Boekverslag : Anoniem (alice) - Onkruid En De Bloem Dagboek Van Een Verslaafd Meisje
De taal ervan is Nederlands en het aantal woorden bedraagt 1263 woorden.

  1. 13-05-'98
  2. Het onkruid en de bloem
  3. Anoniem. Ik denk eigenlijk dat de schrijfster Alice heet, althans zo wordt ze in het boek genoemd.
  4. Ik vind dat dit boek tot de genres:
    • Probleemboek; je kunt in dit boek duidelijk één heel groot probleem kunt aanwijzen. Alice is aan de drugs. Door die drugs komt ze in allemaal nog grotere problemen.
    • Psychologischboek; doordat het een dagboek is kom je dus heel veel van haar gedachten te weten. Je kunt dus haar hele "gedachtenontwikkeling" meemaken.
  5. De hoofdpersoon is Alice. Zij is een 15 jarig meisje. Ze heeft een broertje: Tim en een zusje: Alexandria. Ze vindt zichzelf erg dik en doet er alles aan om aftevallen:
    "Ik ben zeven pond vies, slobberig, slonzig vet aangekomen en ik heb niets om aan te trekken. Ik begin er net zo slonzig uit te zien als ik me voel." (blz.9)

    Ook is ze heel erg onzeker:
    "Ik denk dat ik nooit zekerheid zal hebben, wat er ook gebeurt." (blz.17)

    Ze wil graag alles goed doen, omdat ze het gevoel heeft, dat haar ouders niet om haar geven: "ik hoop zo dat ze hem mooi vindt! Ik wil zo graag dat ze hem mooi vindt en dat ze van mij houdt! " (blz.16)

    Ook is ze ongeduldig, wat ze ook zelf toegeeft in haar dagboek:
    "Ik ben zo ongeduldig of heb ik dat al honderdduizend keer gezegd?" (blz.11)

    Ik vind Alice duidelijk een karakter. De ene keer, doet ze alsof de hele wereld haar niks kan schelen;
    "Ik ben letterlijk en figuurlijk doodmisselijk. Ik zou de hele rotwereld willen onderkotsen. (blz.100)

    en het andere moment is ze weer heel zorgzaam:
    "Een half uur nadat mevrouw Larsen was weggegaan, kwam Jan langs en zei dat ze wilde baby-sitten, omdat ze geld nodig had. Maar ik vond het niet goed, omdat ze stoned was en de baby van mevrouw Larsen pasvier maanden is." (blz.132)

    Belangrijke hoofdpersonen zijn:
    Er zitten heel veel belangrijke hoofdpersonen in het verhaal, veel te veel om op te noemen, daarom maak ik een kleine selectie.

    • De ouders van Alice:
      Ze zijn heel bezorgd en zorgzaam, hun gedrag bepaald eigenlijk wat ze doet:
      "Je zou denken dat ik zes was, zo letten mammie en pappie op me." (blz.92)

      Alice is dat bezorgde gedoe zo zat, dat ze een paar dagen later wegloopt:
      "Zit ik opeens in Denver." (blz.94)

    • Joel:
      De vriend van Alice, die haar er eigenlijk een beetje doorheensleept. Het is een hele nette jongen. Hij is een echt type, want hij blijft steeds de lieve vriend, die niet uit zijn slof schiet.
    • Chris:
      De vriendin van Alice, waarmee ze samen wegloopt naar San Fransisco. Ik vind dat Chris nogal eigendunk heeft, omdat ze lang doorzoekt naar een "goed" baantje, in plaats om er maar gelijk een te nemen, waarmee ze wat geld verdient.
      "Chris heeft nog geen werk. Ze zoekt elke dat, maar we vinden allebei dat ze niet zomaar iets moet nemen." (blz.63)
      Verder komt Alice nog heel veel personen tegen die soms een goede invloed op haar hebben en soms een slechte.
  6. Het verhaal speelt zich in verschillende plaatsen af:
    • In de omgeving, waar het huis staat van Alice (door bepaalde redenen, wordt die plaats niet genoemd in het boek, maar het is in ieder geval ergens in Amerika. Dit kan ik zien, omdat ze iets vaak uitdrukt in dollars.).
    • In San Fransisco, daar vlucht Alice samen met Chris heen.
    • In Denver, Alice rent weg van huis naar deze plaats.
  7. Het verhaal speelt zich in de "nu" tijd af. Dit in de eerste plaats, omdat het drugsprobeem, natuurlijk iets van deze tijd is.Verder hebben ze ook een metro, televisie, enz.
    Het verhaal is in chronologische volgorde verteld. Dit is natuurlijk te zien aan de data boven de verschillende stukken uit het dagboek.
    Er zit een hele duidelijke terugblik in:
    "Misschien gaat alles weer zoals toen ik jonger was. Misschien moet hij weer elke zomer in Europa colleges geven en gaan we weer met hem mee, net als vroeger. O, wat was dat een ontzettend leuke tijd!" (blz.9)
    De vertelde tijd is iets meer dan twee jaar, het verhaal gaat van 16 september tot 21 september twee jaar later. De verteltijd is ongeveer 2 uur.
    Er zitten wel tijdsprongen in, maar geen grote. Ze schrijft bijvoorbeeld wel eens een paar dagen niet in haar dagboek, maar langer ook niet.
    De schrijfster heeft geen versnellingen en vertragingen in haar dagboek zitten. Ik vind niet dat de tijd veel effect heeft op het verhaal. Er komt ook maar één flashback in voor. Het tijdgebruik maakt het verhaal er niet spannender op. Het voegt niks toe aan het verhaal.
  8. Het belangrijkste probleem van het verhaal is de drugsverslaving van Alice en hoe ze daar vanaf komt. Door de drugsverslaving komt ze in allerlei problemen. Alice voert een voortdurende strijd tegen zichzelf en haar aantrekkingskracht op drugs.
    Je weet niet echt of dit probleem goed afloopt. Aan de ene kant zeg ik; ja, want aan het einde van het boek is ze clean. Aan de ander kant zeg ik; nee, want op de laatste pagina staat, dat Alice is overleden en niemand weet of ze zichzelf een overdosis heeft gegeven of niet. Als ze dit zelf heeft gedaan, dan loopt haar probleem dus slecht af.
  9. Dit vind ik de moeilijkste vraag van het verslag. Ik heb namelijk echt geen idee wat de titel betekent. Misschien is het wel het verschil. Onkruid: als Alice aan de drugs is. En de bloem: als Alice volop in het leven staat, zoals in het einde van het boek. Ik denk dat met de titel de tegenstelling wordt bedoeld, wat er met je gebeurd als je drugs gebruikt. Dat je van een bloem onkruid kan worden.
  10. Ik vond het een heel erg mooi boek:
    • Het boek is zeer realistisch., dit komt natuurlijk omdat het verhaal echt gebeurd is. Het drugsprobleem is nog steeds aan de orde en nog steeds gaan er mensen dood aan een overdosis. Het werkelijkheidsgehalte is 100%
    • Het boek greep me erg aan. Ik vond het verhaal erg zielig.
    • Ik kon me erg goed verplaatsen, omdat Alice dezelfde leeftijd heeft als ik. En ze dus ook veel met dezelfde dingen bezig is als ik. Het volgende citaat geeft precies weer, wat ik soms voel en ik vond dat heel mooi om te lezen:
      "Hoe is het mogelijk dat ik me zo ellendig en beschaamd en vernederd en verslagen voel en dat ik toch gewoon doorga, dat ik toch gewoon praat en lach en me concentreer op mijn werk." (blz.8)
    • Het boek is goed te lezen, er staat niet te moeilijke taal in en je leest het vlot door.
      Minpunt aan het boek vond ik:
    • Het boek was niet erg spannen en ik had graag wat meer van de achtergrond willen weten.
      Het boek waarschuwt je nog eens een keer voor drugs en dat vind ik erg goed aan het boek.
      Het is een leuk boek om te lezen, maar ik vind wel dat het een meisjesboek is.
      Ik geef het boek een 7,8
Andere boeken van deze auteur:

Home - Contact - Over - ZoekBoekverslag op uw site - Onze Boekverslagen - Boekverslag toevoegen