Boekverslag : Jef Aerts - De Nadagen
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1774 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1774 woorden.
Primaire gegevens van het gelezen werk:
Auteur: Jef Aerts
Titel: De Nadagen
Ondertitel: Roman
Opdracht:
Motto:
Verschenen in: 2003
Uitgever: De Bezige Bij - Amsterdam
Verwachtingen vooraf: De achterkant van het boek vertelt een vrij saai verhaal over een schaapherder. En ook de voorkant ziet er niet bijster spannend uit. Ik denk dus dat het een moeilijk ‘leesbaar’ boek zal gaan worden.
Samenvatting van de inhoud:
Alas is een late twintiger die van de stad naar het platteland getrokken is. Hij heeft een schaapskudde gekocht en woont in een hut bij de schapen. Alas is weggetrokken uit de stad, omdat zijn ex-vriendin Laos is opgenomen in een psychiatrische inrichting. Zij was doorgedraaid, nadat Alas na een avond flink drinken laat thuiskwam.
Alas probeert op het platteland weer tot rust te komen. Zijn rust wordt echter verstoord als er een ziekte onder zijn schapen uitbreekt en een aantal schapen doodgaan. Rond diezelfde periode staat Laos weer voor de deur en dan is er ook nog het buurmeisje Clothilde dat hem van moord beschuldigt.
Laos heeft een nieuwe vriend, Marco. Marco heeft een snelle auto en imponeert daar de inwoners van het dorp mee.
De hele situatie komt tot een uitbarsting op de dag dat Alas’ ouders langskomen. In zijn weilanden houdt de vriendengroep van Marco een autorace. Tijdens de race vertelt Clothilde andere bewoners over de moord die Alas gepleegd zou hebben. De bewoners maken zich hier boos over en de sfeer wordt steeds grimmiger. Terwijl Alas’ ouders positief over de woonruimte proberen te zijn, merkt Alas dat de bewoners op zijn huis afstormen.
Een dag later wordt Alas wakker in zijn bed in het huis van zijn ouders. Hij heeft overal pijn en blijkt dat zijn hut is ingestort nadat Laos er met een auto op in is gereden. Alas besluit dat hij toch in de stad wil blijven en gaat Laos opzoeken. Het bezoek is echter een grote teleurstelling. Laos blijkt gelukkig samen te wonen met Marco. Na een kleine ‘dansvoorstelling’ van Laos en Clothilde neemt Laos Alas naar buiten. Ze lopen samen langs oude plekjes en praten over vroeger. Na dit gesprek weet Alas dat het over is tussen hem en Laos.
Hij besluit Annet, het meisje van de dorpswinkel, op te bellen...
Titelverklaring:
Het boek heet de nadagen. Volgens Van Dale betekent dit afsluitende periode van verval na grote bloei. Alas gaat na een gelukkig periode in de stad naar het platteland verhuizen. Hier probeert hij tot rust te komen, maar hij is niet gelukkig. Hij sluit de periode af als hij met Laos heeft gepraat en Annet belt voor een afspraak.
Ik vind de nadagen eigenlijk wel een goede titel voor het boek.
Opbouw:
Het verhaal bestaat uit vijf delen, die een korte naam hebben. Deel één is Myasis. De ziekte van Myasis is een dodelijke ziekte die bij schapen voorkomt. Deel twee heeft de naam Orions pietje. Orion is een van de mooiste en meest opvallende sterrenbeelden. Orion is ook een goede wegwijzer naar andere sterrenbeelden en objecten. Ik kan helaas niet ontdekken van Orions pietje betekent. Deel drie is ‘het nut van liefde’. In dit deel staat Laos voor de deur. Erwartung is deel vier. Erwartung betekent verwachting. Deel vijf heet spagaat. De spagaat is een pose in ballet waar de benen helemaal gespreid zijn. In dit deel maakt Alas een keuze om Laos niet meer te zien en voor Annet te kiezen.
De delen bestaan ieder weer uit hoofdstukken, die geen titel hebben. De hoofdstukken bestaan uit een paar bladzijden.
De opbouw past bij het verhaal, omdat in het ene hoofdstuk de gedachten van Alas staan en in een ander hoofdstuk staan de gebeurtenissen.
Taalgebruik:
Alles wordt erg beschrijvend, soms een beetje langdradig, beschreven. (Tegen de houden paal achter de waterpomp heeft ze haar fietsje gezet. Tussen de spaken zitten linten geweven en op het frame pronken glitterstickers met gezichten van tekenfilmdieren en een girlsband. Pagina 9)
Tijd:
Het boek speelt zich na 2002 af, want er wordt al betaald met de euro. Toch had ik het verhaal in een eerdere tijd gezet als ik dit niet geweten had. De beschrijving van het leven op het platteland is nogal erg ouderwets.
In het boek zitten veel verwijzingen naar het verleden als Alas denkt aan zijn periode met Laos. Door deze verwijzingen krijg je ook een beter beeld van wat er gebeurd is.
De tijd die in het boek verstrijkt is moeilijk te schatten, maar ik denk maar een maand. Er wordt niet echt verder gesprongen in de tijd.
Het boek is 172 bladzijden lang. Ik heb het boek in vijf uur uitgelezen.
Plaats en ruimte:
Het boek speelt zich af in de stad en op het platteland. Er zijn geen plaatsnamen genoemd. Deze namen zijn niet belangrijk, wel dat het om een dorp en een stad gaat. Dat is vergelijking tussen de twee streken. (Vergelijking van rust en anonimiteit bijvoorbeeld)
Verder wordt er veel gezegd over het huisje van Alas, dat een soort van hut is met weinig luxe. Het verhaal speelt zich ook nog in de winkel van Annet af, in het huis van Alas’ ouders, in Laos’ appartement en op de schapenweide.
Spanning:
Ik vond het boek maar langzaam op ‘gang’ komen. Tijdens het lezen van de eerste hoofdstukken was ik niet nieuwsgierig naar wat er later ging gebeuren. Ik vond dat het op ongeveer de helft pas spannend begon te worden.
De climax is het moment dat de auto van Laos op het hutje van Alas inrijdt.
Vertelperspectief:
Het verhaal wordt verteld door Alas. Hij vertelt wat hij denkt, wat er gebeurt en wat zijn visie daarop is.
Personages:
Alas
Alas is de hoofdpersoon van het boek. Hij is een gevoelige jongen die op zijn intuïtie afgaat. Hij doet dingen redelijk impulsief. Alas is nog verliefd op Laos en blijft daarom een beetje hangen in het verleden. Hij houdt zijn gedachten redelijk voor zichzelf, laat anderen niet weten hoe hij zich voelt.
Alas is een round character. Hij vertelt het verhaal en daarom krijg je al zijn gevoelens en gedachten te weten.
Laos
Laos ie de ex-vriendin van Alas. Zij heeft Alas leren kennen in het stedelijk conservatorium. Alas liet zijn oog op Laos vallen, omdat zij uit de maat danste. Ik vind Laos warrig, weet niet goed wat ze wil. Ze is erg boos op Alas, omdat hij haar in de steek heeft gelaten. (Hoewel Laos niet de meest begaafde studente uit haar groep was. Ik begreep zelfs niet goed wat haar deed opvallen tussen haar jaargenoten. (...) Toch slaagde ze er altijd in om mijn aandacht te trekken. Pagina 14-15)
Loas is een flat character.
Annet
Annet is de eigenaresse van de plaatselijke winkel. Zij is postbeambte, kruidenierster en zondagkapster. Ik vind het haar een beetje drammerig, maar wel onzeker. Al probeert ze heel zeker op anderen over te komen. Annet is niet knap, volgens Alas is ze zelfs erg lelijk. (Mooi is ze allesbehalve, maar ondanks haar dooraderde wangen, de ongelijke tanden en de vetbootjes over haar hele lijf, is er toch iets dat me weet te boeien. Pagina 23)
Annet is een flat character.
Mobe
Mobe is de zoon van de dierenarts van het dorp. Het is een onzekere jongen die na de dood van zijn moeder nog steeds thuis woont. Ik heb het idee dat hij zelf wel weg wil, maar dat zijn vader dat liever niet heeft. Aan het einde van het boek besluit hij dat hij toch naar de stad wil trekken. (Alles wat Mobe zegt, moet met een flinke kilo zout genomen worden. Ik ken niemand die er zo’n plezier in schept om zijn verhaal met zoveel sappige details en weetjes te besprenkelen, dat wanneer hij halverwege is, hij al lang niet meer weet wat de aanleiding was van zijn uiteenzetting. Pagina 27)
Mobe is een flat character.
Arne (vader van Alas)
Arne is de vader van Alas. Hij komt niet zoveel voor in het verhaal alleen als Alas met zijn ouders belt en als ze hem komen opzoeken.
Arne is een flat character.
Moeder van Alas
Ik kan geen naam achterhalen van Alas’ moeder. Zij is een zorgzame soms ietwat bezorgde vrouw. Alas’ moeder heeft het er maar moeilijk mee dat haar zoon zo ver weg woont en probeert hem ook weer terug naar de stad te halen.
De moeder van Alas is een flat character.
Marco
Marco is de vriend van Laos. Hij is een verzorger in de psychiatrische inrichting waar Laos gezeten heeft. Het is een jongen met een groot postuur, maar met een klein hartje. Hij is zorgzaam voor Laos, maar probeert op de bewoners van het dorp een stoere indruk te maken met zijn auto en vrienden.
Omdat het verhaal door de ogen van Alas wordt vertelt, vind ik Marco niet aardig. Maar zonder de vooroordelen van Alas, was hij er waarschijnlijk zeker beter vanaf gekomen.
Marco is een flat character.
Thema en motieven:
Het thema van het boek is het afsluiten van een moeilijke periode. Alas sluit tijdens zijn verblijf in het dorp de relatie af met Laos. Een motief hierbij is de gedachten die Alas heeft over Laos. Door over zijn relatie met Laos te denken, probeert Alas een punt achter de relatie te zetten en ook probeert hij zichzelf duidelijk te maken dat het beter is.
En ander motief is het bezoek dat Alas brengt aan Laos. Ook hiermee probeert hij de periode met Laos af te sluiten. Tijdens het bezoek praten ze en lopen ze langs plekken die hem aan vroeger herinneren.
Ook Annet is een motief. Annet is stiekem verliefd op Alas, maar omdat Alas nog steeds gek is op Laos gaat hij niet op haar verborgen avances in. Dat doet hij wel als hij de periode heeft afgesloten, als hij met Laos heeft gepraat.
Ook de titel (de nadagen) is een motief. De titel zegt al waar het boek over gaat. De nadagen betekent een periode van verval na een gelukkige periode. Alas probeert zijn leven weer op de rails te krijgen tijdens deze periode.
Genre:
Het verhaal is een drama. Alas is naar het platteland gevlucht, omdat hij in de stad vanalles heeft meegemaakt. Vervolgens wordt hij daar beschuldigd van moord.
Eigen literaire recensie:
Ik heb er lang over gedaan voordat ik het boek echt begon te lezen. De eerste zinnen zijn taai en ook de achterflap sprak me niet erg aan. Maar ik heb het boek in vijf uur uitgelezen. Het boek komt langzaam op gang, maar het einde is wel spectaculair. Wat ik jammer vind is dat sommige stukken een beetje onduidelijk zijn. Zoals bijvoorbeeld wat er gebeurd als er een auto op de hut in rijdt. Het is voor mij nog steeds onduidelijk wie dat gedaan heeft en met wat.
Het verhaal is een beetje saai, ik kan me maar moeilijk inleven in de gedachten van de hoofdpersonen. Dat wordt een wel opgekrikt door Aerts’ beschrijvende schrijfstijl. Hij beschrijft gevoelens en gedachten zo precies, dat het allemaal wel levendiger wordt.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen