een abel spel ende een edel dinc van den hertoghe van Bruuyswijc, hoe hi wert minnende des roede lioens dochter van Abelant

Punt 1: bibliografische gegevens.

Punt 2: informatie over de auteur - relevantie.

Punt 3: inhoud v/h boek.

In de Proloog wordt gesproken over de hoogmoedige Gloriant, die geen meisje goed genoeg vindt om zijn vrouw te worden. De toeschouwers worden gewaarschuwd: hoedt u voor eigenlof en aanmating! Als het eigenlijke spel begint, zien we dat de linkerhelft van het toneel West-Europa voorstelt, terwijl Abelant op de rechterhelft ligt. In West-Europa houden oom Gerhaert (Gerard) en zijn helper Godevaert (Godevaart) een dialoog over de noodzaak van een huwelijk van Gloriant, opdat hij voor opvolgers zorge. Als hertog Gloriant echter ter tonele verschijnt, geeft hij duidelijk te verstaan dat geen enkele vrouw goed genoeg voor hem is.
Nu wordt onze aandacht getrokken naar de rechterzijde van het toneel: Abelant, dat we ons ergens in het Midden-Oosten gesitueerd moeten denken. Het mohammedaanse meisje Florentijn vindt geen enkele moslim goed genoeg om haar te trouwen. Als ze over Gloriant hoort, stuurt ze echter onmiddellijk haar vertrouweling Rogier met haar portret naar hem toe.
Gloriant wordt ter stond verliefd en als Rogier Florentijn over hem verteld staat zij meteen ook in vuur en vlam. Gloriant verteld zijn oom wat hem is overkomen en tegen het advies van zijn oom in gaat hij naar Abelant.
Zijn eerste contact met Florentijn is een bijzondere innige ontmoeting. De gelieven worden echter verrast en worden de gevangenis in gegooid. De sultan, Rode Lioen, veroordeelt hen ter dood. Rogier slaagt erin Gloriant te bevrijden. De volgende dag zal Florentijn gedood worden door de "hangdief". Gloriant springt toe en bevrijdt haar. Zij en Rogier gaan met Gloriant mee naar het westen en ze bekeren zich tot het christendom. Oom Gheraert heet hen hartelijk welkom; hij is vol bewondering voor het tweetal.

Waar het verhaal zich afspeelt: Het verhaal speelt zich gedeeltelijk in Bruuyswijc (Duitsland) af, waar Gloriant woont. En gedeeltelijk in Abelant, waar Florentijn en Rode Lioen wonen.
Wanneer het verhaal zich afspeelt: Het exacte jaar is niet bekend, maar het zal omstreeks 1500 geweest zijn. Dus in de middeleeuwen.
Thema: het thema dat in dit spel centraal staat is hoofse liefde. Net als alle andere abele Spelen. Dus; Esmoreit, Lanseloet van Denemarken en Van den Winter ende Somer.
Titelverklaring: dat is bij dit boek makkelijk, het slaat op de hoofdpersoon van het boek. De volledige titel van Gloriant is: Een abel spel ende een edel dinc van de hertoghe van Bruuswijc, hoe hi wert minnen de de Rode Lioens dochter van Abelant, ende ene sotternie na volgende.

Punt 4: structuur van het boek.

Tijd:

Ruimte:

Perspectief:

Punt 5: figuren.

Hoofdfiguren:

1. Gloriant. Dit is de belangrijkste personage uit het boek, hij is de hertog van Bruuyswijc. Zijn karakter is erg eigenwijs, bijvoorbeeld; hij zegt in het begin van het verhaal dat hij nooit op een vrouw verliefd zal worden, maar aan't einde is dat wel anders. Ook als zijn oom Gerard hem afraad om naar Abelant te gaan gaat hij toch. Voor de rest is het een gewone man. Hij maakt ook een zekere ontwikkeling door "van het nooit verliefd worden naar het smoor verliefd worden."
   
2. Florentijn. Dit is de vrouw die Gloriant gaat lief hebben. Zij is de Prinses van Abelant. Eigenlijk zit haar karakter wel een beetje hetzelfde in elkaar als die van Gloriant, dus ook wat eigenwijs en ze had ook zo'n adelijk karakter.
   Daarom zullen ze ook wel goed bij elkaar gepast hebben.
3. Rogier. Deze is de bode van Florentijn, hij is erg goed voor haar en brengt de boodschappen goed over. Hij helpt hen ook als ze in nood zitten. Van zijn karakter wordt niet zoveel gezegd, maar hij is een eerlijke en oprechte man.

Bijfiguren:

1. Godevaart. Dit is de raadsman van Gloriant, hij komt in het begin even voor en is dan uit 't verhaal. Hij stelt aan Gloriant voor dat hij maar eens trouwen moet.
2. Gerard. Is de oom van Gloriant, beslist samen met Godevaart om Gloriant te laten trouwen. Ook is hij de hertog van Normandië. Later in het verhaal moet hij zolang Gloriant weg is op Gloriant zijn rijk toezicht houden. Hij en Godevaart maken verder niet zoveel ontwikkelingen.
3. Rode Lioen. Hij is de vader van Florentijn en tevens de vorst van Abelant. Hij wil Gloriant (en zijn familie) graag doden omdat Gerard zijn vader gedood heeft en Gloriant's vader zijn oom vermoord heeft. Maar deze heeft ook nog de twee kinderen van Rode Lioens tante uit Antiochië gedood.
4. Floerant. Dit is de neef van Rode Lioen, hij komt maar heel even voor als hij Gloriant ongemerkt zijn zwaard en paard (Valentijf) af en zegt het tegen Rode Lioen. Hij is dus eigenlijk een beetje een gluiperd.
5. De beul, zegt maar een paar zinnetjes in het hele stuk, tegen Florentijn die dan berecht zal worden.

Punt 6: eigen mening/recensie.

• Dit verhaal was niet echt moeilijk te lezen je kon er vlot door heen komen en je bleef niet de hele tijd op een fragment door denken of dat je het niet begreep. De originele versie was niet te lezen maar er was dus een goede vertaling bij gezet, die goed overzichtelijk was. Het formaat van het boekje was over het algemeen ook wel prettig.
• Een moreel argument voor dit toneelstuk is dat het erg eigenwijs, maar romantisch in elkaar zit. Het was niet zo'n boek waar het hele stuk over dàt ene onderwerp werd doorgepraat, dus de liefde, maar ook wel over haat en nijd.
• Het verhaal kon ik me wel goed voorstellen en in de werkelijkheid (wel in de middel-eeuwen denkend) kon ik het verhaal me ook redelijk voorstellen. Dus het verhaal was aardig realistisch in elkaar gezet.
• Dit toneelstuk had niet echt emotionele argumenten, er kwamen wel stukken in voor dat het niet alleen romantisch en dapper was, maar ook wel mooie of juist spannende stukken in voor. Zoals toen Rogier de eerste boodschap aan Gloriant bracht, met allemaal sierlijke uitspraken, of toen Florentijn berecht werd leek het toch even mis te gaan.
• Ik heb niet echt veel uit dit boekje geleerd, dit kwam denk ik ook omdat het een beetje een kort verhaal was en je dus dingen niet uitgebreid kunt behandelen. Ook was er soms goed voorspelbaarheid aanwezig, bijvoorbeeld toen Gloriant tegen zij oom zei dat hij nooit op een vrouw verliefd zou worden en toen had je eigenlijk al door dat hij dat in de loop van het verhaal dus wel zou worden.
• Het originele verhaal is goed vertaald, dus was het door de goede formuleringen goed te lezen en makkelijk te volgen. De stukken tekst sloten goed op elkaar aan. Alleen de dialogen zaten wat lastig in elkaar (dit komt doordat het een vertaling is) want telkens als iemand anders wat zei werd er eerst boven de tekst gezet wie dat vertelde, dus van die stukken dat dan de ene weer een heel stuk wat zegt en vervolgens weer een ander.

Punt 7: opdracht/verslag.

Stelling:

Verklaring hiervoor:

Punt 8: bijlagen.

• Burggravin Van Vergi
• Esopet
• Walewein De Neef Van Koning Arthur
• Elckerlijc
• Karel Ende Elegast