|
U kijkt nu naar de cache versie van het boekverslag : Anton Koolhaas - Vanwege Een Tere Huid.
Deze versie komt van http://www.scholieren.com/boekverslagen/1586 en is laatst upgedate op 05/12/1998. De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 904 woorden. |
Titel Vanwege een tere huid Uitgeverij Wolters Noordhoff-1991 (1e druk in 1973) Titelverklaring Door de tere huid van Annepiet, moeten de hoedna's weg uit huis. Genre Liefdesroman Structuur 176 blz. verdeeld over 14 hoofdstukken en 1 extra hoofdstuk, genaamd: De Reiniging. Personages - Jokke: een jongen van 12 jaar, die verliefd is op Takkie. Hij wordt na een tijdje steeds gevoeliger. - Takkie: een meisje van 12, die verliefd is op Jokke. Zij wordt in het verhaal steeds volwassener. - 2 Hoedna's: 2 kleine diertjes, die in een natuurgebied wonen. Ze hebben geen karakter. Perspektief Alwetende vertelsituatie. Conflict en/of tegenstelling 1. rijk-arm 2. verlegen/zielig-opgewekt/blij 3. geluk-drama. Verhaalthema 2 kinderen hebben een prille liefde, maar die wordt tragisch beëindigd door 2 hoedna's. Grondthema Jeugdliefde en verdriet. Tijd -vertelde tijd: een paar dagen. -wanneer: niet echt duidelijk (wel voor de 2e wereldoorlog.) Plaats Een dorpje ergens in Nederland. Korte inhoud Jokke fietst elke dag van huis naar school en weer terug. Voor die school, staat een heel groot huis, waar elke keer als Jokke voorbij fietst, een meisje (Takkie) achter het raam staat. Op een dag fietst Jokke door het dorp en dan komt hij Takkie onderweg tegen, hij schrikt daar heel erg van, want hij weet niet hoe hij hier mee om moet gaan. Maar na elkaar een paar keer te hebben gezien, gaat het beter en ze worden eigenlijk verliefd op elkaar. In dezelfde tijd leven er 2 hoedna's ergens in een natuurgebied, zij zijn hier gekomen, doordat vroeger Takkie's opa ze had meegenomen uit Afrika, maar hij had ze uitgezet, omdat hij ze te gevaarlijk vond voor zijn dochter Annepiet (moeder van Takkie). Deze 2 beestjes zijn de hele dag bezig om vis te vangen en hebben verder niks te doen dan zonnebaden en liggen slapen. Na een paar week met elkaar zijn omgegaan, gaan Jokke en Takkie op vakantie. Toevallig vlak bij elkaar. Ze spreken af om een keer met elkaar te gaan kanoën in het natuurgebied waar ze zitten. Als de dag gekomen is, dat ze met elkaar weg zullen gaan, pakt Jokke al zijn geld (6 rijksdaalders) om iets van te kopen onderweg en gaat het water op in zijn gehuurde kano. Hij is vandaag niet erg opgewekt en zit steeds aan Takkie te denken. Als hij aan het varen is, komt hij ineens in een slaggolf van een groot schip en slaat dan om. Daar wordt hij heel bang van, maar ondanks dat hij niet kan zwemmen komt hij toch weer boven water en kan ook de kano omdraaien. Dan bemerkt hij echter koud en bang, dat zijn 6 rijksdaalders in het water zijn gevallen en ondanks dat hij dus niet kan zwemmen, duikt hij naar de bodem en gaat zoeken. Als hij onder water aan het zoeken is, is hij zo verschrikkelijk bang en buiten adem, dat hij af en toe even moet uitrusten op de kant. Als hij voor de zoveelste keer misselijk en vermoeid de kant opklimt, moet hij overgeven en raakt hij buiten bewustzijn. Ondertussen zit Takkie ongeduldig te wachten op Jokke en ze krijgt van haar (halfgestoorde) ouders te horen, dat het maar een domme jongen is die zich zo te zien niet aan afspraakjes kan houden enz. Na een paar uur is hij er nog steeds niet en zelfs als het al donker wordt, is hij er nog niet. Toch weet Takkie, dat hij was gekomen als er niet iets was gebeurd en zij heeft gelijk, want zij zal Jokke nooit meer zien. Wat is er namelijk gebeurd? Jokke is weer bij bewustzijn gekomen en begint verdwaast richting Takkie's (vakantie) huis te lopen. Echter halverwege, komt hij de 2 hoedna's tegen en die dulden zijn komst niet en het mannetje vermoordt Jokke door zijn buik open te krabben, zoals ze dat ook in Afrika doen bij pelikanen die hun vis willen stelen. Nu is Jokke dus dood en heeft een paar enge en bange laatste uren gehad, wat het verschil aanduidt tussen de gelukkige prille liefde en een zeer tragische dood. Waardering Het onderwerp (jeugdliefde en verdriet) was mij aardig duidelijk en was wel aardig interessant, maar ik heb er nog nooit echt over die tegenstelling nagedacht, hoewel het toch een veel voorkomend onderwerp is. Daarom is het ook diepgaand behandeld door Anton Koolhaas. De gebeurtenissen zijn erg tragisch, maar komen niet het meest aan bod. De gevoelens en gedachten van de hoofdpersonen komen juist erg veel voor in het verhaal. Ik vind alleen, dat hoe alles gebeurt niet echt logisch is en een beetje overdreven. Daardoor vind ik het boek ook niet echt mooi en boeiend, het werd gewoon allemaal te uitvoerig en moeilijk uitgelegd (de gedachten). Ook het eind is niet echt mooi, het gaat dan over vele jaren erna en dat nooit iemand het stoffelijk overschot van Jokke heeft gevonden. De bouw van het verhaal is wel goed en door de terugblikken wordt er veel duidelijk gemaakt. De personages vind ik niet erg logisch, bijv. een wel héél erg verlegen jongen (Jokke) en een erg verwend meisje (Annepiet, moeder van Takkie) en als je nog maar 12 bent, kun je nooit zulke gedachten hebben als Jokke. Het taalgebruik vind ik niet echt fantastisch, er zitten veel moeilijke woorden in en er werd zoals gezegd veel te veel aandacht geschonken aan de gevoelens van de hoofdpersonen. |
|
Andere boeken van deze auteur: |
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen |