Boekverslag : Judicus Verstegen - Een Kurk In De Rit
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1436 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1436 woorden.
1' druk. Amsterdam 1982
Dierenverhaal
Korte inhoudsweergave
Het verhaal speelt zich af in een kolonie mollen. Een mol, Manus, is tot over zijn over verliefd op de mollin Marianne: zij is zo apart en doet hem denken aan zijn vorige vriendin, Mana, die door de mensen vermoord is toen zij in het licht aan het vrijen waren. het probleem is echter dat Marianne de eerste mol is van de Meester.
Hij is de machthebber in de kolonie en iedereen moet aan hem gehoorzamen. En degene die dat niet doet, moet het met de dood bekopen. De Meester heeft hiervoor een speciale ordedienst. Ook had hij zgn. verspieders: mollen die de omgeving van de mollenkolonie in de gaten hielden. Hij is Meester geworden, omdat hij, zoals hij zelf zegt, de eerste rit gegraven heeft. Manus vindt dat hij daarvoor niet het recht heeft om zo over zijn nageslacht te regeren: het was gewoon geluk, dat hij door een buldoze op deze plaats werd geworpen. Hij zou de zgn. Moeder uit zijn uitwerpselen geschapen hebben. Nu is de Meester oud, maar zijn laatste wens i som de laatste rit naar het water (de rivier) te maken. Dat is erg gevaarlijk, maar dat interesseert hem niet, omdat zijn einde toch nabij is. Waarschijnlijk wil hij dat Marianne meegaat.
Manus wil ontzettend graag met Marianne paren, maar zij wijkt hem een beetje, omdat zij de Meester toebehoort, en zij van de Meester in verwachting is. Manus brengt haar iedere keer wormen uit een gebied, waar hij van de Meester niet mag komen. Hij vertelt Marianne ook dat de Meester het toch niet lang meer maakt en dat hij een jone mol is. Op den duur voelt Marianne heel goed dat Manus gelijk heeft, en besluit ze Manus niet zonder meer af te stoten, en om te wachten tot de Meester het loodje legt, zodat ze een verhouding met Manus kan beginnen. Manus zou het liefst de Meester uit de weg ruimen, waarmee hij twee vliegen in één klap zou slaan: de kolonie was bevrijd van de Meester, en hij kon er met Marianne vandoor gaan.
Veel mollen zijn de mening toegedaan, dat de Meester een lastpost voor de mollenkolonie is, maar niemand durft iets tegen hem in te brengen, omdat het hun leven kost, en als de Meester er niet meer zou zijn, zou er een complete chaos heersen. Massie is de mol die een aanslag op de meester pobeert te plegen, maar Marianne houdt hem tegen.
Manus en Marianne proberen beide de Meester ervan te weerhouden, zijn laatste rit te graven want dat is erg gevaarlijk en het zou Mariannes dood kunnen betekenen. Marianne smeekt hem voortduren dat uit te stellen en Manus probeert hem er zo lang mogelijk van te weerhouden omdat hij een plannetje heeft, waarmee hij en de Meester vermoordt en Marianne voor zich wint. Dit plannetje kost echter een stuk of zes mollen het leven: zij kwamen te dicht bij de uitvoeringsplaats van Manus en daarom heeft hij hen de strot afgebeten.
Als de Meester samen met Marianne zijn laatste rit graaft ontmoeten ze een wal van stenen (die door Manus daar neergelegd heeft). Daarom besluiten ze dieper te graven. Manus heeft ervoor gezorgd dat ze dan onder de waterspiegel uitkmen, en bij het wegnemen van de laatste aarde voor de rivier ziet de Meester ook daadwerkelijk het water tegemoet komen. Om de kolonie te redden zwelt de eester zijn lichaam op, zodat het als een kurk in de rit zit. Maar hierdoor verdrinkt hij wel.
Manus heeft ondertussen Marianne opgehaald, en wil met haar naar het licht om met haar te paren. Als ze boven de grond komen ziet Manus datMarianne helemaal niet lijkt o Mana: Marianne heeft een rode vacht i.t.t. Mana, ide een zwarte had. Uit woede bijt hij haar de strot af.
Tijd
De verteltijd, uitgedrukt in pagina's, is 112.
De vertelde tijd daarentegen bestrijkt een periode van naar schatting enkele weken, vanaf het verliefd wordeno p Marianne tot en met het doden van Marianne. In het boek komen geen flash-backs voor. Wel wordt er enige malen over het verleden gesproken tot de lezer, maar daarbij vindt geen tijdsverplaatsing plaats (bv. het levensverhaal van de Meester, en dat van Mana).
Figuren
Manus: Deze mol is eens ontzetten veliefd geweest op Mane (een mollin met een glanzende zwarte vacht). Maar zij is om het leven gekomen en daarom is Manus nu enkel en alleen op zoek naar haar evenbeeld. Hierin wordt hij teleurgesteld en daar heeft hij voor zijn gevoel voor niets al die mollen gedood om Marianne voor zich te winnen. Daarom doodt hij ook Marianne.
Marianne: Een mollin, ide zich i.t.t. Manus wel aan het gezag dat er in de kolonie heerst. Ze heeft hart voor al haar naasten. Ze wil de Meester op z'n oude dag niet teleurstellen, en daarom wacht ze met de verhouding met Manus tot de dood van de Meester.
De Meester: Hij heeft welliswaar de eerste rit gegraven en krijgt daarom veel eer; naar zijn gevoel zelfs te veel. Hij heeft het heel goed voor met de kolonie, maar door een aantal - waaronder Manus - wordt zijn inzet niet gewaardeerd.
Ruimte
Het verhaal speelt zich af onder de grond. Boven de grond is het gevaar van de mensen andere dieren. Voor Manus is dit een speciale ruimte: hier kwam zijn geliefde, Mana, om het leven door de mens; en hier heeft hij zijn tweede geliefde, Marianne, vermoord, omdat zij er anders uitzag dan hij zich had voorgesteld.
Buiten het gebied waar de mollen van de Meester mogen graven is ook gevaar: als ze hier betrapt worden kost dat hun leven. Voor Manus is dit de ruimte waar hij alle voorbereidingen treft om Marianne voor zich te winnen en tevens de ruimte waar hij mede-mollen doodt.
In het gebied van de mollen is de zgn. "Centrale Ruimte", waar alle mollen samenkomen en de vespieders uitslag doen van hun ontdekkingen. Hier worden ool onmiddelijk de vonnissen voltrokken voor mollen die de wet van de Meester hebben overtreden.
De woonplaats van Marianne is de plaats waar Manus Marianne verleidt, en waar hij door de Meester niet betrapt mag worden.
Vertelwijze
Aktoriale vertelwijze.
het perspektief ligt bij Manus: deze wordt voortduren gevolgd in zijn doen en laten. Als Manus niet aanwezig is - bv. als hij bezig is met de voorbereidingen van de dam van staan - is er een personale vertelwijze.
het verhaal is geschreven in de verleden tijd.
Stijl
In tegensteling tot hetgeen ik tot nog toe van Verstegen onder ogen gehad heb is dit boek zeer "recht toe, recht aan" geschreven. Ik bedoel hiermee dat hij alles in woorden uitdrukt zoals het is. De zinnen zijn over het algemeen vrij kort, en grotendeels geschreven in de normale vorm: ond. + pv. + rest.
Titelverklaring
Allereerst betekent de kurk natuurlijk de Meester, die aan het einde van het verhaal als kurk fungeert om de kolonie te redden. Maar de Meester is door het hele verhaal heen een soort van kurk. Een kurk sluit iets af: de Meester sluit voor een aantal mollen de mogelijkheid hun gevoelens te uiten, hij heerst als een soort dictator.
Thema
In dit verhaal zijn twee verhalen met elkaar verweven: - De strijd tegen hogere machten: de meester belemmert Manus in het uiten van zijn gevoelens t.o.v. Marianne. - Als je zoekt naar een reproduktie van je ECHTE maar verloren geliefde zoekt draait dit ongetwijfeld uit op een teleurstelling: Manus is zijn geliefde Mana, een zachte molin met een zwarte vahct, kwijtgeraakt. Hij ziet in Marianne een tweede Mana, omdat ze zo'n zacht vacht heeft. Maar buiten blijkt dat de vacht rood is, daaorm is hij ontzettend teleurgesteld: hij bijt d'r strot af.
Dit kun je uitleggen als zijnde het "ORPHEUS"-motief: Manus is Mana kwijtgeraakt: hij krijgt de mogelijkheid een tweede mollin terug te krijgen, en hij was er waarschijnlijk ook gelukkig mee geworden, als hij niet met aar naar buiten was gegaan, maar dat deed hij wel en daar zag hij dat het geen Mana was en daardoor raakt hij haar ook weer kwijt, door de strot af te bijten.
Bio/bibliografie
biografische gevens:
Judicus Verstegen werd geboren in 1933; hij is chemicus en door zijn werk is hij op vele plaatsen in de wereld geweest, hetgeen ook tot de uitdrukking komt in zijn werk. In 1967 debuteerde hij als schrijver.
Belangrijkste werk:
1967: Legt uw hart daarop
1968: Een zon bij nacht
1969: De koekoek in de klok
1970: De vloek van het schema
1973: Regentijd
1974: Een bruine ring om de ziel
1975: De Noordelijke samenzwering
1982: Een kurk in de rit
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen