Boekverslag : Jan Wolkers - Turks Fruit
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 2284 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 2284 woorden.
Boekverslag “Turks fruit” van Jan Wolkers.
Korte motivatie van m’n boekkeuze.
Het is een vrij bekend boek en ik had er best wel veel over gehoord. Van een vriendin van mij, want die had de verfilming van het boek gezien. Dus was ik wel nieuwsgierig naar het boek. En ik ben hem ook gaan lezen omdat het boek al een tijdje in m’n boekenkast stond, alleen was ik er aldoor maar niet aan begonnen.
Persoonlijke reactie.
Ik vond het boek niet zo interessant, ik weet niet precies waarom, maar ik was blij dat ik hem uit had.
Het verhaal liet me vrijwel koud, toen Olga doodging had ik niet zoiets van, “is dat nou jammer.” Sommige dingen in het verhaal waren wel begrijpelijk voor mij, ik vond het ook heel vervelend voor de ik-personage dat hij zoveel liefdesverdriet had. Maar daar hield het ook wel op. Ik vond dat de hoofdpersoon soms wel leuke grapjes of opmerkingen maakte maar hij was wel ontzettend oversekst, in mijn oogpunt.
Korte samenvatting van de inhoud.
Olga neemt op een dag een lifter mee, en zo ontmoet ze de ik-personage Erik.
Ze vinden elkaar meteen al erg aantrekkelijk en ze hebben sex in de auto.
Maar als ze klaar zijn blijft de penis van Erik tussen zijn rits zitten. En tot overmaat van ramp krijgen ze ook nog een ongeluk. Erik en Olga ontmoetten elkaar twee maanden later weer. Ze worden erg verliefd op elkaar en Olga komt bij Erik wonen.
Na een paar maanden trouwen ze.
De vader van Olga overlijdt, en dat grijpt Olga en de ik-persoon erg aan.
Erik vindt het ook jammer omdat hij helemaal niet met de moeder van Olga op kan schieten. Hij denkt dat zijn schoonmoeder de oorzaak is van Olga’s angst voor een zwangerschap en haar afkeer van kinderen. En de aanleiding hiervan is dat Olga’s moeder een borstamputatie heeft ondergaan, en altijd tegen Olga heeft gezegd dat Olga haar borst helemaal heeft leeggezogen.
De schoonmoeder van Erik zegt telkens tegen Olga dat Erik geen goede man is en dat Olga hem niet waard is omdat hij “maar een kunstenaar is.” Ze blijft tegen Olga in praten en op een dag worden Olga en Erik uitgenodigd voor een etentje samen met verschillende mensen uit het zakenleven van de moeder van Olga. Waaronder ook een man die Olga erg aantrekkelijk vindt. (Wie niet?) Hij flirt met haar, en ze flirt terug!! Tot genoegen van haar moeder. Maar Eik die erbij zit, kan het niet langer aanzien en moet overgeven, eerst over de hele tafel heen en later in de wc’s tegen de spiegel aan.
Olga verteldt aan Erik dat ze niet meer thuiskomt, en er wordt een officiële scheiding geregeld.
In de opvolgende jaren stort de ik-persoon zich op allerlei kortstondige relaties. Maar niks voelt zo goed als toen bij Olga. En als de twee Amerikaanse meisjes die een kamer bij hem huren, hem ook verlaten voelt hij zich eenzamer dan ooit. Vervolgens stort hij zich maar op zijn werk.
Een jaar later ontmoet de ik-persoon Olga in de bijenkorf, ze heeft haar prachtige rode haren geblondeerd, en ze ziet er slacht uit. Ze verteldt Erik dat ze maar een korte relatie heeft gehad met de man van het etentje en dat ze daarna met een andere man is getrouwd. Ze is van hem zwanger geraakt, maar dat ging niet goed, en toen moest ze geopereerd worden aan haar eierstokken. Ook die relatie is toen beëindigd. Olga en Erik houden contact en als ze later langskomt, stelt ze hem voor aan een Amerikaan met wie ze wil gaan trouwen. Ze gaat een jaar met hem reizen, maar dan beëindigt ook hun relatie.
Na een tijdje belt de moeder van Olga naar rik en verteld hem dat Olga een hersentumor heeft, en vraagt aan Erik of hij haar regelmatig wil bezoeken. Olga wordt geopereerd, maar de operatie haalt weinig uit. En ze zal in het ziekenhuis moeten blijven. Erik komt haar een paar keer per week opzoeken, dan leest hij haar voor en brengt cadeautjes voor haar mee. Op een dag denkt ze dat haar tanden los zitten, (wat niet waar is) en zegt ze dat ze geen snoep meer kan eten alleen nog maar Turks fruit. Dus brengt Erik Turks fruit voor haar mee. Na een tijdje wordt Olga ook blind en kaal, haar kaalheid vindt ze zo verschrikkelijk dat Erik een vuurrode pruik voor haar mee. Daar is dan ook heel blij mee. Na een half jaar in het ziekenhuis gelegen te hebben overlijdt Olga.
Korte beschrijving van de relatie van de schrijver tussen leven en werk.
Dit boek is voor een groot deel autobiografisch, ik kan natuurlijk niet zeggen wat precies, maar je merkt wel dat het verhaal geschreven is met z’n eigen ervaringen.
Welke verwachtingen zijn bij de lezer gewekt en op welke manier?
Ik denk verschillende verwachtingen, want met dit boek zijn er allerlei taboes doorbroken, zoals zo uitvoerig een seksscène te beschrijven. Dat kwam in die tijd nog niet echt voor, dus daar zullen veel verschillen reacties op komen.
Bevat het verhaal veel of weinig open plekken?
Het boek heeft niet veel open plekken, maar een paar en het verhaal komt daar meestal later op terug, zodat je vraag nog wel beantwoord wordt.
Wat zijn de belangrijkste open plekken in dit verhaal?
Bij dit fragment: ‘ Wat was er gebeurd. Met haar, met Olga. Wat was er veranderd in de loop der jaren. Of was ik blind geweest voor iets dat er altijd al was. Had ik niet gezien dat het lieve rooie dier, in het begin aarzelend en bijna niet merkbaar maar later steeds heftiger uit mijn omhelzing wilde bevrijden. Dat had ik, met al mijn verlangen en wanhoop, toen ze pas bij me weg was, mezelf steeds afgevraagd. Want het was natuurlijk niet waar wat ik later wel eens zei, dat als ik geen telefoon had genomen ze nooit bij me weggegaan zou zijn. Ik trof haar wel steeds vaker aan als ik thuiskwam terwijl ze met haar moeder aan het bellen was. Vooral na de dood van haar vader was dat niet zo vreemd, maar dat ze, zodra ik erbij was, ineens niets meer te vertellen had en meteen de hoorn neerlegde, maakte me argwanend op den duur.’
Bij mij kwamen deze vragen bijvoorbeeld in me op: “Wat is er aan de hand met Olga” en “Wat is de moeder van Olga aan het doen?” en “Probeert de schoonmoeder van de ik-persoon Olga om te praten?”
Hoe worden de vragen ingevuld?
Bij dit boek zijn er drie mogelijkheden: *Ze zijn vrij snel ingevuld.
*Ze worden na lange tijd ingevuld.
*Ze worden helemaal niet ingevuld.
Het wordt veel aan de lezer zelf overgelaten, of de vraag wordt voor een deel ingevuld, alleen twijfelt zowel de lezer, als de verteller in het boek aan het antwoord.
Zijn er open plekken die de lezer zelf moet invullen?
Bijvoorbeeld bij de vraag: ‘wat is er aan de hand met Olga?’ Je krijgt later in het verhaal wel antwoorden daarop, maar je moet er zelf nog mee verder gaan. Je krijgt gelijk nog meer vragen zoals: ‘Kan dat wel?’ en ‘Zou er niet iets achter zitten?’
Later blijkt dat ze een hersentumor heeft gehad, en dat denk je misschien was dat de oorzaak, want als je echt zo gelukkig was moet je wel echt ziek in je hoofd zijn als je zo’n liefde verbreekt.
Zijn er manipulatie technieken gebruikt?
Ja, vooral de manipulatie techniek: uitstel.
Het boek begint met: ‘Ik was aardig in de rotzooi terechtgekomen nadat ze bij me weggegaan was.’
Nou dan heb je al gelijk een vraag in je hoofd zitten zoals: “Wat is er dan allemaal gebeurd?”
Daar krijg je niet meteen antwoordt op, maar er wordt eerst iets anders verteld. Dan is er dus sprake van uitstel. Maar vaak krijg je ook pas hoofdstukken later een antwoordt op je vraag.
Hoe is gebruik gemaakt van spanningsbogen?
Er is gebruik gemaakt van grote spanningsbogen met daaronder allemaal kleine spanningsbogen.
Ik zal een voorbeeld geven. Het boek begint dus met: ‘Ik was aardig in de rotzooi gekomen nadat ze bij me weggegaan was.’ Pas veel later in het boek krijg je antwoordt op de vraag, wat is er dan gebeurd? Maar ondertussen verteld de ik-persoon een deel van z’n leven en daar krijg je natuurlijk ook weer allerlei vragen bij, en dat zijn dan weer de korte spanningsbogen, en die worden sneller beantwoord.
Mijn leeservaring met dit boek.
Het onderwerp:
- Het is duidelijk over welk onderwerp het verhaal gaat, namelijk over eenzaamheid, seksualiteit en
liefdesverdriet.
- Ik vind deze onderwerpen op zich best interessant, maar ik ben niet daarom dit boek gaan lezen.
- Ik heb wel eens over deze onderwerpen nagedacht. Ik denk dat deze onderwerpen in (bijna)
iedereen zijn belevingswereld voorkomt.
- Ik ben niet anders gaan denken over deze onderwerpen door dit boek.
- Deze onderwerpen worden goed verwerkt in het boek, maar ook verteld de ik-persoon nog leuke
dingen die hij met Olga heeft gedaan maar dat komt dan weer terug op z'n liefdesverdriet en zijn eenzaamheid.
De gebeurtenissen:
- De belangrijkste gebeurtenis is dat Olga de ik-persoon verlaat. En dat is het belangrijkste omdat de ik-persoon het daar altijd over heeft. En zich daardoor eenzaam voelt en liefdesverdriet heeft.
- De nadruk ligt meer op de gevoelens van de persoon. Er worden wel veel gebeurtenissen beschreven maar die vertelt de ik-persoon allemaal omdat hij met z’n gevoel worstelt.
- Het verhaal bevat genoeg gebeurtenissen om je te blijven boeien.
- Ik vond sommige gebeurtenissen wel verrassend, omdat je sommige dingen niet echt verwacht. Ik snapte bijvoorbeeld niet waarom Olga de ik-persoon ging verlaten. Dus dat was wel verrassend. Verder vond ik de gebeurtenissen niet zo boeiend eigenlijk, dat ik ook de rede, dat ik het boek niet zo leuk vond.
- Ik vond de gebeurtenissen nog wel tot zo verre interessant dat ik gewoon door kom lezen en niet dat ik ontzettend m’n best moest doen om verder te kunnen lezen.
De personages:
- Ik zou niet op de hoofdpersoon willen lijken, want hij maakt helemaal geen leuke dingen mee. Hij voelt zich eenzaam, en dat zou ik niet willen, dus daarom wil ik niet op hem lijken.
- De personages zijn goed beschreven want ze gingen helemaal voor me leven. De hoofdpersoon en Olga waren voor mij echte mensen en de ouders van Olga waren voor mij meer typetjes.
- De beslissingen van olga vond ik af en toe niet begrijpbaar, bijvoorbeeld dat ze de ik-persoon verliet of dat ze niet terug kwam bij hem.
- Ik vond niet dat de personages voorspelbaar reageerden, ze waren zo zichzelf dat ik niet zo goed wist wat er ging gebeuren en hoe iemand ging reageren.
- Ik vond de moeder van Olga helemaal niet sympathiek, omdat zij altijd moeilijk deed en liep te zeiken, en ik vertrouwde haar ook niet.
- Je komt van de ik-persoon het meeste te weten. Ik kom zijn gedrag daarom ook goed begrijpen.
- Je hoefde zelf niets in te vullen over de personages, want die werden heel duidelijk beschreven. Dat was wel handig.
De bouw:
- Ik vond de bouw best wel ingewikkeld. Af en toe wist ik niet zo goed meer wat er nou allemaal was gebeurd en wanneer, dat is best moeilijk om te begrijpen.
- Ik vond het verhaal niet langzaam op gang komen maar ook weer niet snel, het zat er eigenlijk een beetje tussenin.
- Ik vond maar een paar stukjes van het verhaal spannend en boeiend, maar niet echt heel erg. Ik weet niet precies hoe dat komt, misschien omdat dit soort boeken me gewoon niet zo aanspreekt.
- Er is maar één verhaallijn, dat vind ik wel goed hoor. Maar ik had het denk ik leuker gevonden als er bijvoorbeeld vier verhaallijnen waren, één voor Erik, één voor Olga, één voor de moeder van Olga en één voor de vader van Olga. Omdat ik wel wil weten wat er door hun hoofden door ging.
- De bouw van het verhaal past goed bij de onderwerpen.
- Er zitten heel veel terugblikken en herinneringen in het verhaal, dat vind ik wel leuk want dan worden de gevoelens van de hoofdpersoon ook veel duidelijker.
- Je ziet het verhaal dood de ogen van maar één personage. Dat past wel goed bij het verhaal, alleen had ik het ook leuk gevonden als je ook door de ogen van Olga keek en door de ogen van haar moeder en vader.
Het taalgebruik:
- Ik vond het niet lastig om het boek te lezen, want er kwamen geen moeilijk woorden in voor, en ook geen moeilijke lange zinnen.
- Ik vond de verhouding tussen beschrijving, dialoog en weergave van gedachten en gevoelens goed.
- Het taalgebruik van de personages paste goed. Omdat dat gewoon echt bij de personage hoorde.
Mijn eindoordeel over het boek.
Ik vond het boek niet zo heel leuk, ik heb niet echt veel plezier gehad in het lezen ervan. Dat kwam omdat ik het verhaal niet nieuwsgierig makend vond. En niet zo spannend. Ik hou persoonlijk meer van vrolijk verhalen met veel fantasie erin, maar dit boek is zo dramatisch en de hoofdpersoon is erg verdrietig, en dat vind ik niet echt interessant om te lezen. Ik vond het wel een goed boek, qua taalgebruik, bouw en personages. Alleen interesseerde mij het gewoon niet zo. Ik denk dat dit boek ook gewoon heel belangrijk is geweest omdat de schrijver met dit boek allemaal taboes heeft doorbroken. Ik denk dat je in de tijd waarin dit boek is geschreven (1969) nog niet zo makkelijk over sex kon schrijven.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen