Boekverslag : Karel Glastra Van Loon - De Passievrucht
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 891 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 891 woorden.
Zakelijke gegevens
Auteur: Karel Glastra van Loon
Titel: De passievrucht, L. J. Veen, Amsterdam, 1999-12, 37 blz. (eerste druk 1999, Amsterdam)
Genre: roman
Samenvatting.
Armin Minderhout woont samen met zijn vriendin, Ellen, en zijn zoon, Bo, in Amsterdam. Als hij er achter komt dat hij zijn hele leven lang onvruchtbaar is geweest, stort zijn leven in elkaar. Hij kan dus nooit de vader van Bo zijn. De moeder van Bo, Monika, is al een paar jaar dood, dus die kan hem niet vertellen wie de vader is en dus gaat hij zelf op zoek.
Eerst maakt hij een lijstje voor zichzelf van degene die dat zouden kunnen zijn. Eerst denkt hij aan de ex-vriend van Monika, Robbert Hubeek. Hij gaat er op bezoek. Hij en Robbert hebben elkaar nooit gemogen en het wordt dus ook een niet zo leuk gesprek. Hij komt tot de conclusie dat hij niet de vader kan zijn.
Daarna denkt hij aan de huisarts die Monika naar het ziekenhuis heeft gebracht. Hij maakt een afspraak en na dat gesprek weet hij dat de dokter niet de vader van Bo is.
Dan gaat er een lichtje in hem op. Hij denkt terug aan Niko Neerinckx, die bij Monika werkte en veronderstelt dat dan de vader moet zijn. Hij durft Niko niet hiermee te confronteren, omdat hij zich bedenkt dat hij wel eens de voogdij zou willen aanvragen. Hij gaat op bezoek bij de vrouw van Niko en ze hebben een paar ontmoetingen, zo komt hij erachter dat hun oudste zoon ook Bo heet en hij ziet dat ze een foto van Monika in hun album hebben. Armin blijft Niko tot het einde toe verdenken.
In de tijd dat hij op zoek is denkt hij voortdurend terug aan de tijd met Monika en aan de tijd toen Monika dood was. Hij vindt dat hij er even tussenuit moet. Bo en Armin gaan met z’n tweeën naar Ameland. Ze hebben daar een heerlijke tijd, maar als Bo verliefd wordt op een meisje die daar woont en Armin dronken op Bo’s bed ligt krijgen ze ruzie. Armin vertelt in woede dat hij niet zijn vader is. Achteraf heeft hij daar hele erge spijt van.
Uiteindelijk vertelt Ellen wie de vader is. Monika heeft het aan Ellen verteld zodra ze wist dat ze zwanger was. De vader van Bo blijkt Armins vader, Cor, te zijn. Armin heeft het hier erg moeilijk mee en Bo ook. Of het ooit nog tussen hen zal zijn zoals het vroeger was is de vraag.
De hoofdgedachte is dat Armin alles op alles wil zetten om de echte vader van Bo te vinden.
Over de schrijver.
Karel Glastra van Loon is in 1962 geboren. Hij is behalve schrijver ook freelance journalist en televisiemaker. Zijn eerste boek Vannacht is de wereld gek geworden kwam uit in 1997 en is een verhalenbundel. Dit boek is genomineerd voor de ECI-prijs voor schrijvers van nu. Hij kreeg voor een van zijn verhalen ook de ‘Rabobank Lenteprijs voor literatuur 1998’.
Meer kon ik over deze schrijver niet vinden.
Eigen mening.
Ik vond het boek goed geschreven, omdat je helemaal kan meedenken met de hoofdpersoon en ook zijn leven ziet zoals hij het ziet. Zo weet de lezer, net als Armin, pas aan het eind wie de echte vader is en zo blijft het boek spannend en boeiend, omdat je benieuwd bent naar de echte vader. Dat was ik tenminste wel.
Het boek is erg gemakkelijk te lezen, want het zijn grote letters, kleine hoofdstukken en een niet zo heel erg moeilijk taalgebruik. Het is een ook niet zo zwaar onderwerp.
Ik kon me erg goed inleven in de hoofdpersoon en ik kan me ook erg goed voorstellen hoe het geweest moest zijn voor hem. Je las hoe moeilijk Armin het had toen hij hoorde dat hij onvruchtbaar was, want hij had een hele goede band met zijn zoon. Toen hij wist dat hij niet de vader was, zat hij erg in de put, maar gelukkig kon Ellen hem goed troostten.
Toen Armin na Monika’s dood instortte en begon te drinken, vond ik dat erg zielig. Ontroerend vond ik ook hoe hij toen met Bo omging. Hij nam hem overal mee naar toe, maar hoeveel hij ook gedronken had, hij bleef bijna altijd lief en zorgzaam tegenover hem.
Wat ik jammer vond is dat de schrijver er niet verder op door is gegaan hoe het kwam dat Niko’s oudste zoon ook Bo heet en hoe het kwam dat ze een foto van Monika hadden. Ik dacht namelijk niet dat dat toeval was en daarom was ik er in eerste instantie van overtuigd dat Niko de vader was. Het kwam dus ook als een complete verassing dat hij dat niet was, maar Cor, de vader van Armin. Ik had dat totaal niet verwacht. Het boek nam hiermee een hele onverwachte wending.
Wat ik erg saai vond in het boek waren de meestal zinloze gesprekken van Armin met zijn vriend Dees. Het ging vaak over dingen die niet met het onderwerp te maken hadden en over het werk van Armin. Een keer hadden ze wel een zinvol gesprek en dat was toen Dees Armin afraadde Niko te confronteren met de gedachte dat hij de vader was van Bo.
De conclusie is dat ik het een goed boek vond en zeker een aanrader!!!!!!!!!
Bron: Internet College
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen