Boekverslag : Connie Palmen - De Wetten
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1442 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1442 woorden.
Samenvatting
2. De schrijver.
Ik doe het bijna nooit, maar ik denk dat het voor ‘De Wetten’ van belang is, ook wat te vermelden over de auteur (Connie Palmen red.) ‘De Wetten’ is een zwaar boek, maar mijn moeder had het gelezen en gaf het mij toen ik bleef zitten, vanwege het toepasselijke motto.
Auteur: Connie Palmen.
Geboorteplaats: Sint Odilienberg.
Connie Palmen werd geboren in een religieus dorp en groeide op in een redelijk welvarend gezin, toen ze nog heel jong was wilde ze non of priester worden, maar na de nonnenschool zette ze dit idee van zich af en begon zich op de Middelbare school te interesseren voor literatuur en filosofie (twee dingen die een boek maken), ze studeerde filosofie en Nederlands en rondde beide studies glansrijk af. Haar debuutroman ‘De Wetten’, verschenen in 1991 en winnaar van de prijs ‘Het Gouden Ezelsoor’. Later publiceerde Palmen nog diverse boeken waaronder ‘De Vriendschap’, ‘Het weerzinwekkende lot van de filosoof Socrates’ en ‘I.M’. Uit deze kleine inleiding kan je dus al opmaken dat de boeken van Palmen filosofisch en zwaar van taalgebruik zijn, maar op een of andere manier trekt dit boek me wel.
3. Bibliografie.
C. Palmen: De Wetten. Amsterdam, 1991 7e druk. Prometheus.
In de Wetten is er een ik-vertelsituatie. Door de ogen van Marie Deniet, studente. De Wetten kent veel motieven maar als je een selectie maakt kom je op de volgende uit:
· Eten.
· Voorspellingen.
· Liegen.
· Juistheid.
· Talenten (specialisatie) > slaat op personages!
Uit deze motieven vloeit een thema voort dat je kan formuleren als: “Alles hangt met alles samen, en alles kan verklaard worden, al doet ieder dat op zijn eigen manier aan de hand van zij eigen WETTEN “.
De titel past vlekkeloos binnen het thema en is haast deel van het thema, ‘De Wetten’ zijn als het ware een maatstaaf voor elke personage in dit boek. Iedere personage heeft zijn/haar eigenlevensovertuiging maar uiteindelijk komt het op hetzelfde neer.
Hoewel je er je twijfels over kan hebben kan je toch wel zeggen dat ‘De Wetten’ een gesloten einde heeft, de ‘ik’ lucht haar hart en sluit daarmee het boek af, ze legt de wetten neer en vertelt alles waar ze in het boek naar op zoek is geweest. Met de hoofdpersoon loopt het niet echt goed af, het zegt al genoeg dat het verhaal stopt bij de psychiater.
Het verhaal is chronologisch verteld, er is een duidelijke structuur. Vrij veel tijdsprongen in het boek. Er zijn geen flashbacks maar er wordt afwisselend gesproken over het heden en verleden.
Het verhaal is ‘ab ovo’ verteld, er wordt letterlijk begonnen bij het begin, als de ik zich begint af te vragen wat de zin is van het leven.
Het verhaal neemt ongeveer 6 jaar in beslag van 1980 tot 1986, te specificeren tot van zomer 1980 tot oktober 1986. Het is dus ook meteen duidelijk wanneer het verhaal zich afspeelt want dat is af te leiden uit het tijdsverloop. Het verhaal speelt dus in de jaren ’80.
Het verhaal speelt zich af op verschillende plekken, een ding is zeker het verhaal speelt zich af in Amsterdam, en de voornaamste plek is de universiteit. Verder spelen, het antiquariaat, diverse cafés en huiskamers kleine ruimtelijke rollen. De ruimte beinvloedt denk ik niet zozeer de gebeurtenissen maar het versterkt het verhaal wel, je krijgt echt een gevoel als de hoofdpersoon vertelt over de collegezaal.
De hoofdpersoon in ‘De Wetten’ heet Marie Deniet, ik-persoon. Filosofisch, slim, bizar en ze kijkt écht door mensen heen. Marie is dan ook een round-character. In het verhaal zijn er bij Marie wel ontwikkelingen te zien, ik weet alleen niet hoe ik die moet omschrijven, ze groeit eigenlijk in het boek, krijgt meer mensenkennis, gaat dieper over dingen nadenken en staat steeds meer haar mannetje!
Er zijn veel belangrijke bijfiguren in elk hoofdstuk natuurlijk één:
· Astroloog Miel van Eysden, ook filosofisch ziet Marie als een hoerenengel in de vorm van dat Marie haar ziel verkoopt, ook de astroloog is een round-character.
· Epilepticus, Daniël Daalmeyer, verklaard de wereld aan de hand van zijn ziekte ofwel het toeval. Wordt vergeleken met Thomas Mann: ‘ziekte, dood en het kunstenaarsschap’. Ook Daniël is een round-character.
· Filosoof, De Waeterlinck, werkt inspirerend op Maries studie, motiveert haar, Marie aanbidt hem eigenlijk ook. Ook De Waeterlinck is een round-character.
· Ex-priester, Clemens Brandt, stimuleert Marie om te schrijven en leert haar het katholieke geloof kritisch te bekijken. Round-character.
· Fysicus, Hugo Morland, laat Marie zien dat wetten onhoudbaar zijn en wijdt haar in, in de seksualiteit. Round-character.
· Kunstenaar, Lucas Asbeek, van Lucas leert Marie wat echte liefde is, symboliek voor het beeld wat mensen van een kunstenaar hebben, ook round-character.
· Psychiater Daalmeyer, denkbeeldige ‘conclusie’ van het verhaal, alles wordt aan hem verteld, wat ze in de eerdere jaren aan ervaring heeft opgerakeld, eveneens round-character.
Het is overigens heel duidelijk dat in elk hoofdstuk het specialisme dubbel gebruikt wordt bv. sterren-filmsterren, toeval-ziekte e.d.
Het verhaal is ingedeeld in zeven hoofdstukken, genummerd met Romeinse cijfers I t/m VII en daarbij heeft elk hoofdstuk een titel, genoemd naar de bijpersoon in dat hoofdstuk.
Het taalgebruik in ‘De Wetten’is vrij ingewikkeld er worden vaak moeilijke woorden gebruikt (ik moest soms zelfs het woordenboek) gebruiken en er zijn vrij lange zinnen.
SAMENVATTING:
In het eerste hoofdstuk in het antiquariaat ontmoet Marie de astroloog, hij raadt meteen haar sterrenbeeld en dat imponeert haar. Vervolgens verklaart hij haar persoonlijkheid aan de hand van een horoscoop. Marie wordt door hem Monsieur Lume genoemd. Zijn voornaamste levensreden is het verklaren van persoonlijkheden aan de hand van de sterren.
Het tweede hoofdstuk ontmoet Marie de epilepticus Daniël, hij verklaart de wereld aan de han van toeval. Hiermee geeft hij ook structuur aan zijn leven. Marie wordt door hem Theresa genoemd.
De Waeterlinck belangrijk hoofdpersoon in het derde hoofdstuk, komt onder Maries aandacht omdat hij volgens haar ‘het gezicht heeft. Een man uit de groep waar De Waeterlinck de colleges mee geeft wordt stapelverliefd op Marie. De Waeterlinck verklaart haar creativiteit aan de hand van ‘de synthese tussen hartstocht en afstandelijkheid’. Ze trekt af en toe de vergelijking tussen De Waeterlinck en Maurits, haar vroegere docent maatschappijleer.
In hoofdstuk vier, is Clemens Brandt, ex-priester de bijpersoon. Ze wordt door hem ‘Em’genoemd en hij denkt dat de wereld buiten de tekst ondenkbaar is geworden. Clemens is lelijk en laat zich vaak afranselen door hoeren. Later walgt ze van hem.
De fysicus in hoofdstuk vijf komt Marie in contact met de fysicus vanwege de dood van de astroloog van wie het niet duidelijk is hoe hij is gestorven. De moderne natuurkunde heeft volgens hem geen wetten meer. Het eind van de verhouding is, als de fysicus naar Frankrijk vertrekt.
Lucas Asbeek kunstenaar en bijpersoon in hoofdstuk zes wil geen kunstenaar meer zijn vanwege dat anderen betekenis kunnen geven aan zijn werk, oftewel de wetten zijn voor hem overtreden, Marie probeert hem het stoppen af te raden. Lucas wil geen personage in een boek worden. Lucas is zo stuurs dat Marie het uiteindelijk vanwege fysieke uitputting moet opgeven.
Het laatste en zevende hoofdstuk gaat over de psychiater, een biecht van Marie tegen de psychiater, hij luistert zij vertelt aan één stuk door over haar ervaringen, een kort resumé!! Het verhaal eindigt met de conclusie dat de ‘ik’ er niet in is geslaagd om via haar ‘Wetten’ het katholicisme heeft kunnen veranderen.
4. De Code
Dit heb ik niet van mezelf maar heb ik opgezocht, ‘De Wetten’ wordt ook wel ideeënroman genoemd. Het behoort niet tot een stroming al kan je wel zeggen dat Palmen een aparte manier van schrijven heeft.
5. De Lezer
Ik vond ‘De Wetten’ een heel goed boek, het is eens een keer wat anders dan een oppervlakkige roman of novelle, het is diepzinniger dan andere boeken. Maar wat mij het meest fascineerde aan dit boek was de ‘Melting-Pot’ aan gebeurtenissen, gevoelens, personen en relaties. Een mooi citaat vond ik: “Weten wat je wil is macht en macht maakt maakt eerlijk.” Voor een deel karakteriseert dit het boek wel.
Bij andere lezers is ‘De Wetten’ ook heel erg gewaardeerd en het was meteen heel populair, er zijn veel drukken van verschenen, en in het NRC-Handelsblad werd Palmen zelfs beschreven als de meest invloedrijke, belangrijke en beste schrijver van Nederland.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen