Boekverslag : Yvonne Keuls - De Moeder Van David S.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 3075 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 3075 woorden.
Titel
De moeder van David S.
Over de schrijver
De auteur van het boek is Yvonne Keuls. Zij is geboren op 17 december 1931, ze is lerares geweest op de volksschool en werkzaam geweest in een jongerencentrum. Ze heeft boeken geschreven zoals: Jan rap en zijn maat, Het verrotte leven van Floortje Bloem en De moeder van David S. Voor het schrijven van deze boeken heeft Yvonne Keuls de personages gebaseerd op echte mensen die haar hun verhalen hebben verteld. Wel zijn de personages dergelijk veranderd dat de boeken geen verslag zijn geworden.
Titelverklaring
De titel van het boek is De moeder van David S., geboren op 3 juli 1959. De datum is de geboortedatum van David S. Waarschijnlijk is de titel gekozen omdat het boek vanuit de ogen van Len, de moeder van David is geschreven. De titel wordt ook letterlijk een keer in het boek genoemd, namelijk als Len wordt opgebeld door de politie.
Druk
Het boek is uitgegeven in 1980 door Ambo in Baarn en de druk is de 20e.
Genre
Het genre is een roman, want in het boek verstrijkt een tijdperiode van 20 jaar. Ook heeft het meer dan 100 pagina's, is het een gecompliceerde verhaallijn en heeft het boek behoorlijk veel personen.
Subgenre
Het subgenre is een psychologische roman, want er staan veel gevoelens van de hoofdpersonen in en hier draait het verhaal ook om.
Het verhaal
David is de oudste zoon van Len en Simon. Hij blijkt na zijn geboorte een lastige baby te zijn en ook later blijft hij lastig. De relatie tussen Simon en Len is ook niet optimaal. Dit komt omdat ze niet bij elkaar passen en veel te jong getrouwd zijn.
Als David een puber wordt, raakt hij verslaafd aan wierook en gaat veel om met Benard (Bennie). Door Bennie raakt David later ook verslaafd aan de drugs. Simon en Len zijn nooit in aanraking gekomen met drugs en weten er dus ook niets vanaf. Ze worden geholpen door Gerrie en Tom, de ouders van Bennie.
Met David gaat het niet beter, hij belooft zijn ouders elke keer om te stoppen met de drugs, gaat van de ene inrichting naar de andere, wordt door Len weer in het gezin opgenomen en er dan weer uit geschopt doordat hij door zijn schuldgevoel tegenover zijn ouders steeds weer aan de drugs gaat en ook steeds zwaardere drugs gaat gebruiken. Om deze te kunnen betalen steelt hij van anderen en zijn ouders en chanteert hij Len.
Simon en vooral Len trappen elke keer in de beloftes van David, proberen hem elke keer op alle mogelijkheden te helpen alhoewel ze geleerd hebben om hem los te laten. Voor Len is het het moeilijkst en gaat daarom steeds elke keer naar David toe, waardoor ze in een cirkel blijft ronddraaien. Doordat Len en Simon ook steeds veel meer aandacht geven aan David, voelen de andere kinderen zich achtergesteld en op een gegeven moment wil Juliëtje zelfs bij haar vriendin gaan wonen. Op een gegeven moment gaan Len's ogen open en ze ontmoet Henriëtte. Zij neemt Len mee naar Amerika waar een groep voor ouders van drugsverslaafden is op gericht. Ze leert heel veel van de groep en weet d.m.v. brieven ook Simon enthousiast te maken om, als ze weer thuis is, ook zo'n groep op te richten. Dit doen ze dan samen met Gerrie en Tom en het wordt een gezellige groep van ouders die elkaar steunen en elkaar leren hoe ze met hun verslaafde zoon om moeten gaan. Totdat Bennie, de zoon van Gerrie en Tom ineens overlijdt door een overdosis drugs en de groep valt uit elkaar. Na een lange tijd kwam de groep toch maar weer samen omdat ze merkten hoe ze elkaar nodig hadden.
Met David gaat het in al deze tijd niet beter. Hij blijft stelen en steelt ook krijgt hij geld van zijn oma, omdat hij zegt dat hij thuis geen geld meer krijgt. Oma krijgt medelijden en geeft hem elke keer veel geld. David ontmoet Marleen, zij is ook verslaafd geweest, maar is afgekickt. Ze besluit om David te gaan helpen, wat haar niet lukt en ze raakt zelfs zwanger van David. Om haarzelf en het kind te beschermen, gaat ze weg bij David. David komt weer naar huis toe waar Len hem vertelt dat ze best voor David wil zorgen, zolang hij ziek is, maar dat ze hem niet meer in huis wil hebben en geen verwachtingen meer van hem heeft en dat ze hoopt een andere relatie met David op te bouwen net zoals één van de vrouwen van de groep. Maar als ze in bed ligt te wachten tot dat David thuis kwam, nadat hij nog even weg was gegaan, en hij er tegen de ochtend nog niet was, begreep ze dat hij weer weg was gegaan om een shot te nemen.
Thema
Het thema van het boek is: Het hebben van een aan drugs verslaafde zoon en de gevolgen daarvan.
Motieven
Angst: het komt herhaaldelijk voor dat Len angst heeft voor David, als hij weer het huis binnenkomt doordat hij de sleutel heeft, of voor de mensen bij wie David schulden heeft en die hadden gezegd het hem betaald te zetten.
Liefde: Len en Simon houden van David en vinden het moeilijk hem los te laten i.p.v. hem elke keer te helpen. Dit valt op en het wordt ook herhaald. Ook de liefde tussen Marleen en David valt op, vooral omdat Marleen ook nog zwanger wordt van David.
Drugs: de drugs valt op en maakt indruk doordat het hele boek erover gaat.
Schuld: David voelt zich vaak schuldig tegenover zijn ouders. Dit wordt ook herhaald. Verder voelt Len zich ook schuldig tegenover het gezin als ze er weer eens achter komt dat ze het gezin verwaarloost.
Verwaarlozing: het verwaarlozen van de andere kinderen wordt herhaald en maakt indruk, vooral als Juliëtje bij haar vriendin wil gaan wonen, omdat ze het in bij haar eigen familie niet gezellig vindt.
Dood: Het maakte indruk dat Bennie ineens overleed. En het heeft ook met drugsverslaving te maken, want er zijn een heleboel drugsverslaafden die het om de een of andere reden niet meer zien zitten en daarom zelfmoord plegen.
Vertelwijze
Het boek is geschreven in het 'ik-verhaal', omdat het boek geschreven is vanuit het standpunt van Len, de moeder van David. Je leest haar gevoelens en kijkt mee met haar belevenissen en gebeurtenissen.
Tijd
Het verhaal is chronologisch verteld want alle gebeurtenissen volgen elkaar op. Het verhaal begint als David geboren wordt en het eindigt als hij twintig jaar is. Volgens mij zitten er in dit boek enkele flash-backs zoals: Wanneer Len Marleen helpt als ze weggaat bij David, door nog wat spulletjes op te halen ziet ze David ineens staan en denkt ze terug aan de tijd die ze met David op de tekenzolder heeft doorgebracht.
Er zitten ook verschillende flash-forwards in. Dit komt doordat het net lijkt alsof het verhaal achteraf pas verteld is. Een flash-forward zit er bijvoorbeeld in als Len in het begin iets zegt over een gevoel dat zich in haar begon te ontwikkelen. De vertelde tijd is langer dan de tijd die je nodig hebt om het boek te lezen (de verteltijd). Er verstrijkt in dit boek namelijk twintig jaar terwijl ik er ongeveer anderhalve week over deed om het boek te lezen.
Er is sprake van onderbroken tijdsverloop. Want er wordt soms een tijd uit het boek overgeslagen. Bijvoorbeeld tussen het gedeelte dat David uit het ziekenhuis kwam als ongeveer een peuter, nadat hij ernstig ziek was geweest en de tijd dat hij begint met wierook te branden in zijn kamer en naar muziek van Frank Zappa begint te luisteren. Hij is dan namelijk een puber.
Verhaalbegin en verhaaleinde
Het verhaal begint met zowel actie als informatie, want Er wordt namelijk beschreven hoe de geboorte van David en loopt en hoe de eerste maanden met David worden doorgebracht. Dit is de informatie en de actie wordt gevormd door dat er scènes levensecht worden beschreven omdat er gebruik wordt gemaakt van de directe reden in de gesprekken tussen de personen. Het boek heeft een open einde, want je weet niet hoe het uiteindelijk afloopt met David. Er kan namelijk nog van alles met David gebeuren. Wel weet je dat het David niet snel lukt om van de drugs af te komen. Len daarin tegen lukt het wel om David los te laten en haar leven te verbeteren.
Ruimte
Het verhaal speelt zich voornamelijk af in het huis van de familie S in Den Haag. Hoe het huis er van binnen uit ziet is niet beschreven en dus aan de verbeelding overgelaten. Wel is er beschreven wanneer het zich in het huis afspeelt. De ruimte is hier contrasterend, want een huis is een symbolische ruimte. Het staat voor warmte en veiligheid, maar in het huis van de familie S. is het helemaal niet warm, want door David is het niet gezellig meer. Ook de veiligheid is er niet, want de ouders zijn bang voor David.
Verder speelt het verhaal zich nog af in de verschillende kamers waar David heeft gewoond. Daar was het altijd een rotzooi. Dit is, behalve een kenmerk van drugsverslaafden, ondersteunend gebruikt, want David ligt overhoop met zijn gevoelens, waardoor hij steeds meer gaat gebruiken.
Andere ruimtes, zoals in de inrichtingen, de caravan en op straat, komen zo weinig aan bod dat het voor mij moeilijk was om me er een beeld van te vormen.
Verhaalfiguren
Len: De moeder van David. Zij is een hoofdpersoon, want je kan je identificeren met haar, je leeft je als het ware zo in dat je je gaat bedenken wat jij in haar situatie gaat doen. Verder heeft ze rechtstreeks met het probleem, de verslaving van haar zoon te maken.
Len is een karakter, omdat ze in het verhaal verandert; ze leert David los te laten en haar eigen leven te leiden. Je leert ook verschillende karaktereigenschappen van haar kennen, zo houdt ze bijvoorbeeld van tekenen en is ze erg zorgzaam voor iemand die problemen heeft. Ze is niet alleen zorgzaam voor David, wat het los laten bemoeilijkt, maar ook voor Marleen, die weg wil uit het leven van David.
Simon: De vader van David en echtgenoot van Len. Simon is geen hoofdpersoon, maar een achtergrondfiguur. Hij is namelijk niet psychologisch uitgewerkt en je leert hem niet kennen. Hij heeft wel een verhaaltechnische functie, omdat hij de vader is en hij geeft met de behandeling van David zowel diepte aan Len als aan David, omdat zij op zijn gedrag reageren op een manier die in hun karakter zit. Wel is Simon een karakter, hij verandert namelijk, net als Len, in het verhaal door David los te laten en hem op de juiste wijze te behandelen.
David: De drugsverslaafde zoon van Len en Simon. David is een hoofdpersoon, omdat hij met het probleem in het boek te maken heeft en grotendeels het probleem zelf is. Ook is er veel aandacht aan hem besteed en het boek gaat voor een groot deel over hem. Hij is ook een karakter, want het is een levensecht persoon voor de lezer.
Juliëtje: Dochter van Len en Simon en zusje van David. Zij is een achtergrondfiguur, ze heeft alleen maar een functie in het verhaal om te laten zien dat de moeder de anderen verwaarloost. Er is ook weinig aandacht voor haar in het verhaal. Ook is ze een type, want je leert maar één karaktereigenschap van haar kennen: ze kan goed met David omgaan en ze weet precies wat haar ouders verkeerd doen.
Josien: Andere dochter van Len en Simon, zusje van David. Achtergrondfiguur, zij geeft op dezelfde manier diepte aan de hoofdpersoon als Juliëtje dat doet, door te laten zien dat de kinderen verwaarloosd zijn. Josien is ook een type, want zij wordt niet zo uitgebreid beschreven en je leert haar niet kennen.
Brammetje: Zoon van Len en Simon, broertje van David. Brammetje is om dezelfde reden als bij Josien een achtergrondfiguur. Ook net zo als Josien een type.
Oma: De moeder van Len. Is een achtergrondfiguur, want ze heeft alleen maar een verhaaltechnische functie, namelijk iemand waar David naar toekan als hij geld nodig heeft en zo ook zijn ouders misleid doordat het net lijkt alsof hij niet meer chanteert. De moeder van Len geeft ook diepte aan de hoofdpersoon, omdat je op deze manier kan zien hoe Len in elkaar zit en hoe, nu geworden is door haar moeder en hoe zij vroeger behandelt is.
Gerrie: De buurvrouw van Len en Simon. Zij is een achtergrondfiguur, want ze heeft niet rechtstreeks met het probleem te maken en ze is belangrijk voor de handeling, ze geeft, samen met Tom, voorlichting aan Len en Simon over de drugs. Ze is ook een type, want ze is niet uitgebreid beschreven en je leert maar één karaktereigenschap van haar kennen: ze is rustig en stil, heeft een zachte stem.
Tom: Buurman van Len en Simon. Achtergrondfiguur, want heeft ook niet rechtstreeks met het probleem te maken. Wel geeft hij diepte aan David door zijn behandeling van David. Type, want hij heeft maar één karaktereigenschap in het boek: hij verliest snel zijn controle en wordt snel woedend.
Bennie: Zoon van Gerrie en Tom, vriend van David en ook aan drugs verslaafd. Is een achtergrondfiguur, want hij geeft diepte aan David door hem te betrekken in de drugswereld en hij is een type, want hij is verslaafd aan drugs en dat is de enige eigenschap die je van hem te zien krijgt.
Marleen: Vriendin van David. Ze is een achtergrondfiguur, want er wordt niet veel aandacht aan haar besteed en ze geeft diepe aan Len, omdat je dan ziet dat Len zorgzaam is. Ze is een type, omdat je haar niet leert kennen en ze niet psychologisch wort uitgewerkt.
Henriëtte: Kinderpsychologe. Achtergrondfiguur, omdat ze alleen maar diepte aan Len geeft, door haar te helpen en zo haar gevoelens naar boven te halen. Type, je leert maar één eigenschap kennen, namelijk dat ze een rustige psychologe is.
Kees: Psycholoog van David. Is een achtergrondfiguur, want hij geeft diepte aan zowel David, door hem te begeleiden door de drugs, als aan Len, door haar niet te willen helpen en zo hoopt hij dat ze inziet dat ze wat fout doet. Hij is ook een type, omdat hij niet uitgebreid beschreven is.
Spanning
De schrijfster bouwt in het boek spanning op, niet alleen door middel van de nodige versnellingen en vertragingen ( bijvoorbeeld als David zijn moeder ƒ500,- aftroggelt.), maar ook door de lezer op te zadelen met een vraag waar een antwoord op gevonden moet worden. Zoals: komt David van zijn verslaving af? En hoe gaat het verder met Len, lukt het haar om David los te laten?
Mijn mening over het boek
Het onderwerp van het boek trok mij erg aan omdat het boek over heel iets anders gaat dan dat ik in mijn wereld tegenkom. Ik vind het leuk om daarover te lezen. Ook wil ik graag weten hoe het afloopt met de hoofdpersoon.
Het boek nodigde mij uit om het te gaan lezen omdat het uit een ander perspectief is geschreven, namelijk uit dat van een betrokkene en niet dat van de verslaafde zelf. Ik las over de problemen die er door drugsverslaving in een gezin worden veroorzaakt. Ik vond het leuk om daar over te lezen, want daar wist ik eigenlijk nog maar heel weinig van. Op deze manier heb ik ook nog van het boek geleerd en zat er dus een leereffect in.
Ik kon me erg inleven in de hoofdpersoon, ik zat als het ware zelf in het verhaal. Dat vond ik leuk en ik denk doordat het komt doordat het in de 'ik-persoon' is geschreven. Ik heb de ervaring dat het dan makkelijker is om je in te leven zonder dat je zelf iets dergelijks hebt meegemaakt.
Op een gegeven moment vond ik het boek wel voorspelbaar worden, omdat Len steeds in dezelfde cirkel blijft ronddraaien en David maar niet los kan laten. Je weet dan al van tevoren dat het toch weer misloopt, ondanks dat David nog zoveel moeite doet.
Er zit wel veel spanning in het boek, want David gaat steeds een stukje verder en je weet dus niet of dat goed gaat. Het deel dat er steeds hetzelfde gaat gebeuren, dat Len David maar niet los kan laten en dus maar steeds achter zijn kont blijft aanlopen en dat zijn ouders steeds weer een nieuwe flat kopen voor David en nog steeds hopen dat het nu wel goed gaat met hem, vond ik niet spannend, dit vooral omdat het zo voorspelbaar werd.
Ik vond het boek toch wel moeilijk, niet vanwege het taalgebruik, want er worden geen lange zinnen of moeilijke woorden in gebruikt. Als er moeilijke woorden werden gebruikt, werden ze meteen uitgelegd, omdat Len en Simon ook niet wisten wat het woord betekende. Het waren vooral de vele gevoelens die voor mij moeilijk te verwerken waren. Ik had het gevoel dat het er teveel waren om ze allemaal te onthouden en goed op een rijtje te zetten. Ondanks dit was het boek wel te begrijpen qua gebeurtenissen. En achteraf heb ik toch wel het gevoel dat ik de gevoelens van de hoofdpersoon veel beter begreep dan die van de minder belangrijke personen, zoals bijvoorbeeld Tom. Ik denk dat het het toch belangrijker is om de gevoelens van de hoofdpersoon te begrijpen dan die van de bijpersonen.
Het boek loopt anders af dan ik verwacht had. Ik dacht namelijk na het lezen van de dood van Bennie dat het niet goed zou aflopen voor Len, omdat de groep uit elkaar was gevallen, dat deze niet meer bij elkaar zou komen en dat daarom Len weer terug zou vallen. Dit is dus niet gebeurd.
Volgens mij zit er in dit boek wel wat humor. Maar ik denk ook dat ik moet lachen om dingen waar een ander niet om zal lachen. Zo vond ik het bijvoorbeeld erg leuk als David moet gaan werken van zijn ouders in een kas en dat zij dan allebei naar de kas gaan om hem te controleren en dan alle bloemen die ze daar kopen naar oma brengen. Ook vond ik het stukje leuk dat David voor ƒ352,- aan boeken had gekocht, maar inmiddels alweer van school gestuurd was.
Mijn conclusie hieruit is dat ik het boek over het algemeen erg goed vond en het erg leuk vond om het te lezen.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen