Boekverslag : - - Woman
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1766 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1766 woorden.
Voordat ik aan het hoek begon had ik geen verwachtingen. Ik kon niet goed inzien waar het boek overging en ik had er ook nog nooit van gehoord. In het boek waren nauwelijks open plekken, maar je kan het karakter van Henry als een open plek zien omdat later pas een beetje duidelijk wordt hoe zijn karakter in elkaar zit.
De spanning in het boek was ver te zoeken. Er zaten geen spannende momenten in. Het einde is zowel open als gesloten. Aan het einde kiest Henry wel voor Sarah maar omdat hij zo veranderlijk is weet je niet of dat hij bij haar zal blijven.
Het hele boek is in chronologische volgorde geschreven. De gebeurtenissen worden weergeven waarin ze in de tijd plaats vinden. Ook worden alle gebeurtenissen worden zonder onderbrekingen verteld. Het boek is dus continu. Echter vooruit- of terugverwijzingen zijn er niet of nauwelijks. Hij ontmoet wel een vrouw (Deedee) die hij al langer kende maar er wordt niet beschreven hoe hij haar kende.
Het verhaal is erg samenhangend. Het leven van Henry vertoont dan ook een grote samenhang. Er zijn geen meerdere verhaallijnen. Het hele verhaal gaat over Henry’s leven. Het verhaal begint volgens de ab ovo manier. Het verhaal begint bij de 1e gebeurtenis en eindigt bij de laatste.
Uitgewerkte persoonlijke reactie
Onderwerp:
Het belangrijkste “onderwerp” in het boek zijn de vrouwen in Henry’s leven. Het boek gaat eigenlijk alleen maar over de relaties tussen veel verschillende vrouwen en Henry. De titel van het boek (Women) zegt het eigenlijk al. Het onderwerp was in het begin wel leuk maar al snel had ik wel gehad, aangezien er voor de rest weinig meer te lezen was in het boek dan vrouwen en seks. Ik had dus een heel ander boek verwacht, ik vond het allemaal erg oppervlakkig. Ik had wel zo’n soort hoofdpersoon verwacht, maar dan wel met iets meer diepgang. Het onderwerp ligt dan ook echt niet in mijn belevingswereld. Bijna elke relatie begon met seks en drank en daar kon ik mezelf dus echt niet in verplaatsen.
Ook wordt er in het boek geen visie gegeven op het onderwerp, het werd mij bijvoorbeeld niet duidelijk waarom hij zo met vrouwen omging. Dit onderwerp wordt wel vaker gebruikt in boeken of films, maar op deze manier viel mij toch wel erg tegen.
Gebeurtenissen:
Er is nou niet echt een gebeurtenis die ik erg belangrijk vind, de enige die ik wel de moeite vind is het einde. Dus dat Henry voor Sara kiest, dat hij toch wel inziet dat hij zal moeten veranderen wanneer hij iets serieus met haar zal willen krijgen. De gebeurtenissen lopen allemaal logisch in elkaar over, dat is dus niet moeilijk om te begrijpen. Ik kan nou niet zeggen dat ik de gebeurtenissen spannend vind of zo. In het begin had ik nog wel een hoop dat het met weer een andere vrouw een ander verhaal zou worden, maar alle gebeurtenissen leken erg op elkaar.
De hoofdzaak was meestal weer de seks die hij had met een vrouw, daar werd dan ook meestal het meeste over geschreven. Al schreef hij vaak dat seks nou niet het belangrijkste was. Ik dacht wel vaak na of de hoofdpersoon nou echt zou was zoals hij zich voor deed. Ik ben tot de conclusie gekomen dat hij door al die vrouwen zekerder van zichzelf wilde worden. De gebeurtenissen bleven me in het begin wel boeien maar later moest ik echt moeite doen om verder te komen. Alles was steeds weer zo voorspelbaar, er zat geen spanning in ik miste daardoor echt de motivatie om verder te lezen.
De sommige gebeurtenissen worden uitvoeriger verteld dan de andere. Vooral de ruzies die hij had met vrouwen werden letterlijk beschreven.
Personages:
De hoofdpersoon is in mijn ogen zeker geen held. Meer een verstrooit oud vies mannetje. Zijn karakter wordt niet beschreven in het boek. Het verhaal wordt dan ook verteld door de hoofdpersoon zelf, en hij vertelt eigenlijk helemaal niets van zichzelf. Je moet zelf maar gissen waarom hij de dingen doet die hij doet.
Ik vond het ook erg moeilijk zelf om een karakterschets van hem te maken. Ik had op één of andere manier medelijden met hem maar aan de andere kant kon ik hem ook niet uitstaan. De personage is wel heel ‘echt’’ hij komt erg natuurlijk over, dat komt denk ik vooral omdat het boek vanuit hem geschreven is. Ik vond het erg moeilijk om me in de hoofdpersoon te verplaatsen omdat ik zijn karakter niet helemaal kende. Als ik zijn achtergond/verleden bijvoorbeeld had gekend had ik me waarschijnlijk beter in zijn rol kunnen inleven.
Ook kon ik me niet inleven in die vrouwen waarmee hij allemaal een relatie had, ten eerste zou ik echt nooit op zo iemand als hij kunnen vallen. En voor de rest vond ik de meeste vrouwen ook erg naïef, veel vrouwen zochten alleen maar contact met hem omdat hij een dichter was en niet om zijn persoon. Doordat de karakters van de vrouwen eigenlijk nooit (helemaal) duidelijk waren was het feitelijk onmogelijk om me in hen te kunnen verplaatsen. Voor de hoofdpersoon kon ik echt geen enige sympathie voor opbrengen. Ik had kreeg zelfs een beetje een hekel aan hem. Ook met de andere personages kon ik weinig.
Ik sta gewoon te ver van hun wereld af. Doordat ik niet weet waarom zij dingen doen die ze doen kan ik me geen mening vormen over hen als personen. Het gedrag van de hoofdpersoon keur ik niet af al heb ik wel een hekel aan zijn levenswijze. Ik zou het zo nooit doen maar als er personen zijn die zo willen leven dan heb ik er niets op tegen. De meeste beslissingen van de hoofdpersoon kan ik niet inkomen.
Wel kan ik in komen dat sommige vrouwen een einde maakten aan de relatie met de hoofdpersoon. De hoofdpersoon is eigenlijk wel voorspelbaar maar toch bleef ik me steeds weer verbazen over hoe hij in het leven stond. Over de andere personages kan ik eigenlijk weinig zeggen omdat ik het gevoel heb dat het hele boek alleen om Henry draait en dat de andere personages er toevallig in voorkomen.
Opbouw:
De opbouw was niet ingewikkeld alles is chronologisch verteld en daardoor goed te volgen. Het verhaal vind ik dus echt niet spannend. In het verhaal zelf zitten geen flashbacks aan de ene kant vind ik dat wel jammer want ik had wel wat meer welen weten van het leven van de hoofdpersoon.
Maar doordat er geen flashbacks in het boek zitten wordt het ook niet verwarrend. Maar het boek is wel helemaal in de verledentijd geschreven dus eigenlijk is het verhaal één grote flashback. Ik vind het jammer dat het verhaal maar vanuit één persoon verteld wordt. Ik heb het gevoel dat het verhaal daardoor te kort wordt gedaan. Het slot is vrij duidelijk alleen kan ik me niet voorstellen dat de hoofdpersoon nu voor altijd bij Sara zal blijven.
Het boek boeide me in het begin nog wel omdat ik verwachte dat er enigszins nog wat diepgang in zou komen maar dat gebeurde steeds maar niet, daardoor begon het me steeds minder te boeien.
Taalgebruik:
Het taalgebruik vond ik erg makkelijk doordat de hoofdpersoon praat vrij simpel en zonder veel moeilijke woorden. Soms vond ik het taalgebruik nogal platvloers hij gebruikte bijvoorbeeld veel woorden zoals: “ fuck, slut, suck, cock en bitch’’.
Het hele verhaal werd in de woorden van de hoofdpersoon verteld het was daarom fijn dat hij sommige gesprekken (ruzies) letterlijk vertaalde. Waardoor je het las als een dialoog. Het taalgebruik op zich was dus erg makkelijk te begrijpen ook had ik geen enkele moeite met de engelse taal. Het taalgebruik past wel bij de hoofdpersoon en ook met het onderwerp.
Eindoordeel:
Het boek viel me erg tegen. Ik moest me er echt toe zetten om het verder te lezen vooral nadat ik over de helft was. Ik stond denk ik te ver van de belevingswereld af. Daardoor kon ik me ook echt niet in de personages verplaatsen. Ik miste vooral diepgang want het hele verhaal is erg oppervlakkig geschreven.
Samenvatting
Het boek gaat over het leven van een dichter genaamd Henry Chinaski (hij wordt ook wel Hank genoemd). Hij leeft maar zo’n beetje voor zich uit. Elke dag begint met een kater en een andere vrouw. Dat verandert een beetje wanneer hij Lydia ontmoet. Hij krijgt een relatie met haar.
Deze relatie is wat je noemt een knipperlicht relatie. Elke week gaat het wel weer een keer uit. De relatie bestaat dan ook voornamelijk uit seks en ruzie. Henry is erg jaloers hij wilt Lydia alleen voor zichzelf hebben, maar zelf gaat hij wel steeds met andere vrouwen naar bed.
Soms maakt hij expres ruzie met haar bijvoorbeeld door over paardenraces te beginnen (zij heeft daar een erge hekel aan en het is zijn hobby) daardoor maakt Lydia het weer een keer uit en kan hij weer als vrijgezel een vrouw ontmoeten met wie hij van tevoren al een afspraak heeft gemaakt.
Op het laatst gaat het toch echt definitief uit met Lydia doordat hij liever naar een paardenrace gaat dan haar helpt. Zij gaat dan naar haar zus toe. In het begin belt ze hem nog en wordt ze vooral kwaad op hem als hij weer een vrouw bij hem is. Later belt ze hem nog een keer om te vertellen dat ze zwanger is en dan is het contact afgelopen.
Tijdens zijn periode met Lydia en na zijn periode met Lydia heeft hij ook een langere relatie met Deedee. Zij is erg gesteld op Henry en kan er ook helemaal niet tegen dat hij steeds vreemd gaat. Henry wilt op een gegeven moment toch zijn “vrijheid’’ terug. En eindigt zijn relatie met Deedee, zij raakt daardoor helemaal in de put.
Kort na Deedee ontmoet hij Tammie zij is een 23-jarig meisje (ze ziet er erg jong uit). Een vriendin van Tammie belt omdat zij en Tammie bij hem langs willen komen als een verjaardag cadeau voor Tammie. Zij is namelijk een fan van hem. Als ze langs komen staan ze allebei stijf van de pillen en eigenlijk moet Henry niets van hen hebben. Maar wanneer Tammie een paar dagen later weer langskom denkt hij daar anders over. Het gaat met haar naar bed en krijgen een relatie. Hij is echt verliefd op haar.
Hij neemt haar zelfs een keer mee naar een lezing van hem in New York terwijl hij anders altijd na zo’n lezing met een luisteraar naar bed gaat.
Maar deze relatie loopt mis wanneer Tammie iets krijgt met Bobby een vriend van Henry.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen