Boekverslag : Karel Eykman - Liefdesverdriet
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 899 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 899 woorden.
titel: Liefdesverdriet
auteur: Karel Eykman
uitgever: Uitgeverij De Harmonie, Amsterdam
Over de auteur
Karel Eykman is in 1936 in Rotterdam geboren.
Als leerling van de middelbare school schreef hij veel in de schoolkrant. Hij studeerde theologie in Utrecht en schreef toen ook voor de studentenkrant (toneel en cabaret). Na zijn studie werd hij jeugdpredikant in Rotterdam.
Vanaf 1966 schreef hij voor de IKON-televisie bijbelverhalen voor de jeugd, gepresenteerd door Aart Staartjes. Deze verhalen zijn gebundeld in de kinderbijbel Woord voor woord. Daarnaast schreef hij zo'n 25 'gewone' boeken, waarvan 'De vreselijk verlegen vogelverschrikker' en 'Liefdesverdriet' erg bekend zijn. Dit laatste boek werd in het Duits en Deens vertaald. Als vervolg op 'Liefdesverdriet' schreef Eykman sneeuwwitje en de zeven krakers, waarin het hoofdpersoon Monica uit 'Liefdesverdriet' van huis wegloopt.
Karel Eykman maakt deel uit van het schrijverscollectief, dat de teksten levert voor tv-programma's als 'De stratenmaker-op-zee-show', 'J.J. de Bom', 'De Film van Ome Willem', 'Sesamstraat' en 'Het Klokhuis'. Ook schreef hij de schoolleesserie 'De kinderen om de hoek'. Voor de IKON schreef hij het script van 'Kanjers' (over jongeren en seksualiteit) en 'Link'.
Veel van Eykmans werk getuigt van betrokkenheid bij de gevoelens van jongeren. Hij kreeg verschillende prijzen, waaronder een Zilveren Griffel voor 'De vreselijk verlegen vogelverschrikker' en een Gouden Griffel voor 'Liefdesverdriet'.
Titelverklaring
Monika, de hoofdpersoon, voelt zich beroert omdat haar vriend Peter de verkering heeft uitgemaakt. Ze voelt zich verdrietig en huilt veel. Daarnaast is ze boos en teleurgesteld, en het lijkt alsof niemand haar kan helpen. Eigenlijk is niks leuk meer.
Opbouw
'Liefdesverdriet' telt 64 bladzijden en is opgebouwd uit 22 hoofdstukken. Elk hoofdstuk heeft een eigen titel, waarin met enkele woorden wordt beschreven waarover het hoofdstuk gaat.
Het verhaal vertelt chronologisch hoe Monika zich gedurende twee weken voelt en wat ze meemaakt. Tijdens het lezen merk je dat de schrijver een aantal flashbacks heeft ingebouwd, bijvoorbeeld als Monika terugdenkt aan hoe het met Peter tijdens de verkering was.
Het verhaal bevat twee brieven van Monika. de eerste wordt niet, de tweede wel verstuurd. Ook bevat het verhaal enkele stukjes toneel. Hierin speelt Monika samen met een vriend onder andere een scène waarin twee ex-geliefden elkaar na twaalf jaar weer in de armen sluiten.
Perspectief
Het verhaal is in de zij-vorm verteld. Die 'zij' is Monika. Dit betekent dat de verteller zelf geen rol heeft in het verhaal. Hij kruipt met name in de huid van Monika, maar soms ook in die van de andere personen, zoals Monika's vriendin Marjan, haar moeder en vader, de leraar en haar toneelvriend Henk. Hierdoor weet je als lezer niet alleen wat deze personen doen, maar ook wat zij zoal voelen en denken.
Sommige paasages zijn in de ik-vorm verteld; dit zie je in de twee brieven van Monika aan Peter en in de toneelfragmenten.
Hoofdpersoon
Monika woont bij haar ouders ergens in Utrecht. Haar hartsvriendin heet Marjan. Monika is erg verdrietig als Peter na drie maanden hun verkering uitmaakt. Hierdoor krijgt Monika allerlei emoties te verwerken, zoals verdriet, teleurstelling, boosheid, machteloosheid en wraakgevoelens. Door zijn onhandige reactie ergert Monika zich aan haar vader. Hij zegt: 'Tja, dat soort ervaringen heeft iedereen wel eens. Zo is het leven nu eenmaal.' Maar ze krijgt ook gevoelens van vertedering als haar vader haar een glas van zijn lievelingscognac aanbiedt en als haar leraar en toneelvrienden nog aardiger dan anders tegen haar doen.
Lekker lol heeft ze soms ook, samen met haar vriendin in het centrum van de stad. Bijvoorbeeld als ze zien dat een ober zijn gulp open heeft staan. Ze moeten erg lachen wanneer hij tegen sluitingstijd aan hen vraagt: 'Kan ik misschien even afrekenen, want ik ga zo sluiten.'
Samenvatting
Na drie maanden maakt Peter het uit met Monika. 'Ontieglijke klootzak, dacht ze, als je nog eens wat weet! Maar de deur was al dicht.' Monika voelt zich verschrikkelijk rot. In de 'Story' leest ze een artikel over een realtie van sterren die stuk is gelopen. 'Gelijk had ze, jongens deugen niet en rijke jongens al helemaal niet.' Haar hartsvriendin Marjan is helaas niet thuis, en bij haar ouders vindt ze ook niet de steun die ze zoekt. Ze voelt zich alleen maar vedrietiger worden. Op haar kamer gooit e het glas waaruit Peter het laatst heeft gedronken aan scherven. Ja, boos is ze ook!
De volgende dag komt ze onvoorbereid op school. Ze krijgt een beurt waar ze niets van terecht brengt. Marjan vertelt wat er is gebeurd. De leraar, de heer Pijl, toont veel begrip, omdat hij zelf ook zoiets heeft meegemaakt. Tijdens de toneelrepetitie merkt Monika dat iedereen aardiger doet dan normaal. Dat vindt ze prettig: een steuntje in de rug.
Alles in de stad herinnert haar aan Peter en ze overweegt te gaan verhuizen. tijdens een concert ontmoet ze Peter. Hij zegt alleen maar 'hoi'. Monika is hierover erg kwaad en teleurgesteld. Ze haalt de ventielen uit zijn fietsbanden en belt hem boos op. Peter stelt voor gewoon vrienden te blijven.
Pijl, haar leraar, zoekt haar op school, met twee bekertjes koffie, op. Ze hebben een lang gesprek. de leraar zegt dat het geen enkele zin heeft vrienden te blijven. Monika ruimt alle herinneringen aan Peter op en schrijft hem een definitieve afscheidsbrief. De brief stuurt ze uietindelijk wel op.
Het toneelstuk is een groot succes, en langzaamaan verdwijnt haar verdriet naar de ahctergrond, en maakt plaats voor nieuwe dingen.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen