem uiten, toch is hij overbezorgd. Moeder van Jan-Willem is beter in omgang met Jan-Willem. Ook zij is overbezorgd, volgens Jan-Willem, maar komt toch tamelijk vriendelijk over. Vader van Andy is dierenarts, brengt de jongelui naar de Ardennen. Hij is het die de wonde van Jan-Willem naait, wanneer hij gevallen was. Vertolkt ook de gevoelens van de ouders van Jan-Willem. Meneer Gordts is leraar Nederlands en nogal autoritair. Hij wordt in het verhaal als buitenstaander het eerst geconfronteerd met het bericht ‘Ik ga dood’. Later gaat hij bij het ministerie van onderwijs werken en wordt vervangen door Mevrouw Mosselaer -zeg -maar -Carla. Ze is bloedmooi, de reïncarnatie van de Venus van Botticelli (volgens Andy) en heeft een betere relatie met haar leerlingen dan haar voorganger. Mevrouw Verpoest, Poessie ,lerares fysica, een dikke bijziende vrouw met sluik haar en een stem als een Engelse hoorn.



Het verhaal is zoals alle verhalen van Karel Verleyen op de realiteit gefundeerd en bewerkt door de verteller. Het is zeer actueel. Kijk maar in tijdschriften, kranten en volg maar eens een politiek debat over het onderwerp van dit boek .



Het verhaal speelt zich af in de eigen streek, in hun eigen dorp, … De vrienden gaan regelmatig iets drinken in hun stampcafeetje en praten daar regelmatig wat bij. Ze gaan ook eens een weekendje naar de Ardennen en ze willen Jan-Willem nog altijd meenemen aangezien zijn toestand. Iedereen vindt het goed behalve Stefaan ziet er wat tegenop, in onze ogen komt hij nogal egoïstisch en arrogant over.



De vriendin zijn zoals de meeste jongeren vrij normaal . Ze leven in een goed en normaal milieu en doen wat andere leeftijdsgenoten ook zouden doen . In het verhaald wordt geen een slechte actie vermeld. Niemand van hen rookt, neemt drugs, drinkt te veel en dergelijke. Het enigste wat ze regelmatig doen is iets gaan drinken in hun stampcafeetje , maar daar drinken ze nog altijd cola. Ze lijken dus vrij gezond.



Het is een boek gefundeerd op de realiteit en door de verteller bewerkt. Het heeft alles te zien met de realiteit die we vandaag meemaken. Hersentumors (bij jongeren), hun reacties hierop, …



In hoofdzaak wordt het verhaal hier toch verteld vanuit het gezichtspunt van de personages, dus het hij-vertelstandpunt met af en toe een stukje ik-verteller (in brieven en dergelijke)



Een bedenking als "Maar is de lengte van het leven belangrijk? Misschien kun je beter intens en kort dan lang en half bewusteloos leven. Dat is misschien wat jonge mensen vandaag willen als ze dingen doen die gevaarlijk zijn of schadelijk voor hun gezondheid", is hapklare koek voor jongeren.



Het verhaal pakte je wel op je gevoelens maar toch hebben we bedenkingen of het boek echt realistisch zou kunnen zijn. Het is geen moeilijk te lezen verhaal en eens je begint te lezen kan je ook niet meer stoppen. Alhoewel het een voorspelbaar einde is (Jan-Willem zal sterven) zit er toch nog spanning in die je beïnvloeden, en je leest altijd maar door. Persoonlijk lezen we niet zo graag, maar het boek was toch een aanrader, het leest vlot en gemakkelijk, een zeer goed verhaal!
Andere boeken van deze auteur:

Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen