Boekverslag : Godfried Bomans - Sprookjes
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1008 woorden.

Titel:

Godfried Bomans, Groot Sprookjesboek, Amsterdam/ Brussel, tweeëntwintigste druk, 191 blz. (eerste druk 1946)



Genre: Sprookjesboek voor grote mensen



Onderwerp: sprookjes



Thematiek: Alle sprookjes hebben nog een dieper doel, het zet je tot nadenken. Want er zit altijd wel een les of een moraal in. Hieronder een paar voorbeelden:

“je moet tevreden zijn met wat je hebt” (De rijke bramenplukker)

“het geluk zit alleen in jezelf” (De terugkeer)

“Humor is belangrijk” (Vrolijke Hans)

“Je moet niet kijken naar het uiterlijk maar naar het innerlijk”

(De sproetenprinses)

Ik vond het gelijk al leuk toen ik de titel hoorde, want ik heb altijd al van sprookjes gehouden, ik ben dus gelijk dit boek gaan lezen, omdat ik die sprookjes wel wilde lezen.



Structuur, tijd: Er zit geen bepaalde tijd in, per sprookje is het weer anders.



Het perspectief: Er is steeds sprake van een auctoriale verteller. Het is als het ware de sprookjesverteller zelf die alles overziend een verslag van een verhaal geeft. Alleen bij de sprookjes waar het begint met “er was eens…” daar is het een autoriale of een personale verteller.



Beoordeling:



• Onderwerp en het thema:

Je kunt duidelijk zien over welk onderwerp het hier gaat. Ik vind het ook een interessant onderwerp. Omdat het een hele andere belevingswereld is met veel fantasie. Je komt dan hele andere dingen tegen die je normaal niet gewend ben. Ik vind het altijd wel mooi om boeken te lezen over verre reizen of over gebeurtenissen die in het echt niet kan gebeuren, het is meer een fantasiewereld. Dit vind ik dan ook de leukste verhalen over alle boeken.

Ieder verhaal heeft ook een eigen dieptegang en een moraal die je wel aan het denken zetten. Want je gaat wel nadenken of je wel tevreden bent en of je ook het geluk alleen in jezelf zoekt. Hier leer ook wel van.



• De gebeurtenissen:

De sprookjes zijn helder en uitgebreid vertelt. De gebeurtenissen zijn al van elkaar gescheiden dus er zit niet veel verband in alleen dat het een sprookje is met een les. Ik vind de sprookjes heel boeiend, want vaak weet je het einde niet of je weet het wel maar je wil doorlezen zodat je helemaal in de belevingswereld komt. Het is altijd een leuke warme sfeer vind ik waarin de verhalen zich afspelen. Het heeft iets grappig en liefs. Er zijn ook best onaangename gebeurtenissen, bijvoorbeeld de vrolijke Hans, want daarbij wordt de Hans onthoofd en blijft het hoofd gewoon praten. Omdat ik me helemaal inleef als ik een verhaal of een boek lees zie ik hier ook de gebeurtenis in gedachten. Ik vind dit geen mooi verhaal echt ook onprettig alleen het hoort ook bij een sprookje dus het hoort ook bij het boek. De gebeurtenissen zijn absoluut niet geloofwaardig alleen wel humoristisch heel vaak.



• De opbouw:

Bijna in alle sprookjes zit er veel vaart in het verhaal en komt het ook snel op gang. Alleen bij sommige sprookjes is het wat minder, want dan worden dingen herhaald of moeten er nog een kleine gebeurtenis vooraf verteld worden voordat de echt gebeurtenis komt. Maar dit vind ik niet erg. Ieder onderwerp is verschillend alleen het idee dat ieder sprookje een doel en een les bevat verbind ze aan elkaar. In de sprookjes hoef ik geen verbanden te leggen. Alle sprookjes zijn korte scènes voor mijn gevoel ook wordt er gepraat over jaren. Maar dit denk ik doordat het verhaal vlot wordt vertelt, want dan krijg je ook het gevoel dat het snel gebeurde allemaal. Er wordt ook best vaak met tijd gespeeld die je ook best goed kan waarnemen met je gedachte, dit komt omdat je denk je eigen ideeën er bij hebt en jezelf helemaal inleeft. Er zitten ook best veel flashbacks in het verhaal ik vind dit wel goed passen bij de verhalen.



De personages:

Sommige personages zijn wel herkenbaar bijvoorbeeld gewone mensen doe oor een bos lopen of ergens anders. Maar de personen van een heks of ezels of zulks soort andere personen zijn niet herkenbaar in het werkelijke leven, alhoewel ik ze wel goed kan voorstellen. Ik raakte bij alle personen heel erg betrokken. Eigenlijk kon ik me met iedere persoon inleven. Alleen bij extra onnodige personen die niet veel in het licht kwamen kon ik me ook niet echt inleven. Alle personen reageerden ook precies zoals het zou moeten zijn. Ze reageren alleen haast nooit voorspelbaar, je weet nooit wat er gaat gebeuren. Bij sommige personen wel omdat die zeggen van te voren wat ze gaan doen. Die uitspraken vind ik dan ook niet echt slim, want ze kunnen beter niet zoveel zeggen, want het zou dan bijvoorbeeld in dat sprookje beter zijn geweest als ze niets hadden gezegd.



• Het taalgebruik:

Het taalgebruik is soms een beetje netjes, maar in het geheel is het gewoon in het normaal Nederlands geschreven. Ik vind dit wel fijn, want hierdoor vind ik het leuker om het boek te lezen. Hierdoor kon ik ook heel goed me inleven en ik haalde ook heel veel de beelden voor me. Ik vond het echt fijn om zo een boek te lezen. Ik vind de manier van vertellen precies goed en het past ook helemaal bij de sprookjesverhalen vind ik. Er waren veel verhalen naar verbeelding, dit komt ook omdat het sprookjes waren.



• De levensbeschouwing:

Het boek laat de andere manier van denken en leven zien. Hij laat goed zien wat verkeerd is en hoe het had kunnen goed zijn. Ik vind een paar verhalen over de dood en dan nog door leven of dan nog een tweede kans krijgen niet goed ik zou ze ook niet graag nog een keer willen lezen.



Gesprekspunten:

1. De verteller wil laten zien dat je anders over het leven kan en zou moeten nadenken.

2. Je kunt ook zien dat dat de schrijver wilde laten dat er een gericht is na de dood en dat je hierop aarde daaraan moet denken en niet vergeten

3. Sommige sprookjes waren ook voor de lol maar het liet ook zien dat als je veel van elkaar houdt er een gelukkig leven kan zijn, waar geen geld voor nodig hoeft te zijn..
Andere boeken van deze auteur:


Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen