Boekverslag : Later Keizer Augustus - Keizers Gedurende Het Leven Van Tacitus Ingezonden Door: K
De taal ervan is Overig en het aantal woorden bedraagt 1447 woorden.

Keizers gedurende het leven van Tacitus








Julisch-Claudische keizers








Tiberius




Tiberius Claudius Nero werd geboren in Rome op 16 oktober 42 v. Chr., als zoon van Livia Drusilla en zijn vader, eveneens Tiberius Claudius Nero. Toen Livia in 38 v. Chr. hertrouwde met Octavianus (later keizer Augustus), werd hij diens stiefzoon. Na de dood van Augustus' kleinzoons Gaius en Lucius werd Tiberius door Augustus geadopteerd, mede omdat Livia daarop aandrong. Door deze adoptie werd hij een mogelijke opvolger van de keizer. In 16 v. Chr. trouwde Tiberius met Vipsania Agrippina, maar Augustus dwong hem te scheiden, om met Augustus' dochter Iulia te trouwen.Toen Augustus stierf in 14 n. Chr., werd Tiberius zijn opvolger. Tijdens zijn regering zorgde hij, net als Augustus, voor orde in het rijk. Hij stopte met het uitbreiden van het Romeinse grondgebied en wilde de grenzen zo veel mogelijk stabiliseren. Hij was erg zuinig, bouwde weinig en gaf bijna nooit spelen, omdat hij daar een hekel aan had. Door deze zuinigheid was het fortuin dat hij geërfd had, na zijn dood wel twintig keer zo groot geworden.








Caligula




De Romeinse keizer Caligula heette eigenlijk Gaius Julius. Caligula is zijn bijnaam, dat eigenlijk soldatenschoentje betekent. Hij werd geboren op 31 augustus van het jaar 12 in Rome als zoon van de veldheer Germanicus en van Agrippina de Oudere. Hij stierf in dezelfde stad op 24 januari van het jaar 41. Hij werd dus slechts 29 jaar oud. Hij was als kind in het legerkamp de lieveling van de soldaten, vandaar zijn bijnaam. Caligula werd door de Romeinse Senaat in 37 gekozen als opvolger van keizer Tiberius. Aanvankelijk was hij alom bemind, maar Caligula maakte zich zowel bij het volk als bij de Senaat gehaat




Door zijn mateloze levenswijze ruïneerde Caligula de staatsfinanciën. In 39 sloeg hij een samenzwering van de Senaat als ook een militaire opstand neer en voerde vervolgens een schrikbewind. Na een onsuccesvolle veldtocht tegen de Britten werd Caligula door de Pretoriaanse garde vermoord. Na zijn dood werd zijn oom Claudius door de pretorianen tot keizer uitgeroepen








Claudius




Claudius was keizer van 41 tot 54.




Hij had vele fysieke gebreken en daarom werden ook geestelijke gebreken aan hem toegeschreven. Toen hij eenmaal 50 was werd hij tot keizer gekozen en kwam hij onmiddellijk in conflict met de senaat. Hij organiseerde de centrale administratie, richtte een aantal ministeries op en groepeerde de provinciale kassen in 1 keizerlijke kas. Hij humaniseerde de wetgeving en introduceerde de provincies in het rijk. Door hem kwam de romanisatie volop op gang; hij bouwde de haven van Ostia en breidde ook het Romeinse Rijk uit in 43 met Brittannië, in 42 met Mauretanië dat hij in 2 provincies opdeelde. In 44 met Judea en tenslotte ook met Thracicia en Lycia. Hij werd samen met zijn zoon uit zijn derde huwelijk door zijn vierde vrouw Agrippa vergiftigd om Nero aan de macht te brengen.




















Nero




Keizer van 54 tot 68. De eerste vijf jaar of quinquenium Neronis was het bestuur in handen van Burrus en Seneca. Daarna ontpopte hij zich tot een ware tiran. Hij liet zich kenmerken door buitensporige uitgaven en hij confisqueerde de bezittingen van de rijken. Hij startte ook de christenvervolgingen na de brand van 64 die bijna heel Rome in de as legde. Verder was hij ook zanger en filhelleen; zijn politiek was vnl. oosters gericht. Er deden zich verschillende opstanden voor: te Boudicca (60) en in Judea (66). De opstand van 68, geleid door Vindex, leek eerst te mislukken maar bracht toch uiteindelijk de keizer ten val. Nero pleegde zelfmoord.












Flavische keizers:









Vespasianus




Keizer van 69 tot 79. Schafte met de lex de imperio de republiek af en voerde een monarchistisch bewind.Hij roeide de oppositie uit, saneerde de financiën en verbeterde het rechtswezen. Hij maakte vele plebejers tot patriciër en bracht veel provinciden in de senaat. Hij stimuleerde een enorme bouwactiviteit (bv. Het Colosseum). Spanje en Brittannië werden verregaand geromaniseerd en er werd een oosterse politiek gevoerd. Hij herstelde met zijn bewind de keizerlijke macht.








Titus Flavius Vespasianus




Titus was de zoon van Vespasianus, die van 69 tot 79 na Chr. keizer was van het Romeinse Rijk. Titus (30 na Chr. - 81 na Chr.) regeerde van 79 na Chr. tot aan zijn dood. Zijn vader nam hem mee naar Judea om de joodse opstand te bedwingen. Toen zijn vader uit Palestina vertrok, liet hij Titus hier achter om de oorlog door te voeren. Titus beëindigde de opstand met de inname van Jeruzalem in 70 na Chr. Hierbij werden verschillende joodse heiligdommen verwoest, waaronder de joodse tempel.




Hoewel Titus tijdens het grootste deel van de regeerperiode van zijn vader niet erg geliefd was, steeg zijn populariteit danig na deze overwinning. Tijdens zijn eigen regeerperiode was Titus ook een welgeziene persoon.








Domitianus




Regeerde van 81 tot 96.




Naast Nero en Caligula bekend als een van de slechtste keizers. Dit omdat hij in ruzie met de senaat leefde en zich berucht maakte met veroordelingen en executies tegen samenzweringen; hij werd dan ook door de senaat vermoord. Toch klopt dit niet geheel met de werkelijkheid; hij was een uitstekend administrator die vooral in de provincies een goed bestuur invoerde. Hij voerde een oosterse politiek; hij pacificeerde Brittannië en richtte de Limes-grens tussen Rijn en Donau op als bescherming tegen de Germanen. Met de Daciërs had hij alle moeite. Hij kon hen niet verslaan en sloot daarom een voorlopig bestand.
















Na de Flavische keizers








Nerva




Oudste senator in 96.




Toen Domitianus werd vermoord, werd hij aangeduid als keizer. Dit regime had een gerontocratisch karakter. Om een nieuwe opvolgingscrisis te vermijden adopteerde hij een militair (Trajanus). Hij stierf in 98.








Trajanus




Trajanus was keizer van 98 tot 117 na christus, hij was van Spaanse afkomst .Trajanus, de opmerkelijkste opvolger van Augustus, was een populair, boeiend, menselijk en evenwichtig keizer: een nobel figuur.Tegenover het groeiende christendom gedroeg hij zich vrij dubbelzinnig.Door met opzet vaag te blijven, wou hij waarschijnlijk niemand tegen zich in het harnas jagen, want de Romeinse wet had in dit opzicht niets voorzien.Grote bouwwerken werden ondernomen. Hij ontwierp een van de fraaiste complexen van de monumentale bouwkunst. Trajanus was evenwel in de eerste plaats een militair, hij moest oorlog voeren (Parthen - Daciërs). In het jaar 117 n.C. overleed hij evenwel plots bij zijn terugkeer uit Ctesiphon.








Hadrianus




Keizer van 117 tot 138.




Was een verlicht despoot; hij stopte de veroveringspolitiek en bekeerde zich tot een defensieve politiek waarbij hij de moeilijk te behouden delen opgaf en de grenzen versterkte. Zo onderwierp hij de laatste Joodse opstand in 132-135. Hij reisde veel door het rijk en leerde de verschillende culturen kennen die hij tot hun ontplooiing liet komen. Als filhellenist stimuleerde hij de Grieks-Romeinse cultuur wat zal leiden tot de Griekse renaissance. Hij bouwde enorm veel (Pantheon, de Via Hadriana, de Engelenburcht…). Hij bouwde de ridderlijke administratie uit en maakte een burgerlijke loopbaan mogelijk. Ook ontwikkelde hij de rechtspraak op zakelijke en humane wijze. Hij liet het pretorisch recht codificeren en voegde er enkele keizerlijke edicten aan toe. Door zijn autocratische politiek was hij niet geliefd bij de senaat, maar het kwam echter nooit tot echte uitbarstingen. Wel was er een grote spanning.
















































































Nawerking Tacitus:








Nicollò Machiavelli (1469-1527)








Florentijns staatsman, geschiedschrijver en politiek filosoof.




Telg uit een familie van tegenstanders van de heersende bankiersfamilie De Medici. Toen deze aan het einde van de vijftiende eeuw het veld moest ruimen in de stad-staat Florence, maakte dat de weg vrij voor Machiavelli's carrière in de Florentijnse staats- en diplomatieke dienst. Hij diende onder andere aan het Franse hof. Toen pauselijke troepen in 1512 de terugkeer van de Medicis aan de macht afdwongen, restte Machiavelli slechts een leven als balling in San Casciano.




In ballingschap schreef hij onder meer zijn Discorsi (verhandelingen over het Romeinse Rijk) en het boek waarmee hij wereldberoemd zou worden, en waardoor hij beschouwd zou kunnen worden als de aartsvader van de politicologie, Il Principe. Alhoewel het boek posthuum gepubliceerd werd, voor het eerst in 1531, circuleerden onderdelen al tijdens zijn leven. Machiavelli droeg het boek op aan Lorenzo De Medici in de hoop daarmee weer in de gunst van de nieuwe machthebbers te komen. Dankzij een kardinaal uit de De Medici-familie, de latere paus Clemens VII, lukte dat inderdaad enige jaren voor zijn dood. Machiavelli ontwikkelde geen systematische politieke theorie, maar gaf wel zijn naam aan die soort van politiek handelen waarvan het nastreven van puur eigenbelang, gewetenloos opportunisme en het doel heiligt de middelen de voornaamste kenmerken zijn (het zgn. machiavellisme). Met name in Il Principe ontwikkelde hij deze ideeën. Naar de mening van Machiavelli kende de staat slechts één doel, namelijk de handhaving van rust en eenheid met gebruikmaking van alle middelen.Immoreel en cynisch zijn dan ook karakteriseringen die vaak op Machiavelli, en de politiek die hij voorstond, van toepassing worden geacht.








Andere boeken van deze auteur:


Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen