Boekverslag : Marga Minco - Een Leeg Huis
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 2728 woorden.
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 2728 woorden.
Bibliografie
Het boek is uit gegeven door Uitgeverij Bert Bakker voor het eerst in 1966 in Amsterdam. Het is de 11e druk.
Het boek heeft 157 bladzijden en is verdeeld in drie delen die drie dagen voorstellen uit het leven van een joodse vrouw na de tweede wereldoorlog, nl. Donderdag 28 juni 1945, Dinsdag 25 maart 1947 en Vrijdag 21 april 1950.
Samenvatting
COMPLETE BESCHRIJVING
Mijn motivatie voor het kiezen van dit boek.
Ik heb voor dit boek gekozen omdat ik al een aantal stukjes had gelezen van de schrijfster, nl. De val en Het bittere kruid. Die stukjes vond ik leuk en eerste wilde ik De val lezen maar omdat die er niet was in de bibliotheek heb een ander boek gepakt van dezelfde schrijfster. De achterkant van het boek sprak me wel aan, want ik houd wel van boeken met een verhaal dat afspeelt rond de tweede wereldoorlog. Dat genre vind ik wel interessant.
SAMENVATTING VAN DE INHOUD
Het boek beschrijft twee dagen uit het leven van Sepha en Yona.
Dag 1: 28 juni 1945.
Na een maand in Friesland te hebben doorgebracht besluit Sepha op 28 juni 1945 naar Amsterdam te gaan, naar haar onderduikkamer. Mark is haar vriend die ze daar op het kamertje heeft ontmoet. Sepha ging een dag eerder naar Amsterdam dan ze van plan was. Ze ging liften. Als ze wakker wordt in de auto waarmee ze mee lift naar Zwolle blijkt ze een medepassagier, Yona, te hebben. Yona is ook op weg naar Amsterdam. In Amsterdam gaan ze allebei naar hun eigen huis en wisselen ze adressen uit. Sepha komt thuis in een leeg huis. Een agent belt aan en verteld dat Yona in het ziekenhuis ligt want ze was in de grachten gelopen.
Dag 2: 25 maart 1947.
In een Frans vissersdorpje brengt Sepha de wintermaanden door. Mark heeft ondertussen een baan bij de krant in Amsterdam gekregen. Hij neemt een paar dagen vrij en komt met de trein naar Sepha toe. Mark en Sepha zijn getrouwd na de bevrijding maar hun huwelijk loopt niet zo lekker omdat ze allebei een ander hebben. Mark met Tinka en Sepha met Gilbert. Daarom vroeg Mark ook een aparte kamer in Frankrijk. Maar Sepha probeert toch met Mark een weg door het leven te vinden.
Dag 3: 21 april 1950.
Deze dag krijgt Sepha een telefoontje van Yona. Yona wil plotseling even langskomen, maar Sepha moet eigenlijk naar het nieuwe huis toe, waar Sepha en Mark naartoe gaan verhuizen. Yona komt langs en ze vertelt dat Leo, haar vriend, terug uit Amerika is. Tot grote schrik van Yona is hij in Amerika getrouwd. Yona is erg depressief en Sepha probeert haar te helpen. Yona vertrekt en Sepha gaat naar het nieuwe huis toe. Daar treft ze een leeg huis aan. Als Mark 's avonds thuis komt verteld hij dat er op de telex stond dat Yona uit de trein is gevallen en dat ze opslag dood was. Ze was op weg naar Apeldoorn. Sepha gaat naar de kamer van Yona en treft daar ook een leeg huis aan. Ze bekijkt de kamer en wanneer Mark komt gaan ze samen weg. Als ze samen op straat lopen kijkt ze nog een keer achterom maar kiest toch weer voor het leven.
EERSTE PERSOONLIJKE REACTIE
Ik vond dit boek interessant, want dit boek vertelt de situatie van twee joods vrouwen die de oorlog proberen te verwerken. Hierdoor wordt goed de situatie verteld en kan je je goed voorstellen wat er nou om gaat in een persoon die de oorlog heeft mee gemaakt.
Het verhaal boeide me ook doordat er een onbekende situatie voor mij werd beschreven en ik was dan benieuwd hoe de persoon zich uit de situatie zou redden.
Soms kon ik het verhaal niet zo goed volgen want er zaten veel flashbacks in en daardoor raakte ik in de war. De flashbacks werden ook in de tegenwoordige tijd verteld en de rest van het verhaal in de tegenwoordige tijd. Ook daardoor raakte ik in de war.
ONDERWERP
Het onderwerp van het boek is hoe twee joodse meisjes, die beiden ondergedoken hebben gezeten, hun leven na de oorlog beleven. Sepha wil alles snel vergeten en een nieuw leven beginnen. Yona kan de oorlog niet verwerken en dit beïnvloedt haar hele leven.
Het onderwerp vind ik interessant, want de tweede wereldoorlog is een grote en belangrijke gebeurtenis in de geschiedenis van de wereld en er is veel over geschreven. Maar het blijft, vind ik, altijd een boeiend onderwerp want niet iedereen heeft hetzelfde meegemaakt omdat ze ergens anders woonde. Maar in het algemeen denkt iedereen die het heeft meegemaakt er hetzelfde over denkt. Het blijft een onderwerp dat iedereen herkent en degene die het niet hebben meegemaakt zijn toch nieuwsgierig naar wat er nou precies is gebeurt. Dit boek gaat dan over de verwerking van de oorlog door twee meisjes, maar ook dat is iets wat een onderdeel is van een oorlog waar burgers bij betrokken zijn.
De verwachtingen die ik had zijn eigenlijk wel uitgekomen. Zoals dat de twee meisjes verschillend met de situatie omgingen en het dus ook allebei anders verwerken. Ook had ik verwacht dat de woonplaats van de meisjes verlaten en verwoest waren en wanneer Yona en Sepha bij hun ouderlijk huis terugkomen dan ziet Yona dat haar huis verwoest is en de buurt in principe ook en het huis van Sepha was verlaten maar toch woonde er wel iemand.
Alleen ik had verwacht dat het een boek was dat geschreven was vanuit de alwetende verteller maar het was verteld in een ikvertelsituatie, want de boeken over de oorlog die ik heb gelezen werden de gebeurtenissen verteld en omschreven en werden alle personages die in het verhaal voorkwamen beschreven en liepen de gebeurtenissen van de personages door elkaar en overzag je alle gebeurtenissen van alle personages en dat was niet zo bij dit boek. Het boek is vanuit de ikpersoon beschreven.
Het onderwerp interesseert me en ik vind het leuk om erover te lezen. Het is een belangrijke gebeurtenis voor de wereldgeschiedenis en er is dus veel over geschreven. Omdat het een gebeurtenis was dat iedereen kende en er veel gebeurd was kon er veel over geschreven worden.
GEBEURTENISSEN
De gebeurtenis die ik het belangrijkst vond was in dag 1 dat Sepha besloot eerder naar Amsterdam terug te gaan want toen ze thuiskwam was er niemand want Mark had er niet op gerekend dat ze die dag al thuis zou komen. Want deze gebeurtenis was bepalend voor het verhaal want doordat ze eerder naar huis ging ontmoette ze Yona in de auto waarmee ze mee liftte. De belangrijkste gebeurtenis van dag 2 vind ik wanneer Mark op bezoek komt bij Sepha in Zuid-Frankrijk, want daardoor gaan ze beide beseffen dat ze wat meer aandacht aan elkaar moeten besteden en ze voorzichtiger met elkaar om moeten gaan.
De belangrijkste gebeurtenis van dag 3 vind ik toen Yona dood bleek te zijn, want je had het niet aan zien komen maar achteraf als je bedenkt waarom ze nou uit de trein toevallig zijn gevallen dan snap je wel waarom. Want haar vriend die naar Amerika was gegaan is daar getrouwd met een andere vrouw en ze hadden samen besloten toen hij naar Amerika moest dat ze op elkaar zouden wachten en dan met elkaar verder zouden leven.
De gedachten zijn belangrijker dan de gebeurtenissen, want door de gedachten kan je je inleven en de gedachten van de ik persoon vertellen je wat ze allemaal mee maakt en hoe ze over sommige dingen denkt. Ook weet je door de gedachten, maar ook een klein beetje door de gebeurtenissen, wat er tussen de dagen in die beschreven worden gebeurt, want vanuit sommige gedachten komt ze weer terug in de tijd tussen de dagen die worden beschreven.
De gebeurtenissen zijn logische handelingen op elkaar, want doordat het ene gebeurt is het andere een reactie daarop. Bijvoorbeeld wanneer Sepha een leeg huis aantreft als ze weer terug komt uit Friesland gaat ze Mark zoeken, die ze uiteindelijk toch niet kan vinden.
De gebeurtenis dat Sepha te horen krijgt dat Yona is overleden is een rare reactie op de gebeurtenis, want ik verwacht dat Sepha in tranen uitbarst en dat Mark, die het haar vertelde haar moest troosten. Maar zo ging het niet. Sepha gaf eigenlijk geen kik en besloot om naar het huis te gaan van Yona. Daar aan gekomen bekijkt ze de kamer en kijkt nieuwsgierig in de kastjes en laatjes. Dan komt Mark naar binnen en gaan ze samen weg.
Maar de meeste gebeurtenissen waren geloofwaardig, want ze waren niet super overdreven en situaties die je kan verwachten in die tijd wanneer het verhaal zich afspeelt.
De situatie die me het meeste boeide was de gebeurtenis dat Yona overleden was doordat ze op een of andere manier uit de trein was gevallen. Omdat ze waarschijnlijk zelf uit de trein is gesprongen want vroeger heeft ze het ook al gedaan maar toen kon haar vader haar nog op tijd tegenhouden en ook toen ze op een onverklaarbare wijze in de gracht was gevallen en toen lag ze in het ziekenhuis maar ze had tegen Sepha gezegd dat ze haar maar beter had kunnen laten liggen. En Yona had problemen: ze kon de oorlog zeer moeilijk verwerken en het werd haar allemaal teveel. En dat boeide me wel, want dat de oorlog zo moeilijk was om te verwerken dat mensen het niet meer zagen zitten zodat ze zichzelf van kant maakte wist ik niet.
OPBOUW
Het boek bestaat uit drie delen, nl. Donderdag 28 juni 1945, Dinsdag 25 maart 1947, Vrijdag 21 april 1950. Doordat het uit drie delen bestaat moet je toch de gebeurtenissen van de tussen liggende periode weten. Dat gebeurt met flashbacks. De flashbacks zijn verteld in de tegenwoordige tijd en het verhaal in de verleden tijd. Het verleden en het heden lopen steeds in elkaar over, daardoor was het in het begin nogal ingewikkeld maar na mate je verder lees en in het verhaal zit dan valt het wel mee, maar af en toe vond ik het toch wel ingewikkeld.
Het verhaal is niet echt spannend, want er gebeurde niets spannends. Het was meer boeiend dan spannend. Dat komt omdat het meer een boek is waar het leven een beetje wordt beschreven van twee joodse vrouwen die de oorlog proberen te verwerken.
Er zitten veel flashbacks in het verhaal, dat is om de tussen liggende periode van de gegeven data te vertellen. Soms vind ik dat wel handig maar ook wel eens irritant. Want dan gaat de flashback over de jeugd herinnering van een of ander personage wat eigenlijk helemaal niet belangrijk is voor het verhaal. Dan sla ik dat stukje meestal over.
Het onderwerp past wel goed bij flashbacks, want om dingen te verwerken na de oorlog moet toch verteld worden waarom dat nou zo moeilijk is om te verwerken en soms is een flashback handig om de achterliggende gedachte van een reactie te weten waardoor je de reactie snapt.
Het verhaal is verteld in het ik-perspectief, waarbij Sepha de ikpersoon is. Ik vind dat goed bij het boek passen, want dan zie je hoe iemand de oorlog heeft ervaren en er later weer mee omgaat om het te verwerken.
Op het einde van het verhaal blijf ik wel met een paar vraagjes zitten. Het verhaal eindigt dat Mark en Sepha weg gaan uit het huis van Yona. Maar dan weet je niet hoe het verder gaat met Sepha en Mark: of het weer goed gaat tussen hen en hoe het gaat in hun nieuwe huis die ze samen gaan betrekken. Ik vind het wel prettig dat aan het slot niet alles duidelijk is, want dan kan je nog fantaseren hoe het afloopt.
Het boek begon me langzamerhand te boeien. Het was niet door een gebeurtenis maar omdat je meeleeft met het personage gaat het je boeien.
PERSONAGES
De hoofdpersoon in dit verhaal is Sepha. Sepha is een 17 jarig joods meisje als de oorlog begint. Ze is overal ondergedoken geweest en heeft als enige van haar familie de oorlog overleeft. Op een van haar onderduikadressen ontmoet ze Mark, die later haar man wordt. Zij wil na de oorlog zo snel mogelijk een nieuw normaal leven opbouwen, maar dat gaat moeizaam. Na de oorlog ontkent ze de gebeurtenissen niet, maar ze vindt dat het weinig nut heeft om er bij stil te blijven staan. Toch bouwt ze niet echt haar eigen bestaan op. Ze vlucht naar Frankrijk en daar heeft ze wat intieme relaties, ondanks dat ze met Mark getrouwd is. Maar de relaties bevrijden haar niet. Ze blijft zich eenzaam voelen, machteloos en ze heeft last van schuldgevoelens. Als ze weer thuis is dan krijgt ze een relatie met een kunstschilder. Sepha is niet echt een heldin van het verhaal, want ze is niet degene waar alles om draait in het boek. Ze helpt wel af en toe mensen door met ze te praten maar een held is ze niet. Door de situaties in het boek leer je de karaktereigenschappen kennen van de hoofdpersoon. Hoe ze reageert op sommige dingen en terug denkt aan de dingen die al zijn gebeurd. Het is wel belangrijk voor dit boek dat je de karaktereigenschappen leert kennen van de hoofdpersoon, want het verhaal is in de ikvorm geschreven en anders snap je niet waarom ze nou iets zo doet en niet zus. Maar in het algemeen vind ik het wel een beetje belangrijk om de eigenschappen te kennen wat dan kan je je inleven en meeleven.
Andere personages die belangrijk zijn, zijn Yona en Mark.
Yona is ook een joods meisje van Sephas leeftijd. Ze ontmoeten elkaar als ze beide terug liften naar Amsterdam. Yona heeft tijdens haar onderduikperiode op een heel klein zolderkamertje gezeten. Zij kan de oorlog zeer moeilijk verwerken en het werd haar allemaal te veel. Ze valt een keer op een onverklaarbare wijze de gracht in, waardoor ze in het ziekenhuis belandt. Later krijgt Sepha te horen dat ze net als vroeger uit de trein is gevallen maar dit keer is ze overleden. Ze heeft een vriend die als verzetstrijder naar Amerika moest. Opeens stond hij weer voor haar neus en het bleek dat hij getrouwd was met een Amerikaanse. Daardoor was ze depressief geworden. Yona wil ook alles van de oorlog weten en besluit daardoor te gaan werken bij de stichting '40-'45.
Mark is de vriend en later na de oorlog trouwt hij met Sepha. Hij zat tijdens de oorlog bij het verzet. Hij kwam Sepha tegen op een onderduikadres. Mark is veel bij zijn vrienden en heeft een minnares, Tinka. Als hij naar Frankrijk gaat om Sepha op te zoeken reist Tinka hem achterna. Hij stuurt haar naar een hotel, want hij kiest uiteindelijk toch voor Sepha. Hij werkt na de oorlog bij de krant als journalist en zo krijgt hij te horen, of eigenlijk te zien op de telex, dat Yona uit de trein is gevallen en op slag dood was.
De personages uit dit verhaal zijn herkenbaar en het verhaal is volgens mij wel levensecht, want de situaties die in het verhaal voorkomen zijn volgens mij wel gebeurt, misschien niet precies zo, maar een soortgelijke situatie zal bij iedereen voorgekomen zijn. Iedereen die de oorlog mee heeft gemaakt die moest de oorlog verwerken en iedereen doet dat op zijn eigen manier. Dit boek beschrijft twee van deze situaties.
Je kan je goed verplaatsen in Sepha, omdat vanuit haar perspectief het boek is verteld. Je leest haat gedachten en je beleeft alles vanuit haar ogen.
STIJL
Het taalgebruik van het verhaal vond ik eenvoudig en soms wat somber. Maar het was niet echt moeilijk, af en toe een moeilijk woord. De dialogen waren op zijn plaats en in verhouding met de beschrijvingen. De dialogen maakten de tekst wat levendiger, omdat het af en toe wat somber was geworden kwam een dialoog ertussen om de tekst wat levendiger te maken.
Ik ben niet echt ingewikkelde beeldspraak, enzovoort tegengekomen. Het taalgebruik vind ik wel bij de tijd en het past wel bij de personages. Omdat de personages tussen de twintig en dertig zijn worden er niet zoveel moeilijke woorden gebruikt. Ook zitten er dialogen tussen die mensen van die leeftijd voeren: kort, niet al te diepgaand.
EIGEN MENING
Mijn (voorlopig) eindoordeel is dat het een leuk boek was maar er zat geen spanning in, maar het was wel boeiend. In het begin van het boek waren de flashbacks verwarrend want de flashbacks waren in de tegenwoordige tijd en de rest van het verhaal in de verleden tijd.
Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen