Boekverslag : Evert Hartman - Het Onzichtbare Licht
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1282 woorden.

Titel

Het onzichtbare licht



Schrijver

Evert Hartman



Uitgeverij

Lemniscaat



Genre

thriller



Samenvatting

Leny komt uit school en ze heeft een lekke band. Daarom neemt ze een kortere route. Ze moet langs een meertje dat de koetenplas heet. Als ze bij het meertje aankomt, voelt ze zich gedwongen om naar het water toe te gaan. Bij het water ziet ze een hand met een mes boven het water zweven. Thuis geloven ze haar niet. Ze denken dat ze het gefantaseerd heeft, omdat ze het zo druk op school heeft. Als Leny s’ avonds in bed ligt, doezelt ze weg en op het volgende moment is ze ineens klaarwakker. Ze ziet een man in haar kamer staan. Leny vindt het een vriendelijke man en ineens is de man weer weg. Als ze het aan haar ouders vertelt, geloven die haar niet. De volgende dag vertelt Leny Esther over de man. Esther vindt het maar raar. Als Leny dan over straling begint, die aura genoemd wordt, moet Esther lachen. Dat begrijpt Leny niet, ze dacht dat iedereen dat zag, maar dat is dus niet zo. s’ Avonds gaan Leny en haar vader nog even bij een zieke koe kijken. Haar vader denkt dat het een longontsteking is, maar Leny ziet een aura met een spijker erin. Dat zegt ze tegen haar vader. Als de volgende dag da dierenarts is geweest, weet Leny bijna 100% zeker dat ze gelijk heeft gehad. s’ Nachts heeft ze een nachtmerrie. Z droomt dat Marco, haar broertje, van de maaimachine afvalt en tussen de messen beland. Ze heeft in de dagen erna een knagend angstgevoel dat er iets naars gaat gebeuren. Ze praat met Esther over haar problemen, maar die weet niet of ze dit allemaal moet geloven. Als ze thuiskomt hoort ze haar ouders over haar praten en over tante Thea, die nu in een inrichting zit. Tante Thea hoorde ook allemaal stemmen in haar hoofd en zag dingen die er niet waren. Leny besluit om niets tegen haar ouders te zeggen over haar problemen, omdat ze haar toch niet geloven. De volgende dag ziet ze bij meneer Altena een aura met rode en blauwe vlekken erin. Dan opeens weet ze dat hij iets aan zijn maag mankeert. Later op de dag voelt ze een stekende pijn in haar knie. Op dat moment is het knagende gevoel weg. Als ze thuiskomt, blijkt dat Marco een ongeluk heeft gehad. Hij mankeert iets aan zijn knie en arm. Het gebeurde op hetzelfde tijdstip als de steek in haar knie. s’ Avonds ziet ze bij Esthers vader, die op bezoek is, een aura met paars erin. Ze weet dan dat hij iets aan zijn hoofd mankeert. Esthers moeder vertelt dat meneer Altena met een maagzweer is opgenomen. De volgende nacht droomt Leny dat Esther zal verongelukken. Dit verzwijgt ze. Op school praat ze er met haar klassenleraar, Galenkamp, over. Die gelooft haar en daar is Leny heel blij mee. Misschien kan hij haar ook wel helpen. Die avond spreekt Leny met haar ouders over haar helderziendheid. Ook haar broertjes krijgen het te horen en vinden het heel interessant. De volgende dag hoort Leny dat de vader van Esther overspannen is en de ouders van Esther gaan een paar dagen weg, zodat Esther bij Leny gaat slapen. Esther heeft een gouden tientje gevonden en zodra Leny dat tientje vastheeft ziet ze een soort filmpje. Als Leny en Esther hiermee naar hun klassenleraar gaan, vertelt deze hen dat Leny met een ervaren iemand moet gaan praten. Leny’s ouders geloven het verhaal niet. Dan belt Leny’s moeder meneer Galenkamp op. Hij geeft haar een bevestiging van het verhaal. Bij haar volgende nachtmerrie verdrinkt de hele familie behalve Leny zelf. Wanneer Esthers vader verdwijnt, wil de politie een foto van hem hebben. Als Leny deze foto in handen krijgt, krijgt ze een visioen, ze ziet caravans, tenten, gras met witte strepen en een paaltje met 128 erop. Dit blijkt de plaats te zijn waar Esthers vader terug gevonden wordt. Dan heeft meneer Galenkamp een afspraak gemaakt bij een helderziende. Wanneer Leny later in de krant kijkt ziet ze een man die ze herkent uit het filmpje van dat gouden tientje. Hij blijkt meneer Geldermans te heten. Haar vader gelooft haar niet, haar moeder wel. Dan gaan Esther, Leny en meneer Galenkamp naar meneer Bijlevelt, de helderziende. Na een korte uitleg snappen ze meer van Leny’s “probleem”. Wanneer Leny aan haar ouders vertelt dat ze bij meneer Bijlevelt is geweest worden ze boos. Leny legt een aantal dingen uit. Haar vader gelooft haar nog steeds niet. Het hele dorp blijkt op de hoogte te zijn van Geldermans en het gouden tientje, doordat Huib het per ongeluk heeft doorverteld. Als ze s’ avonds in bed ligt, hoort ze ineens een stem in haar hoofd. De stem vertelt dat ze Stella heet en dat ze een geest is. Ze vraagt zich af of dit komt doordat ze bij meneer Bijlevelt is geweest en de stem zegt ja. De volgende dagen wordt Leny steeds lastig gevallen over de zaak Geldermans, op school, in de kerk. Er komt zelfs een journalist langs. Iedereen zwijgt van de familie. Wanneer de dominee op bezoek komt bij Esther, mag Esther niet meer met Leny omgaan. Dit weigert Esther en ze gaat naar Leny. Dan gaan Leny en haar ouders met de dominee praten, maar ze bereiken niets en vinden dat die dominee onzin praat. Als ze thuiskomen is Marco weg. Ze gaan zoeken en vinden hem uiteindelijk bij de koetenplas. Marco is er dan overtuigd van dat Leny het wist, maar dat bleek niet zo te zijn. Leny’s vader is nu ook overtuigd van Leny’s gaven en Leny moet er mee om leren gaan en te accepteren. Leny en Esther besluiten na een serieus gesprek voor altijd vrienden te blijven.



Titelverklaring

Het onzichtbare licht gaat over een meisje dat paranormale gaven bezit. Ze dacht dat iedereen een aura zag, totdat ze er achter komt dat dit niet zo is. Die aura blijkt dus het onzichtbare licht te zijn. In een korte tijd erna gebeuren vele dingen die voor de meeste mensen onbegrijpelijk en vaak onzichtbaar zijn. Leny ziet en hoort dingen die anderen niet zien en horen. Zelf snapt ze het ook niet helemaal, maar ze moet er mee leren leven. De titel is dus eigenlijk letterlijke te verklaren: “Het licht is de aura die Leny ziet en die is voor velen onzichtbaar.



Analyse

Het boek is verdeeld in 24 genummerde, doorlopende hoofdstukken en over het algemeen in de eerste persoon enkelvoud geschreven. De verteller is niet alwetend en geeft geen commentaar. Het verhaal is in chronologisch volgorde vertelt met hier en daar tussensprongen in de tijd. Het speelt zich in 3 à 4 maanden af, in een klein dorp. De natuur en het weer hebben geen invloed op het verhaal. Er zijn een aantal round karakters in het verhaal, zoals Leny en Esther. Verder is er een duidelijk verschil tussen hoofd- en bijfiguren. Er wordt geen beschrijving van de personen gegeven en de namen hebben niets met de karakters te maken.



Mijn mening

Ik vind het een goed boek. Het is niet moeilijk te lezen, maar je moet wel geconcentreerd blijven. Ik vind het een leuk onderwerp. Er wordt niet veel over geschreven en het boeit me wel. Zelf weet ik niet of ik het allemaal moet geloven. Het is best mogelijk dat er dingen waar van zijn, maar er zijn ook dingen die ik absoluut niet geloof. Natuurlijk moet ieder voor zich weten of hij/zij het gelooft of niet. Ik vind het boek niet langdradig, maar juist heel afwisselend. Er gebeuren dingen totaal onverwachts. Ik vind het geen enge thriller, maar het is er wel een.
Andere boeken van deze auteur:

Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen